Przygody w Ringflection

podczas pierwszego nurkowania testowego za pomocą reflektora pierścieniowego znaleźliśmy wylęgającego się w ustach kardynała siedzącego przed fioletową spódnicą z ukwiałów.

Niezmiennie fascynują mnie pisklęta wylęgające się w ustach – zwierzęta morskie, jak bardzo starają się chronić swoje młode, z pewnością zawstydzają nas, ludzi, i obserwowałem, jak ten przyszły ojciec upewniał się, że wszystkie jego jaja są dobrze natlenione, okresowo je mieszając jego usta.

Choć wtedy nie do końca rozumiałem dlaczego, okazało się, że to idealne ustawienie do korzystania z lampy. Kiedy zaczynałem od reflektora pierścieniowego, byłem tak podekscytowany wynikami, że prawie postrzegałem go jako magiczną różdżkę. Każdy możliwy temat wzbudził nowe zainteresowanie, gdy zastanawiałem się, jak to będzie wyglądać przez rurkę.

Z biegiem czasu zdałem sobie sprawę, że zwykłe zasady fotografia podwodna nadal stosuje się.

Chociaż reflektor pierścieniowy zawęża pole widzenia, kolory pierścienia nadal będą dobierane na podstawie obiektu i otoczenia, dlatego znalezienie dobrego tła, szczególnie kolorowego, ma ogromne znaczenie.

Sam reflektor pierścieniowy nie podniesie jakości ujęcia, które byłoby przeciętne – jego ostatecznym celem jest dodanie dodatkowego elementu do i tak już pięknej sceny.

Jednym z aspektów, z którym mieliśmy problemy, było utrzymanie tubusu prostego i wyśrodkowanego na środku obiektywu. W drugim prototypie jedno z akcesoriów z zestawów łazienkowych poddaliśmy recyklingowi, tworząc okrągły uchwyt, w którym można było wkładać i wyjmować rurkę.

Oznaczało to koniec taśmy klejącej, co pozwoliło mi trzymać tubę w kieszeni, dodając ją i wyjmując w razie potrzeby do zdjęć.

Nawet po tej modyfikacji nadal musiałem korzystać z systemu, jakbym strzelał z karabinu pod wodą, lewą ręką podtrzymując i regulując lufę, a prawą trzymając na spuście aparatu.

Przydatną wskazówką jest trzymanie punktu ostrości aparatu pośrodku wizjera, aby mieć pewność, że reflektor pierścieniowy jest prawidłowo ustawiony. Brzmi to trudniej niż w rzeczywistości – bez problemu udało mi się śledzić szybko poruszające się obiekty i uchwycić ujęcia behawioralne, a jeśli już zapoznałeś się z mroczną sztuką węszenia, odbicie pierścienia będzie dla Ciebie łatwiejsze.

W fazie drugiej dodano także drugą rurkę. Ten, o szerokości 4 cm, był szerszy i dawał coś, co nazywam efektem „Looney Tunes” – z kolorami obiektu spiralnie przechodzącymi aż do krawędzi kadru.

Po udoskonaleniu naszego zestawu reflektorów pierścieniowych w bazie w Cebu City na Filipinach wyruszyliśmy teraz w podróż nurkową do Malapascua, a następnie do Zamboanguita (młodszego kuzyna Dauina).

Duży podwodny zestaw kamer sam w sobie często jest początkiem rozmowy na łodziach nurkowych, a podczas tej przygody w odbiciu pierścienia często zwracałem uwagę na ciekawskich gapiów, gdy rozpakowywaliśmy lub używaliśmy metalowych rurek.

Podczas kilku nurkowań podnosiłem wzrok znad wizjera i zauważałem zdziwionego nurka wpatrującego się w niezwykły wyrostek wystający z mojej obudowy. Choć bardzo się staram, podwodny język migowy ma swoje ograniczenia, a nasza wymiana zdań i tak sprawi, że będą drapać się po głowie.

Przynajmniej tego wieczoru przy barze będzie ciekawy materiał do rozmów.

Moim ulubionym obiektem z Malapascua okazała się bardzo skłonna do współpracy mątwa z wyspy Gato.

