Klimatyczne powitanie

nie byłem wszędzie na Filipinach, ale z tego, co widziałem, podróżowanie po tym kraju przypomina ciężarówki Jeepney, które można znaleźć w każdym mieście – jasne, kolorowe i rozkoszujące się wszystkimi zmysłami.

Podwodny świat również nie zawodzi, od największych ryb w oceanie po najmniejsze ślimaki nagoskrzelne – każdy znajdzie coś dla siebie.

Wybrzeże Dauin na wyspie Negros oferuje ucztę pełną nurkowych rozkoszy, od najrzadszych stworzeń, przez ławice jackfishów po majestatyczne rekiny wielorybie, a przy średniej temperaturze wody wynoszącej 27-30°C, jesteś rozpieszczany wyborem.

Zatrzymałem się w Atmphere, ekskluzywnym, luksusowym, ale przyjaznym kurorcie położonym w spokojnej okolicy, z pięknie utrzymanymi trawnikami i widokiem na musującą wodę Morza Bohol. Zakwaterowanie można określić jedynie jako wystawne, a przy stosunku personelu do gości wynoszącym 4:1, wszelkie Państwa potrzeby zostaną zaspokojone.

Ośrodek kończy w tym roku 10 lat i tam, gdzie inne, młodsze kurorty zaczęły szybko pokazywać swój wiek, Atmosfera wciąż wygląda na nową i świeżą.

Prawdopodobnie ma to coś wspólnego z faktem, że właściciele, brytyjska para Matthew i Gabrielle, mieszkają na miejscu i mają praktyczne podejście do codziennego prowadzenia ośrodka, często można ich zobaczyć chodzących z notatnikiem i taśma miernicza próbuje poprawić sytuację!

Podczas mojego pobytu ośrodek zmienił się z cichego, przez prawie pusty, aż do całkowitego zapełnienia, ale poza porą posiłków i obowiązkowym happy hour w barze nie można było zauważyć żadnej różnicy; wszystko działało jak dobrze naoliwiona maszyna.

piękna rzecz Jeśli chodzi o wybrzeże, to jest ono dziewicze i chronione filipińskim prawem, zgodnie z którym wszystkie plaże są publiczne. Kurorty nie mogą na nich budować i kraść widoków dla siebie.

Jeszcze bardziej rygorystyczne przepisy lokalne wzdłuż wybrzeża Dauin oznaczają również, że kurorty nie mogą budować pomostów i pomostów, dzięki czemu linia brzegowa pozostaje bardziej naturalna. Te lokalne przepisy rozciągają się także na nurkowanie, zgodnie z którym wszystkim nurkom musi towarzyszyć przewodnik posiadający certyfikat burmistrza (przepraszam, nie wolno nurkować w pojedynkę), a nurkowanie w parkach morskich może odbywać się tylko w określonych godzinach dnia.

Filipiny, podobnie jak wiele innych części Azji Południowo-Wschodniej, leżą w „Pierścieniu Ognia”, co oznacza, że ​​w pobliżu zawsze znajduje się wulkan.

Czarny piasek lub, w przypadku wybrzeża Dauin, lekko szary piasek nie powinien Cię zniechęcać, ponieważ nurkowanie wcale nie jest szare i stanowi naprawdę dramatyczne tło dla fotografa takiego jak ja.

Większość nurkowań w tej części wybrzeża odbywa się na stokach z szarym piaskiem, a wiele miejsc nurkowych umożliwia wejście na plażę.

Atmosfera ma również trzy łodzie: dwie nowoczesne łodzie motorowe i większą łódź w tradycyjnym stylu. W przypadku większych grup ośrodek może wynająć dodatkowe statki, dzięki czemu zawsze będziesz mieć dostęp do dowolnego miejsca, do którego chcesz się udać.

Lokalny przewodnik nurkowy Richard zapytał mnie, jakie jest moje ulubione stworzenie, ponieważ naprawdę chciał je dla mnie znaleźć. Powiedziałem mu, że nie mam takiego ani listy kontrolnej rzeczy, które naprawdę chcę zobaczyć, ale po prostu cieszę się każdym nurkowaniem ze względu na to, co mi przynosi. Wspomniałem jednak, że nigdy nie widziałem owcy nagoskrzelnej „Shaun the Sheep” (Costasiella kuroshimae), na co on uśmiechnął się i powiedział: „Nie ma problemu!”

