Jeśli większość nurkowania jest niewidoczna dla osób nienurkujących, nurkowanie jaskiniowe jest poza zasięgiem wzroku nawet wielu nurków, zwłaszcza w jego bardziej ekstremalnych granicach.
Ale nie tak w Idź na pokaz nurkowania, gdzie liczba cieszących się dużą frekwencją prezentacji rzucających światło na tę stronę sportu ujawniła powszechny apetyt na słuchanie więcej o głębokich, mrocznych wyczynach nurków.
Go Diving odbywa się o godz NAEC Stoneleigh Park niedaleko Coventry, a miejsce to cieszy się dużą popularnością, między innymi dlatego, że znajduje się blisko geograficznego centrum Anglii i oferuje nieograniczony, bezpłatny parking tuż przy hali wystawowej – w jaskrawym kontraście do innych miejsc, w których odbywały się pokazy nurkowe z przeszłości.
Idź do nurkowania jest teraz dotychczasowy Pokazy w Wielkiej Brytanii, które zgrabnie zasymilowały odbywające się od dawna Dive Show, dzięki czemu stanowią jedyne miejsce i czas dla nurków na zgromadzenie masowo.
Po nieoczekiwanie silnym pojawieniu się pandemii w zeszłym roku, popularny pogląd na wydarzenie w 2023 r., które odbyło się w dniach 4–5 marca, było takie, że pokazy nurkowe i branża, którą odzwierciedlają, oficjalnie powracają ze zdwojoną siłą. Ponad 9,000 nurków, przyjaciół i rodzin z pewnością kwalifikuje się jako masowoi w salach panował wyraźnie pozytywny szum.
Do kategorii „niezły problem” zaliczono fakt, że programy wykładów były dość zróżnicowane w oba dni weekendu, a tylko kilka prezentacji zostało powtórzonych, a trzy etapy do omówienia mogły oznaczać konieczność podjęcia przez gości kilku trudnych decyzji .
Takie podejście i poziom zaproszonych prelegentów z pewnością uzasadniają zorganizowanie weekendu Go Diving jako zabawnej rozgrzewki przed sezonem nurkowym w Wielkiej Brytanii – i to jeszcze przed uwzględnieniem wszystkich innych atrakcji w dwóch halach wystawowych, od Basenu na popularną przejażdżkę Shark Rodeo.
Zniewalający
Temat tegorocznego nurkowania jaskiniowego dał się od razu wyczuć dzięki praktykom wagi ciężkiej, takim jak Patrick Widmann, John Kendall, Andy Torbet, Chris Jewell i Cristina Zenato (dobrze znana nurkom jako „Matka Rekinów” z Bahamów, ale może mniej znany jako badacz jaskiń) przedstawiający fascynujące prezentacje.
Torbet, jak to miało miejsce wcześniej, okazał się przez cały weekend bardzo skutecznym łącznikiem na scenie, a także zapewnił dynamiczny podwójny występ z Jewellem, gdy ponownie odwiedzali włochate jaskinie w Wielkiej Brytanii, Francji i Hiszpanii. Udoskonalił także atrakcyjny format pytań i odpowiedzi, aby wydobyć to, co najlepsze z rozmówców, od nieśmiałego, odchodzącego na emeryturę prezentera telewizyjnego Rossa Kempa po podwodnego rekordzistę z paraplegią Danem „Wheelsdanem” Metcalfe’em.
Austriacki badacz jaskiń Widmann był szczególnie skuteczny w przekazywaniu trudnej logistyki – niezmiennie z zabawną stroną – wypraw do krajów rozwijających się (ostatecznie Madagaskar dostarczył skarbnicy pozostałości paleolitycznych). Tiffany Norberg zagłębiła się w szwedzkie nurkowanie w kopalniach i chociaż zapowiedź Ekspedycji Buteng w Indonezji sporządzona przez Rannvę Torfrio Jormundssona wydawała się zawierać niezwykłe szczegóły, stanowiłaby dobry wstęp dla każdego, kto rozważa udział w swojej pierwszej wyprawie nurkowej.
Tymczasem w innym zakątku pokazu goście w każdym wieku mogli na własny sposób posmakować scenerii nad głową, czołgając się przez 30-metrową ciemność Jaskini. Niektórzy młodsi goście wracali tak często, że byli bliscy odkrycia innego znaczenia ograniczonego wstępu.
Nurkowie wrakowi
Jeśli jaskinie były czymś charakterystycznym, słuszne było, aby nurkowanie wrakowe również znalazło się na pierwszym miejscu w programie i – znowu – często na poziomie pełnej ekspedycji. Belgijski nurek techniczny Vic Verlinden (kolejny nurek mający słabość do jaskiń) z pewnością wzbudził zainteresowanie dyskusją na temat tego zjawiska Lusitania u wybrzeży Irlandii, a Lanny Vogel, który podobnie jak Widmann mieszka w meksykańskim kraju jaskiniowym, opowiadał o nurkowaniu w pozostałościach innego kultowego wraku, HMS Hojność.
