Nie przegap Mactana

ROZPOCZYNAMY SPRAWY w Sanktuarium Morskim Shangri-La (w tych częściach częściej określanym jako „SMS”). Kiedy 25 lat temu otwarto tu centrum nurkowe Scotty'ego, rafa domowa zamieniła się w cmentarz. Połowy dynamitu zamieniły koralowce w gruz, a zasoby ryb gwałtownie spadły.

Z biegiem czasu Scotty's i hotel Shangri-La współpracowały przy tworzeniu rezerwatu morskiego, co zaowocowało spektakularną regeneracją rafy domowej.

Dziś SMS jest zamknięty dla ruchu łodzi i nadzorowany przez całodobową straż pożarną. Rafa jest w świetnym stanie, z koralowcami stołowymi stojącymi majestatycznie na szczytach koralowców, a pola koralowców służą jako skomplikowane labirynty dla zabawnych ryb rafowych.

Liczba ryb również eksplodowała (tym razem w pozytywnym sensie), ukazując bogatą różnorodność biologiczną regionu i stanowiąc żywe przypomnienie, że rzeczywiście nurkujemy w sercu Trójkąta Koralowego.

Tuż pod powierzchnią wydłużone igłowe krążą wokół naszych bąbelków, a ich ciała powoli falują w poszukiwaniu pożywienia. Na płyciznach papugoryby i wargacze masowo atakują koralowce, odbierając mikroskopijne ukąszenia najmniej zdrowych części; są niezbędnym elementem utrzymania rafy w zdrowiu.

W dole wita mnie grupa ciekawskich lucjanów północnych, których ciała, ciemne i matowe z daleka, okazują się być bogato zdobione w olśniewających odcieniach złota i błękitu. Ich duże oczy badają naszą obecność.

Czy to tylko ciekawość, czy też mają nadzieję, że ta duża, niezręczna, puszczająca bąbelki „ryba” pomoże im znaleźć łatwy posiłek?

Być może najbardziej oczywistym wskaźnikiem udanych działań ochronnych na SMS jest duża ławica rezydentów. Imponująca masa srebrnych ciał oraz ich zachowanie szkolne, ukształtowane na przestrzeni wieków ewolucji, pomaga chronić je przed drapieżnikami morskimi.

Jednak ewolucja nie dogoniła jeszcze czynnika ludzkiego, a to wyszkolenie sprawia, że ​​są one również łatwym połowem dla sieci rybackich. Jestem optymistą, jeśli chodzi o znalezienie tak dużej ławicy ryb tuż przy plaży, zaledwie milę od drugiego co do wielkości miasta Filipin, Cebu.

POŁĄCZONE DWOMA MOSTAMI, Mactan to mała wyspa sąsiadująca z Cebu. Odegrało kluczową rolę w historii Filipin, gdyż to właśnie Lapu-Lapu, jej przywódca plemienny, jako pierwszy stawił opór hiszpańskiej kolonizacji i zabił słynnego odkrywcę Magellana.

Co nieco dziwnym zbiegiem okoliczności, dziś na wyspie znajdują się sanktuaria upamiętniające zarówno Lapu-Lapu, jak i Magellana, co stanowi hołd dla mieszanki kultur i wpływów tworzących współczesne społeczeństwo filipińskie i stanowi przyjemną kulturową przerwę od nurkowania dla gości.

SMS jest również wyposażony w zdrową podaż zawilców i towarzyszących im błazenków. W rzeczywistości Azja Południowo-Wschodnia jest światową stolicą błazenków, domem dla większości z 28 gatunków ukwiałów.

Nie jestem pewien, czy kiedykolwiek znudzą Ci się te charakterystyczne ryby –  z pewnością, gdy znudzi Ci się błazenek, znudzi Ci się życie. Muszę przyznać, że mój aparat wydaje się przyciągać magnetycznie, szczególnie gatunki fałszywych błazenków, lepiej znane jako Nemo i prawdopodobnie największa obecnie gwiazda ryb na świecie.

Jeśli jesteś małostkowy w kwestii życia morskiego, znajdziesz także mnóstwo potencjalnych makrostworzeń. Iglica sieciowa występuje w dużych ilościach. Ślizgając się po koralowcach, ich duże oczy zapewniają im przewagę wzroku, która kompensuje ograniczoną mobilność.

To dobre miejsce dla ryb fotografia, a jedną z moich ulubionych gier jest sprawdzanie, jak blisko mogę zbliżyć się do jastrzębia, zanim ucieknie (zwykle w chwili, gdy masz zamiar nacisnąć migawkę).

Zawilce są nie tylko domem dla błazenków, ale także miejscem, w którym można znaleźć porcelanowe kraby i czystsze krewetki żyjące w symbiozie z żywicielem.

