Najlepszy kurs poprawiający oddychanie? #AskMark #scuba @ScubaDiverMagazine

Wreszcie ktoś miał jaja i to powiedział. Jeśli nurkujesz na chłodno, możesz wstrzymać trochę powietrza.

Moje ćwiczenia reg. wymagają bardzo mało wysiłku, aby oddychać, ale dostarczają więcej, niż potrzebuję, aby wykonać kontrolowane 3 na 3 wydechy… nawet jeśli pokrętło wysiłku jest całkowicie dokręcone. Liczę do 2, wytrzymuję przez kilka sekund i robię wydech przez 4 sekundy. Znacznie poprawiłem moje RMV. To odpada, jeśli jest to wymagające nurkowanie, i tak, obsługuję moich Regów 😅

Spróbuj poćwiczyć Wima Hoffa. Wiele osób jest sceptycznych, gdy po raz pierwszy spotyka się z tą techniką, ale wypróbuj ją, a możesz być bardzo mile zaskoczony

https://youtu.be/tybOi4hjZFQ

#ZAPYTAJZNAK
Mark, dziękuję za wiele pouczających filmów.
Moje pytanie, jako bardzo nowego nurka i ciężko oddychającego, brzmi: czy wdychanie i wypuszczanie powietrza z łóżka obniży współczynnik SAC? Skąd mój komputer będzie wiedział, czy wdycham to powietrze lub czy używam go do kontroli pływalności?

Jako (nowy) nurek oglądałem ostatnio wiele filmów na temat pływalności i oddychania, a większość z nich wydała mi się bardzo zagmatwana. Określenia takie jak „oddychaj normalnie” lub „pamiętaj o całkowitym wydechu, aby wypchnąć CO2 z płuc, ponieważ to tylko zmusi mózg do nalegania na częstsze oddychanie” i tym podobne. Jedyną rzeczą, o której oni wszyscy, a mam na myśli każdego, kogo widziałem, zdają się nie wspominać (prawdopodobnie dlatego, że jest to druga natura doświadczonych nurków), jest to, że musimy myśleć o oddychaniu w kategoriach poziomów. Mam na myśli to, że jeśli myślisz o pełnym i całkowitym wydechu, aż nie będziesz mógł już wydychać, ponieważ twoje płuca są „puste”, i wdychasz tak całkowicie, jak to możliwe, bez połykania większej ilości powietrza, ponieważ twoje płuca są „pełne”, to jest to „normalny oddech” ” lub to, co niektórzy nazywają nawet „pełnym oddechem”, nigdy nie jest pomiędzy pustym a pełnym, ale raczej mieści się w zakresie tych skrajności. Tak więc „normalny” oddech będzie, powiedzmy, wydechem do około 1/4 pełnej pojemności, a nie pełnym wydechem do opróżnienia i wdechem do około 3/4 pojemności, ale nie do końca . W istocie ten „normalny” oddech stanowi tylko około połowy całkowitej pojemności płuc (liczby tutaj są nieco arbitralne, ponieważ nie znam dokładnych wartości, jakie powinny wynosić, ale mam nadzieję, że to pomoże zilustrować, co mam na myśli).

Jeśli więc twój normalny oddech mieści się w środkowym zakresie, zwiększasz pływalność, wdychając do pełna i wydychając tylko do połowy, zamiast aż do zwykłej 1/4, i kontynuuj oddychanie w tym zakresie, aż wynurzysz się do tam, gdzie chcesz, a następnie wróć do normalnego zakresu od 1/4 do 3/4. Aby zejść na dół, wykonaj pełny wydech i wdychaj pełną pojemność płuc, aż dotrzesz tam, gdzie chcesz. Oczywiście uproszczony opis, ponieważ dokładniejsza kontrola powinna być możliwa do utrzymania w pełnym zakresie płuc, ale ogólnie wydaje się, że jest to pomysł, którego nikt nigdy nie wyjaśnia. W danym momencie oddychasz głównie w zakresie pojemności płuc, bez pełnego wydechu lub wdechu. Chyba, że ​​jestem w tym oderwany od rzeczywistości?

Następnie pomysł liczenia do 3, do 4, do 5, a nawet 6 staje się pomysłem liczenia oddechu w tym zakresie. W przeciwnym razie mógłbym z łatwością pomyśleć: „No cóż, lepiej policzę do 3, więc lepiej wdycham (lub wydycham) do pełna (lub pustej) tak szybko, jak oddycham!” zamiast myśleć, że nie chodzi o to, że będziesz wdychać, ale zamiast tego chodzi o spowolnienie szybkości pobierania tej samej ilości powietrza w zakresie „połowy” pojemności płuc. Zatem pozostawaj w normalnym zakresie 1/4 do 3/4, czyli wielkości oddechu, którą próbujesz wziąć, jednocześnie zmniejszając szybkość, z jaką bierzesz tę samą wielkość oddechu (co czasami sprawia, że ​​mam ochotę od czasu do czasu wziąć szybki, głęboki oddech wtedy, ale nie wydaje się to zbyt wielkim problemem, z wyjątkiem niewielkiej regulacji pływalności, która może być później wymagana). Kolejna wskazówka, którą widziałem, dotyczyła utrzymywania poziomej pozycji, która wiąże się również z dodatkowym krokiem w synchronizacji, związanym z zauważeniem, że moment, w którym dopiero zaczynasz się poruszać w górę lub w dół, jest tym samym momentem, w którym zaczynasz oddychać w przeciwnym kierunku, więc gdy zaczynasz poruszać się w górę, robisz wydech, a zanim zaczniesz ponownie poruszać się w dół, robisz wdech. Nie jestem pewien, jak dobra jest ta rada, ale przynajmniej dla mnie wydawała się mieć jakiś sens.