Z powrotem w siodle
Kiedy od ostatniego nurkowania upłynęło zbyt dużo czasu, konieczne jest odświeżenie wiedzy, mówi SIMON PRIDMORE
Nurkowie gotowi toczyć.
JIM NAUCZYŁ SIĘ NURKOWAĆ w wieku 20 lat. Następnie na kilka lat zamieszkał na tropikalnej wyspie i większość weekendów spędzał na nurkowaniu. Ukończył kilka kursów nurkowania technicznego i odbył kilka długich wypraw do egzotycznych miejsc nurkowych. Był nurkiem.
Następnie wkroczyły obowiązki życiowe i zawodowe. Został ojcem i głównym żywicielem rodziny i te role stały się dla niego priorytetem. Nie miał już czasu na nurkowanie. Jego sprzęt spakowano, ale za każdym razem, gdy rodzina przeprowadzała się do domu, zabierał go ze sobą.
W końcu Jim nadal był nurkiem. Już nie nurkował, ale pewnego dnia to zrobi.
Dwadzieścia lat później jego równowaga między pracą a wypoczynkiem znów się zmieniła i niespodziewanie zadzwonił do niego przyjaciel z dawnych czasów nurkowania. „Hej Jim” – powiedział – „za kilka miesięcy wybieramy się na nurkowanie do północno-wschodniej Indonezji. Chcesz do nas dołączyć?"
Jim zapytał, czy może się nad tym zastanowić. Było to nurkowanie w odległym miejscu. Podczas 30-dniowej wycieczki wykonali ponad 10 nurkowań. Minęły dwie dekady, odkąd był w wodzie.
Czy nadal będzie pamiętał, jak nurkować? Czy jego stary sprzęt wytrzyma? Czy nurkowanie może być dla niego zbyt dużym wyzwaniem? Czy pozostali nurkowie byliby ekspertami?
Czy będzie ich powstrzymywał, czy też zrobi z siebie głupca?
Z drugiej strony była to świetna szansa na powrót do sportu, który kochał. Gdyby teraz nie skorzystał z okazji, być może nigdy więcej nie nurkowałby i zawsze byłby to coś, co robił wcześniej.
Oddzwonił do przyjaciela: „Jestem gotowy!”
Ukazał się w DIVER w marcu 2019
PRZYGOTOWYWANIE SIĘ
Jim wyciągnął swój sprzęt z szafki. Wszystko wyglądało na w porządku, ale pomyślał, że lepiej będzie, jeśli zabierze to do lokalnego centrum nurkowego i zwróci się do ekspertów.
Będąc tam, zapytał, czy mógłby powtórzyć nurkowanie, aby przypomnieć mu o podstawowych umiejętnościach. Nieźle poszło. Jego sprzęt został przetestowany i uznany za zdatny do użytku po wymianie kilku O-ringów.
Jedyną ofiarą była jego maska. Guma uległa zniszczeniu przez lata i wyciekła w chwili, gdy zanurzył twarz w wodzie. Potrzebował nowego.
Jego komputer nie wyglądał na przestarzały w porównaniu z nowymi modelami prezentowanymi w sklepie, co go zaskoczyło. Ale porównał swój żałośnie wyglądający stary kombinezon z tymi, które wisiały na wieszaku i zdecydował, że nowy garnitur może być mądrą inwestycją.
PODRÓŻ
Po czterech lotach i 24 godzinach w powietrzu lub na lotniskach Jim spotkał się ze swoim starym przyjacielem i ich towarzyszami nurkowania w Sorong, bramie do nurkowego Disneylandu Raja Ampat. The mistrz nurkowania obserwował, jak wszyscy rozpakowują swój sprzęt i rozdawali formularze.
To był moment, w którym Jim musiał ujawnić swój brak najnowszego doświadczenia. Zastanawiał się, czy przynajmniej na początku nie zostanie objęty jakąś specjalną wachtą, czy odseparowany od grupy.
Połączenia mistrz nurkowania nie wydawało się to jednak niezwykłe. Właśnie skomentował, że od ostatniego nurkowania Jima nastąpiła „trochę luki”, ale wydawał się bardzo szczęśliwy, słysząc, że Jim zrobił niedawne odświeżenie wiedzy.
Dyskutowali o ważeniu i mistrz nurkowania zalecił, aby Jim założył trochę więcej niż miał na sobie podczas ostatniego nurkowania wiele lat temu, aby zrekompensować nowy kombinezon, zrozumiały niepokój, a także dodatkowy „biopren”, który mógł nosić przez lata.
Jim od razu poczuł się zaakceptowany i wygodny. Nie traktowano go jak dziwaka czy outsidera.
Przysłuchiwał się „wywiadom” innych nurków i zadawano im bardzo podobne pytania. Nawet nurkowie ze znacznie nowszym doświadczeniem mieli problemy z wyważeniem i pływalnością.
DZIEŃ PIERWSZY
Pierwszego dnia, nurkowania pierwszego, Jim przetoczył się do tyłu, spuścił powietrze z BC, wypuścił powietrze i znalazł się na powierzchni. Wszyscy inni zniknęli, opadając na dno morskie.
