NURK Z FILIPIŃ
Wszystkie stworzenia wielkie i małe
CATH BATES udaje się do Malapascua na serię wczesnych początków, aby zobaczyć słynne rekiny młockarskie i odkrywa, że nurkowanie techniczne nadaje temu słynnemu na całym świecie miejscu zupełnie nowy wymiar (a było ich już całkiem sporo!).
„ŚWIAT JEST KSIĘGĄ, a ci, którzy nie podróżują, czytają tylko jedną stronę” – powiedział św. Augustyn. Ponieważ wcześniej odwiedziłem tylko dwie z 7000 wysp filipińskich, pomyślałem, że nadszedł czas, aby otworzyć kolejny rozdział tej książki i odwiedzić słynne „Ławice” Malapascua.
Martwiłam się również, że mój partner może mnie zostawić, jeśli nadal będę go zabierać na wakacje, gdzie największe stworzenie morskie, jakie widzieliśmy, nie było większe niż paznokieć…
Wybrałem Evolution Resort, bo rzekomo oferował „progresywne nurkowanie rekreacyjne i techniczne”. Jako zapalony fotograf podwodny i stary nurkowanie techniczne instruktorPomyślałem, że powinien być w stanie zaspokoić większość moich zachcianek.
Evolution napędza TDI Instruktor-Trener Matt Reed i partner biznesowy David Joyce. Ten prosty, ale przyjazny 5* ośrodek PADI spełnił nie tylko moje życzenia dotyczące nurkowania, ale także rozbawił mój żołądek (w irlandzkim barze Craic House) i zaspokoił moje pragnienie zminimalizowania mojego śladu węglowego jako turysty (na azjatyckich pokazach nurkowych ADEX to roku firma Evolution została wybrana operatorem nurkowym o najmniejszym wpływie na środowisko na świecie).
Najlepsze miejsca w Malapascua można podzielić na trzy kategorie: piękne, puszyste, miękkie bombki koralowe z mieszanką radości makro i szerokokątnego; błotniste/piaszczyste dno dla stworzeń; i Mielizny – podwodne wyspy z dużym życiem pelagicznym.
Początki o czwartej rano są zarówno ekscytujące, jak i męczące, ale kiedy zobaczysz niebo wypełnione stopioną lawą, gdy wschodzi słońce, będziesz chciał wstawać wcześnie rano. O tak, a te śmiesznie wyglądające rekiny z długimi ogonami i oczami w kształcie owadów też pomagają!
Schodząc w stronę Cebu, z samolotu można dostrzec Ławice. Wyglądają jak rafy, ale nie są wyspami, ponieważ nie docierają do powierzchni.
Monad Shoal leży na wschód w kierunku Leyte, a dotarcie z Malapascua zajmuje 30 minut. Ma niecałą milę długości, a nurkowie wypatrują tu młocarni pelagicznych (najmniejsza ze wszystkich młocarek, mierząca 3 metry) od około 15 lat.
Dzięki zachowaniu zdrowego szacunku dla odległości pomiędzy nurkami a stanowiskami czyszczenia, wydaje się, że liczba rekinów nie zmniejszyła się w tym czasie.
Ukazał się w DIVER sierpień 2018
CUMOWANIE EWOLUCJI jest w doskonałej lokalizacji. Możesz popłynąć w lewo do wielu stacji czyszczenia lub w prawo do piaszczystego zbocza, które jeden z naszych przewodników nazwał Autostradą. Lewy jest zajęty, ale oferuje więcej możliwości; po prawej stronie przeważnie przechodzą młocarnie, ale to tutaj widzieliśmy także młode osobniki na płytkim płaskowyżu o głębokości 14 m.
Myślę, że był to rekin odpowiednik stacji benzynowej, do której nastolatki przychodziły, aby spędzić wolny czas, naładować akumulatory i naprawić karoserię!
Zachęcamy nurków do unoszenia się poziomo lub obracania płetw za strategicznie rozmieszczonymi linami, aby uniknąć zakłócania pracy stacji czyszczącej. Jeśli rafa zostanie zniszczona, wargacz nie będzie przychodził na żer, a młocarnie nie będą już miały salonu piękności.
Dlaczego więc wczesny start? Rekiny młockarskie wykazują zjawisko zwane „migracją pionową” – w nocy wypływają do płytkiej wody, ale w ciągu dnia żyją głęboko. Dlatego zanim wzejdzie słońce, musimy wpasować się w ich raczej nietowarzyski harmonogram.