Wzdłuż wybrzeża Dauin znajdują się małe rezerwaty morskie. Atmphere Resort znajduje się w samym środku jednego z nich, więc rafa domowa jest w doskonałym stanie i tam właśnie nurkowałem po raz pierwszy.
Weszliśmy, włożyliśmy nasze płetwy Włączyłem i gdy tylko pochyliłem głowę pod głową, Richard zawołał mnie, żeby pokazać mi coś, co wyglądało jak żółte ziarenko piasku, co wskazywało, że był to jakiś rodzaj ślimaka nagoskrzelnego.

Zacząłem dostrzegać obraz dopiero po założeniu obiektywu makro, ale nadal nie mogłem go dobrze zobaczyć, dopóki nie zrobiłem zbliżenia na z tyłu aparatu i zdałem sobie sprawę, że to ślimak bąbelkowy Oxynoe, jedno z najmniejszych stworzeń, jakie kiedykolwiek widziałem.

Richard najwyraźniej miał niesamowite oczy, które wypatrywały stworzenia, i przez całe nurkowanie odnalazł mnie kolejne stworzenie za stworzeniem. Powiedział mi później, że widział jeszcze więcej, ale mi nie pokazał.

Jako fotograf byłem zadowolony, że nie próbował co kilka minut pokazywać mi nowego zwierzęcia, bo tylko tyle rzeczy można z powodzeniem sfotografować podczas jednego nurkowania.

Rafa domowa naprawdę miała wiele do zaoferowania. W pewnym momencie byłem „w strefie” i fotografowałem jedną z wielu żabnic, kiedy usłyszałem, jak Richard krzyczał w swoim regulator. Spojrzałem w górę i byłem zszokowany, gdy odkryłem, że stoję twarzą w twarz z wężem morskim, jednym z wielu zamieszkujących tę okolicę.

Widziałam, że Richarda bardzo zabawiło to, że wąż sprawił, że tak bardzo podskoczyłam, i wciąż chichotał do siebie, kiedy wyszliśmy z wody.

Owca Shaun wymknęła się nam, ale Richard obiecał, że następnym razem go znajdziemy!

wierny swemu słowu, podczas naszego następnego nurkowania w San Miguel na płyciznach na trawie morskiej, na grzbiecie liścia były dwie małe zielone kropki. W tym momencie zdałem sobie sprawę, dlaczego nigdy wcześniej nie widziałem Shauna – ta dwójka była tak cholernie mała, a ja szukałem czegoś znacznie większego.

Podobnie jak Oxynoe, piękno tych stworzeń można naprawdę docenić dopiero po powiększeniu z tyłu aparatu i zrozumiesz, skąd wzięła się ich nazwa, ponieważ wyglądają zupełnie jak postać z kreskówek dla dzieci.

Zeszliśmy głębiej, mijając kolejne kępy trawy morskiej, a Richard zdawał się czegoś szukać. Około 15 m znalazł to, czego szukał.

Tym razem mogłem to zobaczyć na własne oczy, ale nie było tak zielone jak poprzednio. Było to jasnożółto-niebieskie nudi, zwane także „owcą”, ale szwedzkiej odmiany. Te nudi były znacznie większe i bardziej kolorowe i, jeśli mam być szczery, znacznie łatwiej je sfotografować. Jeśli nie masz obiektywu supermakro, pamiętaj o zabraniu ze sobą szkła powiększającego, w przeciwnym razie przegapisz tych zabawnych małych ludzików, których oglądanie jest przyjemnością.

Może taki jest świat, w którym teraz żyjemy, ale rzeczą, która naprawdę wyróżniała się podczas moich pierwszych kilku nurkowań z Richardem, było to, jak mało przeszkadzał i manipulował dziką przyrodą.

