BĄDŹ MISTRZEM! – „fotograficzne oko”

NIE MOŻEMY PRZERYWAĆ temat kompozycji bez omawiania klasycznych zasad występujących w każdym fotografia lub podręcznik do malarstwa. Jeśli pamiętasz tylko jedną rzecz z tego artykułu, powinno być tak, że są to narzędzia, a nie zasady.
Niejednokrotnie podczas nauczania fotografia podwodna warsztatach fotografów pokazywało mi fantastyczne zdjęcia tylko po to, by wyrazić swoje rozczarowanie, bo nie trzymają się litery prawa – tzw. zasad. To jest całkowicie błędne.
Głównym powodem, dla którego pozostawiłem te klasyczne zasady kompozycji do ostatniej części tej miniserialu, jest chęć upewnienia się, że nie uważacie ich za ostateczny element kadrowania zdjęć.
To powiedziawszy, dla wielu fotografów te przewodniki są bardzo pomocne, gdy próbują zrozumieć scenę lub obiekt w wizjerze lub na ekranie LCD.
Często są równie pomocne przy wybieraniu i przycinaniu zdjęć po zrobieniu. Jeśli masz trudności ze znalezieniem obrazu, naprawdę mogą one być kluczem do odblokowania potencjalnego tematu.
Jednak celem tych „zasad” jest po prostu pomoc w tworzeniu lepiej wyglądających zdjęć. Wielu fotografów w ogóle nie bierze pod uwagę tych przewodników, zamiast tego po prostu układają temat w sposób odpowiadający ich gustom estetycznym.
Nie ma w tym nic złego, a to intuicyjne podejście regularnie pozwala uzyskać obrazy doskonale zgodne z obowiązującymi przepisami.
Świadomość kompozycyjna jest jednak zdecydowanie umiejętnością, której można się nauczyć i stale doskonalić. Być może największą zaletą któregokolwiek z przewodników po kompozycji jest to, że pomagają nam rozwijać nasze oko fotograficzne, dzięki czemu proces jest znacznie bardziej intuicyjny.
Dobra wiadomość jest taka, że ​​nie musisz nawet znajdować się pod wodą. Jestem pewien, że każdy bawił się w reżysera filmowego, tworząc klatkę z kciuków i palców wskazujących, aby komponować scenę.
W dzisiejszych czasach możemy nawet korzystać z aparatu w telefonie. Przesłanie jest takie, że im więcej ćwiczymy kompozycję, tym przyjemniejsze będą nasze zdjęcia.