Uważam, że jeśli chodzi o mątwy, istnieją dwa bardzo wyraźne typy charakteru: ekstrawertyczni popisowcy i ogarnięci niepokojem introwertycy.

Na szczęście dla mnie, ta osoba była typem towarzyskim, pozwalającym na bliskie podejście i przebywanie w pobliżu tak długo, jak pozwalał na to nasz zapas powietrza.

Jego skóra pulsowała czerwonymi i pomarańczowymi odcieniami, pięknie kontrastując z otaczającą błękitną wodą. Zdecydowałem się nakręcić go przy użyciu lampy Looney Tunes i byłem zachwycony, gdy wyniki pojawiły się na ekranie LCD. Głowonogi to stworzenia tak nieziemskie, że ten wysoce stylizowany typ wizerunku wydawał się po prostu na nie odpowiedni.

Na początku do fotografowania z reflektorem pierścieniowym korzystałem głównie z obiektywu makro 60 mm, ale gdy przenieśliśmy się na brudne brzegi i małe obiekty Negros Oriental, zacząłem częściej korzystać z obiektywu makro 105 mm. Obie ogniskowe umożliwiają uzyskanie niezapomnianych obrazów w przypadku użycia z reflektorem pierścieniowym, dlatego warto zachować otwartość.

Pamiętaj jednak, że rzeczywisty odbłyśnik pierścieniowy będzie miał zupełnie inny wygląd w miarę przemieszczania się z jednego obiektywu na drugi i może się okazać, że określone średnice i długości tubusów będą lepiej działać w przypadku jednego konkretnego obiektywu.

Rzeczywiście, połowa zabawy podczas budowania i używania reflektorów pierścieniowych polega na dostosowaniu konfiguracji tak, aby uzyskać wygląd, który Ci się podoba.

W Zamboanguita najbardziej pociągającym obiektem był tłum wylęgających się w ustach kardynałów na rafie domowej. Zwykle samo zrobienie im zdjęcia z otwartymi ustami, w szczytowym momencie akcji, podczas mieszania jajek, jest godnym zadaniem fotograficznym, ale chciałem zwiększyć poziom trudności i uchwycić taki obraz podczas fotografowania przez tubus.

Mając kilka osobników z jajami, a wszystko to w odległości jednej minuty od brzegu, miałem idealną konfigurację, a najważniejsze, czego wymagałem, to cierpliwość i szybki palec na spuście.

Jako moje doświadczenie wraz ze wzrostem reflektora pierścieniowego przyzwyczaiłem się do śledzenia obiektów przez lufę tubusu i byłem w stanie dotrzymać kroku kardynałom przemykającym w górę i w dół słupa wody, czekając na to trwające ułamek sekundy przetasowanie.

Z technicznego punktu widzenia zauważyłem, że do uzyskania ładnego efektu odbicia pierścienia kluczowa jest odpowiednia ilość światła, więc nie zamykaj przysłony zbyt mocno i nie sięgaj aż do podstawowej wartości ISO.

Tak naprawdę jednym z moich ulubionych zastosowań tej techniki było otwarcie przysłony i fotografowanie obiektów na tle błękitnej wody, tworząc piękne wiry koloru na niebieskim tle.

Pozycjonowanie stroboskopu również będzie musiało zostać precyzyjnie dostrojone, ponieważ świetlówka będzie blokować część światła. Zauważyłem, że ustawiłem lampy błyskowe nieco dalej do przodu i szerzej, aby zapewnić dobre oświetlenie obiektu.

Ostatecznie moje zdjęcia odbicia pierścieniowego nie zachwyciły sędziów fotografia konkursy tak bardzo, jak się spodziewałem. Efekt końcowy może być zbyt odległy od naturalistycznej interpretacji sceny lub być może wpływ tej nowatorskiej techniki został utracony po kilku pierwszych nagradzanych obrazach.

W każdym razie nadal cenię sobie dodanie tych zdjęć do mojego portfolio i tworzenie ich sprawiało mi dużo frajdy. Można już kupić dedykowane reflektory pierścieniowe, ale po oryginalne efekty gorąco polecam wycieczkę do najbliższego sklepu z materiałami budowlanymi!