Dzika Alaska

„Hej, potrzebujecie podwózki?” Stojąc przed lotniskiem Valdez, z naszą stertą sprzętu do nurkowania i fotograficznego i bez środków transportu w zasięgu wzroku, ta oferta od przyjaznego nieznajomego o imieniu Jeff, który pracował na lotnisku, była muzyką dla naszych uszu.

Właśnie przyjechaliśmy po locie przełajowym, więc to był początek naszej przygody z nurkowaniem na Alasce.

Niezamówiona oferta zawiezienia nas do miasta była symbolem życzliwości i chęci pomocy, z którymi spotykaliśmy się przez cały nasz pobyt tutaj.

Nasza wyprawa nurkowa rozpoczęła się na dobre następnego ranka, po spokojnej nocy w hotelu na nabrzeżu. Załadowaliśmy nasz sprzęt, wsiedliśmy na łódź transportową i wyruszyliśmy z portu Valdez do zatoki Fidalgo, oddalonej o trzy do czterech godzin drogi.

Naszym celem było poznanie podwodnego świata Alaski, zanurzenie się w dziką przyrodę i ewentualne odnalezienie rekinów łososiowych w wodach cieśniny Księcia Williama.

Zanim jednak dotarliśmy do Ravencroft Lodge, naszej tygodniowej bazy operacyjnej, znaleźliśmy się w zmarzniętych wodach w pobliżu lodowca Columbia.

Góry lodowe, małe i duże, o różnych kształtach, rozmiarach i kolorach, kołysały się w zimnych wodach. W przeciwieństwie do innych regionów Arktyki, gdzie można zobaczyć grupy fok ciągnących się po górach lodowych, tutaj mogliśmy zobaczyć dziesiątki wydr odpoczywających na ich szczytach. Chęć nurkowania w górach lodowych stała się nie do odparcia!

Kontynuowaliśmy naszą podróż do domku, a obserwacje bielików, lwów morskich i fałszywych orek zajmowały nas i nasze kamery. W końcu dotarliśmy do dobrze wyposażonego domku na pustyni i nasza uwaga skupiła się na czekających nas nurkowaniach.

Wody Zatoki Fidalgo są nieco osłonięte pomiędzy dwoma pasami lądu i kilkoma wysokimi górami, ale są otwarte na odsłonięte odcinki Cieśniny Księcia Williama i mogą szybko stać się wzburzone.

Mieliśmy szczęście, że podczas naszego pobytu w okolicy morza były spokojne.

Nasze pierwsze nurkowanie odbyło się bezpośrednio przed domkiem i od razu nas zaintrygowało. W bujnym ogrodzie trawy morskiej rosły pięknie zdobione opalizujące ślimaki nagoskrzelne, małe galaretki, różnorodne kraby i różnorodne rozgwiazdy, natomiast dalej, w nieco głębszej wodzie, znaleźliśmy wspaniale ubarwione rozgwiazdy i długie na stopę ogórki morskie wędrujące po łożu byczych wodorostów.

Jeden z nurków w grupie zlokalizował małego olbrzyma na Pacyfiku ośmiornica ukrywając się w skalistym legowisku.

Nie widzieliśmy tego osobnika, ale natknęliśmy się na niego podczas naszego ostatniego nurkowania w ramach wyprawy.

z powrotem w trawie morskiej, znaleźliśmy stary, opuszczony wóz rudy, relikt dawnej historii górnictwa miedzi w okolicy. Ravencroft Lodge jest zbudowany na terenie dawnej kopalni i oprócz tego zanurzonego wózka, na terenie domku znajdują się artefakty.

Krótka wędrówka do lasu zabierze gości na teren pierwotnej kopalni. Wydobycie miedzi miało miejsce na początku XX wieku, zanim zostało zarzucone ze względu na spadek cen miedzi.

Zanim skupiliśmy się na głębszych miejscach do nurkowania, skorzystaliśmy z sprzyjających pływów, aby zbadać rzekę zasilaną przez lodowiec, w której łososie rozpoczynają migrację z morza w górę rzeki do preferowanych tarlisk położonych głębiej w lasach. Tutaj, na głębokości zaledwie 1.5 m, walczyliśmy z gwałtownym pędem spadającej wody o temperaturze 8°C, aby pozostać nieruchomym i sfotografować setki kumpli i różowych łososi, gdy desperacko pędzili obok powalonych drzew, wodospadów i skał i kontynuowali ich podróż w górę rzeki.

Niektórzy przemykali obok nas w szaleńczym tempie, innych można było spotkać odpoczywających w wirach i kałużach, jakby chcieli złapać oddech przed ponownym wypłynięciem w górę rzeki. Zanim wróciliśmy na nasze łodzie, wszyscy byliśmy wyczerpani, podekscytowani i zadowoleni, że byliśmy świadkami jednego z cudów natury.

W miesiącach letnich na Alasce świt przychodzi wcześnie, a następnego dnia wstaliśmy dużo wcześniej niż śniadanie, z niecierpliwością czekając na pierwsze poszukiwania tajemniczego rekina łososiowego.

Bawiąc się aparatami i składając sprzęt, omawialiśmy szczegółowo, jakich warunków będziemy szukać i jak nurkować z płochliwymi rekinami.

Według ekspertów z Ravencroft potrzebowaliśmy płaskiej, spokojnej wody, aby dostrzec mały grzbiet płetwa przecinanie powierzchni. Po zauważeniu musieliśmy znaleźć „gracza”. Jest to rekin, który interesuje się żerowaniem i nie jest zbyt płochliwy, aby był niedostępny.

Powiedziano nam, że może to zająć trochę czasu i rzeczywiście tak się stało. Prawdę mówiąc, po kilku godzinach poszukiwań nie znaleźliśmy żadnego.

Ten schemat będzie się powtarzał w ciągu najbliższych kilku dni. Widzieliśmy jednego osobnika na powierzchni, ale nigdy nie udało nam się z nim wejść do wody.

Przyroda jest nieprzewidywalna: wyjątkowo zimne lato mogło być powodem, dla którego podczas naszej wizyty nie udało nam się znaleźć rekinów łososiowych.

Teorie wyjaśniające, dlaczego rekiny łososiowe często odwiedzają te wody i pozostają na powierzchni w miesiącach letnich, skupiają się na temperaturze wody. Ciepłokrwiści mogą wynurzać się z głębszych, zimniejszych wód, aby wygrzewać się w cieplejszych powierzchniowych warstwach morza. Sezon na ich obserwację jest krótki, trwa tylko kilka tygodni w czerwcu i lipcu.

Nasze poszukiwania będą kontynuowane podczas przyszłej podróży, w nadziei, że w końcu uda nam się uchwycić zdjęcia tego nieuchwytnego stworzenia!

Po poszukiwaniach rekinów postanowiliśmy zanurkować w pobliskich skałach.

W miejscu znanym jako Magiczny Ogród znaleźliśmy dywany ogromnych ukwiałów śliwkowych i pospolitych zdobiących głazy. Ponadto sfotografowaliśmy czarną rybę skalną i inne gatunki ryb dennych z Alaski.

Miejsca do nurkowania obejmują zazwyczaj skalisty, pochyły teren do głębokości około 20–25 m, kiedy to zazwyczaj schodzą na pionowej ścianie do głębokości 180 m lub więcej.