Avatar 2: Jak zarządzać ryzykiem 200,000 XNUMX nurkowań!

To pierwszy film, w którym poruszane są tematy związane z podwodnym motion-capturem i gorącymi zdjęciami z nurkowania JOHNA GARVINA spędził ostatnie cztery lata koordynując pracę wszystkich płetwonurków i freediverów, którzy pomogli stworzyć iluzję. Jak Avatar: Droga Wody wreszcie trafia na ekrany naszych kin, opowiada Steve'owi Weinmanowi o swoim długu wobec „slow-burn” brytyjskiego klubu nurkowego trening, sekret wstrzymywania oddechu przez gwiazdy filmowe i dlaczego szczególnie nurkowie docenią „List miłosny Jamesa Camerona do oceanu”

John Garvin napisał do mnie przed Zoomem, że ponad 200,000 XNUMX nurkowań wymagało stworzenia tego, co określił jako „największy i najbardziej skomplikowany film o nurkowaniu, jaki kiedykolwiek powstał”. Co? Założyłem, że przez pomyłkę wpisał kilka dodatkowych zer. 

Rzecz w tym, że nadzorujący Master Diver Avatar: Droga Wody – nie pamięta swojego fantazyjnego tytułu, kiedy rozmawiamy, ale oznacza on Dive Coordinator lub, jak sądzę, Top Diver – nie może sobie pozwolić na błędy. A jeśli ukończono 200,000 XNUMX nurkowań i po drodze zostało tylko kilka drobnych zadrapań, to opowiada własną historię. 

"Chciałbym miał wpisz za dużo zer w tej liczbie” – mówi ze smutkiem Garvin z Australii. „Te 200,000 30 obejmuje liczbę nurkowań swobodnych, które były niezwykle trudne do zarejestrowania, ponieważ niektóre z nich trwały od XNUMX sekund do minuty, a inne stale dłużej”. 

Przy typowym 26 płetwonurkach i freediverach w wodzie jednocześnie w pracowity dzień zdjęciowy – „w zasadzie jak jojo, w górę i w dół, w górę i w dół” – śledzenie wszystkich osób pracujących w zbiornikach było ogromnym wyzwaniem, zwłaszcza nurkowie zajmujący się oświetleniem i uchwytem, ​​wiecznie zanurzeni, aby coś ulepszyć i wrócić. 

Trudnym zadaniem Garvina było koordynowanie kilkunastu oddzielnych zespołów nurkowych, z których każdy miał własny sposób działania. „Największym był dział uchwytów, tradycyjnie odpowiedzialny za budowę scenografii, konstrukcji, systemów oświetleniowych i tak dalej. Dział oświetlenia ponownie składał się z czterech lub pięciu nurków, a każdego dnia było kolejnych czterech lub pięciu nurków bezpieczeństwa. 

„Miałeś mniejsze zespoły, takie jak dział kamer podwodnych – zazwyczaj składający się z podwodnego operatora [reżysera zdjęć] i jego asystenta w wodzie – oraz dział podwodnych kaskaderów. Następnie pojawili się podwodni aktorzy i trzeba było stworzyć kilka nowych ról, w tym techników do kalibracji i konserwacji podwodnego systemu przechwytywania ruchu. 

„Tak więc jakikolwiek rodzaj sformalizowanego rejestrowania nurkowań był bzdurą i musieliśmy przyjąć bardziej zdroworozsądkowe podejście: rejestrować, kiedy nurkowie weszli do wody i wykorzystywać tasmańskie tabele nurkowe do śledzenia ładunku azotu. W butlach, których używaliśmy, pozwalało to na prawie nieograniczone nurkowanie z odbiciem, pod warunkiem, że zadbano o prędkość wynurzania. Oczywiście kluczem było nurkowaniekomputery i użycie nitroksu. 

„A więc aby uzyskać tę liczbę, zrobiłem migawkę kilku typowych tygodni i ekstrapolowałem to na łącznie cztery lata, przez które kręciliśmy”. To sześciocyfrowy cud.

