Otodus megalodon, aka „Wielki ząb” nie istnieje od ponad 3.5 miliona lat, niezależnie od tego, w co Discovery Channel nam wmawia. Gigantyczny rekin został prawdopodobnie zabity przez ochłodzoną wówczas planetę Ziemię, spadający poziom mórz i konkurencję ze strony ogromnych wielorybów. Uważa się jednak, że gatunek ten przetrwał 20 milionów lat, aż do wyginięcia, więc musiał robić coś dobrze.
Przeczytaj także: Meg 2: Prawda o wymarłym megarekinie
Megalodon był jednym z największych i najpotężniejszych drapieżników, jaki kiedykolwiek żył na naszej planecie, chociaż nie możemy być pewni, jak dokładnie wyglądał, ponieważ do dziś pozostały po nim jedynie skamieniałe zęby.
Wymarłe stworzenie jest zwykle przedstawiane jako gigantyczna wersja żarłacza białego, chociaż niektórzy naukowcy uważają, że mogło bardziej przypominać rekina wielorybiego lub żarłacza olbrzymiego. Mógł urosnąć nawet do 16 m i ważyć znacznie ponad 50 ton, a jego zęby były potężnymi narzędziami miażdżącymi o mega sile zgryzu przekraczającej 180,000 XNUMX niutonów. Aby zrozumieć tę brutalną siłę, trzeba zapytać jednego z wielorybów, fok lub żółwi, na których żerował Wielki Ząb.
Dla płetwonurka Billa Eberleina megalodony żyją i zapewniają mu dobre życie. Każdego roku wykonuje około 300 nurkowań, polując w rzekach i przybrzeżnych drogach wodnych wokół Savannah w stanie Georgia w poszukiwaniu tych zębów. Uzupełnieniem tych znalezisk są zęby rekina Mako i inne prehistoryczne relikty.
Nie jest to łatwe: „Miałem kilka strachów. Ze względu na silne prądy i straszną widoczność może być bardzo niebezpiecznie” – mówi. Słaba widoczność może prowadzić do zagrożeń, takich jak klęczenie na promieniach, a błoto może niekorzystnie wpływać na sprzęt do nurkowania.
„Pewnego razu prąd wyniósł mnie na kilka godzin do morza – nie chcę tego powtarzać” – mówi Eberlein. „Zostałem uderzony przez kilka dużych stworzeń, których nie mogłem zobaczyć ze względu na zerową widoczność. Kiedyś coś mnie chwyciło płetwy i obrócił mnie. W naszym regionie żyją rekiny i aligatory.
„Napotkam też porzucone sieci z łodzi, które moim zdaniem służą do połowu krewetek. To może być przerażające – ale wciąż tu jestem!”
A mogło być gorzej dla nurka, który od kilkudziesięciu lat grzebał pod wodą w niezbyt idealnych warunkach. Ale Eberlein nie zmieniłby niczego: „Za każdym razem, gdy lokalizuję ząb, odczuwam nowy dreszczyk emocji – dla mnie jest to odnalezienie zatopionego skarbu” – mówi.
Zanurz się w prehistorii
Megalodony lubiły ciepłe, błotniste wody, a część świata, jaką obecnie stanowi Gruzja, doskonale by się do nich nadawała miliony lat temu – mówi Eberlein.
Pochodzi z dalszej północy, z Pensylwanii, gdzie 30 lat temu uzależnił się od nurkowania. Wtedy wszystko kręciło się wokół nurkowania wrakowego w Wielkich Jeziorach, a on zgłosił się także na ochotnika do poszukiwań i nurek ratownik w rejonie Erie i prowadzić zajęcia jako nurek NAUI instruktor.
Następnie w 1999 roku przeniósł się na wybrzeże Atlantyku w Savannah w stanie Georgia, aby pracować jako a komputer-programista dla firmy lotniczej Gulfstream. Kolega z pracy zapoznał go z tak zwanym „nurkowaniem w czarnych wodach” na lokalnych drogach wodnych, a on szybko się tym przejął.
Jego pierwsze zanurzenie się w prehistorii miało miejsce na czarterowym statku na morzu u wybrzeży wyspy Hilton Head w sąsiedniej Karolinie Południowej, a po tym doświadczeniu zmienił się jego punkt widzenia.
