PHOTO TECHNICZNE
Jak wskazuje ALEX MUSTARD, w magazynach takich jak DIVER nie widuje się zbyt często tego rodzaju zdjęć, które pojawiają się na tej rozkładówce, ponieważ nie pasują one tak łatwo do formatu. Jednak okrągły obiektyw typu „rybie oko” jest znaczącym narzędziem…
„Za moje pieniądze, fisheye Jest to najbardziej ważny i mocny obiektyw, którego możemy użyć Podwodny"
MODA, TAK MÓWI, nie ma dokąd pójść, tylko w kółko. To wyrażenie jest równie prawdziwe fotografia jak każda inna dziedzina życia.
W tym sezonie letnim firma Nikon zrobiła wiele fanfar na temat swojego nowego obiektywu zmiennoogniskowego typu „rybie oko” 8–15 mm, zwłaszcza że jest to pierwszy obiektyw firmy Nikon z autofokusem, który umożliwia uzyskanie okrągłego obrazu typu „rybie oko”.
Jedno jest pewne, dzięki temu okrągłe ujęcia typu „rybie oko” staną się modne jak nigdy dotąd.
W przypadku aparatu pełnoklatkowego ten obiektyw najlepiej postrzegać jako dwa obiektywy w jednym, a nie jako zoom, ponieważ tak naprawdę użyteczne są tylko dwa końce zoomu.
Obiektyw o ogniskowej 8 mm daje okrągły obraz z absurdalnie szerokim polem widzenia 180˚ we wszystkich kierunkach (trudno oderwać stopy od obrazu).
Następnie przy ogniskowej 15 mm tworzy klasyczny, wypełniający klatkę prostokątny obraz typu rybie oko, który obejmuje 180˚ od rogu do rogu.
Pojawienie się nowego obiektywu typu „rybie oko” firmy Nikon jest z pewnością godne uwagi, ponieważ jego ostatnim nowym obiektywem typu „rybie oko” był czujnik przycięcia wynoszący zaledwie 10.5 mm z 2004 r., a wcześniej był to 16 mm w 1993 r.
Jednak obiektyw 8–15 mm jest prawie identyczny pod względem działania z obiektywem 8–15 mm firmy Canon, który został wprowadzony siedem lat temu.
Co więcej, Sigma od dawna produkuje okrągłe obiektywy typu „rybie oko” do wszystkich lustrzanek jednoobiektywowych, natomiast obiektyw typu „rybie oko” firmy Inon UFL-M150 umożliwia fotografowanie w trybie „rybie oko” na aparatach kompaktowych.
Zanim jednak zabrzmię zbyt złośliwie, jako fotografowie podwodni powinniśmy zawsze entuzjastycznie witać każdy nowy obiektyw typu rybie oko. W początkach Brytyjskiego Stowarzyszenia Fotografów Podwodnych jednym z najważniejszych celów fotograficznych było wykonanie wyraźnego zdjęcia całego nurka na wodach brytyjskich.
Nie wydaje się to zbyt trudne, dopóki nie weźmie się pod uwagę, że nie było obiektywów szerokokątnych, a co dopiero rybich oczu! Wyzwanie polegało więc na zaprojektowaniu i zbudowaniu własnego podwodnego obiektywu szerokokątnego. Jest to coś, co Geoff Harwood opanował na początku lat 1970. za pomocą obiektywów Vismaster 1 i Vismaster 2, które były odpowiednio okrągłymi i pełnoklatkowymi podwodnymi obiektywami typu rybie oko. Co się dzieje, to się pojawia.
ZA MOJE PIENIĄDZE, rybie oko to najważniejszy i najpotężniejszy obiektyw, jakiego możemy używać pod wodą, ponieważ oferuje najszerszy kąt pokrycia ze wszystkich obiektywów, co pozwala nam fotografować największe obiekty i sceny przy najmniejszej ilości wody, dając najbardziej kolorowe i szczegółowe zdjęcia.
Z definicji obiektywy typu rybie oko to ultraszerokokątne obiektywy, które zostały zaprojektowane tak, aby nie martwić się o utrzymanie prostych linii i osiągnąć szerokie pokrycie z charakterystyczną dystorsją beczkową.