Dno Ławicy Monad znajduje się w 200-metrowej strefie mezopelagicznej, gdzie światło jest słabe. Młocarnie mają ogromne oczy, które mogą obracać się w górę, co ułatwia polowanie na głębokości, ale nie mogą mrugać, więc ich oczy są bardzo wrażliwe na światła stroboskopowe (których używanie nie jest dozwolone).
Używają swoich dużych ogonów do ogłuszania gromadzących się ryb, uderzając je w słup wody, i często widuje się je, jak naruszają przy tym lub podczas szaleństwa czyszczenia.
Ich greckie imię Alopias oznacza lisa i zdecydowanie jest coś lisiego w ich dużych oczach i małych ustach.
Kiedy młocarnie mijają, zwracają na ciebie wzrok, przemykając obok bez wysiłku, kierując się kursem na szerokich płetwach piersiowych. Jednak widok, który zawsze będę pamiętał, to ten, jak odpływają w błękit – smukła płetwa ogonowa (prawie połowa długości rekina!) wijąca się z boku na bok.
Gdy słońce wzniosło się wyżej na niebie, ich brązowe boki zajęły światło, sprawiając wrażenie żywych rzeźb.
Odwiedziliśmy Monadę osiem razy i za każdym razem widzieliśmy rekiny. Przewodnicy powiedzą Ci, że obserwacje nie są gwarantowane, ale przy każdym nurkowaniu od 3 do 9 osób, z radością mogliśmy nadal opuszczać wygodne łóżko!
Na wyspie Gato niemal można było zobaczyć koralowce dokonujące fotosyntezy, pochłaniające światło i zdobywające punkty energii niczym kolorowe słodycze w grze Candy Crush. Rafa pulsowała życiem.
Wyspa Gato jest klasyfikowana jako wycieczka jednodniowa. Opuszczasz centrum około 9.30:50 i kierujesz się na północny zachód od Malapascua w stronę trawiastej góry podwodnej, oddalonej o XNUMX minut jazdy wysięgnikiem. Przerwy na lunch w przerwie na powierzchni.
Z jednej strony na drugą przecina ją tunel o długości 50 m, co zapewnia dramatyczny początek nurkowania. Przeskanowaliśmy jaskinię za pomocą pochodni w poszukiwaniu śpiących białopłetwych i znaleźliśmy jednego ogromnego okazu przy wejściu do drugiego tunelu, wyglądającego groźnie jak bramkarz.
Gdy pysk białopłetwego otwierał się i zamykał, maniakalne wyrzuty sumienia przebiegły po jego grzbiecie. Wyobrażam sobie, jak mówi:
„Jeśli twoje imię nie jest zapisane, nie wejdziesz…” Przy wyjściu ławica makreli przemykała w lewo i prawo, a ich szczęki rozwarły się w ciągłym krzyku, gdy bawiły się w kotka i myszkę z gigantycznym trevally. Po naszej lewej stronie znajdowała się rafa wyspowa; po naszej prawej stronie gigantyczne głazy ozdobione delikatnymi różowymi i fioletowymi koralowcami brokułów. Na nich i wokół nich znajdowały się mątwy faraona, anemony Clarka i iglice widma.
Próżny jastrząb usadowił się u podstawy jednego z drzew koralowych, wymachując nim niczym ogonem pawia. Przywołało to na myśl obrazy Folies Bergère! Fauna była równie ostentacyjna jak kostiumy Moulin Rouge, dzięki prądom otwartego morza przepływającym wokół tej płytkiej wyspy.
Wspinając się wzdłuż ściany, widzieliśmy kolczaste koniki morskie, mątwy karłowate, glossodoris i iglicę szerokopasmową. Patrząc na dno morskie, plaster miodu i ziarniste gwiazdy morskie wyglądały jak poduszki rozrzucone losowo w jaskrawej sypialni.
WYSPA CZEKOLADOWA, na południowy zachód od Malapascua, było naprawdę wisienką na torcie. Jak cukierek w pudełku z selekcją, jego górna część wystawała z Morza Visayan, skrywając miękki środek puszystego różowego musu koralowego!
Gdy dotarliśmy na miejsce późnym popołudniem, czaple zanurkowały, by wyskubać rybki spod powierzchni. Uznałem to za dobry znak na to, co kryje się pod spodem!
Na głębokości około 5-8 m w falach tańczyły brokuły, ksenia i koralowce stokrotki. Babki skakały w górę i w dół po delikatnych zjeżdżalniach z biczowego koralowca jak dzieci po za dużej ilości musującego popu, podczas gdy ukwiał-klaun przyprawiał mnie o zawroty głowy, bawiąc się w chowanego wewnątrz skórzanego ukwiała.
