Oczy to mają – wszystko zależy od oczu! Może nie nadaje się do codziennego użytku, ale w przypadku portretów ryb wyróżniających się z tłumu ALEX MUSTARD wyjaśnia, jak osiągnąć ostry jak brzytwa efekt, którego nie da się zignorować
'Im większy czujnik w aparacie, jest łatwiej stworzyć bardzo wąski pole ostrości”
Wypełniający kadr portret piegowatego jastrzębia o małej głębi ostrości ma silne walory graficzne. Zrobione Nikonem D850 i Sigmą 150mm, z filtrem ND8. Subalowa obudowa. Stroboskopy Inon Z240. 1/100 @ f/11, ISO 50.
Fotograf na podczas moich ostatnich warsztatów nad Morzem Czerwonym narzekałam, że jej uderzający portret groupera koralowego, wykonany podczas poprzedniej podróży, osiągnął najniższy wynik w jej comiesięcznym konkursie klubu fotograficznego.
Moją pierwszą reakcją było zapewnienie jej, że wynik prawdopodobnie mówi więcej o rozgrywkach klubowych niż o czymkolwiek związanym z nią fotografia.
Jestem fanem klubów kameralnych. Podobnie jak kluby nurkowe, gromadzą innych entuzjastów i promują pasję do tego hobby, ale mogą też powodować ludzkie wady.
I przynajmniej kluby nurkowe nie organizują comiesięcznych zawodów mających na celu wyłonienie najlepszego nurka!
Sięgając głębiej, zapytałem fotografkę, czy otrzymała jakąś informację zwrotną od sędziego, wiedząc, że wielu z nich ma bardzo przymknięte oko na to, co kwalifikuje się jako „dobre zdjęcie”. fotografia".
Po pierwsze, sędzia stwierdził, że jej granik został wyraźnie zastrzelony w akwarium, ponieważ „nikt nie byłby w stanie uzyskać tak wyraźnego obrazu pod wodą”.
Jego główną krytyką było to, że cały temat nie był skupiony. Sędzia przyznał, że ostrość na oczach była wyostrzona, ale ocenił obraz, ponieważ nie był to cały obiekt.
Punkt, co do którego wyraziłem sprzeciw – fotografia chodzi o wizerunek, a nie o przestrzeganie takiej zasady!
Fotografia jest rzeczywiście rządzony prawami fizyki i istnieją pewne zasady, których musimy przestrzegać. Ale poza tym, zabawa nie polega na podążaniu za dogmatem, ale na wyrywaniu się na wolności.
Jak głosi często cytowane powiedzenie Pabla Picassa: „Poznaj zasady jak profesjonalista, abyś mógł je łamać jak artysta”.
Dlatego w tym miesiącu felieton dotyczy maksymalnego wykorzystania głębi ostrości, aby stworzyć portrety o ostrych jak brzytwa oczach.
Martin Schoeller jest fotograf portretowy, najbardziej znany ze stylizowanych, ciasno oprawionych zdjęć twarzy światowych przywódców i celebrytów. To styl, który możemy naśladować podczas fotografowania portretów rybich pysków.
Jego zdjęcia z małej odległości charakteryzują się tym, że osoby patrzą bezpośrednio w obiektyw i są robione z bardzo małą głębią ostrości, dzięki czemu oczy są ostre, a inne cechy są osłabione i rozmyte.
Dodatkowo podkreśla oczy, stosując delikatne, bezcieniowe oświetlenie, które spłaszcza kontury twarzy. A jego słynne zdjęcia prawdopodobnie nie zostałyby dobrze ocenione przez niektórych jurorów z klubów fotograficznych.
W wywiadzie dla Smithsonian Schoeller wyjaśnia, że w jego portretach nie przedstawiają twarzy; wszystko jest w oczach. „Wszystko znika tak szybko z powodu małej głębi ostrości. Wszystko inne staje się drugorzędne.
„Więc nie tylko skupiam się tylko na twarzy, ale nawet bardziej się na niej skupiam, gdy wszystko inne jest nieostre”.
WSKAZÓWKA NA START
Aby uzyskać naprawdę ekstremalny portret z małą głębią ostrości, ustaw przysłonę tak szeroko, jak to możliwe. Większość obiektywów makro oferuje najszybszą przysłonę f/2.8. Należy jednak pamiętać, że opcja ta jest zwykle dostępna tylko wtedy, gdy obiektyw jest ustawiony na nieskończoność.
Gdy ustawisz ostrość bliżej, efektywna przysłona pokazywana przez aparat będzie nieco mniej otwarta, ale nadal zapewni ostre jak brzytwa pole ostrości.
Klasyka podwodna technika makrofotografii ryb zazwyczaj wymaga małej przysłony (np. f/16), aby zmaksymalizować głębię ostrości.
Jednak w przypadku bardzo małej głębi ostrości potrzebujemy czegoś odwrotnego. To, jak bardzo otworzymy przysłonę, zależy od tego, jak duży jest obiekt. Im większy obiekt, tym bardziej musimy otworzyć przysłonę.
Chociaż, jeśli chcesz ekstremalnego wyglądu, możesz rozważyć całkowite otwarcie, przez cały czas.
Właściwy bieg robi dużą różnicę. Im większa matryca w aparacie, tym łatwiej jest uzyskać bardzo wąskie pole ostrości.
Schoeller korzysta z aparatu średnioformatowego, ale na szczęście nasze rybie twarze są znacznie mniejsze niż ludzkie kubki.
