ANDY TORBET uwielbia wyzwania, więc kiedy Suunto rzucił mu wyzwanie i nakręcił krótki film 360° VR, zdecydował się spróbować czegoś innego i wraz ze swoim zespołem specjalistów od nurkowania jaskiniowego udał się pod ziemię we Francji. Zdjęcia autorstwa Bogaty Stevenson
Jeden z największych problemów, z jakimi się mierzymy Tworzenie filmu obejmujące nurkowanie techniczne jest lekkie. Niezależnie od tego, czy jesteś na głębokości 100 m w kanale La Manche, czy tylko 100 m w podwodnej jaskini lub zalanej kopalni, brakuje światła. Jest to niezbędne, gdy kamera się toczy.
Przeczytaj także: Dive Odyssey: Za kulisami
Problem ten jest wystarczająco trudny do rozwiązania w przypadku konwencjonalnego fotografowania, filmowania jedną kamerą w jednym kierunku, a operator kamery może zobaczyć, co filmuje. Ale nagle nic z tego nie ma zastosowania, gdy obracasz się o 360 stopni, i nie jest to jedyny problem, jaki napotykasz, próbując strzelać we wszystkich kierunkach jednocześnie… pod wodą i pod ziemią.
Nurkowanie techniczne w celu kręcenia filmów
Firma Suunto zleciła mi wyprodukowanie filmu, który można będzie oglądać na smartfonach lub goglach VR, takich jak Oculus Go. Nie było to skierowane do nurków, ale do ogółu społeczeństwa, aby promować i inspirować ludzi na temat możliwości i spektaklu podwodnego królestwa. Wierzę, że zaletą 360 stopni jest przeniesienie kogoś do miejsca, którego w innym przypadku nigdy by nie doświadczył.
Widziałem poprzednie podwodne 360 Tworzenie filmu produkowane przez nurków na tropikalnych rafach lub otoczone przez rekiny w płytkich wodach u wybrzeży karaibskiej wyspy. Są genialne… ale… można je zobaczyć, mając najbardziej podstawowe kwalifikacje nurkowe, a nawet używając fajki.
Można je też stosunkowo łatwo sfilmować, ponieważ naturalne światło wpadające do pierwszych kilku metrów czystego, błękitnego morza oświetla wszystko równie dobrze.
Ale w tamtym czasie nikt nie podjął się wyzwania polegającego na nakręceniu filmu, który przeniósłby widza w świat, który widziało niewiele osób, nawet nurków – zdecydowałem się zabrać aparat do nurkowania w jaskiniach.
Spodziewałem się, że będę potrzebował dużo eksperymentów, aby ustalić, jak oświetlić każdą scenę, wybrać pozycję kamery i sposób, w jaki nurkowie będą poruszać się w kadrze. Wyjazd w nieznane miejsce zwiększyłby obciążenie.
Jaskinie regionu Lot we Francji są dobrze znane brytyjskim nurkom jaskiniowym, łatwo do nich dotrzeć z domu i mają wystarczająco dużo wyboru, aby zaoferować coś w dobrym stanie, niezależnie od niedawnej pogody.
Zaprosiłem Richa Stevensona, mojego przyjaciela i kamerzystę, z którego najczęściej korzystam podczas ujęć technicznych i nurkowych. Dobrze zna jaskinie Francji, ma doświadczenie w kręceniu filmów 360, zawsze jest gotowy na wyzwanie polegające na rozwiązywaniu nowych filmowanie pod wodą problemy i nakręciliśmy razem wiele zdjęć w bardzo mrocznych miejscach na całym świecie.
Potrzebowaliśmy także trzeciego nurka, który władałby sprzętem, pomagał oświetlać sceny i odgrywał rolę trzeciej „gwiazdy” naszego filmu. Phil Short zna francuskie jaskinie jeszcze lepiej niż Rich, a w ostatnich latach brał udział w operacjach filmowych. A fakt, że wszyscy mogliśmy spędzić cztery dni w podróży i siedem dni mieszkając razem, nie zabijając się nawzajem, był czynnikiem, którego nigdy nie można przeoczyć podczas tworzenia zespołu.
