Osoby zaginione: w Wielkiej Brytanii przybywa nurków-ochotników

Na pierwszych stronach gazet w USA pojawiają się ochotnicze zespoły poszukiwawcze podwodne, które rozwiązują nierozwiązane sprawy, odnajdując osoby zaginione w zatopionych samochodach, ale przed Beneath The Surface nie było takiego odpowiednika w Wielkiej Brytanii.

W obliczu rosnącego zapotrzebowania na usługi jego zespołu nurkowego PHIL JONES zastanawia się, od czego zaczął – i czy kiedykolwiek znajdzie czas, aby ponownie wybrać się na nurkowanie wrakowe. W długiej lekturze Divernet on i jeden z krewnych, któremu pomógł porozmawiać ze Stevem Weinmanem.

Przeczytaj także: AquaEye podarowany brytyjskim wolontariuszom zajmującym się poszukiwaniami nurkowymi

Szkoccy wędkarze Greig Stoddart i Ian McBurney odbywali tę krótką podróż łodzią na wyspę leżącą na sztucznym jeziorze Gartmorn Dam w pobliżu Alloa sto razy, a prawdopodobnie więcej. 22 grudnia ubiegłego roku wyruszyli na kolejną wyprawę kempingową.

Tym razem jednak przyjaciołom nie udało się wrócić. Ponieważ do Wigilii nie było po nich śladu, krewni powiadomili policję. Wyspa znajdowała się nie dalej niż 70 m od brzegu, a woda była stosunkowo płytka – latem mężczyźni mogli brodzić tam i z powrotem.

Jednak w Clackmannanshire zerwał się silny wiatr; mężczyźni używali na swojej małej łodzi nowego, nieznanego benzynowego silnika zaburtowego i przypuszczano, że w drodze powrotnej napotkali trudności. 

Najbliższy zespół nurkowy policji w Szkocji, stacjonujący w Greenock na zachodnim wybrzeżu, 60 mil od tamy Gartmorn, nie otrzymał kontraktu na pracę w okresie Bożego Narodzenia, chociaż w drugi dzień świąt udało im się wydobyć ciało 55-letniego McBurneya z wody mniej niż 2 m głębokości. 

Naoczny świadek widział osobę walczącą w wodzie i zanotował lokalizację za pomocą aplikacji GPS, ale nie było śladu łodzi ani 44-letniego Stoddarta. 

Nastała zła pogoda, policja nie miała sonaru i miała problemy z korzystaniem na miejscu z własnej łodzi. Gdy Święta Bożego Narodzenia zastąpiły Nowy Rok, rodzina zaginionego mężczyzny była coraz bardziej sfrustrowana.

Zajęłoby to miejsce pod powierzchnią (BTS), zespół ochotników-nurków z odległego o 220 km Lancashire, aby wykonać ponure zadanie – i nie będzie to ich jedyna misja w tym roku.

Wcześniejsze Święta Bożego Narodzenia

Phil Jones, który założył Beneath The Surface, to 36-letni samozatrudniony budowniczy z Chorley, który w 2016 roku uzyskał kwalifikacje nurka PADI. 

On i jego towarzysze spędzali większość czasu nurkując w północno-zachodnich miejscach w głębi lądu, takich jak Capernwray i pobliski Eccleston Delph, dopóki zwabieni bardziej wrakami statków niż rybami, nie rozszerzyli zakresu nurkowania, aby regularnie nurkować w takich miejscach jak Anglesey i Oban. 

Phil i przyjaciel John Peers, nie nurek, ale żeglarz, zdobyli skaner sonarowy w nadziei, że sami odkryją jakieś wraki.

Jednak plany Phila dotyczące nurkowania wrakowego, a także inne, takie jak nurkowanie za granicą, zostanie nurkiem technicznym lub instruktorem, wkrótce musiały zostać odłożone na półkę, ponieważ nurkowanie w bardziej ponurym celu stało się priorytetem.

Wszystko zaczęło się cztery lata temu podczas innego okresu Bożego Narodzenia. „Widzieliśmy na Facebooku, że syn pewnej rodziny zaginął w rzece w Cumbrii” – mówi Phil.

„Minęło kilka tygodni i wiedzieli, że tam jest, ale w tym czasie zaginęły także dwie inne osoby, a policja nie była w stanie wszystkiego zatuszować. 