To powiedziawszy, ta technika faworyzuje osoby fotografujące pełnoklatkowymi lustrzankami jednoobiektywowymi i aparatami bezlusterkowymi. Lustrzanki jednoobiektywowe z czujnikiem przycięcia (przycięcie 1.5x) w dalszym ciągu sprawdzają się dobrze, natomiast bezlusterkowe aparaty M43 dobrze radzą sobie z obiektywem makro 60 mm i mniejszymi obiektami.
Aparaty kompaktowe są mniej odpowiednie, z wyjątkiem kilku droższych modeli z większymi czujnikami i obiektywami o szybkiej przysłonie.
Następnie podłącz obiektyw makro o dłuższej ogniskowej i jasnym maksymalnym otworze przysłony (f/2.8). Wszystkie trzy zdjęcia zostały wykonane obiektywem Sigma 150 mm f/2.8 na moim pełnoklatkowym Nikonie.
Dłuższe obiektywy w naturalny sposób zapewniają węższe pole ostrości niż szersza optyka. Zastanów się, jaką głębię ostrości uzyskasz, korzystając z obiektywu typu „rybie oko”.
Wielu z Was być może już zadaje następne pytanie. Czy jeśli otworzymy obiektyw na f/2.8 do aparatu nie dostanie się za dużo światła?
Tak, masz rację! Z pewnością ma to miejsce podczas nurkowania na nasłonecznionych płyciznach tropików, tak uwielbianych przez podwodnych fotografów. Ponadto przy f/2.8 większość lamp błyskowych jest często zbyt jasna, nawet przy najniższym ustawieniu.
Pierwszym krokiem jest obniżenie ISO do najniższego możliwego poziomu. Wiele aparatów ma niskie ustawienia ISO, niższe od ich oficjalnej podstawowej wartości ISO.
Na przykład w moim Nikonie D850 najniższa czułość ISO pokazywana przez aparat to 64, ale mam trzy kliknięcia poniżej tej wartości (ISO 50, 40 i 31), co daje mi dodatkowy przystanek w elastyczności.
Nie zapewniają one lepszej jakości obrazu w porównaniu z wyższymi czułościami ISO, ale są bardzo przydatne do zmniejszania czułości aparatu podczas fotografowania przy tak otwartych przysłonach. To powiedziawszy, nadal nie zawsze są one wystarczające.
Zatem ostatnim elementem układanki sprzętowej jest filtr neutralnej gęstości lub filtr ND. Jest to w zasadzie szary filtr, który odcina światło wpadające do aparatu.
Są one sprzedawane w różnych mocach i uważam, że 2 filtry przysłony lub 3 filtry przysłony są najbardziej przydatne w tego typu fotografia.
Co mylące, filtry ND nie są sprzedawane w jednostkach z przysłoną. Mają swoją własną walutę: ND4 to 2 przysłony, a ND8 to 3 przysłony.
KOŃCÓWKA W ŚRODKU WODY
Wykonując portrety ryb, zwłaszcza przy małej głębi ostrości, niezwykle ważne jest dokładne ustawienie ostrości na oczach fotografowanej osoby.
Autofokus zwykle sobie tu nie radzi. Zamiast tego używam stałej ostrości i kołyszę aparat do przodu i do tyłu. Staraj się skupiać wzrok na przedniej krawędzi źrenicy oka – wygląda to lepiej niż wtedy, gdy skupiasz wzrok na zewnętrznej krawędzi głównego zgrubienia źrenicy.
Kontakt wzrokowy jest najważniejszy, więc użyj otwartej przysłony, aby rozmyć wszystko inne. Zrobione Nikonem D850 i Sigmą 150mm, z filtrem ND8. Subalowa obudowa. Stroboskopy Inon Z240. 1/320 @ f/4, ISO 40.
Elementy końcowe portretu w stylu Schoellera to kontakt wzrokowy i oświetlenie. Kontakt wzrokowy z rybą polega na umieszczeniu aparatu na wysokości oczu fotografowanej osoby i zbliżeniu się do niej bez spłoszenia jej.
Następnie musimy po prostu poczekać na moment połączenia z obiektem, aby nacisnąć migawkę. Oświetlenie powinno być miękkie i rozproszone, co lepiej pasuje do nieostrych obszarów kadru.
Mocne cienie nie wyglądają tutaj. Do oświetlenia obiektu od przodu powinniśmy użyć dwóch lamp błyskowych wyposażonych w dyfuzory.
Połączenie niskiej czułości ISO, filtra ND i krótkiego czasu otwarcia migawki pozwala nam stłumić światło otoczenia i oświetlać tylko lampą błyskową, co sprawia, że kolory obiektu są bogatsze.
Schoeller to tylko jeden ze sposobów na wykonanie portretu. Nie chciałbym widzieć zdjęć wszystkich ludzi zrobionych w ten sposób, podobnie jak tych z rybami. Ale różnorodność dodaje smaku życiu i cieszę się, że mam w swoim portfolio kilka zdjęć w tym stylu.
Fotografia byłaby bardzo nudna, gdyby istniał tylko jeden sposób robienia zdjęć.
ZAAWANSOWANA WSKAZÓWKA
Jeśli kupisz filtr ND4 lub ND8 z gwintem 67 mm, można go zamontować na zewnątrz obudowy zamiast zwykłego przykręcanego obiektywu do makrofotografii, co zapewnia elastyczność.
Chociaż nikt obecnie nie produkuje podwodnego filtra ND, możesz po prostu użyć taniego lądowego, mając świadomość, że wystarczy on tylko na jedną lub dwie wycieczki. Unikaj mocniejszych filtrów, ponieważ nie będziesz w stanie patrzeć przez obiektyw, aby ustawić ostrość.
