- 1) ZWYCIĘZCA KATEGORII – Johan Sundelin (Szwecja), wyspa Santa Fe, Galapagos, Ekwador
- 2) Jim Catlin (Kajmany), Isla Mujeres, Jukatan, Meksyk
- 3) Isabella Maffei (Włochy), wyspa Pescador, Moalboal, Cebu, Filipiny
- 4) Pasquale Vassallo (Włochy), Capo Miseno, Neapol, Włochy
- 5) Brett Lobwein (Australia), Park Morski Jardines de la Reina, Kuba
- 6) Pier A Mane (RPA / Włochy), Protea Banks, Republika Południowej Afryki
- 7) Massimo Giorgetta (Włochy), Cieśnina Lembeh, Sulawesi, Indonezja
FOTONURK
Strzelanina w Anilao
Jak to jest mieć ponad 300 nurków błotnych, którzy przez kilka dni nękają stworzenia podczas prestiżowego konkursu fotografii podwodnej? WILL APPLEYARD dołącza do nas, aby uzyskać przegląd
Konkurent ze swoim obserwatorem.
Ukazał się w DIVER Kwiecień 2018
NURKOWCY SĄ ciekawa rasa, a jakie jest lepsze miejsce do obserwacji tych podwodnych czarodziejów przy pracy niż zawody Anilao Photo Shoot-Out na Filipinach?
Nie tylko lokalizacja sprawia, że jest to pożądany i egzotyczny konkurs, ale drzwi „garderoby” sędziów zdobią także niektóre dobrze znane nazwiska. David Doubilet i jego żona Jennifer Hayes z USA, Tobias Friedrich z Niemiec, Scott Tuason z Filipin, William Tan z Singapuru i Yoshi Hirata z Japonii mogą pochwalić się niezliczonymi nagrodami, książkami i latami świetnej obecności w mediach.
Archipelag Filipin składa się z ponad 7000 wysp, a moim celem w „perle mórz orientu” jest zatoka Anilao w Mabini, po zachodniej stronie kraju, w prowincji Batangas. Lądując w Manili i nękany jet lagiem, przesypiam większość trzygodzinnego transferu na lotnisko do Aiyanar Beach & Dive Resort. Jestem tu, żeby obserwować walkę Titanica.
Zawodnicy Shoot-out z całego świata, w sumie 173, są rozproszeni po obiektach wokół zatoki, a Aiyanar i sąsiednia Acacia stanowią bazę dla większości zajęć na górze, takich jak rejestracja, odprawy, warsztaty fotograficzne, konferencje prasowe i przyjęcia.
Zawodnicy podzieleni są na kategorię aparatów kompaktowych i klasę otwartą, w której biorą udział fotografowie na każdym poziomie, z dowolnym rodzajem aparatu i akcesoriami.
W obu kategoriach uczestnicy mogą rywalizować w sekcjach Makro i Super Makro, Zachowanie morskie, Nudibranch, Portret ryby i Głowonog.
NOWE KATEGORIE DLA wydarzeniami roku 2017 są Black Water & Bonfire oraz Phone Camera i GoPro. Podczas nurkowania w wodach czarnych obciążona lina jest zrzucana za burtę łodzi z przymocowaną latarką. Nurkowie spędzają nurkowanie pod łodzią na toni, fotografując wszystko, co przyciągnie światło z głębin, niezależnie od tego, jak małe jest to zjawisko, a następnie za pomocą obiektywu makro komponują obiekt z czarnym tłem przypominającym przestrzeń kosmiczną.
Ognisko również wykorzystuje stałe światło, aby przyciągnąć stworzenia nocne, ale w płytkiej wodzie i zwykle z brzegu. Tak czy inaczej, rezultaty mogą być oszałamiające, a tłumy zawodników w Anilao każdego wieczoru udają się do wody, aby szukać najfajniejszych stworzeń, gdy słońce szybko znika za horyzontem.
Nie wiadomo, jakie będą kategorie Aparat telefoniczny i GoPro, ale w każdej dziedzinie do zdobycia są pierwsze, drugie i trzecie miejsca.
Jednym z najważniejszych aspektów tej i jestem pewien, że wielu innych tego typu strzelanin z udziałem obiektów makro jest „obserwator” fotografa. Organizatorzy zawodów Anilao przygotowali około 200 lokalnych przewodników nurkowych gotowych do zatrudnienia przez chętnych uczestników. Bez lokalnej wiedzy stracony zostałby cenny czas, a wiele z najbardziej cenionych gatunków mogłoby zostać całkowicie pominiętych.