Dla kontrastu, na płytkim płaskowyżu otaczającym wyspę „płaziniec pręgowany” nie sprostał swojej nazwie, a nieruchomy kauri z podwójnym pyskiem leżał nieruchomo, zamaskowany w bicz o ciasnych oczkach.
Kiedy wracaliśmy na płyciznę, zachwycałam się gęstością innych gatunków koralowców. Inkrustujące korale arkuszowe połączyły się z koralem skórzanym, który stał się piszczałką organową, musującym plastrem miodu i koralem młotkowym.
To było całkowicie logiczne, że ten obszar został wybrany przez Evolution do nocnych nurkowań.
W obu powyższych miejscach znajdowały się posągi Matki Boskiej. Evolution i niektóre inne lokalne centra nurkowe umieszczają je pod wodą, aby zniechęcić do połowów dynamitem.
Bugtong Batu to szczyt wznoszący się od 30 m przy dnie morskim do 13 m pod powierzchnią. Jest to zalecane jako nurkowanie na nitroksie, ponieważ stopniowo wspinasz się wokół szczytu, a następnie spędzasz trochę czasu na górze, ciesząc się różnorodnym życiem morskim pod tobą.
Było to spektakularne nurkowanie umożliwiające obserwację zachowania ryb. O tej porze roku damselfish cytrynowy strzeże jaj, które złożyły na mnóstwie koralowców biczowych zdobiących szczyt.
Dało mi to dobrą okazję do sfotografowania żywych niebieskich linii na ich płetwach, twarzy i oczach.
Krewetka bokserka pręgowana zajęła się czyszczeniem pstra, a podrażniona rozdymka próbowała wypchnąć ogórka morskiego, do którego wpłynęła, ocierając się o liliowce i koralowce brokułów.
Większe ryby pelagiczne, takie jak nietoperz szkolny, pływały wokół masywnych fioletowych gorgoni i czarnych koralowców, podczas gdy różowe ślimaki nagoskrzelne i nembrotha Millera uszczęśliwiały miłośników makro wśród liliowców i zawilców dywanowych.
Lokalne miejsca z błotem wymagały więcej wysiłku, aby znaleźć życie, ale przewodnicy są w tym biegli. Rafa domowa Evolution znajduje się w odległości krótkiego rejsu łodzią od plaży.
Po poproszeniu o znalezienie nam niebieskoobrączkowego ośmiornicaOczy Gino Knight Ridera śledziły trawę morską niczym skanujące światło na zderzaku Kita!
Łódź, konstrukcje bambusowe i kilka muszli klozetowych (wszystkie umieszczone tam przez zespół ośrodka) zaczęły wykazywać wzrost koralowców i tworzą ciekawe siedliska dla pstra, suma węgorza i ryby szklanej. Ognisty robak przeleciał wokół dwóch ćm morskich od nosa do nosa, a zawilce dywanowe rozwinęły się w delikatnym ruchu wody, odsłaniając delikatne porcelanowe kraby ukryte pod spódnicami z mackami.
Na dnie podziwialiśmy kolorowe jabłka morskie, zagrody morskie, osłonki do jaj księżycowego ślimaka i kraby pustelniki walczące o nowy obszar muszli. Dobrze zakopane dobijaki spoglądały pionowo w górę na nieosiągalne zmarszczki powierzchniowe.
Kiedy daliśmy sygnał kciukiem do góry, aby opuścić 1-metrowe piaszczyste dno, Gino pisnął przez swój reg. Widział świętego Graala: błękitną obrączkę ośmiornica.
Ten mały człowiek miał około 7 cm długości. Obserwowaliśmy, jak zmieniał kształt i wyciągał macki, by chodzić po zielonym dnie morskim.
Błysnął niebieskimi pierścieniami jako zagrożenie, ale także próbował zamaskować się wśród fauny, wystrzeliwując się, by wyglądać jak paproć w trawie morskiej.
Deep Slope – piaszczyste, pochyłe dno łączące się ze szczytem rafy – było moim ulubionym miejscem na błoto. Zeszliśmy linią do małego fioletowego gorgoniana. Przewodnik Joe wskazał na konika morskiego Bargibanti, mającego zaledwie kilka centymetrów długości.
Ten był nieśmiały i trudno było skupić się na takim maleńkim stworzeniu wewnątrz fioletowych gałęzi wachlarza. Byłem pod wrażeniem, że nasi przewodnicy nie używali spiczastych kijów, aby wpłynąć na pozycję karłowatego konika morskiego i – jako że za mną ustawiała się kolejka, żeby go zobaczyć – zdecydowałem się ruszyć dalej, mając pewność, że to będzie dobre nurkowanie .