Wstrzymuje oddech podczas nurkowania

Kiedy oryginał Avatar ukazał się w 2009 roku i stał się najbardziej dochodowym filmem w historii $ 2.8 mld pobić 12-letni rekord poprzedniego filmu Jamesa Camerona, Tytaniczny. Teraz, po długim oczekiwaniu, zostajemy zabrani z powrotem na leśny księżyc Pandora, ale tym razem odkrywamy jego bardziej wodnistą stronę.

Sam Worthington i Zoe Saldaña powracają jako Jake Sully, obecnie głowa klanu Omatikaya, i jego żona Neytiri. Są rodzicami pięciorga dzieci, którzy jako uchodźcy w obliczu ludzkiej agresji próbują utrzymać rodzinę razem i zmierzają do wodnego świata klanu Metkayina, na którego czele stoją Ronal (Kate Winslet) i Tonowari (Cliff Curtis). 

Przekonujące przedstawienie środowiska morskiego Metkayiny nie byłoby technicznie możliwe 13 lat temu. Podwodne rejestrowanie ruchu od dawna jest świętym Graalem dla twórców filmowych, zwłaszcza dla maniaka oceanu, takiego jak Cameron, ale największym wyzwaniem było: jak to zrobić? wyeliminować bąbelki?  

„Większość ludzi zna technologię motion-capture – aktorzy noszą na ciele szereg czujników, które są rejestrowane przez kamery na podczerwień” wyjaśnia Garvina. „W zbiorniku – który nazywamy „objętością” – znajduje się kilka wyspecjalizowanych kamer ultrafioletowych do śledzenia piłek [kropek znacznikowych] na ich kombinezonach. 

„Ale oczywiście bańka do nurkowania wygląda bardzo podobnie do czujnika, więc gdy tylko znajdzie się w wodzie choćby najmniejsza ilość bąbelków, nawet mikropęcherzyków, które wychodzą ze sprzętu opuszczanego do wody, wprowadza to w błąd system przechwytywania. Jim opisuje to jako myśliwiec próbujący zmylić pocisk, wyrzucając plewy.

Ciągłe próby usunięcia bąbelków to niewdzięczne zadanie, a w zbiorniku musi znajdować się sprzęt do nurkowania. CCR? „Pojawiłem się z moimi rebreatherami, spodziewając się, że być może będą mogli z nich skorzystać DoP-owie lub niektórzy z kluczowych nurków, którzy musieli spędzać dużo czasu pod wodą.” mówi Garvin.

Ale w tym przypadku był to słynny freediving instruktor Kirk Krack kto rozwiązał problem. „Wykonał tak dobrą robotę w trening nie tylko obsada, ale i załoga na technicznych wstrzymaniach oddechu podczas freedivingu, tak że w ogóle nie potrzebowaliśmy rebreatherów. Nawet załoga była w stanie wytrzymać długotrwałą pracę, wstrzymując oddech na dwie i pół lub trzy minuty, i poruszać się pod wodą bez pęcherzyków powietrza”. 

A co z nurkami na obiegu otwartym? „W dowolnym momencie około połowa nurków była na akwalungu, ale sekret polega na tym, że kiedy wzywano akcję i wykonywano przechwytywanie ruchu, płetwonurkowie musieli migrować poza objętość, aby ich bąbelki nie podążały. 

„I musieli złamać złotą zasadę i wstrzymać oddech podczas nurkowania! Zatem podczas ujęcia trwającego dwie i pół do trzech minut faktycznie wstrzymywali oddech. Dopiero gdy zawołano „cięcie”, mogli wypuścić powietrze.

Kultura bezpieczeństwa

System koleżeński wysunął się na pierwszy plan już w fazie wstępnej trening, zachęcając wszystkich do wzięcia odpowiedzialności nie tylko za własne, ale także za bezpieczeństwo innych. 

„W wodzie przebywają jedni z najlepszych nurków na świecie, a także ludzie, którzy nigdy wcześniej nie nurkowali” – mówi Garvina. „W przypadku tak dużego projektu jak ten jedynym sposobem zapewnienia bezpieczeństwa jest wwiercenie go we wszystkich, zarówno nad, jak i pod wodą, jako kulturę.