Krewetki tańczą w słupie wody, reklamując swoje usługi energicznie potrząsając przydatkami. Jaszczuroludź robi sobie przerwę w polowaniu, aby oczyścić pysk i skrzela, otwierając szeroko zęby, co czyni ją jednym z największych drapieżników na rafie.

Czystsze krewetki chętnie wchodzą do środka, bezpieczne ze świadomością, że oferowane przez nie usługi znacznie przewyższają ich wartość odżywczą.

Tej nocy wybraliśmy się na moje pierwsze w życiu nurkowanie w czarnej wodzie. Ten niezwykły rodzaj nurkowania, zapoczątkowany na Hawajach, szybko zyskuje rzeszę zwolenników, szczególnie wśród fotografów podwodnych.

Pomysł jest taki, aby wziąć udział w największej migracji na Ziemi, podczas której wszystkie ryby i stworzenia w stadium larwalnym wynurzają się z głębin, aby nocą żerować na planktonie na płyciznach.

Wpłynęliśmy do kanału i w wodzie o głębokości 500 m umieściliśmy downline wyposażony w mocne światła. Przyciągają one życie i po 30 minutach „gotowania” zanurzyliśmy się w czarnym jak smoła morzu.

To niesamowite uczucie, gdy jesteś zawieszony nad głębiną, bez punktu odniesienia, a oświetlenie w dół i uszy służą jako główne sposoby oceny głębokości.

Galaretki dryfowały w stronę wydobyliśmy się z mroku, a gdy nasze oczy przyzwyczaiły się do przyzwyczajenia, znaleźliśmy maleńkie rybki pływające w świetle naszych świateł. System ustawiania ostrości mojego aparatu zaczął pracować na najwyższych obrotach, próbując dotrzymać kroku tym maleńkim osobnikom.

Przeglądając zdjęcia na lądzie, znaleźliśmy rozpoznawalne kształty barakudy, wiewiórki, papugoryby i jacka, ale na bardzo wczesnym etapie ich rozwoju. Rzeczywiście wiele ryb rafowych dorasta w wodach pelagicznych i wraca na rafę dopiero po osiągnięciu wystarczającej wielkości i dojrzałości.

Poszukiwanie skarbów w poszukiwaniu kolejnego niezwykłego stworzenia sprawia, że ​​nurkowanie w czarnej wodzie staje się bardzo uzależniające. Kilka nocy później spróbowaliśmy szczęścia z podobną techniką, ale w płytszej wodzie na rafie domowej, co często określa się mianem „nurkowania przy ognisku”. Spotkania były różne, ale nie mniej interesujące,

zawierający więcej bezkręgowców, takich jak ślimaki morskie, robaki i krewetki.

W następnych dniach odważyliśmy się odejść od SMS-ów i udać się do niektórych miejsc nurkowych wzdłuż linii brzegowej Mactan. W Tambuli kontrast pomiędzy chronionymi rafami, na których nurkowaliśmy, a tym, co znajdowało się przed nami, był wyraźny. Uciekanie ludzi, kotwiczenie i łowienie ryb w tym turystycznym miejscu miało wyraźne konsekwencje dla rafy, na której występuje więcej glonów dławiących koralowce i połamanych twardych koralowców, a znacznie mniej ryb.

Najważniejszym wydarzeniem był jednak wrak samolotu, położony tam dla rozrywki nurków i będący doskonałym rekwizytem dla podwodnych fotografów. Kiedy już wyczerpałem możliwości fotograficzne samego samolotu (a może wyczerpałem swoje modele), zapuściłem się nieco głębiej, gdzie zdawało się, że rafa się porusza.

Po bliższym przyjrzeniu się okazało się, że jest to szkoła młodocianych skazańców blennies, przypominająca grupę zbiegłych więźniów w czarno-białe paski. Pływali zgodnie, szturchając i szturchając rafę w poszukiwaniu planktonu.

Badania wykazały, że w samoobronie naśladują ubarwienie jadowitych sumów, a nocą wracają do swoich nor, gdzie zwisają za pyski ze sklepienia tuneli, utrzymywane w miejscu przez nici śluzowe!

Mactan jest nie tylko dla nurków. W tej części świata jest to łatwo dostępne miejsce na plażę, szczególnie popularne wśród turystów z Korei i Japonii. Nie brakuje łodzi bananowych i skuterów wodnych, dlatego ważne jest, aby zachować szczególną czujność podczas wspinaczki w bardziej zaludnionych obszarach.

