NOWOŚCI NURKOWE
Dwa wraki statków z połowy XIX wieku wyposażone w „technologię hybrydową” zostały wpisane na listę dziedzictwa narodowego Anglii w 19 r. jako zabytki.
Niektóre znaczące wraki można umieścić w wykazie na podstawie ustawy o zabytkach starożytnych i obszarach archeologicznych, a nie ustawy o ochronie wraków, twierdzi Historic England (HE).
Mogą w nich nadal nurkować nurkowie rekreacyjni, którzy szanują dane miejsce i niczego nie niszczą ani nie usuwają, natomiast chronione wraki i obszar wokół nich są przeznaczone wyłącznie dla licencjonowanych nurków.
Oba wraki leżą trzy mile od Horsey Gap w pobliżu Great Yarmouth w Norfolk. The Mewa jest opisywany jako rzadki przykład parowca wiosłowego ze wspomaganiem żaglowym – typu statku, który wkrótce miałby zniknąć wraz z pojawieniem się statków o napędzie śrubowym.
Przeczytaj także: Najstarsze dżinsy świata rozbiły się i teraz zostały sprzedane
Zbudowany w Belfaście w 1848 roku, żelazny dwumasztowy parowy szkuner wiosłowy miał dwucylindrowy silnik mieszany. Niosła ładunek przez 20 lat, zanim zatonęła w wyniku kolizji w 1868 roku.
W 1994 roku płetwonurkowie znaleźli pozostałości kół łopatkowych, metalowych płyt kadłuba i pokładu statku. Wrak zidentyfikowano po odkryciu dzwonu z napisem „Mewa 1848”. Chociaż wrak uległ częściowemu rozpadowi, pozostaje w pozycji pionowej i w dużej mierze nienaruszony, wznosząc się na znaczną wysokość nad dnem morskim. Wydaje się, że wczesny silnik złożony przetrwał we wraku.
Połączenia Xanthe, zbudowany w Hull w 1862 roku, również uległ zniszczeniu w wyniku kolizji rok później Mewa, bez utraty życia. Wrak, będący rzadkim przykładem żelaznego parowca ze wspomaganiem żaglowym, został zidentyfikowany podczas wydobywania dzwonu przez nurków w 1996 roku.
Ponownie wydaje się, że wczesny silnik złożony nadal jest obecny i chociaż częściowo zawalił się w prawej burcie, statek pozostaje w pozycji pionowej, wznosi się nad dnem morskim i jest „niezwykle nienaruszony”.
Olinowanie jak barka (statek trójmasztowy, w którym maszt przedni i główny mają ożaglowanie kwadratowe, a bezanmaszt jest ożaglowany z przodu i z tyłu), Xanthe przewoził węgiel i rudę między Tyne a Hiszpanią.
Obydwa wraki dają możliwość zbadania kształtu kadłuba i mechanizmów wczesnych parowców, mówi HE.
