Pionierska pilotka Amelia Earhart i jej nawigator Fred Noonan wystartowali z Lae na Nowej Gwinei 2 lipca 1937 roku, mając do pokonania zaledwie 7,000 XNUMX km, aby odbyć rekordowy lot dookoła świata. Potem ich samolot zniknął.
Teraz zespół z amerykańskiej firmy zajmującej się robotyką morską Deep Sea Vision znalazł coś, co według nich jest wrakiem zaginionego samolotu Lockheed 10-E Electra – choć potwierdzenie twierdzeń może wymagać zanurzenia się na głębokość 5 km w środkowym Pacyfiku.
Earhart i Noonan opuścili Miami 1 czerwca podczas próby okrążenia świata i dotarli do Lae 29 czerwca. Kiedy zniknęli, kierowali się w stronę wyspy Howland o powierzchni 1 mili kwadratowej, na północ od równika, w połowie drogi między Hawajami a Australią. W tym czasie na wyspie koralowej istniała osada amerykańska.
Dyrektor generalny Deep Sea Vision Tony Romeo i jego 16-osobowy zespół pracowali nad „teorią linii daty”, wyjaśniającą, dlaczego Electra zniknęła.
Zaawansowane w 2010 r. sugeruje, że zmęczony 17 godzinami lotu Noonan po prostu zapomniał przesunąć datę z 3 na 2 lipca, gdy samolot przekroczył międzynarodową linię zmiany daty. Taki błąd nawigacyjny przesunąłby prawdopodobną pozycję samolotu o 60 mil.
Kontynuując ten pomysł, Wizja głębin morskich zeskanował ze statku badawczego ponad 5,200 mil kwadratowych dna morskiego Geodeta na morzu, używając zmodyfikowanego pojazdu AUV Kongsberg Discovery HUGIN 6000 z systemem skanowania sonarowego z syntetyczną aperturą, aby ostatecznie uzyskać obrazy, które jego zdaniem ujawniają zaginiony samolot.
„Zdjęcie wykonano 32. dnia wyprawy” – powiedział Romeo Divernet. „Jednak dopiero ostatniego dnia poszukiwań, czyli 30 listopada, odkryto, że posiadali ten obraz. Wyprawa oficjalnie zakończyła się 2 grudnia.
„Wykorzystując dane z toru lotu i inne wskazówki, mogliśmy zawęzić poszukiwania i skierować je na bardzo konkretny obszar, w którym naszym zdaniem znajdował się samolot”.
Historyk lotnictwa amerykańskiego Steve Zuger skomentował, że chociaż skrzydła na zdjęciu wyglądały na odchylone do tyłu, w przeciwieństwie do skrzydeł Elektry, możliwe było, że skorodowały i zostały wypchnięte do tyłu przez prądy. „Bliźniacze stery są niewyraźnie widoczne na zdjęciu… bardzo niewiele samolotów z tamtego okresu miało podwójne ogony [stabilizator pionowy], takie jak Electra, co skłania mnie do wniosku, że to może być Earhart.
„Ponadto w tamtym czasie bardzo niewiele Electr uległo wypadkom w tej części Pacyfiku, a co dopiero w pobliżu Howland.
„Nie słyszałem, w którą stronę zwrócony jest potencjalny samolot Amelii i Freda Noonanów… jeśli dziób jest zwrócony w stronę Hawajów, nie próbowała zawrócić, ale rzuciła się z nosem skierowanym w stronę wyspy Howland.
„Była kompetentną lotniczką i prawdopodobnie próbowała delikatnie postawić Lockheeda na wodzie. Earhart nie miała ze sobą tratwy, ponieważ zostawiła ją na jednym z przystanków, aby zaoszczędzić na wadze, wiedziała więc, jak ważne jest, aby nie wywracać samolotu podczas lądowania.
„W końcu potrzebowała swojej Elektry, która pełniła funkcję tratwy ratunkowej i utrzymywała się na powierzchni tak długo, jak to możliwe.
„Kiedy ciężar silników w końcu wciągnął Lockheeda pod fale i zatonął, lądując wiele kilometrów pod zimnym, ciemnym oceanem, mógł pozostać nienaruszony po lądowaniu w miękkiej wodzie”.
Urodzony w Kansas w 1897 roku Earhart zaczął latać dopiero po przeprowadzce California w 1920 r. Postanowiła przełamać bariery, zaczynając od rekordu wysokości kobiet zaledwie dwa lata później. W 1928 r. jako pierwsza kobieta przeleciała Atlantyk jako pasażerka, a w 1932 r. jako pierwsza odbyła tę samą podróż samotnie.
Założyła organizację Ninety-Nines zrzeszającą pilotki i w 1935 roku wykonała pierwszy samodzielny lot z Hawajów do California.
W sierpniu 2019 roku badacz głębin morskich Robert Ballard, odkrywca m.in Tytanicznyzorganizował własną ekspedycję, próbując bezskutecznie rozwiązać zagadkę zniknięcia samolotu.
Jego poszukiwania skupiały się na odległym atolu Nikumaroro w Republice Kiribati. Znana w 1937 roku jako wyspa Gardnera, leży około 400 km na południowy wschód od Howland. Ballard uważał, że mogli tam obozować lotnicy.
Obie wyspy są częścią Obszaru Chronionego Phoenix Island, największego i najgłębszego obiektu światowego dziedzictwa kulturowego na środkowym oceanie.
„Zespół Deep Sea Vision planuje obecnie powrót na miejsce z partnerem medialnym i pojazdem ROV, aby odpowiednio udokumentować swoje ustalenia” – powiedział Romeo.
Również w Divernet: Ballard rozwiązuje zagadkę Earharta, Nurkowie lokalizują „z wyprzedzeniem” łódź podwodną 1906 Defender