„Prawie każdy, kto został przeszkolony w zakresie freedivingu lub nurkowania, został również przeszkolony w zakresie rozpoznawania, czy ktoś ma problem i skutecznego ratowania. Byli niezwykle doświadczeni instruktorzy nurkowania i freedivingu, których głównym zadaniem było zarządzanie bezpieczeństwem w wodzie, ale jeśli miał nastąpić incydent z niedotlenieniem, osoba wykonująca scenę mogła znajdować się najbliżej osoby mającej problem, więc logiczne było, że zostaliby przeszkoleni, aby w razie potrzeby wydobyć ich na powierzchnię.

Nawet zespół kamery referencyjnej, który nigdy nie zmoknął, wstrzymał oddech trening. „To byli ci goście, którzy wyglądali przez okna z boku czołgu, ale Kirk był zdania, że ​​wszyscy aktorzy i ekipa cały czas mieli kamery, więc powinni zostać przeszkoleni w rozpoznawaniu objawów niedotlenienia.

„We wszystkich sześciu zbiornikach potrzebowaliśmy co najmniej kilku dni, zanim zaczęliśmy kręcić filmy dla wszystkich członków zespołu nurków przećwicz ćwiczenia awaryjne. 

„Powiedzieliśmy, że to prawda, to nowy zbiornik, nowy zespół. Co się stanie, jeśli na dnie zbiornika znajdzie się nieprzytomny płetwonurek, jak go podnieść? Jak wyciągnąć go z wody? Co się stanie, jeśli freediver straci przytomność w wyniku niedotlenienia w płytkiej wodzie? Co się stanie, jeśli doznamy urazu kręgosłupa? Rozważaliśmy wszystkie te scenariusze, angażowaliśmy zespół medyczny na plan filmowy i często zapraszaliśmy także lokalnych ratowników medycznych”. 

Za pomocą techniczny nitroks – zastosowanie 50% i 80% nitroksu do oddechów wstępnych i oddychania regeneracyjnego po nurkowaniach – wyeliminowano ryzyko utraty przytomności w płytkiej wodzie, mówi Garvin. „Chociaż zanim wszyscy wybiegli i zaczęli nurkować freediving na 50% i 80%, udało nam się to zrobić tylko ze względu na płytki charakter naszych nurkowań w butlach”.

Sześć zbiorników w Los Angeles i Nowej Zelandii było ogromnych, ale w większości miały one nie więcej niż 6 m głębokości (chociaż największy w Los Angeles, o wymiarach 40 m na 20 m, miał koniec o głębokości 10 m). „Sześć metrów to po prostu bardzo wygodna głębokość. Nie pozwalało to na zbyt wiele czasu na podróż, aby sprowadzić aktorów na dół i z powrotem na powierzchnię, a zwłaszcza w przypadku długich dni zdjęciowych, podczas których czasami spędzaliśmy w wodzie ponad 12 godzin, było to tak ważne pomaga radzić sobie ze zmęczeniem.”

Działanie pod wodą

Jak aktorzy, w wieku od siedmiu do siedemnastu lat, odnaleźli się w podwodnym świecie?

„Niektórzy zaliczyli już formalne nurkowanie treningniektórzy właśnie próbowali kursów nurkowania w kurorcie, ale większość nigdy wcześniej nie nurkowała, więc proces polegał na przeprowadzeniu ich wszystkich przez szkolenie z nurkowania lub na pewno odświeżające wiedzę. Potem rozpoczną szkolenie freedivingowe.

„Podczas każdego ujęcia pod wodą trzeba było regularnie nurkować i korzystać z połączenia obu dyscyplin, ale aktorzy są bardzo, bardzo dobrzy w zapamiętywaniu informacji. Zawsze uważałem ich za idealnych uczniów nurkowania. Możesz przeprowadzić dla nich skomplikowaną odprawę nurkową, a oni postępują zgodnie z instrukcją, ponieważ przestrzeganie instrukcji to ich sposób na życie.” 