Konfiguracja zestawu kamerowego
Zestaw kamer zostanie ustawiony na suchym lądzie, a następnie zamknięty w obudowie. Oznaczało to, że nie mielibyśmy możliwości dostosowania żadnych ustawień, takich jak przysłona czy czułość ISO, nad którymi normalnie miałbyś kontrolę w przypadku konwencjonalnego aparatu. filmowanie pod wodą kamera. Jedyne, co mogliśmy zrobić, to nacisnąć „Nagraj” i „Zatrzymaj”.
Zatem głównym zadaniem Richa było nie tyle bycie kamerzystą, ile latarnikiem. Wpływ na to, co było widoczne, a co nie, czy było niedoświetlone czy prześwietlone i jak będzie wyglądać każda scena, musiałby być kontrolowany przez liczbę, moc i rozmieszczenie podwodnych świateł filmujących – oraz to, gdzie nurkowie zaświecili pochodniami i przeszli przez ramę.
Rodzaj specjalistycznego sprzętu oznaczał również, że nie mogliśmy zobaczyć, ani na żywo, ani w trybie odtwarzania, tego, co zostało nakręcone, dopóki nie wypłynęliśmy z wody i nie zdemontowaliśmy obudowy i kamer.
Reżyserowi, a tym bardziej operatorowi, trudno jest pracować, gdy nie widać, co jest kręcone. Mógłbym jednak szczegółowo opisać, jak chcę, żeby cały film wyglądał i zachowywał się, a następnie opisać każdą scenę, używając scenorysy, aby pasował do filmu, który wstępnie zmontowałem w mojej głowie.
Mechanika problemów związanych z kręceniem 360° w ciemnej jaskini nie była problemem moim, reżysera. Pod wodą zadaniem Richa byłoby sprawić, by te trudne ujęcia zadziałały.
Po kilku recesjach i nurkowaniach w innych miejscach, zdecydowaliśmy się skoncentrować na Emergence du Ressel. Jest to prawdopodobnie najpopularniejsze i najsłynniejsze nurkowanie jaskiniowe we Francji, które w tamtym czasie było w najlepszym stanie ze wszystkich miejsc.
To niezwykłe, że nurkujesz w rzece, aby znaleźć wejście/wyjście w rzece koryto rzeczne. Znajduje się tu wiele przestronnych przejść, które zapewniły nam potrzebną przestrzeń roboczą, wraz z dużymi komorami i kilkoma pionowymi spadkami. Film miał trwać tylko około pięciu minut, ale potrzebowaliśmy wystarczającej różnorodności, aby zainteresować ludzi i pokazać im prawdziwy cud nurkowania w takiej jaskini.
Mieliśmy dwie metody filmowania – trzymanie zestawu za rękę podczas pływania lub trzymanie go nieruchomo na obciążonym statywie. Pierwszy pełny dzień potraktowano jako dzień próbny. Eksperymentowaliśmy z wieloma konfiguracjami oświetlenia w jak największej liczbie różnych obszarów. Bez możliwości zobaczenia, co filmujemy, musielibyśmy wyciągać wnioski, a następnie sprawdzać wyniki podczas przerwy na powierzchni.
Spodziewałem się, że przynajmniej pierwsze dwa dni skreślę na straty, zastanawiając się, jak w przybliżeniu najlepiej przygotować każde ujęcie. Kiedy już to wiedzieliśmy, wracaliśmy i filmowaliśmy każdą scenę, stosując niewielkie zmiany w tych rozwiązaniach, aby dać nam szeroki wybór opcji do wyboru.
I tak już pierwszego dnia Rich osiągnął niemal perfekcję. Czas, który spędził poza kręceniem filmów dokumentalnych i zamiast tego pracował nad dramatami, reklamami i filmami fabularnymi w podwodnych studiach, w których częścią scenografii jest „oświetlenie sceniczne”, okazał się bardzo przydatny.
