PHOTO NUREK
Fotograf podwodny NICHOLAS MORE jest kojarzony z obrazami z rozmyciem ruchu i ma na swoim koncie wiele nagród, które potwierdzają, że stał się mistrzem tej techniki. Tutaj dzieli się kilkoma swoimi sekretami.
Przeczytaj także: Fotograf podwodny, który się nie moczy
To zdjęcie błękitnego rekina zajęło drugie miejsce w prestiżowym konkursie Underwater Photographer of the Year w 2017 roku.
Rozmycie w ruchu to sposób na ujęcie ruchu aby pomóc w tworzeniu obrazów oddających moc i dynamikę. Długi czas otwarcia migawki jest używany w przypadku synchronizacji przedniej kurtyny (FCS) lub synchronizacji tylnej kurtyny (RCS), w zależności od efektu, który chcesz osiągnąć.
Używany jest domyślny tryb synchronizacji FCS w połączeniu z techniką „przyspieszonego panoramowania”. Lampy błyskowe uruchamiają się na początku ekspozycji, zamrażając obiekt.
Ruch aparatu (panoramowanie) w kierunku, w którym zwrócona jest obiekt, w połączeniu z naturalnym światłem otoczenia, rozmywa tło, tworząc efekty ruchu.
Przyspieszone przesuwanie oznacza przesuwanie aparatu w odpowiednim czasie z obiektem, wyzwalanie migawki, a następnie dalsze przesuwanie i przyspieszanie aparatu przed obiektem.
Szybkie lub wolne przesuwanie decyduje o stopniu rozmycia, jaki fotograf zdecyduje się wyrenderować na ostatecznym obrazie.
Możesz zablokować ostrość (wstępną ostrość) przyciskiem Wstecz lub skorzystać z autofokusa (AF) aparatu. Nowoczesne aparaty, takie jak Nikon D500, mają błyskawiczny AF, a mój nigdy mnie nie zawiódł.
Ustawiłem także punkty AF, aby wychwycić oko fotografowanej osoby. Musisz kontrolować „przejście” obiektu, ustawiając się w wodzie, aby zachęcić go do przejścia na określoną stronę.
Korzystając z FCS, możesz dokładnie skomponować ujęcie i ustawić obiekt w kadrze, korzystając z wizjera i spustu migawki. Pozwala to uzyskać znacznie bardziej przewidywalny obraz.
Panoramowanie pomaga również usunąć elementy rozpraszające tło, takie jak inni nurkowie i ich bąbelki, a także rozproszenie wsteczne.
Rafa i inne obiekty tła są renderowane z efektem malarskim, tworząc przyjemne tła, które pozwalają obiektowi „wyskoczyć”. ( 1)
RCS można używać, gdy kamera jest nieruchoma. Migawka otwiera się na początku ekspozycji, a lampy błyskowe zapalają się w miarę jej zamykania.
Umożliwia to uchwycenie rozmycia ruchu poruszających się obiektów na pierwszym planie, przy jednoczesnym zachowaniu stosunkowo ostrego tła.
Wadą tej techniki jest to, że nie masz pełnej kontroli nad kompozycją, ponieważ obiekt może być nieregularny i może nie przepływać przez kadr zgodnie z oczekiwaniami.
Jednak przy dobrym wykonaniu zdjęcia wykonane przy użyciu technologii RCS wydają się bardziej naturalne niż zdjęcia wykonane przy użyciu technologii FCS. (2)
Aby fotografować rozmycie ruchu, ważne jest, aby aparat był ustawiony na tryb ręczny. Synchronizację lampy błyskowej należy ustawić na FCS lub RCS, w zależności od wyglądu zdjęcia, które chcesz uzyskać.
Czas otwarcia migawki, który umożliwia rozmycie obrazu, musi mieścić się w przedziale od 1/4 do 1/15 sekundy.
Im jest wolniejszy, tym większe rozmycie można osiągnąć. Pamiętaj jednak, że wydłużenie czasu otwarcia migawki spowoduje również dotarcie większej ilości światła z otoczenia do czujnika i może prowadzić do prześwietlenia.
Mała przysłona (f/16-f/22) pomaga zminimalizować światło otoczenia, ale także kontrolować światło stroboskopowe i zagwarantować ostrość obiektu.
ISO musi być ustawione na niską wartość (50-200), aby zminimalizować światło otoczenia.
Bliźniacze lampy błyskowe powinny być używane przy dużej mocy i ustawione za uchwytami obudowy kamery w pozycji od czwartej do trzeciej. To światło stroboskopowe „zamraża” obiekt, a światło otoczenia pozwala na rozmycie, więc sztuka polega na tym, aby zbliżyć się do obiektu, aby stroboskop mógł pokonać wszelkie światło otoczenia/dostępne.