John wierzy wszystkim aktorom lubili swoje podwodne wyzwania – a w niektórych przypadkach wykraczał poza obowiązki służbowe. „Niektórym z nich tak się to spodobało, że zdobyli pełny certyfikat nurkowania. Czasami pojawiali się w dni wolne lub w porze lunchu, żeby mieć więcej czasu w wodzie. 

„Nierzadko zdarzało się, że aktor-ochotnik nurkował i pomagał w odkurzaniu osadu ze zbiornika, co robiliśmy o 6 rano. Dla niektórych był to doskonały sposób na spędzenie godziny w ciszy i spokoju z dala od telefonów komórkowych i przeszkadzających im osób!” 

Cameron na początku projektu wyznaczył Garvinowi i Krackowi cel: dobra praca wstrzymanie oddechu na dwie minuty dla każdego aktora. „Ostatnią rzeczą, jakiej chciał Jim, było to, żeby wszystko było gotowe, wszyscy schodzą pod wodę, on wzywa do akcji, a aktorowi brakuje tchu, musi od razu wracać na nogi, a my nic nie uchwyciliśmy”. 

Mówi, że dzięki zastosowaniu technicznego nitroksu większość aktorów opanowała robocze wstrzymywania oddechu trwające od dwóch i pół do około trzech i pół minuty – i wszyscy freediverzy rozpoznają to wstrzymywanie oddechu podczas pracy to zupełnie inna propozycja niż bezdech statyczny przy basenie.

Podczas tworzenia było sporo rozgłosu Avatar: Droga Wody wokół niesamowitych wstrzymań oddechu niektórych żeńskich gwiazd. Nie chcąc niedoceniać ich osiągnięć, założyłem, że wspomagane było 100% tlenem (rekord świata na O₂ wynosi około 24 minut).

„Wydaje mi się, że Kate Winslet miała rekord nieco ponad siedem minut [właściwie 7 minut i 14 sekund], a Sigourney Weaver zdołała wstrzymać oddech na sześć i pół minuty” mówi Garvin. „Uważam, że było to ustawione na 50%, ponieważ używaliśmy 80% tylko w przypadku energicznych ujęć o bardzo dużej intensywności, takich jak sekwencje walk. Mimo to nawet na antenie podczas treningu Kate i Sigourney były w zasięgu pięciu minut i czuły się przy tym bardzo komfortowo.

Cameron też był pod wrażeniem. „Jestem freediverem od 50 lat i myślę, że najdłużej wstrzymałem oddech, jaki kiedykolwiek wstrzymałem, na pięć i pół minuty” on powiedział.

Suche na mokre

Ale aktorstwo pod wodą to znacznie więcej niż tylko nurkowanie. „Prawdziwy sekret polegał nie tylko na tym, aby wstrzymać oddech, ale także na zrobieniu tego w taki sposób, aby ich występ mógł sugerować, że urodziły się w wodzie” – mówi Garvin. „Wodne plemię Metkayina jest bardzo luźno oparte na kulturach wysp Pacyfiku, które obejmują podwodne polowanie, rybołówstwo i nawigację.

„Wszyscy widzieliśmy filmy, w których aktorzy znajdują się pod wodą i widać, że wcale jej nie kopią – mają chomicze policzki i oczy wielkości spodków. OK, czasami nie powinny wyglądać komfortowo, ale staraliśmy się stworzyć ten wspaniały, zrelaksowany ruch twarzy i ciała.

To prowadzi nas z powrotem do tego, dlaczego Cameron był gotowy podjąć wyzwania związane z podwodnym rejestrowaniem ruchu, w przeciwieństwie do ugruntowanej tradycją i łatwiejszej metody „suche na mokre”. Oryginalny Avatar był chwalony za lepszą funkcję przechwytywania ruchu „przechwytywanie wydajności”, ale podwodne efekty wizualne to już inna sprawa.

