Pogromcy duchów w Wielkiej Brytanii

„Och, to obrzydliwe! To śmierdzi!" Był wietrzny, mżawy, szary świt w porcie w Portland, a zespół nurków Ghost Fishing UK starał się nie zwymiotować, ciągnąc 100-metrową sieć skrzelową.

W bałaganie beznadziejnie uwięzionych krabów i ryb leżało gnijące zwłoki nurkującego ptaka.

Nurkowie wyciągnęli resztę sieci i zaczęli ją przesiewać, odcinając wszystko, co jeszcze żyło.

„Mam nadzieję, że któremuś się uda” – powiedział jeden z nurków, wypuszczając wyczerpanego kraba z powrotem za burtę.

Oto makabryczna rzeczywistość ogromnego środowiska problem – zjawisko mające niszczycielski wpływ na życie morskie i jego siedliska.

Kiedy sprzęt połowowy, taki jak ogromne włoki i sieci skrzelowe oraz sznury garnków na homary i kraby, ginie do oceanu, rybacy w dalszym ciągu łowią ryby. Nazywa się to łowieniem duchów.

Ostrożne szacunki ONZ mówią, że co roku w oceanach ginie 640,000 XNUMX ton sprzętu rybackiego. Prawie połowa Wielkiej Plamy Śmieci na Pacyfiku składa się ze sprzętu duchów.

Nie tylko niezamierzony połów ulega niepotrzebnej śmierci. Martwe i umierające zwierzęta działają jak przynęta na większe. Nieświadome walenie i ptaki nurkujące wpadają do sieci w poszukiwaniu łatwego posiłku i zaplątują się w nie, tonąc w sieciach, które często są silnie zamaskowane przez rozwój biologiczny.

Doktor James Barnett przeprowadza sekcje zwłok osieroconych ssaków morskich w ramach British Divers Marine Life Rescue i współpracował z fundacją Sea Life Trust w Cornish Seal Sanctuary.

„W zeszłym roku mieliśmy jednego na foce o wadze 35 kg i nałożonej 35 kg siatki – to było po prostu straszne” – mówi. „To wpływa na ich pływanie; wpływa na zdolność odżywiania się.”

Ale to nie tylko siatki. Zgubione sznurki koszy na ryby nie tylko nadal łapią i tworzą błędne koło, ale liny również mogą powodować problemy. Tylko w zeszłym roku na Wyspach Szkockich pojawiło się kilka doniesień o znalezieniu w nich uwięzionych wielorybów i jeden raport o poważnym incydencie, w wyniku którego zaplątał się nurek.

W 2014 roku nurkowanie zawodowe instruktor Richard Walker spotkał się z grupą holenderskich nurków, którzy byli częścią organizacji Ghost Fishing Foundation, założonej w 2009 roku przez Pascala Van Erpa.

Richard dołączył do nich, wydobywając z wraku „Argo” ogromny włok. Będąc pod wrażeniem ich pracy zespołowej i poświęcenia, zdecydował się przenieść projekt do Wielkiej Brytanii.

„Przy każdym nurkowaniu w morzu wokół Wielkiej Brytanii widziałem jakiś zagubiony sprzęt wędkarski” – wyjaśnia Richard. „Chciałem sprawdzić, czy uda nam się utworzyć w Wielkiej Brytanii „komórki” przeszkolonych nurków, którzy mogliby bezpiecznie wydostać ten sprzęt”.

Holenderscy nurkowie pokazali Brytyjczykom, jak to się robi, a mały brytyjski zespół przeprowadził znaczne porządki w Scapa Flow, w wyniku których usunięto kilka ton zagubionych narzędzi połowowych.

Ambicje rosły, a misją było przeszkolenie większej liczby nurków i hodowanie komórek nurków w całej Wielkiej Brytanii, którzy mogliby podjąć się tej pracy.

Po wielu miesiącach spędzonych do późna w nocy na załatwianiu formalności i licencji, Ghost Fishing UK zaczęło nabierać kształtu poważnej organizacji.

Richard i ja połączyliśmy się z BSAC instruktor i przyjaciel Fred Nunn i utworzono komitet.

Nurkowania typu Ghost Fishing są niebezpieczne, nie ma co do tego wątpliwości. Konsekwencje zaplątania się w sieć lub linę i wyciągnięcia na powierzchnię przez niepowstrzymaną siłę nośną:torba są bardzo dużym problemem.

Nie chcieliśmy, aby kiedykolwiek stało się coś złego któremukolwiek z naszych nurków, więc zaczęliśmy tworzyć trening kurs. Nie zrobiliśmy tego półfinałami.

Zaczęliśmy od kilku starannie wybranych nurków, którzy mieli doświadczenie w nurkowaniu technicznym i posiadali pewne umiejętności w niesprzyjających warunkach. Niezbędna była umiejętność działania w warunkach słabej widoczności, przy jednoczesnym dużym poszanowaniu świadomości zespołu.

Sprzęt widmo to coś, czego nurkowie powinni unikać podczas swoich nurkowań, trzymając się z dala od sieci i linek monofilamentowych. W Ghost Fishing celowo stawiamy się w bardzo bliskim kontakcie z tymi rzeczami. Istotne jest, aby nasi trenerzy mieli duże doświadczenie w odzyskiwaniu sprzętu widma.

Pamiętam jedno nurkowanie w Scapa Flow na głębokości 48 m, podczas którego Rich Walker leciał głową w dół i piłował szczególnie uparty kawałek siatki.

Było ciemno i wszelkiego rodzaju śmieci ograniczały widoczność prawie do zera. Gdy pił, ja filmowałem i robiłem zdjęcia, pełniąc rolę numeru 3, czyli „overwatcha”.

Rich nie wiedział, że ogromna warstwa sieci oderwała się od góry i otoczyła go, zakrywając jego kolektor.

Schowałem aparat na uboczu. Pochyliłem się i dałem mu zaciśniętą pięść znak, żeby „stop”. Zamarł, a ja ostrożnie wyciągnąłem jego kolektor – a za nim jego – spod ciężkiej, starej sieci.

Oboje postąpiliśmy słusznie i katastrofa została zażegnana. Ostatnią rzeczą, jakiej potrzebujesz, jest wiggler lub ktoś, kto kręci się w kółko, gdy tylko zorientuje się, że coś jest nie tak.

Kilka lat później jednemu z członków naszego zespołu zatrzasnął się zatrzask na prawie niewidocznej sieci skrzelowej, którą przecinał. Jego kolega z zespołu zareagował natychmiast i naprawił błąd problem. Patrzyłem i cieszyłem się, że nasz trening metody działały.

Wiele się nauczyliśmy w krótkim czasie. Nie chcieliśmy w takich sytuacjach nurków na jednej butli i musieliśmy nalegać na wysoki poziom świadomości, umiejętności i etosu zespołu.

Beta trening pole golfowe zostało wdrożone w Vobster przy użyciu starych sieci i garnków, pomimo wygody trening miejsce z doskonałym wyposażeniem, dwa dni po prostu nie wystarczyły.

Udoskonaliliśmy kurs i rozłożyliśmy go na trzy dni plus sesje teoretyczne. Najpierw musieliśmy przeprowadzić warsztaty umiejętności z nurkami, zanim mogliśmy przejść do pomiarów, cięcia i podnoszenia.