ZIELEŃ, BŁĘKIT I CZERWONY krewetek modliszkowych czynią je doskonałym tematem fotografia, ale zawsze nie jestem pewien, jak blisko się zbliżyć, mając świadomość, że znane są z rozbijania szkła akwariowego swoimi potężnymi pazurami! Ta licząca 400 milionów lat forma życia zwykle spędza większość swojego życia w norach, wychodząc tylko po to, by dźgnąć włócznią lub uderzyć ofiarę.
Z radością polowałem na kraby porcelanowe i krewetki ukwiałów bąbelkowych, ale przekląłem swój obiektyw makro, gdy weszliśmy na szczyt rafy i znaleźliśmy żabnicę olbrzymią zarówno pomarańczową, jak i białą. Biały „ziewał”, w ten sposób chciał mi powiedzieć, żebym się spierdalał, bo inaczej mnie zje!
Kiedy żaby to zrobią, mogą zwiększyć rozmiar swoich pysków nawet 12 razy. Posłuchałem podpowiedzi i uciekłem, trzymając obiektyw 60 mm między nogami. Zaledwie kilka metrów dalej znalazłem znacznie mniej groźnego, efektownego fioletowego Hypselodorisa składającego jaja.
Nurkowanie techniczne jest popularne w Malapascua. Lokalne miejsca doskonale nadają się do ćwiczenia umiejętności na torach, a opadanie mielizn charakteryzuje się zarówno głębokością, jak i atrakcyjnością gatunków pelagicznych. Podczas naszego pobytu w drodze odbywały się kursy normoksycznego trimixu, pelagian CCR i air deco.
Pomieszczenie techniczne jest dobrze wyposażone do przygotowywania podwójnych zestawów i rebreatherów, a także posiada urządzenia do mieszania trimixów. Mój kumpel i ja nurkowaliśmy z dwoma bardzo wykwalifikowanymi i uważnymi instruktorami technicznymi, którzy nie mieli ani jednego nadętego ego.
Spójność procedur była pocieszająca, a planowanie przed nurkowaniem i odprawy dotyczące bezpieczeństwa były dokładne, ale spokojne. Mieszanki gazów były na miejscu, zachęcano do pozyskiwania drewna i etykietowania, a na pokładzie zawsze dostępny był zapasowy gaz.
Załoga łodzi została dobrze poinformowana o tym, w czym powinna, a w czym nie powinna Ci pomagać, ale zawsze była na miejscu, gdy wchodziłeś na łódź, aby pomóc Ci w demontażu sprzętu.
Dzięki małej filipińskiej załodze noszenie na ramionach zarówno bliźniaków, jak i czołgów J w górę i w dół po plaży wyglądało bez wysiłku!
Monad Shoal oferuje wiele różnych opcji nurkowania po ścianach, w tym nurkowania technicznego, schodzenia pod stacjami czyszczącymi i wynurzania po dramatycznych nawisach.
Oprócz możliwości zobaczenia kilku żarłaczy, rekinów młotów i płaszczek, imponująca była topografia wielkich fioletowych gorgoni i dużych wychodni skalnych.
KOPIEC MACKLINA (strona południowa) i Devil Ray Corner (strona północna) były łatwymi, ale spektakularnymi, wielopoziomowymi nurkowaniami na głębokim powietrzu.
Mogami Maru to japoński trawler rybacki, który zatonął w 1944 roku. Został zbombardowany z powietrza i popłynął na północ od wyspy Malapascua do wodnego grobu na głębokości 50 m. To idealne nurkowanie trimiksowe dla początkujących.
Długość wraku wynosząca 50 m oznaczała, że mieliśmy go eksplorować podczas dwóch nurkowań.
Przewodnik Dannie założył swój suchy skafanderi ja i mój kumpel wymieniliśmy zdezorientowane spojrzenia. Na sygnał GPS załoga rzuciła kotwicę, a my skorzystaliśmy z tej liny, aby zejść z dość silnym prądem.
Na szczęście już po początkowym drżeniu w termoklinie temperatura na dnie ustabilizowała się na poziomie 27°!
Podczas pierwszego nurkowania zbadaliśmy zniszczoną rufę i śródokręcie, oglądając telegraf, maszt, maszynownię i wciągarki.