Mieszkający na Filipinach Jun de Leon, nowicjusz w dziedzinie podwodnych fotokomputerów, z którym w tygodniu dzielę łódkę, mówi mi, że według niego miałby „tylko połowę szans na znalezienie obiektów bez profesjonalnego obserwatora”. Ciekawi mnie, jak sobie radzi.
Dwie kolejki w kurorcie Acacia stale rosną, ponieważ uczestnicy przybywają rankiem w dniu rejestracji, aby urzędnik wyczyścił ich karty SD i oznaczył czas. Otrzymują zieloną, ponumerowaną przywieszkę identyfikacyjną, którą należy umieścić na swoim ciele regulatorpierwszy etap – ich obserwator będzie miał dopasowaną czerwoną plakietkę z numerem.
W KOLEJCEJun wyjaśnia mi, że przygotował aparat do zawodów na trzy dni przed zawodami, „aby mieć pewność, że tego dnia nie spotkają ich żadne nieprzyjemne niespodzianki”.
Podczas spotkania spotterskiego, w którym uczestniczyłem wieczorem przed zawodami, organizatorzy podkreślili, że jeśli ktoś będzie świadkiem jakiegokolwiek destrukcyjnego zachowania w podwodnym środowisku, należy zgłosić identyfikator zawodnika, a sprawca zostanie zdyskwalifikowany.
Dowiedziałem się, że w przeszłości zaobserwowano, jak zawodnicy poruszali stworzeniami, aby uzyskać bardziej pożądaną kompozycję, wprowadzić na scenę dziką przyrodę, a nawet niszczyć rafę, aby złapać „ten strzał”.
Nie mam powodu sądzić, że większość nurków zachowuje się niewłaściwie podczas tej imprezy, ale to tylko kwestia dni, zanim będę świadkiem bardzo „źle umieszczonych” płetw podczas nurkowania na rafie. Kilku innych nurków również zauważyło to zachowanie, po czym pobrano numer identyfikacyjny sprawcy, a nurek otrzymał ostrzeżenie jeszcze tego samego dnia.
Biorąc pod uwagę ponad 170 fotografów w wodzie, większość z obserwatorami i wszyscy rywalizujący o najbardziej fotogeniczne obiekty, zastanawiam się, jak przebiegnie konkurs.
Czy będę świadkiem scen przypominających kłótnię kupujących o tanie telewizory w Czarny Piątek? A może każdy nurek wygodnie usadowi się na swoim miejscu na rafie, mając wystarczająco dużo miejsca, aby cieszyć się i wspólnie rywalizować w tym magicznym miejscu?
Po dotarciu na dno morskie podczas pierwszego nurkowania z łodzi, przewodnik/spotter drapie się po kapturze, gdy widzi, że przybyłem wyposażony jedynie w obiektyw szerokokątny.
Próbuję wyjaśnić swój cel za pomocą kilku improwizowanych sygnałów ręcznych i myślę, że to wystarczy.
Jun szybko odchodzi ze swoim obserwatorem, zostawiając nas, abyśmy obserwowali błazenki opiekujące się tysiącami malutkich jajek, krewetki szkieletowe, babkę żółtą, kraby cukierkowe i inne zabawne dziwadła, często zawierające słowo „włochaty” w swoich popularnych nazwach.
Nurkowania są mieszanką błota i ogrodu koralowego, a systemy raf wydają się być w dobrym stanie, obfitują w ryby, a większość koralowców jest w doskonałym stanie.
Nurkowania w błocie nie są zwykle głębsze niż około 15 m i odbywają się na piasku. Małe oazy składające się być może z pojedynczej małej skały na dnie morskim, metra kwadratowego koralowca lub nawet śmieci mogą zapewnić dom różnorodnej gamie małych istot, a każda z nich przynosi mi prawdziwe niespodzianki.
Mógłbym zobaczyć pojedynczego konika morskiego wiszącego na kawałku zatopionego drewna wielkości kufla, otoczonego jedynie piaskiem do granic widoczności, a potem, kilka kopnięć płetwami dalej, najbardziej efektowną babkę zaszytą w butelce. Tak to leci.
Rozglądając się wokół siebie, widzę pary zawodników ze swoimi obserwatorami badającymi najmniejsze obiekty, jeden z grubym aparatem, a drugi z metalową prowadnicą. Porównując moje własne doświadczenia z nurkowaniem w okolicy z Junem później tego samego dnia, zaskakuje mnie mówiąc, że miał bardzo niewiele szczęśliwych wypadów ze stworzeniami znalezionymi przez jego obserwatora.