Cholera! Strach, że mimo wszystko nie uda mu się tego zrobić, spadł na niego jak lawina.
Nie był jednak zupełnie sam. Załoga łodzi trzymał w ręku dwa ciężarki nurkowe i podał mu: „Po jednym w każdej kieszeni. Wszystko będzie z tobą w porządku."
Jim wykonał polecenie, a następnie podjął kolejną próbę zejścia. Płetwy skierowane w dół, lewa ręka w górze, kciuk na przycisku deflatora. Wziął głęboki oddech od swojego regulator, a następnie wykonaj pełny wydech. I zszedł na dół. Powodzenie!
Faktycznie trochę za duży sukces. Spadał jak cegła. Poczuł ucisk w uszach i po prostu włączyły się stare instynkty. Wyrównał prędkość i dodał trochę powietrza do swojego BC, aby zmniejszyć prędkość opadania.
Następnie spojrzał w dół, znalazł swoją grupę tuż pod sobą, wymienił z przewodnikiem sygnał OK i po prostu poszedł dalej.
Po nurkowaniu nastąpiły zwykłe przekomarzania: „Dobre nurkowanie?” “Świetne nurkowanie!” „Tyle ryb!” Nikt nie wspomniał o falstartie Jima. Rzeczywiście, odniósł wrażenie, że tylko przewodnik to zauważył. Pozostali byli po prostu skupieni na sobie. Jedyne, co Jim mógł myśleć, to: „Czego się martwiłem?” oraz: „Dlaczego czekałem tak długo?”
Zanim minęła planowana godzina, skończyło mu się powietrze, podobnie jak innemu nurkowi, więc wynurzyli się razem. Nawet z prawie pustą butlą w kamizelce nadal było dużo powietrza na przystanku bezpieczeństwa, co, jak wiedział, było kolejną oznaką nadwagi.
Jednak pod koniec dnia, podczas czwartego nurkowania, ponownie zdjął jeden ze swoich dodatkowych ciężarów i bez trudności schodził w dół.
Jim nadal zużywał powietrze szybciej niż pozostali, ale próbował to zrekompensować i wydłużyć czas nurkowania, pozostając nieco płytiej, gdy znajdowali się na ścianie rafy.
Następnego dnia przeglądał plik A magazyn na łodzi i znalazłem artykuł zatytułowany Sztuka konserwacji.
Przeczytał i zastosował się do rady. Bardzo szybko jego problemy ze zużyciem powietrza odeszły w przeszłość i pod koniec nurkowania wynurzał się wraz z innymi nurkami w swojej grupie, wciąż z dużą ilością powietrza w butli.
Jak mogli się spodziewać ci z Was, którzy znają Prawo Murphy'ego, gdy Jim zaczął czuć się komfortowo, wydarzyła się katastrofa.
Wynurzył się pod koniec nocnego nurkowania, nacisnął przycisk inflatora i jedyne, co usłyszał, to powietrze uciekające za uchem. Nie potrafił utrzymać się na powierzchni i musiał mocno kopać, aby utrzymać głowę nad wodą.
Na szczęście obok niego znajdowała się łódź ratunkowa. Załoga zauważyła, że ma kłopoty i kazał mu odłożyć pas balastowy. Gdy się tego pozbędzie, będzie mógł z łatwością unosić się na wodzie.
Wracając na pokład, odkrył, że zawór barkowy w jego kamizelce pękł, uniemożliwiając zatrzymanie powietrza w komorze.
W pierwszej chwili pomyślał, że pękło twarde plastikowe złącze, ale gdy zaczął skubać powstałą dziurę, „plastik” zaczął odpadać w jego dłoni. To, co wziął za plastik, było w rzeczywistości grubą warstwą kleju, który utrzymywał złączkę na miejscu i rozpadał się.
Upływ czasu odcisnął swoje piętno na starym BC Jima, który teraz stał się bezużyteczny i niemożliwy do naprawy, przynajmniej na krótką metę, więc pożyczył jeden z wypożyczonych na łodzi BC.
To oczywiście oznaczało, że musiał zacząć od nowa, aby uzyskać odpowiednią wagę. Jednak uporządkowanie sprawy nie zajęło mu dużo czasu.
Po każdym nurkowaniu wracał na łódkę uśmiechnięty od ucha do ucha. Jego stary przyjaciel podszedł do niego po jednym szczególnie wyjątkowym nurkowaniu.
– No więc, jak leci?
„To tak, jak z jazdą na rowerze” – powiedział Jim.
Przeczytaj więcej Simona Pridmore'a w:
Tajemnica nurkowania – Przewodnik dla niewtajemniczonych, jak zostać lepszym nurkiem
Profesjonalista nurkowania – Wgląd w szkolenie i operacje nurków sportowych
Podstawy nurkowania – Zacznij nurkować we właściwy sposób
Fizjologiczne nurkowanie – Myślisz, że wiesz wszystko o medycynie nurkowej? Pomyśl jeszcze raz!
Wyjątkowe nurkowanie – Zostań najlepszym nurkiem, jakim możesz być
Wszystkie są dostępne na Amazon w różnych formatach.