Brak konieczności martwienia się o utrzymanie prostoliniowego obrazu pozwala projektantom obiektywów skoncentrować się na stworzeniu ultraszerokiego i ostrego rybiego oka. Ich giętkość ogranicza ich atrakcyjność na lądzie, ale pod wodą, gdzie jest niewiele linii prostych, przekształcają się z niszowych soczewek w woły pociągowe.
Co więcej, znacznie lepiej współpracują z portami kopułkowymi niż standardowe obiektywy szerokokątne, oddając ostre szczegóły w rogach kadru.
WSKAZÓWKA NA START
Okrągłe obiektywy typu rybie oko mają niezwykle szerokie pole widzenia, widząc 180° we wszystkich kierunkach – czyli połowę całego otaczającego Cię świata. Bardzo łatwo więc dostać w kadrze niechciane elementy, np. Twoje płetwy, bąbelki, a nawet palce na migawce aparatu!
Zanim naciśniesz migawkę, szybko przeskanuj kompozycję, aby upewnić się, że nie ma tam żadnych UFO!
Ich imprezowym dziełem jest jednak szerokokątny obiektyw z małą ostrością, klasycznie opisywany przez Briana Skerry'ego i Howarda Halla jako „najpiękniejszy rodzaj fotografii, jaką można wykonać pod wodą”.
Ich zdolność do ustawiania ostrości z małej odległości pozwala wypełnić kadr obiektami średniej wielkości, a ultraszeroki kąt widzenia sprawia, że wybijają się one z tła wymuszając perspektywę.
Okrągłe rybie oko najlepiej postrzegać jako ekstremalną wersję standardowego rybiego oka, a dobre fotografowanie nimi jest trudne. Pozostałą część artykułu z tego miesiąca chcę wykorzystać do omówienia technik umożliwiających maksymalne wykorzystanie tej wyjątkowej optyki.
Aby kompozycja kołowa zadziałała, cała ramka musi być odpowiednio naświetlona, w przeciwnym razie czarne obszary będą wtapiać się w tło. Zrobione aparatem Nikon D5 i Nikon 8-15 mm @ 8 mm. Subalowa obudowa. Stroboskopy Retra. 1/250 @ f/22, ISO 800.
ZASADA PIERWSZA JEST OCZYWISTA, ale widziałem, że problem ten dotknął tak wielu fotografów na przestrzeni lat, że zdecydowanie zasługuje na podkreślenie.
Aby użyć okrągłego rybiego oka pod wodą, musimy zdjąć osłonę obiektywu i osłonę z portu kopułkowego – w przeciwnym razie obiektyw je zobaczy!
Niektóre porty kopułkowe mają uformowane plastikowe klosze, które są przyklejone i nie można ich usunąć. Sprawdź swoje przed zakupem okrągłego rybiego oka. Jednak wiele z nich jest zabezpieczonych małymi śrubami z kluczem imbusowym i można je usunąć, zakładając, że śruby nie zostały zablokowane w miejscu przez nagromadzoną sól. Usunięcie osłon kopułkowych znacznie zwiększa ryzyko zarysowania portu kopułkowego, zarówno nad, jak i pod wodą, więc zachowaj ostrożność.
Niestety nie ma żadnych magicznych liczb, które mógłbym Ci polecić, aby je podłączyć, aby działały dla wszystkich ujęć cenote. Po pierwsze, poziomy światła cenote są bardzo zmienne. Po drugie, to, jak bardzo każdy z nas dostosuje przysłonę, czas otwarcia migawki i czułość ISO w stosunku do normalnych ustawień nurkowania, zależy od naszego aparatu.
Na przykład nowsze aparaty można ustawić na wyższe wartości ISO niż starsze. Aparaty pełnoklatkowe mogą korzystać z wyższych czułości ISO, ale wymagają też bardziej zamkniętej przysłony, aby uzyskać akceptowalną ostrość narożników.
KOŃCÓWKA W ŚRODKU WODY
Okrągłe obiektywy typu „rybie oko” są najłatwiejsze w użyciu podczas fotografowania w świetle zastanym i doskonale nadają się do fotografowania dużych zwierząt, krajobrazów i wraków. Spróbuj fotografować prosto w dół, aby uzyskać równomiernie oświetlony obiekt, lub prosto w górę, aby uchwycić sylwetkę i całe Okno Snella.