„W 2001 roku moim hobby stało się Megateeth Fossils, a licencja na prowadzenie działalności wynikała z potrzeby sfinansowania i uzasadnienia mojej nowej łodzi nurkowej z zębem rekina” – mówi Eberlein. Decyzja ta okazała się owocna i przyjemna, dlatego siedem lat później opuścił Gulfstream, aby rozpocząć nauczanie komputer studia i księgowość w niepełnym wymiarze godzin w Savannah Technical College, dzięki czemu ma więcej czasu na poszukiwanie skamielin jako zawód i „sposób na życie”.
Nurkuje samotnie, choć nie bez osłony zapewnianej przez byłego szefa marynarki wojennej Josha, kapitana jego 7.5-metrowej łodzi Parker 2520. Jeśli Josh nie będzie dostępny, ster przejmie żona Eberleina, Dodie, nurka, która „woli czystą wodę od błotnistych rzek” lub jeden z dwóch innych kapitanów czarterowych.
„Zawsze muszę pamiętać o dokonaniu wszystkich ważnych kontroli bezpieczeństwa, niezależnie od tego, jak bardzo chcę dostać się do „swojej strefy”, kiedy nurkuję i skupiam się na znalezieniu kolejnego dużego zęba, kiedy nic innego nie wydaje się ważne” – mówi Eberlein. „Jeśli raz zabraknie mi powietrza lub zgubię się tam, nie dostanę drugiej szansy”.
Z wybranych miejsc w Savannah można pływać łodzią wzdłuż rzek w odległości od 10 do 20 mil od pochylni. „Ponadto kilka razy w roku jeżdżę do Wilmington w Północnej Karolinie, żeby nurkować w celu wyleczenia zębów, więc zajmuje to pięć godzin jazdy”. Około 40 lat temu nurkowie odkryli szereg półek skalnych w odległości XNUMX mil od Wilmington w głąb Atlantyku i od tego czasu większość znalezionych i sprzedanych prehistorycznych zębów rekinów pochodzi z tego obszaru, mówi Eberlein.
O swoim rodzinnym terenie mówi: „W każdym miejscu, w którym nurkowałem, odnalazłem siebie. Zrobiłem setki nurkowań we wszystkich moich ulubionych miejscach, więc wiem, gdzie się udać. Rozpoznanie każdego obszaru zajmuje trochę czasu – jest to trudne, ponieważ można ominąć miejsce o kilka metrów i niczego nie znaleźć. Zwykle jego łódź pływa w odosobnieniu i tylko od czasu do czasu w pobliżu będzie eksplorować inna łódź wypełniona nurkami.
Jeden na dziesięć
Większość nurkowań Eberleina odbywa się na głębokościach 9–24 m i tylko próby i błędy pozwolą określić, czy nowe miejsce będzie produktywne. „W rzekach głębokość odgrywa rolę w tym, co jest odsłonięte w dowolnym momencie. Mogę zanurkować w dziesięciu miejscach, które z powierzchni wyglądają identycznie, ale tylko w jednym mogą znajdować się odsłonięte skamieniałości.
„Przez lata nurkowałem w poszukiwaniu zębów rekinów w ponad 200 miejscach w pobliżu Savannah w około 20 różnych rzekach, ale tylko w około dziesięciu miejscach znalazłem wystarczającą liczbę zębów, do których mogłem regularnie wracać”. Uważa, że spędza około 90% czasu w lepszych miejscach – i 75% w pięciu z nich, choć od czasu do czasu będzie wracał do mniej produktywnych miejsc lub próbował nowych
„Prądy powstające podczas silnych pływów przemieszczają osady, więc miejsca te cały czas się zmieniają, odsłaniając nowe i zakrywając stare pokłady skamieniałości” – mówi Eberlein i dlatego ma pewność, że dopóki istnieje popyt, zagrożenie jest niewielkie zmniejsza się podaż zębów rekinów.
„To o wiele więcej, niż nurkowie znajdą w ciągu naszego życia” – mówi i cytuje produktywne półki w pobliżu Karoliny Północnej: „Kto wie, jakie inne półki lub łóżka można tam znaleźć, nawet większe niż te?”
Każdy z tych megalodonów miał też mnóstwo zębów – pięć rzędów o długości do 15 cm, w sumie 276 zębów. Rekiny przez całe życie tracą wiele zębów i wyrastają nowe.
