Nowe badania naukowe dotyczące źródeł pożywienia mant olbrzymich we wschodnim Pacyfiku Równikowym wykazały, że promienie czerpią większość pożywienia z głębin oceanu, a nie z powierzchni, jak wcześniej przypuszczano.
Badanie przeprowadzone przez Marine Megafauna Foundation (MMF), University of Queensland (UQ) i Proyecta Mantas Ecuador skupiało się na Isla de la Plata w pobliżu Ekwadoru, na której sezonowo występuje największe skupisko mant olbrzymich na świecie.
Ponieważ badanie zawartości żołądków płaszczek jest niepraktyczne, zastosowano analizę stabilnych izotopów mięśnia manty i zooplanktonu. To ujawniło, że chociaż około 27% spożycia płaszczek pochodzi z żerowania powierzchniowego, większość pochodzi ze strefy mezopelagicznej – 200–1000 m pod powierzchnią.
Badaczka MMF, Katherine Burgess, jest autorką projektu w ramach doktoratu na UQ. „Manty to jedne z najbardziej znanych zwierząt morskich, a mimo to wciąż niewiele wiemy o ich zwyczajach żywieniowych” – stwierdziła. „Badanie dostarcza bardzo potrzebnych informacji na temat diety tego nieuchwytnego gatunku”.
Manta olbrzymia (Manta birostris) została po raz pierwszy zidentyfikowana przez Andreę Marshall z MMF. Gatunek ten, podobnie jak manta rafowa (Manta alfredi), znajduje się na Czerwonej Liście Gatunków Zagrożonych IUCN.
Jest formalnie chroniony w Ekwadorze wraz z innymi krajami, takimi jak Indonezja, Malediwy, Meksyk, Nowa Zelandia, Filipiny i części Stanów Zjednoczonych, ale uważa się, że zrozumienie jego zwyczajów żywieniowych ma kluczowe znaczenie w identyfikacji i ochronie kluczowych siedlisk i miejsc żerowania .
„Głęboki ocean to kolejna granica dla rybołówstwa na otwartym oceanie, a my dopiero zdajemy sobie sprawę z potencjalnego uzależnienia tej strefy od zagrożonej megafauny morskiej” – skomentował profesor UQ Anthony Richardson.
Badania Manta birostris, drapieżnik głębin?, opublikowane w Royal Society Open Science tutaj
Divernet – Największy Coaching Zasoby dla płetwonurków
01-Dec-16