Nawet mając wiedzę lokalną, myślę, że w grę wchodzi też sporo szczęścia.
BYŁAM POD wrażenie, że przed startem zawodów Jun miał na myśli konkretny strzał, a jednak tak nie było.
Wiem jednak, że bardziej doświadczeni lub regularnie uprawiający sport zawodnicy nie tylko często planują strzał, ale też wchodzą do wody z myślą o konkretnym temacie.
Śmieci odgrywają ważną rolę w nurkowaniu w błocie i te zawody nie są inne. Tematem przewodnim jest plastikowy widelec wystający z piasku tutaj i zagubiony klapek tam. Znaleźliśmy parę błazenków, dla których opakowanie chipsów stało się ich sztucznym ukwiałem. Jest to rodzaj sceny, która wydaje się powszechna, a nawet normalna, w miejscach, w których można nurkować w błocie.
Koktajle płyną podczas oficjalnego wieczoru otwarcia, po którym przemówienie programowe wygłosi nurek z Women's Hall of Fame Lynn Funkhouser. Regularne wizyty w tym kraju od 1975 roku uczyniły ją ambasadorką turystyki Filipin. Nurkowała i fotografowała około 260 wysp tego kraju.
Sędziowie zostają przedstawieni, a zawodnicy mieszają się i sprawdzają sprzęt do nurkowania prezentowany przez sponsorów wydarzenia.
PÓŹNIEJSZE CZASY ODCZEPIENIA LIN są zaplanowane na następny ranek i cieszę się, że mogę odwiedzić miejsca do nurkowania otaczające pobliską wyspę Sombrero, nazwaną tak od jej wyglądu.
Przepływamy obok dwóch lokalnych łodzi rybackich z rozciągniętą między nimi siecią o długości ponad 100 m po jednej stronie wyspy i kierujemy się na stronę zawietrzną, wystarczająco daleko od ziejącej pułapki na ryby.
Rafa jest bogata w życie, zwłaszcza w błazenki pomidorowe, ciemnoczerwoną odmianę wielkości ludzkiej dłoni, która jest skarbnicą dla każdego zawodnika poszukującego makrogenicznych jaj.
Wydaje się, że zawodnikom udaje się w zasadzie zachować odstęp podczas tygodniowego nurkowania i chociaż w każdym miejscu znajduje się zazwyczaj kilka łodzi nurkowych, wydaje się, że każdy znajduje miejsce pod wodą.
W tego rodzaju konkursie, gdy fotograf znajdzie temat, może spędzić w nim około 20 minut, więc myślę, że przestrzeń jest mniej istotna problem niż długotrwały nacisk na ten temat. Szeroki kąt stwarzałby różne wyzwania.
Przedostatni wieczór umożliwia mi dostęp do odprawy sędziowskiej. Są szkoleni w nowym oprogramowaniu, które ma pomóc im rozpocząć proces eliminacji po przesłaniu wszystkich zdjęć. Półautomatyczny system zastępuje proces
Powiedziano mi, że w poprzednich latach okazało się to dość pracochłonne.
Na zawody przeznaczono dziewięć nurkowań w ciągu trzech dni
końcowe nurkowanie okazuje się dla mnie najciekawsze – i rzeczywiście dla jednego lub dwóch zawodników, którzy akurat są w okolicy.
PARA W miejscu, które wybraliśmy do zbadania, niedawno widziano kardynałki katta, a naszemu obserwatorowi Dexterowi udało się je dla nas zlokalizować.
Tym, co czyni tych gości szczególnie interesującymi i rzeczywiście fotogenicznymi, jest to, że wylęgają się w ustach.
Wysiadywaniem zajmuje się najczęściej samiec, który podczas inkubacji trzyma w pysku setki, jeśli nie tysiące jaj.
Od czasu do czasu ryba otwiera pysk i częściowo wydala jaja przypominające klejnoty, aby były czyste i napowietrzone.
Jaja zostaną uwolnione dopiero po wykluciu się z nich narybku. Jest to poszukiwany strzał, a dostrzeżenie jaj wymaga cierpliwości, ponieważ samiec napowietrza je tylko co dwie lub trzy minuty.
Większość nurkowania spędzamy z tą parą ryb, a znalezisko przypomina Błękitną Planetę. Sfotografowanie tego wydarzenia wymaga umiejętności, ale jak się temu przyglądamy, jednemu lub dwóm nurkom udaje się osiągnąć dobre rezultaty.