Cameron o tym mówił Avatar: Droga Wody: „Wróciliśmy do symulacji wody Tytaniczny, ale przenosi to nie tylko na wyższy poziom, ale w górę pięć poziomów. Piękno tego polega na tym, że jeśli potrafisz rozwiązać problem wody na potrzeby tego filmu, możesz to zrobić w dowolnym momencie, aż do końca czasu. Narzędzia te stają się zatem niezwykle ważne dla całej branży efektów.” 

„Dry na mokro to tradycyjnie sytuacja, w której znajdujesz się na suchej scenie dźwiękowej z zielonym ekranem za sobą” – mówi Garvin. „Aktor zostaje założony w uprzęży kaskaderskiej i manipulowany w powietrzu, później dodaje się bąbelki i faluje włosy. 

„Wszyscy widzieliśmy tego przykłady, ale każdy, kto kiedykolwiek spędził czas w wodzie, zwłaszcza nurkowie, którzy nurkowali w dryfie w szybkich prądach lub pilotowali DPV, powie ci, że woda dyktuje ruch. Woda tworzy zmarszczki w mięśniach, wykrzywia twarz – nie można nic zrobić, jeśli woda nie stanie się jej częścią.

„Tak więc nurek obserwujący „suche na mokre” od razu wie, że coś jest nie tak i myślę, że nawet osoba nienurkująca ma poczucie, że coś jest nie do końca w porządku”.

To uczucie może wystarczyć, aby zerwać emocjonalne powiązania z postacią i historią – mówi. „Oczywiście James Cameron sam jest nurkiem. Rozumie, jak woda dyktuje ruch, dlatego wszystko, co widzisz pod wodą w Pandorze w filmie, było takie naprawdę zastrzelony pod wodą.”

Różne kapelusze

John Garvin jest od wielu lat głównym nurkiem pracującym z Cameronem nad podwodnymi projektami. Pierwszym był thriller o nurkowaniu w jaskiniach Sanktuarium (w którym był współautorem scenariusza i w którym zagrał), a w szczególności odpowiadał za zabezpieczenie podwodne podczas solowego zejścia Camerona do rowu Marianas, na podstawie którego powstał film Wyzwanie głębinowe.

„Moja rola w Avatar: Droga Wody było napisanie książki o bezpieczeństwie, stworzenie protokołów zarządzania ryzykiem i zobaczenie, jak zaprojektujemy zbiorniki tak, aby działały jako działający system, ale miałem też wiele różnych kapeluszy” – mówi. Jednym z nich, który mu się podobał, było „gdzie możesz udawać Q z serialu o Jamesie Bondzie i budować fajny sprzęt, przekazywać go aktorom i szkolić ich, jak go używać”. 

Szczególnie satysfakcjonujący był projekt nurkowania na całą twarzmaska dla ludzkiej postaci Pająka, nad którą pracował z firmami rekwizytowymi Weta Workshop i Design In Industry. „Jak zrobić pełną twarz maska to może być nurkował 8-9-letnie dziecko, a także dorosły aktor i nie powodują żadnych zniekształceń ani załamań, mogą zapewniać działanie na całej twarzy, ale są wyjątkowo oddychające i kontrolują CO₂, a także mieć światło i dźwięk i wszystko zrobione dobrze? 

„Skończyło się na produkcie, który wszyscy pokochali i o którego wypróbowanie każdy prosił, więc byłem dumny z pracy włożonej w Spider maska.

„Ale nie pracowaliśmy w bańce, sprowadziliśmy także wielkie działa z branży nurkowej”. Znane nazwy, które wniosły swoją wiedzę i produkty, to brytyjskie Ambient Pressure Diving, Dive Rite i Hollis, a także marki systemów napędowych Scubajet i Seabob. 

Rozwój podwodnych systemów łączności był kolejnym istotnym obszarem. „Jak w przypadku każdej operacji nurkowej, planujesz nurkowanie i nurkujesz zgodnie z planem, ale na planie filmowym plan może ulec zmianie pięć minut później. Musisz więc bardzo szybko poinformować zespół znajdujący się pod wodą, w szczególności o aspektach bezpieczeństwa związanych z tą zmianą.