Obiektywy i aparaty ze stabilizacją obrazu można ustawić na dłuższe czasy otwarcia migawki niż w przypadku obiektywów niestabilizowanych. I tak dalej.
Jedyne, co mogę doradzić, to to, że najlepiej jest pomyśleć o ustawieniach i możliwościach aparatu przed nurkowaniem, zamiast zastanawiać się, co poświęcić pod presją i pod wodą.
Rozsądnie jest także pójść na kompromis we wszystkich trzech obszarach (przysłona, czas otwarcia migawki i czułość ISO), a nie za bardzo w którymkolwiek z nich.
Zmuszanie do nurkowania bez klosza kopułkowego to jedna z głównych wad obiektywów zmiennoogniskowych 8–15 mm. Co więcej, brak osłony przeciwsłonecznej i osłony obiektywu zwiększa odblaski podczas fotografowania pod słońce, na co cierpi nowy Nikon.
Oświetlenie okrągłych obiektywów typu „rybie oko” jest podobne do pracy ze standardowym „rybie oko”. Najważniejszą rzeczą jest to, aby stroboskopy były odsunięte daleko do tyłu, tak aby nie wbijały się w kadr.
ZAAWANSOWANA WSKAZÓWKA
Nie należy nadużywać okrągłych rybich oczu, między innymi dlatego, że kształt obrazów utrudnia wydawcom korzystanie z nich.
To powiedziawszy, są cennym narzędziem, które warto mieć w aparacie torba, zwłaszcza gdy szukasz sposobu na stworzenie czegoś innego o wspólnym lub zwyczajnym temacie.
Jako wskazówkę zacznij od ich odciągnięcia do tyłu, tak aby przód stroboskopów znajdował się w jednej linii z tyłem obudowy. Zawsze używaj dyfuzorów, aby pokryć szeroki kąt kadru i zapewnić bardziej równomierne oświetlenie obiektu.
Najlepszym rozwiązaniem są zdjęcia ze zrównoważonym światłem, ponieważ bez światła otoczenia okrągła ramka nie będzie widoczna. W płytkiej wodzie lub podczas fotografowania wraków czy gatunków pelagicznych możemy skutecznie strzelać okrągłym rybim okiem wykorzystując jedynie dostępne światło.
Ostatnim wyzwaniem jest znalezienie kompozycji, która działa. Dobrym przewodnikiem jest znalezienie obrazu, w którym oświetlony jest cały okrąg kadru. Jeśli część kadru zejdzie w kolor czarny, wówczas krawędź koła zlewa się z resztą kadru, psując efekt.
Może to stanowić problem podczas fotografowania wnętrz wraków i jaskiń, a także podczas fotografowania scenerii, gdzie dolna część kadru to ciemna, głębsza woda. Nie ma jednego rozwiązania; jest to po prostu coś, czego należy się wystrzegać podczas planowania naszych ujęć.
Chociaż okrągłe zdjęcia typu „rybie oko” będą prawdopodobnie bardzo modne po wprowadzeniu obiektywu Nikon, warto pamiętać, że dotyczy to zdjęć niszowych. Używany oszczędnie, może mieć bardzo duży wpływ. Używaj go zbyt często, bo znudzi i sfrustruje widza.
Pamiętaj, że okrągłe rybie oko nie jest niczym nowym – tak naprawdę wszystkie wczesne obiektywy typu rybie oko dawały okrągłe obrazy, a fotografowie byli bardzo podekscytowani, gdy w końcu wypuszczono rybie oko, które wypełniło kadr i dało znacznie bardziej użyteczny prostokątny obraz.
Okrągłe rybie oko jest obecnie w modzie, ale możemy być pewni, że nie będzie modne wiecznie.
Szeroki zasięg okrągłego rybiego oka sprawia, że dobrze nadaje się do fotografowania dużych obiektów, takich jak duże ryby pelagiczne i wraki. Zdjęcia robione Nikonem D7000 i Sigmą 5mm. Obudowa Nauticama. Żadnych stroboskopów. 1/125 @ f/11, ISO 200.
