Jak wynika z ustaleń nowego projektu z zakresu nauki obywatelskiej, Wielka Brytania zapewnia migrującym humbakom mile widziany odpoczynek. Po raz pierwszy porównano humbaka zaobserwowanego w rodzimych wodach z humbakiem sfotografowanym w Arktyce – dzięki obserwatorom wielorybów udostępniającym zdjęcia w mediach społecznościowych.
Nazywany vYking, wieloryb był jednym z czterech humbaków regularnie widywanych zeszłej zimy w szkockiej zatoce Firth of Forth. Przed 2017 rokiem gatunek ten był rzadko widywany w tym miejscu, ale w miarę jak obserwacje stawały się coraz częstsze, obecnie staje się zimowym gorącym miejscem dla oceanicznych gigantów.
Wykorzystując fotografię unikalnych oznaczeń na spodniej stronie przywry ogonowej vYkinga, ochotnicy współpracowali z zespołem biologów morskich, aby sprawdzić, czy wieloryb został sfotografowany gdzie indziej.
Przeszukując katalogi naukowe, natrafiono na zdjęcie zrobione poprzedniego lata przez fotografa dzikiej przyrody. Został zastrzelony 1600 mil dalej na Svalbardzie, norweskim archipelagu w wysokiej Arktyce.
Podekscytowani powiązaniem naukowcy zaczęli badać inne obserwacje i zdjęcia humbaków w zatoce Firth of Forth udostępnione przez grupę Forth Marine Mammals na Facebooku.
Sierpnia 9 2019
Humbaki (Megaptera noveaengliae) są znane z długich wędrówek między tropikalnymi miejscami lęgowymi a żerowiskami w Arktyce i obecnie wydaje się, że dla niektórych z nich wody Wielkiej Brytanii odgrywają ważną rolę, zapewniając – jak to określają naukowcy – „stację obsługi”, na której mogą odpoczywać, karmić się i przerwać ich podróże.
„Morza Wielkiej Brytanii są pełne niesamowitej dzikiej przyrody, więc następnym razem, gdy będziesz na wybrzeżu, miej oko na fale i podziel się wszystkim, co sfotografujesz, z lokalną organizacją zajmującą się dziką fauną i florą – może to być początek nowego odkrycia!” powiedziała Emily Cunningham, biolog morski, która kierowała badaniem.
Obserwacje wielorybów w morzach Wielkiej Brytanii zwiększają się obecnie po prawie stuletniej nieobecności spowodowanej wielorybnictwem w celach zarobkowych. Konieczne są jednak dalsze badania, aby zrozumieć, czy wzrost ten jest wynikiem odbudowy populacji, czy też zmiany w rozmieszczeniu.
W zeszłym roku naukowcy po raz pierwszy dopasowali humbaka szkockiego do lęgowisk na Gwadelupie, a na początku tego roku humbaka irlandzkiego dopasowano do lęgowisk na Wyspach Zielonego Przylądka.
Współautor Daniel Moore stwierdził, że nowe badanie wykazało potrzebę skutecznej ochrony środowiska morskiego.
„Mamy nadzieję kontynuować nasze badania, aby lepiej zrozumieć te ruchy i znaczenie wód Wielkiej Brytanii w przyczynianiu się do pomyślnych migracji” – powiedział.
Badanie, oparte w całości na danych zebranych przez obserwatorów wielorybów, wykazało, że można przeczytać w ogólnodostępnym czasopiśmie Marine Biodiversity Records.