Usunięcie dyfuzorów stroboskopowych tworzy „twarde” światło kierunkowe, które oświetla i „zamraża” tylko obiekt na pierwszym planie.
Bardzo dobrze sprawdza się także „oświetlenie w tle”, zapobiegające rozjaśnianiu tła. Takie ustawienie stroboskopu i jego moc normalnie spowodowałyby straszliwe rozproszenie wsteczne, ale przy technice panoramowania rozproszenie wsteczne po prostu zostaje rozmyte i może nawet zwiększyć ogólny efekt.
Zwykle zaczynam od ISO 100, 1/8 s i f/18, a lampy błyskowe pracują na prawie pełnej mocy. Jeśli jest bardzo jasno, przymknę się do ISO LOW/50, 1/15 i f/22, a jeśli jest za ciemno, przymknę się do ISO 200, ¼ s i f/16.
Tych samych ustawień można używać do tworzenia kreatywnych i artystycznych zdjęć, takich jak wiry lub rozmycia przy powiększeniu.
Jasne słońce ze słońcem bezpośrednio nad głową spowoduje prześwietlenie ze względu na długie czasy otwarcia migawki potrzebne do uzyskania efektu rozmycia ruchu.
Minimalizuj oświetlenie otoczenia, fotografując w pochmurne dni lub wcześnie/późno w ciągu dnia. W bardzo jasnych warunkach można zastosować filtry o neutralnej gęstości, aby kontrolować nadmierne światło otoczenia.
Nie wszystkie obiekty nadają się do rozmycia ruchu.
Technika ta nadaje się do fotografowania dynamicznych obiektów lub do usuwania rozpraszającego tła, np. czarnego piasku Lembeh podczas fotografowania mieszkańców bentosu lub „zanieczyszczonych” nurków i ich bąbelków w ujęciu szerokokątnym. (3)
Rekiny to oczywisty wybór, ale fajnie jest eksperymentować z innymi obiektami, aby zobaczyć, co działa. (4)
Jeśli chodzi o kompozycję, najlepiej sprawdzają się obiekty pływające równolegle lub zbliżające się do aparatu. Istotne jest również zachowanie naturalnego oddzielenia obiektu od tła.
Oczywiście musisz mieć ostre oko obiektu, aby przyciągnąć uwagę widza, ponieważ w przeciwnym razie cały obraz będzie po prostu rozmazany!
Strzelanie lekko w górę, w okno Snella, a nawet w słońce, gdy jest nisko
na niebie, nadaje powierzchni efekt malarski i wprowadza sugestię powierzchni, która jest kluczem do zaangażowania widza w obraz.
Przedmioty i ludzie w tle również dodają głębi obrazom, pomagają przeprowadzić widza przez kadr i utożsamić się z obrazem.
Bardzo ładny efekt powierzchni można osiągnąć przy lekkim siekaniu – spokojna woda jest mniej pomocna. Jeśli jest idealnie spokojnie, i tak powinieneś robić płytkie zdjęcia z plamistym światłem!
Technikę rozmycia ruchu z wolną migawką można również wykorzystać do tworzenia wirów i innych abstrakcyjnych obrazów. (5, 6)
Co ważne, obrazy z rozmyciem ruchu wymagają edycji w postprodukcji, ponieważ prosto z aparatu będą wyglądać nieco płasko.
Korzystanie z Adobe Lightroom lub Photoshop, dodanie przejrzystości, kontrastu i wibracji przy jednoczesnej redukcji świateł, sprawi, że obrazy będą naprawdę efektowne. (7)
Skuteczne obrazy z rozmyciem ruchu wymagają dużo praktyki w celu udoskonalenia potrzebnych umiejętności oraz doświadczenia w rozpoznawaniu potencjalnych obiektów i sytuacji. Niezbędne jest powtarzanie oraz metoda prób i błędów, aby dowiedzieć się, co działa.
Bądź przygotowany na poświęcenie się technice i zaplanuj całe nurkowania, a nawet wycieczki według danego stylu, aby osiągnąć przyjemne rezultaty.
Obrazy naprawdę się wyróżniają i wzbogacą Twoje portfolio, a także będą atrakcyjne dla sędziów biorących udział w konkursie.
Artykuł ten pojawia się jako rozdział w nadchodzącym piątym wydaniu Fotograf podwodny przez Martina Edge’a. Śledź Nicholasa Więcej na nicholasmore i @nicholasmoreuw
