NOWOŚCI NURKOWE
Nurkowie na Kajmanach mają swoje zastosowania
SCTLD na Florydzie. (Zdjęcie: Nick Zachar / NOAA)
Płetwonurkowie na Kajmanach, którzy do niedawna czuli się marginalizowani w obliczu pandemii wirusa koronowego, zostali teraz poproszeni o pomoc w walce z inną chorobą – koralowców.
Kilka tygodni temu nurkowie wyrażali frustrację z powodu bycia ostatnimi osobami, które wpuszczono z powrotem do morza, po zniesieniu ograniczeń związanych z blokadą związaną z koronawirusem dla innych użytkowników wody.
Uczucie to zaostrzyło się, gdy premier Alden McLaughlin uzasadnił utrzymujący się zakaz odniesieniem do „częstego dotykania, a czasami używania przez wiele osób tych samych gogli i fajek… a także dużej ilości śliny wokół tych rzeczy…”
Teraz, po pozytywnie przyjętej zmianie wyroku, rząd wzywa społeczność nurków do pomocy w poszukiwaniu dowodów na śmiertelną chorobę koralowców, która według obaw mogła pojawić się na wyspach od czasu zaprzestania nurkowania w marcu.
Wydaje się, że podobnie jak inna plaga z Karaibów, inwazyjna pstra, choroba utraty tkanki koralowca kamiennego (SCTLD), przybyła z USA. Po raz pierwszy został zidentyfikowany sześć lat temu na rafach na Florydzie, gdzie spowodował rozległe zniszczenia, a na Karaibach pojawił się na rafach Jamajki w 2017 roku.
Wiadomo, że wpływa na ponad 20 najwolniej rosnących i najdłużej żyjących gatunków koralowców budujących rafy, w szczególności koralowce mózgowe, filarowe, gładkie kwiatowe, labiryntowe, gwiaździste i gwiazdkowate. Uważa się, że SCTLD jest patogenem bakteryjnym, który może szybko rozprzestrzeniać się poprzez kontakt i obieg wody.
24 czerwca 2020
Zainfekowane kolonie koralowców wykazują liczne zmiany chorobowe i szybko umierają, a śmiertelność waha się od 66 do 100%.
„Kiedy koralowiec zostanie zarażony SCTLD i zacznie tracić żywą tkankę, jest prawdopodobne, że kolonia umrze w ciągu tygodni lub miesięcy” – stwierdził Departament Środowiska Kajmanów w oświadczeniu wzywającym nurków i osoby nurkujące z rurką do zgłaszania wszelkich dowodów stwierdzają tę chorobę.
„Utrata tych koralowców wpływa na ogólny stan raf koralowych i może mieć katastrofalne skutki dla ekosystemów”.
Do tej pory prześledzono rozprzestrzenianie się SCTLD przez Karaiby z Jamajki przez Quintana Roo w Meksyku na Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych, Republikę Dominikanę, Wyspy Turks i Caicos, Belize, Saint Eustatius, Portoryko i Wielką Bahamę.