Jak wynika z „pierwszego w swoim rodzaju” australijskiego badania, niezależnie od wielkości, kształtu i sposobu napędu zwierzęcia morskiego, od wieloryba po ptaka morskiego, wszystkie one przemieszczają się przez ocean lub nad nim według podobnych schematów.
Naukowcy z Uniwersytetu Australii Zachodniej i Australijskiego Instytutu Nauk o Morzu przeanalizowali wyniki ogólnoświatowego wspólnego projektu o nazwie Marine Megafauna Movement Analytical Program (MMMAP).
W ramach projektu zbadano prędkość i wzorce ruchu ponad 2500 oznakowanych zwierząt morskich z 50 gatunków, śledzonych przez satelitę w ciągu ostatnich 30 lat.
W przypadku gatunków lądowych ruch jest zwykle powiązany z rozmiarem ciała; Jednak zespół był zaskoczony, gdy odkrył, że niepowiązane ze sobą gatunki morskie, takie jak wieloryby, rekiny, niedźwiedzie polarne i ptaki morskie, wszystkie wykazywały podobne wzorce ruchu.
Różnice między wszystkimi gatunkami wiązały się z ich przeznaczeniem i uważano, że mają związek ze sposobem, w jaki korzystały one z różnych siedlisk morskich.
Ruch na otwartym oceanie wśród tych „towarzyszy podróży” był zwykle kierowany bezpośrednio do kluczowego miejsca, podczas gdy zwierzęta blisko brzegu, potencjalnie poszukujące pożywienia lub ochrony, częściej dostosowywały swoje zachowanie.
„Siedliska przybrzeżne, takie jak rafy i trawa morska, są na ogół bardziej złożone w porównaniu z siedliskami na otwartym oceanie na morzu, w związku z czym stymulują bardziej złożone wzorce ruchu tych zwierząt” – stwierdziła współautorka raportu, dr Michele Thums.
Wspólna zdolność zwierząt do dostosowywania zachowania do siedliska dała nadzieję, że będą one bardziej odporne na szybko zmieniające się środowisko przybrzeżne, niż można było oczekiwać, twierdzą naukowcy.
Chociaż wyniki badania sugerują, że gatunki morskie przystosowały się do różnych właściwości środowiska morskiego zarówno przybrzeżnego, jak i morskiego, ważne pozostaje zrozumienie, w jaki sposób i jak szybko były one w stanie się przystosować, stwierdziła główna autorka, dr Ana Sequeira.
„Jest to szczególnie ważne w kontekście zarządzania ochroną środowiska, w świetle prognozowanych poważnych zmian w oceanach, w tym podniesienia się poziomu morza i zmniejszenia pokrywy lodowej Morza Arktycznego” – stwierdziła.
Raport opublikowano w PNAS, a zespół planuje obecnie zbadać globalne interakcje między megafauną morską a żeglugą.
Divernet – Największy Coaching Zasoby dla płetwonurków
02-Mar-18