„Ocean Technology Systems zaprojektowało świetny podwodny system hydrofonów z wieloma hydrofonami, dzięki czemu głos Jima mógł być przekazywany aktorom za pomocą systemu „naciśnij i mów”, a różne wydziały miały własne systemy łączności”. 

Rola Garvina była pełna, ponieważ oczekiwane początkowe 9–12 miesięcy kręcenia motion-capture w Stanach zamieniło się w dwa lata. „Chociaż moja rodzina przyjechała, aby dołączyć do mnie w Los Angeles na część czasu kręcenia, było to trudne. Potem spędziliśmy dwa lata w Nowej Zelandii, kręcąc akcję na żywo, z aktorami w kostiumach pod wodą, ale to niedaleko mojego miejsca zamieszkania w Australii, więc było to o wiele łatwiejsze do zrealizowania”.

Większość z Avatar 3 (tytuł roboczy Nosiciel nasion) został nakręcony równolegle z 2 i jest już w torbie, mówi Garvin. Określona ilość treści dla 4 (Jeździec Tulkun) też został postrzelony.

„To ogromna część mojego życia i mam szczerą nadzieję, że film przemówi do wszystkich, którzy kochają ocean, a w szczególności do nurków, którzy moim zdaniem będą mieli wyjątkową możliwość docenienia niektórych wyzwań, przed którymi stanęło pod wodą .”

Jeśli rezonuje, to znaczy Avatar 4 i 5 ma zielone światło, czy będzie zaangażowany? „Bez zdradzania zbyt wiele, myślę, że drugi film prawdopodobnie zawiera najcięższy element wody, ale wyobrażam sobie, że woda pojawi się w dalszych sequelach. Nie jestem pewien, w jakim charakterze byłbym zaangażowany. Jim zawsze przesuwa granice, więc jeśli powstaną kolejne filmy, czeka go cała seria nowych wyzwań.

„Wszystko, co widzimy na ekranie, inspirowane jest naszymi własnymi oceanami, a doświadczenie Jima jako nurka przekłada się na niesamowite podwodne stworzenia, sekwencje i widoki. To tak naprawdę list miłosny Jamesa Camerona do oceanu, w moim zdaniem kluczowym momencie dla branży nurkowej, po kilku bardzo trudnych latach”.

Inspiracje filmowe

Garvin mocno wierzy w siłę branży rozrywkowej w zakresie inspirowania młodszych widzów. „Myślę, że większość nurków zgodzi się, że na początku przygody z nurkowaniem, serie takie jak Polowanie na morze i Cichy świat zachęcił całe pokolenie do nurkowania. I później Piorun i Głębokie zachęcał następne pokolenia.” 

Filmem, który spowodował młodzieńczą przemianę Garvina, był: Abyss – wyreżyserowany oczywiście przez Jamesa Camerona. „Pamiętam, jak to oglądałem, kiedy byłem na uniwersytecie. Poszedłem i przepuściłem cały czek na dotację na używany sprzęt do nurkowania i przez 12 tygodni musiałem żyć o fasolkę po bretońsku. 

„Dla mnie było to wezwanie do broni – nie do końca rozumiałem nurkowanie, ale po prostu wiedziałem, że chcę być częścią tego niesamowitego świata podwodnej technologii. Więc naprawdę mam na to nadzieję Avatar: Droga Wody będzie kluczowym punktem zwrotnym, który zainteresuje tym sportem całe nowe pokolenie badaczy oceanów”. 

Generacja Z równie dobrze mógł być zainspirowany Avatar, ale jak dorośli Zoomerzy i Pokolenie Alfa zareagują na wodnistą kontynuację? W Australii Avatar właśnie trafił ponownie do kin, więc Garvin zabrał swojego 11-letniego syna Bena, który niedawno zaczął uczyć się nurkowania, aby cieszyć się wrażeniami 3D.

„W kinie było pełno ojców i mam robiących dokładnie to samo, co ja. Pierwszy film tak im się spodobał, że chcieli podzielić się nim z najmłodszymi na dużym ekranie i pokazać, jak bardzo różni się od transmisji strumieniowej w Disneyu.