IDĘ aby omówić tylko trzy najbardziej przydatne reguły w tej kolumnie: Trzecie, Przekątne i Linie. Te klasyczne zasady kompozycji sięgają tysiącleci. Starożytni Grecy słynnie dostrzegali wrodzoną atrakcyjność określonych proporcji i wykorzystywali je w swojej architekturze i sztuce.
Większość wspaniałej sztuki z ostatnich 500 lat również opiera się na tych zasadach, więc jesteś w dobrym towarzystwie!
Większość zdjęć przedstawia główny punkt zainteresowania, taki jak atrakcyjny czerwony miękki koral, oczy ryby lub twarz twojego kumpla. To właśnie tam w pierwszej kolejności przyciągnie wzrok widza.
Miejsce i sposób umieszczenia zdjęcia w ramce wpływa na równowagę estetyczną, a nawet na nastrój fotografii. Tu właśnie pojawiają się zasady.
Najbardziej znana jest Zasada Trójpodziału, która jest szeroko stosowana w obrazach, aby nadać kompozycji przyjemną harmonię i jest ogólnie bardziej interesująca niż umieszczanie obiektu na środku kadru. Klasyczny przykład: Google JMW Turner, słynny Fighting Temeraire.
Aby zwizualizować trzecie, powinniśmy podzielić naszą ramkę dwiema liniami pionowymi i dwiema poziomymi (wszystkie w równych odstępach), tak aby pierwotna ramka była teraz siatką dziewięciu identycznych prostokątów o takich samych proporcjach jak cała ramka.
Wiele aparatów zrobi to za Ciebie, nakładając tę ​​siatkę na ekran LCD lub wizjer.
Umieszczenie obiektów zgodnie z tymi liniami, a zwłaszcza z kluczowymi cechami na przecięciach (czasami nazywanymi punktami mocy) zapewni równowagę i siłę kompozycji. Ponieważ czytamy od lewej do prawej, uważa się, że punkty przecięcia po prawej stronie kadru zapewniają najbardziej harmonijną kompozycję. Jeśli jednak obiekt jest zorientowany lub porusza się w określonym kierunku, dla równowagi znacznie ważniejsze jest, aby był zwrócony w stronę kadru i miał więcej miejsca z przodu niż z tyłu.
Dobra wiadomość jest taka, że ​​podwodne zdjęcia (bez nurków) można łatwo odwracać. Ponieważ nie ma tu żadnych napisów itp., które mogłyby mylić sprawy, możemy spróbować wybrać temat po lewej lub prawej stronie.
W przypadku slajdów oznaczało to po prostu odwrócenie slajdu; W cyfrowy oznacza to kliknięcie przełącznika w oprogramowaniu.
Obracając obraz, powinniśmy odwrócić wzrok od ekranu lub zamknąć oczy, ponieważ obserwując jego zmianę, jesteśmy mniej skłonni do preferowania wyniku. Odwrócenie wzroku na chwilę pozwala dokonać obiektywnego wyboru.
Fotografowie mogą mieć obsesję na punkcie dokładnego trafiania w trzecie miejsce, ale to nie ma znaczenia. Ważną lekcją jest odsunięcie obiektu od środka kadru. Łatwo możemy wpaść w pułapkę fotografowania wszystkiego pośrodku, bo to właśnie tam autofokus aparatu działa najlepiej.
Na koniec nie zapominaj, że zawsze możemy przyciąć zdjęcie po zrobieniu, aby umieścić obiekt w ciekawszym miejscu.

PRZEKĄTNE bardzo się nadają fotografia podwodna i nadaj obrazom zainteresowanie i energię. Często tworzymy je po prostu przechylając aparat o 45°, aby zamienić standardową scenę w coś ciekawszego.
Dobrze współpracują z „lepkimi” – stworzeniami takimi jak babki, krewetki i kraby żyjące na patykowatych koralowcach biczowych lub trzonach wodorostów. Przekątne pasują również do ruchomych obiektów, takich jak ławice ryb czy rekiny, nadając obrazowi większą dynamikę.
Innym zastosowaniem przekątnych jest fotografowanie standardowej, pionowej, szerokokątnej scenerii. W tych zdjęciach często główny obiekt znajduje się w dolnej połowie kadru (gąbka, miękki koral itp.), a drugi w górnej połowie (nurek o sylwetce, rozbłysk słońca). Zwykle mocniejsze jest ustawienie ich po przekątnej, a nie prosto w górę i w dół.
Proste linie są rzadkością pod wodą, ale to nie powstrzymuje nas od używania linii wiodących, aby nadać obrazom głębię i energię kompozycji.
Przenoszą wzrok widza przez kadr i dają poczucie perspektywy. Klasycznym zastosowaniem pod wodą jest: odsłaniając linę kotwiczną prowadzącą do łodzi na powierzchni.
W obrazach często stosuje się zbieżne linie. Spójrz na Ostatnią Wieczerzę Leonarda da Vinci i zobacz, jak linie pokoju zwracają twoją uwagę na gościa pośrodku!
Leonardo jeszcze bardziej wzmacnia kontrast Jezusa, używając klasycznych technik, które omówiliśmy w artykule z zeszłego miesiąca. Najpierw Jezusa ustawia się na tle jasnego okna, potem ubiera się w przyciągające wzrok i przeciwstawne kolory – czerwień i błękit. Nie ma wątpliwości, kto tu jest szefem!
Takie linie rzadko można znaleźć pod wodą, ale elementy wewnętrzne wraków dają nam szansę na ich użycie, podobnie jak niektóre płytkie krajobrazy, i mogą znacznie wzbogacić kompozycję.