Dannie pokazał nam, gdzie ukryli artefakty znalezione na wraku, aby nurkowie mogli je zobaczyć bez ryzyka kradzieży. Widzieliśmy naczynia oznaczone niebieskim kwiatem i japońskim tekstem, uchwyt dzbanka, rogi jelenie (być może od zwierzęcia lub ozdobę z kabiny kapitańskiej), zamki i klucze pokryte grynizmem, kości udowe (mężczyźni zginęli w eksplozji ) i ogromną, ciężką szklaną kulę, w której prawdopodobnie znajdował się kompas statku.
Wynurzanie się podczas tego nurkowania było wyzwaniem. Z silnym prądem, ciężkim aparatem i nieco dezorientującą dekoracją dryfu błękitnej wody, z radością wypłynąłem na powierzchnię. Jednakże bardzo chciałem wrócić na wrak później tego samego dnia i zobaczyć, jak wygląda dziób.
Chociaż woda była bardziej ekologiczna, przypływ zapewnił nam znacznie przyjemniejsze drugie nurkowanie i mogliśmy lepiej docenić życie morskie.
Dziób pokryty był gąbkami cygarowymi, a na przednim dziobie znajdowały się szklane rybki. Armia krewetek eskortowała nas wokół ładowni, a ich przezroczystość rozświetliła się w promieniach naszych pochodni. Ogromny lucjan bohar strzegł pozostałości działa przeciwlotniczego.
Windy kotwiczne nadal przytrzymują Mogami Maru na kotwicy po lewej i prawej burcie. Dannie pokazał nam manometr i kilka pojemników z maską przeciwgazową tuż przed tym, jak daliśmy sygnał, aby rozpocząć naszą (znacznie łatwiejszą) zmianę gazu i usuwanie driftu.
CO WYRÓŻNIŁO EWOLUCJĘ dla mnie liczyły się umiejętności przewodników nurkowych, w tym miejscowych. Wszyscy otrzymali technikę techniczną trening od właścicieli, a wszystkie prezentują nienaganne techniki trymowania i płetw, aby nie naruszać dna; noszą płyty tylne, skrzydła i uprzęże oraz płetwy techniczne o krótkich ostrzach. Wyróżniali się spośród wszystkich innych przewodników po centrach nurkowych, które widzieliśmy.
Firma Evolution stara się sprawdzać godziny przypływów, aby mieć pewność, że najlepsze miejsca zostaną wyświetlone w najlepszym momencie. Gospodarze są gościnni i żaden członek zespołu nie wyglądał na zmęczonego ani niezadowolonego o 4.30:XNUMX!
Łodzie były dobrze wyposażone i duże, a ich nazwy były sprytne, takie jak Haldane i Beagle (statek Karola Darwina).
Wszystkie te drobne detale i nie tylko sprawiły największą różnicę w stworzeniu kurortu zbudowanego przez nurków dla nurków. rewolucyjny…
PLIK FAKTÓW
DOJAZD TAM> Cath podróż linią Cathay Pacific do Hongkongu trwała 12 godzin, następnie 50 minut tranzytem i kolejne 2 godziny 45 minut do Cebu. Trzygodzinna podróż samochodem zabrała ją do małego portu, gdzie czekała łódź, która miała zabrać ją do Malapascua za 45 minut.
NURKOWANIE I ZAKWATEROWANIE> Evolution ma 16 pokoi, Ocean, Beach i Standard Deluxe Air-con lub Garden Fan, wszystkie z gorącymi prysznicami. Pokoje Deluxe posiadają także taras, sejf, bezpłatną wodę, kawę i herbatę, mini bar i telewizor z biblioteką wideo. Wi-Fi jest dostępne. Centrum nurkowe posiada dwie duże łodzie z wysięgnikiem i trzy skity i może zaopatrzyć się w nitroks, ewolucja.com.ph
KIEDY IŚĆ> Od listopada do maja to najsuchsze miesiące, z temperaturą wody wynoszącą 26–29°C. Zalecane kombinezony o grubości 3 mm.
PIENIĄDZE> Peso filipińskie na Malapascua, szczególnie jeśli wyjdziesz z kurortu, bo na wyspie nie ma bankomatów. Nurkowanie i nocleg najlepiej opłacać z góry. Opłaty za park morski akceptowane są wyłącznie w walucie lokalnej.
CENY> Dive Worldwide oferuje loty w obie strony, transfery na lotnisko, nocleg ze śniadaniem na dziewięć nocy i 24 nurkowania w Evolution za 1745 GBP za osobę (dwa dzielone), diveworldwide.com
INFORMACJE DLA ODWIEDZAJĄCYCH> to więcej zabawy w thephilippines.co.uk