Po zakończeniu konkursu uczestnicy mają zapewniony dzień odpoczynku, dzięki czemu jurorzy mogą zająć się wyborem swoich propozycji spośród kilkuset zgłoszeń przed ceremonią wręczenia nagród.
To daje mi wystarczająco dużo czasu, aby odkopać najmniej pogniecione rzeczy
T-shirt i szorty przed zabraniem na wieczorną imprezę na terenie pałacowego kurortu.
Wydarzenie to bardziej przypomina wielki finał, niż się spodziewałem, a wejście w stylu czerwonego dywanu sprawia wrażenie bardziej wieczoru rozdania Oscarów niż zakończenia konkursu fotograficznego.
Tętniący życiem tradycyjny zespół wspiera zespoły tancerzy, a my jemy i pijemy przy naszych stołach oraz wygłaszamy rundę przemówień.
Ogłaszanie zwycięzców i zdobywców drugiego miejsca, a ich praca pojawia się na dużym ekranie, gdy wśród wiwatów, oklasków i gwizdów udają się na scenę, aby odebrać nagrody o łącznej wartości dziesiątek tysięcy funtów, od komputery i obudowy do lotów do miejsc nurkowych.
Zwycięzca sekcji Aparat w telefonie / GoPro sprząta, będąc najlepszym z kiepskiej grupy składającej się tylko z dwóch zgłoszeń i wygrywając ze zdjęciem skrzydlicy w standardzie bagiennym (nie będzie miał nic przeciwko, że to powiem). A zatem najważniejsza wskazówka dla każdego, kto myśli o wzięciu udziału w konkursie Anilao 2018 – wpisz się do tej kategorii, aby zwiększyć szanse na zdobycie niesamowitych nagród!
Mój kumpel JUN nie udaje mu się zdobyć żadnych nagród, ale potem powiedział mi, że „ostrzenie jego fotografia podwodna umiejętności” i tak było jego głównym celem.
Ostatecznie prawdziwym zwycięzcą jest z pewnością osoba, która bawiła się najlepiej. Prawda?
• Will podróżował liniami Cathay Pacific z Londynu Gatwick do Manili lotem kurtuazyjnym, który normalnie kosztuje 1100 funtów. Ceny pakietów obejmujących cztery noce/dziewięć nurkowań dla uczestników zaczynają się od 550 USD za osobę i obejmują transfery oraz wypożyczenie sprzętu. Wczesna rejestracja na sesję zdjęciową Anilao 2018 (27 listopada – 1 grudnia) kosztuje 25 USD lub 30 USD później, anilaoshootout.ph
ZWYCIĘZCA KATEGORII – Johan Sundelin (Szwecja), wyspa Santa Fe, Galapagos, Ekwador
„Podczas snorkelingu z kolonią lwów morskich szybko zauważyłem dwa szczególne fotografia wyzwania. Po pierwsze, jak uniknąć uwagi dużego, agresywnego i opiekuńczego samca alfa. Drugą była ogromna prędkość zwierząt w wodzie. Leżenie nieruchomo w wodzie i używanie wysokiej czułości ISO rozwiązało problemy. Dzięki temu mogłam zatrzymać tę chwilę czułości, używając wyłącznie naturalnego światła”.
Zrobione aparatem Nikon D600 z obiektywem Nikkor 16–35 mm, ogniskowa 16 mm, ISO 1600, 1/180 s przy f/13, obudowa Sea&Sea.
Jim Catlin (Kajmany), Isla Mujeres, Jukatan, Meksyk
„Białe kropki i ciemna skóra rekina wielorybiego natychmiast nadają się do czarno-białego obrazu. Fotografowanie tego rekina wielorybiego z góry umożliwiło mi uchwycenie zwierzęcia jako całości. Aby zdjęcie zadziałało, rekin musiał znajdować się pode mną i równolegle do powierzchni i mojego aparatu; na szczęście wszystko się połączyło.”
Wykonano aparatem Olympus OMD-EM5II z obiektywem Olympus 7-14 mm przy ogniskowej 7 mm, ISO 320, 1/100 s przy f/6.3, obudowa Nauticam NA-EM5II
Isabella Maffei (Włochy), wyspa Pescador, Moalboal, Cebu, Filipiny
„To było nurkowanie wcześnie rano, a pod łodzią poruszało się coś, co wyglądało jak duże czarne zwierzę. Pod wodą wśród sardynek czułem się jak w wirującym tajfunie. Problem polegał na tym, jak zrobić właściwą ekspozycję; ryby poruszały się tak szybko, a światło słoneczne nieustannie wpadało i znikało ze sceny. Ruchy szkoły były dość przewidywalne, ponieważ w pobliżu nie było żadnych drapieżników, więc zdecydowałem się zostać i poczekać, aż połączy się odpowiednia scena i odpowiednia ekspozycja.
