archiwum – Wiadomości o nurkowaniu Ruch morski ogłusza ssaki morskie w Wielkiej Brytanii
Wyniki nowych badań przeprowadzonych na Uniwersytecie St Andrews wykazały, że foki mogą utracić słuch w wyniku hałasu podwodnych statków.
Badanie prowadzone pod kierunkiem ekologa dr Esther Jones wykazało, że poziom hałasu na brytyjskich szlakach żeglugowych może wpływać na sposób, w jaki foki i inne ssaki morskie, takie jak delfiny i wieloryby, znajdują pożywienie i komunikują się ze sobą.
Przeczytaj także: Europa rozprawia się z podwodnym hałasem
„Podobnie jak ludzie żyjący w ruchliwych i hałaśliwych miastach, niektóre foki żyją na obszarach, gdzie występuje duży ruch statków i związany z nim hałas” – powiedział dr Jones, który pracuje w uniwersyteckim Centrum Badań nad Modelowaniem Ekologicznym i Środowiskowym (CREEM).
„Wielka Brytania ma jedne z najbardziej ruchliwych szlaków żeglugowych na świecie, a hałas podwodny wzrasta w ciągu ostatnich 30 lat”.
Zespół z St Andrews sporządził mapę ryzyka narażenia na ten hałas fok szarych i pospolitych w całej Wielkiej Brytanii i odkrył, że poziom ten był wysoki w 11 z 25 specjalnych obszarów ochrony (SOO) związanych z fokami, szczególnie w przypadku zmniejszającej się populacji fok pospolitych .
„Ryzyko narażenia było najwyższe w promieniu 50 km od wybrzeża, a wszelkie oddziaływania będą miały największy wpływ na foki pospolite, ponieważ zazwyczaj pozostają one blisko lądu” – powiedział dr Jones.
Korzystając z predykcyjnych modeli akustycznych, zespół obserwował 28 zwierząt narażonych na podwodny hałas generowany przez statki w Moray Firth w północno-wschodniej Szkocji.
W przypadku 20 zwierząt przewidywany poziom hałasu był na tyle wysoki, że spowodował przejściową utratę słuchu, chociaż nie było dowodów na ryzyko trwałego uszkodzenia. Dokładność przewidywań została porównana z pomiarami wykonanymi za pomocą rejestratora dźwięku.
Obecnie stosuje się znaczniki dźwięku i ruchu o wysokiej rozdzielczości, aby zbadać całkowite narażenie poszczególnych fok na hałas i ich późniejsze zachowanie.
Dr Jones zasugerował, że chroniczny hałas oceaniczny „powinien zostać wyraźnie włączony do planów planowania przestrzennego obszarów morskich i zarządzania nimi dla istniejących morskich obszarów chronionych”.
Badanie zatytułowane Seals and Shipping: Quantifying Population Risk and Individual Exposure to Vessel Noise zostało opublikowane w czasopiśmie Journal of Applied Ecology tutaj
Divernet – Największy Online Zasoby dla płetwonurków