Nurkowanie przy każdym strzale
Robiliśmy do trzech nurkowań dziennie, większość z nich trwała około dwóch godzin, ponieważ ograniczała nas żywotność baterii aparatu i świateł. Nie chcieliśmy też kręcić za dużo bez przejrzenia materiału, aby ewentualne sukcesy przenieść na inne sceny lub ograniczyć efekt ewentualnych błędów.
Pomiędzy nurkowaniami ładowaliśmy sprzęt, przeglądaliśmy nagrania najlepiej jak potrafiliśmy (na miejscu nie mogliśmy obejrzeć ich w pełnych 360 stopniach), jedliśmy, piliśmy i podsumowywaliśmy. Następnie szczegółowo planowaliśmy i omawialiśmy kolejne nurkowanie i wracaliśmy do wody.
Każdą scenę trzeba było zaplanować w taki sposób, aby choć akcja zawsze toczyła się tam, gdzie byli nurkowie, wszędzie było coś do zobaczenia i odkrycia.
Oznaczało to wybór części, w których łączyły się przejścia, upewnienie się, że rozmieściliśmy się w większych komorach lub poruszaliśmy się w linii z kamerą trzymaną przez środkowego nurka. Aby pokazać skalę, kształt i orientację charakterystycznych tuneli, szybów i pomieszczeń, trzeba było wziąć pod uwagę nawet odległość między nurkami i prędkość, z jaką płynęliśmy.
Proces montażu był również bardziej złożony niż w przypadku konwencjonalnego filmu. Najpierw należało zszyć wszystkie klipsy i skorygować ich ułożenie. Następnie, podobnie jak w przypadku normalnego montażu, przeglądałem wszystkie klipy i wybierałem te, których potrzebowałem. Przetestowałem także kilka strzałów na nurkach i osobach nienurkujących, aby zobaczyć, które z nich miały największy wpływ.
Zaskakującym komentarzem ze strony niektórych osób nienurkujących było to, że sekwencje, w których trzymano zestaw w ręku, powodowały, że czuli się nieco zdezorientowani, a długie sekwencje takie jak ta lub zbyt wiele z nich wywoływały lekkie mdłości.
Po obejrzeniu wszystkiego w 360 stopniach odsyłałem listę części lub klipów, które chciałem, w jakiej kolejności, a montażysta montował ostateczny film. Po ponownym obejrzeniu, aby upewnić się, że wszystko działa dobrze, dokonał ostatecznego dopracowania (dostosowanie poziomów, kolorów, kontrastu oraz dodanie muzyki i tytułów) i film był gotowy.
Praca w mediach przygodowych i podwodnych może z zewnątrz wyglądać na świetną zabawę. Jednak nie zawsze tak jest. Mogą być wzloty, ale także wiele upadków.
Ale biorąc pod uwagę zainteresowanie, jakie wywołało konieczność pokonywania nowych wyzwań technicznych, pojawienie się w końcu świetnego produktu, szansę pracy w jednym z najlepszych miejsc nurkowych w Europie i szansę zrobienia tego wszystkiego ze znajomymi… cóż, ta praca była dokładnie taka równie zabawne, jak wygląda z zewnątrz. W rzeczywistości więcej.
Niezależnie od tego, czy jesteś nurkiem jaskiniowym, który chce rzucić okiem na słynnego Ressela, nurkiem, który myśli o wyprawie do nurkowania jaskiniowego, czy nurkiem lub osobą nienurkującą, która po prostu chce rzucić okiem na tę obcą krainę z perspektywy w zaciszu własnego domu, przejdź do strony Suunto Diving UK Vimeo i znajdź Film z jaskini Suunto 360. Można go oglądać na dowolnym smartfonie, najlepiej w ciemności.
Również w Divernet: Czy musisz być w dobrej formie, aby nurkować?