Zdecydowałem się użyć długiego czasu otwarcia migawki, aby podkreślić ruch szkoły; stanie na dnie morskim, aby ustabilizować moje ciało, odegrało kluczową rolę w umożliwieniu mi skupienia się na właściwym punkcie”.
Zrobione aparatem Nikon D5000 z obiektywem Nikon 10-24mm f/3.5-4.5 przy ogniskowej 10mm, ISO 200, 1/30s @ f/13, obudowa Ikelite, dwie lampy błyskowe Ikelite DS-51
Pasquale Vassallo (Włochy), Capo Miseno, Neapol, Włochy
„Tej zimy na wybrzeżu Zatoki Neapolitańskiej występowała silna obecność meduz Rhizostoma pulmo. Przy odrobinie szczęścia i dobrego oka na niektórych meduzach można zobaczyć małego gościa, kraba Liocarcinus vernalis. Dają się ponieść meduzie do nowych miejsc. Po wielu dniach nurkowania udało mi się znaleźć kraba w na tyle wygodnej pozycji, że mogłem zrobić zdjęcie.”
Zrobione aparatem Canon EOS 5DS R z obiektywem 8-15 mm przy ogniskowej 14 mm, ISO 200, 1/60 s @ f/11, obudową Seacam z portem makro typu rybie oko, dwiema lampami błyskowymi Inon Z-240
Brett Lobwein (Australia), Park Morski Jardines de la Reina, Kuba
„Pływanie z krokodylami amerykańskimi to zdecydowanie coś, co przyspiesza bicie serca. Po kilku godzinach spędzonych w wodzie poczułem się w ich obecności znacznie bardziej komfortowo, co pozwoliło mi skupić się na zdjęciu. Naprawdę chciałem zdjęcie przedstawiające oczy i zęby krokodyla; linia wodna na tym zdjęciu doskonale je kadruje i, miejmy nadzieję, zmienia perspektywę ludzi na te piękne zwierzęta”.
Wykonano aparatem Nikon D7200 z obiektywem typu rybie oko Tokina 10–17 mm przy ogniskowej 10 mm, ISO 100, 1/160 s @ f/9, obudową Seacam, kopułką Seacam 9 cali, dwiema lampami błyskowymi Ikelite DS161
Pier A Mane (RPA / Włochy), Protea Banks, Republika Południowej Afryki
„Podczas nurkowania na wodach otwartych w Protea Banks w poszukiwaniu szkółek młotów mój wzrok padł na dużą i ożywioną postać. Nie mogąc go zidentyfikować z daleka, powoli podszedłem do niego i zobaczyłem, że była to największa meduza koronna, jaką kiedykolwiek widziałem. Ponieważ nie było żadnych obiektów w tle ani nurka zapewniających perspektywę, a chcąc wywyższyć tę meduzę we wszystkich jej oszałamiających kolorach, majestatycznym rozmiarze i tanecznej elegancji, zdecydowałem się na przycięte zdjęcie głowy, aby podkreślić jej obecność.
Zrobione aparatem Olympus E-M1 z obiektywem 9 mm, ISO 400, 1/250 s @ f/16
Massimo Giorgetta (Włochy), Cieśnina Lembeh, Sulawesi, Indonezja
„To zdjęcie zostało zrobione na mieszanym tle czarnego piasku i raf koralowych na głębokości około 8 m. Podczas nurkowania spotkałem tego pięknego karłowatego konika morskiego, który miał zaledwie około 2 cm długości, na czerwonym koralu.
Zrobione aparatem Nikon D800E z obiektywem Nikkor 105 mm f/2.8, ISO 100, 1/160 s @ f/36, obudowa Seacam, SubSee +10 dioptrii, dwie lampy błyskowe Subtronic Pro 160
Zgłoszenie w kategorii Fotograf Plenerowy Roku 2017 zostanie otwarty jesienią, ale zainteresowani nurkowie mogą zarejestrować się na stronie opoty.co.uk i otrzymać powiadomienie z wyprzedzeniem o dacie. Fotografów podwodnych można zgłaszać swoje zdjęcia w kategorii Under Exposed, ale mogą również rozważyć umieszczenie swoich zdjęć w kategorii Wildlife Insight.
Opłata za zgłoszenie w każdej kategorii dla dorosłych wynosi 8 GBP za maksymalnie osiem zdjęć.