Oprócz ryzyka, proces poszukiwań pod wodą nie jest prosty. „Zęby opadną na twarde dno i mogą być pokryte piaskiem lub błotem. Twarde dno jest czasami odsłonięte, więc zęby są odsłonięte, ale mogą również znajdować się od 1 cala do kilku stóp pod błotem, w zależności od tego, jak bardzo pokrywa twarde dno. Jeśli muszę kopać więcej niż kilka cali, po prostu idę dalej.
„Światła bardzo pomagają, jeśli masz choćby kilka cali widoczności. Używam OrcaTorch D630, jasnej, trwałej lampy o długim czasie świecenia.” Jego latarka jest zamontowana na hełmie, a poza standardowym sprzętem do nurkowania zabiera ze sobą tylko kołowrotek i SMB „na wypadek, gdyby niósł go prąd”, noże i nożyce.
„Zwykle wykonuję dwa jednogodzinne nurkowania i podczas jednego nurkowania znajduję średnio dwa lub trzy całe zęby. Mogą być małe lub duże, idealne lub wyszczerbione.
Inne znaleziska
W okolicach Savannah Eberlein wie, że jest mało prawdopodobne, aby jego uwagę rozproszyło znajdowanie sztucznych artefaktów w korytach rzek. Najczęstszymi znaleziskami są w rzeczywistości prehistoryczne skamieliny wielorybów, chociaż Eberlein twierdzi, że „większość to kości odłamane przez prądy i niemożliwe do zidentyfikowania”.
Natrafia także na szczątki prehistorycznych zwierząt lądowych, takie jak zęby, kręgi i kły mamuta, a nawet znalazł szczękę odległego krewnego mamuta – mastodonta.
Po znalezieniu Eberlein musi oczyścić i ocenić starożytne uzębienie. „Zęby, które odkryłem, są ogólnie w bardzo dobrym stanie, ponieważ w błocie jest dużo gliny, która chroni ząbki. Na niektórych obszarach z dużą ilością żwiru i piasku zęby ulegają znacznej erozji w ciągu trzech milionów lub więcej lat, w których pozostają ukryte”.
Zęby przybierają kolor otaczających minerałów, a w obszarze Savannah nadają im bogatą czarno-szarą barwę, w przeciwieństwie do tych występujących na niegdyś zatopionych pustyniach Peru i Chile, które są czerwonawe. Zwykle ważą około pół kilograma i mają 7–12 cm długości.
Rozmiar i stan określają cenę zęba megalodona, który można sprzedać za kwotę od 40 do kilkuset dolarów za sztukę. „Sprzedałem kilka za kilka tysięcy dolarów – ale to w najlepszym przypadku jeden na tysiąc zębów do nurkowania!” mówi Eberlein.
Kupno zębów megalodona
Większość sprzedaży Megateeth to skamieliny odzyskane przez samego Billa Eberleina. „Czasami sprzedam ząb znaleziony przez znajomego, ale wolę sprzedawać skamieniałości, które znalazłem osobiście, aby zagwarantować autentyczność, stan i źródło” – mówi. Jego zęby megalodona o „muzealnej jakości” wraz z certyfikatem autentyczności są wysyłane do kolekcjonerów w całych Stanach Zjednoczonych i za granicą, przy dużym zainteresowaniu ze strony Europy i Republiki Południowej Afryki.
„Istnieje znaczna liczba kolekcjonerów z najwyższej półki, którzy chcą tylko największych i najlepszych dostępnych skamieniałości, a niektórzy mają piękne i imponujące pokazy wspaniałych, wypolerowanych zębów rekina” – mówi Eberlein.
„Szczególnie młodzi ludzie są zafascynowani prehistorycznymi dinozaurami i rekinami i uwielbiają posiadać coś, co znajdowało się w paszczy wielkiego rekina megalodona. Spodziewałem się, że rodzice będą kupować zęby rekina jako fajny prezent dla swoich dzieci, ale nie spodziewałem się, że kolekcjonowaniem ich zainteresują się całe rodziny.
„Myślę, że odczuwają tę samą fascynację co ja, kiedy dotykają i trzymają coś tak starożytnego – połączenie między nami a erą dinozaurów”. Dowiedz się więcej na Megazęby strona.
Również w Divernet: Prawdziwy Meg – 16m mocy, Dziwny rekin i cmentarz obejmujący całą epokę, Aktywista rekinów przeżył ugryzienie aligatora
Świetny artykuł. Wielkie dzięki, że to napisałeś.