„Spędziłem większość czasu rozglądając się po kinie, obserwując reakcje i słuchając westchnień, a szum po filmie był niesamowity. Nie spodziewałem się tego po filmie, który ma 12 lat. To było radosne – nie ma nic lepszego niż obejrzenie filmu na dużym ekranie w towarzystwie setek innych ludzi i opuszczenie na kilka godzin własnego świata”. 

Garvin próbował dotrzymać kroku swoim nurkowanie rekreacyjne – „Cała praca i brak zabawy nigdy nie jest dobrą rzeczą” – ale może teraz będę miał trochę więcej czasu. „Nie mogę się doczekać, aż zacznę nurkować z moim synem i zobaczę to wszystko jego oczami, ponownie odwiedzając niektóre z niesamowitych miejsc, w których miałem szczęście nurkować na przestrzeni lat”. Czyli Galapagos – „natura na sterydach” – Turks & Caicos, gdzie przez 10 lat prowadził centrum nurkowe, a tuż obok Wielka Rafa Koralowa. 

Jeśli chodzi o projekty osobiste: „Nadal mam kilka scenariuszy na bazie wody, nad którymi pracuję, i jest jeszcze jeden duży film fabularny z elementami nurkowania, przy którym pomagam, więc jestem zajęty”.

Wracając do BSAC

Ostatecznie znak sukcesu Garvina Avatar: Droga Wody jest to, że „jeśli chodzi o wypadki, bezpieczeństwo było całkiem nienaganne. Nie da się wykonać tylu nurkowań bez kilku sytuacji, w których mogło dojść do wypadku, ale nie wydarzyło się nic, co mogłoby stanowić zagrożenie dla życia. Skutecznie pomagaliśmy zarządzać ryzykiem, mając pewność, że wiele wypadków zostanie zdusionych w zarodku, zanim przerodzą się w incydenty. 

„Jestem bardzo wdzięczny, że nauczyłem się nurkować w Anglii BSACz tą kulturą mentoringu. Pamiętam, że na bardzo wczesnych wykładach uczono mnie o „dołku incydentu” i o tym, że nie sprowadza się to do jednej rzeczy, ale do kumulacji. Nie mogłem mieć lepszego wykształcenia do radzenia sobie z ogromnymi, złożonymi projektami, takimi jak ten czy Deepsea Challenge.

„Nie można tego zrobić, przechodząc od początkującego nurka do instruktor w ciągu sześciu miesięcy – to proces powolny. To całe lata nurkowania z nurkami, którzy robią to od tak długiego czasu i mogą przekazywać wszystkie te informacje, i to nie tylko na temat nurkowania, ale także na temat sprężarek, butli, regulatory, jak serwisować rzeczy. Jestem bardzo szczęśliwy, że nauczyłem się nurkować w takim środowisku klubowym w Wielkiej Brytanii.” 

Wczesne werdykty krytyków filmowych, którzy widzieli zapowiedzi trzygodzinnej wersji finałowej Avatar: Droga Wody wydają się być spolaryzowani pomiędzy cynicznym i zachwyconym. John Garvin, jak można się spodziewać po jego czteroletnim pełnym zanurzeniu, nie ma żadnych wątpliwości: „To absolutnie zapiera dech w piersiach, ale nie jest to coś, co naprawdę chcesz oglądać w domu, przesyłając strumieniowo – to trzeba zobaczyć w 3D na dużym ekranie.

„Jeśli jako nurek chcesz zabrać swoją rodzinę na najlepsze nurkowanie, zaproś ją do kina na Boże Narodzenie i oprowadź ją po podwodnej Pandorze!”

Avatar: Droga wody od dziś (16 grudnia) w kinach.

Również w Divernet: Kate Winslet: Wstrzymanie oddechu dla Wielkiej Brytanii. I znajdź Avatar: Droga Wody Pytania i odpowiedzi z Johna Garvina i Kirka Kracka in Nurek