Ross Kemp dostał bilet PADI 30 lat temu, wkrótce po dołączeniu East Enders, ale od tego czasu przeszedł on w fazę techniczną i ma nowy Poszukiwacz skarbów głębinowych Serial telewizyjny ukaże się w kwietniu. Brzmi obiecująco, gdy „uścisnął dłoń duchom” na temat wraku Mary Rose pozostaje łuk Cesarski miecz. Był w pobliżu przez cały weekend, cierpliwie spełniając prośby o zrobienie sobie selfie.
Tiffany Geer podkreśliła bogactwo podwodnego metalu Grenady, ale było ono wrakiemfotografia niedzielne poranne przemówienie pioniera Leigha Bishopa na temat Great British Wrecks, w którym było wszystko – po początkowym „No Pretty Fish!” uwaga, była to seria spektakularnych ujęć i komentarzy.
Jak sama przyznała, na drugim końcu spektrum doświadczeń nurkowych znalazła się Natalie Hewit, producentka nadchodzącego filmu dokumentalnego Znalezienie wytrzymałości Shackletona, ale jej bohaterem jest jeden z najbardziej znanych wraków statków, jaki niedawno odnaleziono i który ostatecznie trafił w sedno.
Ładna ryba
Jeśli można było znaleźć jakąś ładną rybę, to właśnie w fotografia sesje. Mistrz sztuki Alex Mustard po raz kolejny poprowadził prezentację zwycięzców Fotografa Roku Podwodnego wraz z pokazem odbitek, gwarantując 90 minut wysokiej jakości zdjęć.
Jednak przez weekend odwiedzający mogli uzyskać inspirację, pomysły i wskazówki od indywidualnych fotografów podwodnych, takich jak Lawson Wood (obecnie pisze swoją 58. książkę o nurkowaniu!), Anne i Phil Medcalf, Byron Conroy, Roisin Maddison i Stuart Philpott, a także jak ci wystawcy zajmujący się sprzętem fotograficznym.
Wśród prelegentów znalazła się hollywoodzka kaskaderka, freediverka i pogromczyni rekinów Liz Parkinson, która potoczyła się strumieniem anegdot na temat jej podwodnej pracy nad filmem Avatar: Droga Wody („Na każdym zdjęciu jestem pod wodą, ale w zielonym garniturze”), Czarna Pantera: Wakanda Forever, ratownictwo jaskiniowe w Tajlandii i Discovery Shark Week („nie tyle oparte na nauce, co surrealistyczne”).
Co ciekawe, zgodnie z duchem czasu zdrowie psychiczne wymaga obecnie należytej uwagi. Chwila instruktor-przemówienie trenera Nicka Lyona było tak zabawne, jak można było się spodziewać po jego pismach, nosiło tytuł „Wykład Hannah Brookes” – impulsem było rozpoczęcie przez niego kampanii „zdrowie psychiczne dla nurków”, zainspirowanej przez jego dobrego przyjaciela i Valkyrie kapitan, która w zeszłym roku odebrała sobie życie.
W tym samym czasie na innej scenie Clare Dutton opowiadała o wyzwaniach związanych z budowaniem swojej słynnej walijskiej firmy nurkowej pomimo własnych zmagań z depresją i dobrze było usłyszeć, jak powiedziała, że z perspektywy czasu niczego by nie zmieniła.
Ponad 130 wystawców na Go Diving zapewniło dziś kolorowy i tętniący życiem mikrokosmos nurkowania i dobrze było zauważyć powracających przedstawicieli międzynarodowych destynacji, które przed pandemią ukształtowały działalność tak wielu nurków w Wielkiej Brytanii.
Ponad połowa wystawców miała siedzibę za granicą lub zajmowała się organizacją podróży do odległych miejsc, a gdy te ekscytujące wycieczki znów stały się praktyczne, posiadacze stoisk zgłosili, że świetnie się bawią. Ich klienci mogli być zadowoleni z nurkowania w Wielkiej Brytanii – wielu odwiedzało British Isles Experience, niektórzy wprawdzie w drodze do Great British Pub – ale co zrozumiałe, chcą także zróżnicować swoją podwodną dietę pod względem geograficznym.
Niewątpliwy sukces Go Diving daje duże nadzieje na przyszłoroczną imprezę, a wielu wystawców zobowiązało się do zorganizowania roku 2024 jeszcze przed zamknięciem drzwi. Miej oko na pokaż witrynę wraz z upływem roku, aby dowiedzieć się, jakich smakołyków można się spodziewać, gdy nadejdzie czas.