Z pewnością tak było w przypadku naszego kolejnego miejsca nurkowego, Kontiki, gdzie dzielenie się wodą z hordami wrzeszczących turystów nie jest moim zdaniem spokojnym okresem na powierzchni. Na szczęście spokój wkrótce został przywrócony, gdy uciekliśmy w głębiny i wzdłuż stromej ściany pełnej gąbek i zdrowych miękkich koralowców.

Nasz przewodnik Bernie celowo zszedł do szczególnej kępy gąbek na głębokości 20 m i wskazał na olbrzymią żabę, która żyła tam przez ostatnie dwa lata.

Jade podpłynęła, żeby przyjrzeć się bliżej, ale prąd wkrótce sprawił, że zbyt długie pozostawanie w bezruchu stało się niewygodne.

Dryfowaliśmy, podziwiając ścianę. Ponieważ we wszystkich kierunkach wyrastały kolorowe marynarze, byliśmy rozpieszczani wyborem tematów. A jednak, pomimo tej wspaniałej podwodnej scenerii, nie udało nam się jeszcze znaleźć głównego wydarzenia. Kontiki jest domem dla ogromnej ławicy sardynek.

W miarę jak nasz profil stawał się płytszy, słońce zostało nagle przyćmione przez masę małych ryb.

Jest to spektakularny i przeoczany widok, ponieważ większość ludzi udaje się prosto do Moalboal na ławicę sardynek.

Fotograficznie sardynki stanowią prawdziwe wyzwanie – ująć je wszystkie w kadr i nadać im zharmonizowany kształt, łatwiej powiedzieć niż zrobić! Gdy Jade i Bernie przyglądali się tej imponującej obfitości ryb, ja szukałem tego nieuchwytnego, idealnego kadru.

ZAPEWNIA MACTAN na potrzeby freediverów i nurków technicznych oraz płetwonurków rekreacyjnych. Najbardziej popularnym centrum jest Scotty's, którego sklepy znajdują się zarówno w hotelach Shangri-La, jak i Mövenpick na Mactan. Obsługują wszystko, od niedoszłych syren (poważnie, jest kurs) po nurków rebreatherowych i kursy GUE.

Założyciel Scott Livingston to mój ulubiony typ właściciela sklepu ze sprzętem nurkowym, taki, który wciąż ma bzika na punkcie nurkowania i spędza jak najwięcej wolnego czasu pod wodą. On i jego zespół zapewnili ciepłe powitanie i zachęcili nas do wykopania naszego sprzętu do nurkowania technicznego, aby w pełni cieszyć się wrakiem San Juan.

Usytuowany w zatoce Liloan, około 30 minut jazdy bangką od naszej bazy Mactan. Ten stary prom zatonął w 2000 roku bez ofiar śmiertelnych albo w wyniku złej pogody, albo, jeśli wierzyć lokalnym plotkom, w wyniku oszustwa ubezpieczeniowego.

Mając szczyt statku na głębokości ponad 30 m, można było na nim nurkować rekreacyjnie, ale czas denny byłby bardzo krótki.

Na maksymalnej głębokości 50 m i przy długości wraku 60 m, możesz uzyskać znacznie więcej z dnia, wykonując kilka nurkowań dekompresyjnych ze zdrową przerwą powierzchniową pomiędzy nimi.

Nie jestem osobą, która goni za głębią tylko dla niej, ale bardzo się ucieszyłam, że zajęliśmy się dodatkowym trudem dotarcia do San Juan. Wrak stał się domem dla szkolących się fizylierów i w ciągu kilku dziesięcioleci przekształcił się w dobrze prosperujący ekosystem morski.

Przy mlecznej widoczności i braku innych nurków zachwycałem się poczuciem przygody i opuszczenia turystycznych wybrzeży Mactan.

Mogło to być odrobiną narkozy, ale po wyjściu z wody byłem podekscytowany, szczęśliwy, że wziąłem udział w podwodnym wydarzeniu, które niewielu widziało.

Jeśli nie ukończyłeś jeszcze nurkowania technicznego trening ale szukasz przygód, najlepszym wyborem będzie Marigondon Cavern. Wskoczyliśmy pod silny prąd i szybko zanurkowaliśmy na głębokość 35 m, gdzie znaleźliśmy spore wejście do jaskini.

Gdy już byliśmy w środku i schroniliśmy się przed prądem, złapaliśmy oddech i cieszyliśmy się ogromnymi marynarzami zdobiącymi górę i boki ścian jaskini.

Kiedy jak żaba wskoczyliśmy w ciemność, nasze światła przestraszyły wielkiego czerwonego kraba gąbczastego, który niezgrabnie pomknął, miotając się w oszołomieniu. Nie mogłem powstrzymać się od poczucia, że ​​przeszkadzam mieszkańcowi Marigondon.