Podczas moich podróży często spotykam przewodników, którzy chcą cię zadowolić i dostarczają fotografowane obiekty tuż przed twoim obiektywem. Jako fotograf zbyt często natrafiam na zdjęcia, które są wyraźnie ustawione – stworzenia, które zostały wypędzone ze swoich nor lub przeniesione w atrakcyjniejsze miejsce tylko dlatego, że robi to bardziej uderzające zdjęcie.

Wiemy, że tak się dzieje, ale należy zniechęcać do tej praktyki i wspaniale było widzieć, że Richard nic z tym nie zrobił, wskazując zwierzęta, a czasem sugerując dobry kąt, ale bez zawracania sobie głowy, majstrowania i dokuczania.

Później Richard powiedział mi, że w umowach przewodników zapisano, że nie przeszkadzają życiu morskiemu, i mówię brawo, miło jest to widzieć!

stworzenia, które znalazłem bardziej obfite niż jakiekolwiek inne podczas mojego pobytu w Atmosferze były żabnice. Były wszędzie – czarne, brązowe, pomarańczowe, żółte i wszystko pomiędzy. Było ich tak wiele, że nawet ja, ze swoimi dobrze znanymi, podejrzanymi oczami wyłapującymi stworzenia, znalazłem parę. Właściwie to skończyło się na tym, że poprosiłam Richarda, aby mi więcej nie pokazywał, chyba że są nietypowe lub w bardzo dobrym położeniu.

Myślę, że podczas jednego nurkowania naliczyłem osiem, co jest naprawdę dobrym wynikiem.

Obszar ten jest dobrze znany z żabnic i z tego powodu przyciągnął do kurortu biologa morskiego Daniela, który specjalizuje się w tych dziwnych i wspaniałych stworzeniach. Napisał nawet specjalność PADI Frogfish, którą możesz zabrać ze sobą na swój pobyt – teraz jest to bardzo fajne.

Następnego dnia miałem okazję odwiedzić wyspę Apo, która jest domem dla około 1000 osób i jest dobrze znana ze swoich zielonych żółwi. Nasza podróż rozpoczęła się wcześnie, ponieważ wszystkie łodzie muszą przepływać przez stację straży przybrzeżnej, aby można było zarejestrować liczbę osób odwiedzających wyspę. Gdy tylko policzyli wszystkich na pokładzie, wyruszyliśmy.

Mimo że wiatr się wzmógł, dopłynięcie na wyspę zajęło niecałą godzinę. Po drodze Richard powiedział mi, że od jakiegoś czasu nie widziano słynnego ucznia, który się tam kręci, ale ponieważ każdy dzień był inny, nigdy nie wiadomo, co możesz zobaczyć.

Ze względu na warunki pogodowe zdecydowaliśmy się na nurkowanie we wschodniej części wyspy. I oto, kiedy nurkowaliśmy, od razu natknęliśmy się na dużą grupę szkolonych jackfishów, którą naprawdę chciałem zobaczyć. Ławica ta, mająca około 17 m, była tak ogromna, że ​​nie udało mi się zmieścić wszystkich ryb w jednym kadrze, nawet przy użyciu obiektywu typu rybie oko.

Pływanie przez środek tego ogromnego ciała ryb było niesamowitym przeżyciem, ponieważ zamknęły się nade mną, blokując światło z powierzchni i dezorientując mnie, izolując mnie od otoczenia.

Zbyt szybko prąd się wzmógł i byliśmy zmuszeni opuścić szkołę i kontynuować zaplanowane nurkowanie w dryfie.

Gdy prowadzono nas przez rafę i obok kilku słynnych żółwi zielonych, łatwo było schować się za koralowcem, aby przyjrzeć się bliżej, i oni też nie mieli nic przeciwko mojej obecności.

Ryb było tu mnóstwo, skakały po okolicy i zauważyłem kilka jacków przemykających obok, by dołączyć do swoich kolegów w szkole.

Jeśli nie jesteś miłośnikiem węży, to przykro nam, nie masz tu szczęścia. Podczas moich dwóch nurkowań wokół wyspy Apo widziałem więcej węży morskich niż gdziekolwiek indziej.

Naprawdę jednak nie ma się czym martwić, ponieważ, jak większość innych zwierząt w morzu, tak naprawdę nie przeszkadza im Twoja obecność.