„Rodzina zebrała 10,000 XNUMX funtów dla prywatnej firmy nurkowej, co nie podobało mi się, ale nie sądziłem, że rodziny powinny za to płacić. 

„Mieliśmy łódź i sonar, żeby szukać wraków, a w wodzie widzieliśmy wiele rzeczy, na przykład opony i mniejsze przedmioty. Skontaktowaliśmy się więc z rodziną i powiedzieliśmy: zatrzymaj te pieniądze jako zabezpieczenie, przyjdźmy i zobaczmy, co da się zrobić”. 

Przyjaciele nie znaleźli ciała, tak się złożyło, że pracowali w górę rzeki, gdy ciało znajdowało się w porcie.

Jednak ziarno zostało zasiane, „a potem posypała się kula śnieżna” – mówi Phil. „Myśleliśmy, że mogą być inne rodziny potrzebujące pomocy, więc założyliśmy stronę na Facebooku – ale nie mieliśmy pojęcia, jak bardzo będzie zajęty!”

Od czasu pierwszego odnalezienia jednostki Cumbria Search & Rescue dzwoni do Phila za każdym razem, gdy istnieje podejrzenie, że zaginiona osoba znalazła się w wodzie na jej obszarze – chociaż robi to jako jedyna wśród służb ratunkowych.

„To, co robimy, jest naprawdę bardzo bezpieczne”

Phil znał kanały YouTube niezależnych zespołów nurkowych z USA, takich jak Adventures With Purpose i Chaos Divers. „Szukają głównie samochodów, a u nas tak naprawdę nie ma przypadków zaginięcia samochodów w ten sam sposób, ponieważ nie mamy publicznych ramp dla łodzi”.

Nie wie, czy jakakolwiek inna grupa amatorska robiła coś podobnego w Wielkiej Brytanii, ale wkrótce on i jego koledzy zdali sobie sprawę, jak często ludzie giną w wodach tej grupy.

Kontynuowali wolontariat w weekendy, odpowiadając jedynie na bezpośrednie prośby rodzin i pokrywając wszystkie koszty podróży, zakwaterowania i nieprzewidzianych kosztów związanych z pracą w dni powszednie.

Zaczęły napływać datki, ale Phil zdecydował, że zostaną one wykorzystane wyłącznie na sfinansowanie niezbędnego sprzętu.

Uważa, że ​​w ciągu ostatnich czterech lat zespół był zaangażowany w ponad 30 spraw, z czego 13 w samym 2023 r., a liczba wniosków rośnie.

„Myślałem, że poprzedni rok był pracowity, ale w tym roku mam nadzieję, że nadejdzie chwila wytchnienia, bo w tej chwili praca trwa non-stop” – mówi.

Czy to oznacza, że ​​służby ratunkowe nie stanęły na wysokości zadania? „Nigdy nie będę krytykował policji ani nikogo, kto szuka osób zaginionych, ponieważ to bardzo trudna praca nawet na lądzie, a w wodzie szczególnie trudna” – powiedział mi Phil. 

„Możemy działać bez tych samych ograniczeń, jakie ma policja, czyli bez zasobów, władzy, ram czasowych i przeszkód, przez które musi się przeskakiwać. Policyjnych zespołów poszukiwawczych jest obecnie zbyt mało i nie mogą być wszędzie na raz.

„Policjanci mogą chcieć wskoczyć do rzeki, aby kogoś uratować, ale potem wpadają w kłopoty. Nikt nie powinien narażać się na ryzyko, a zdrowie i bezpieczeństwo są tu najważniejsze – chociaż czasami może się to wydawać zdrowym rozsądkiem, gdy wiadomo, że jest całkiem bezpieczne.

„Nigdy nie próbowałbym zachęcać nikogo innego do robienia tego, co my, ponieważ nie chcę, aby ktokolwiek narażał się na ryzyko – ale my nie podejmujemy żadnego ryzyka. To, co robimy, jest naprawdę bardzo bezpieczne. 

„Zwykle znajdujemy się na głębokości od 4 do 6 m, bez żadnych splątań, a za pomocą sonaru możemy dostrzec wszelkie drzewa i przeszkody, zanim jeszcze wejdziemy do wody. Tak naprawdę jedyne, co należy wziąć pod uwagę, to to, że jest to zazwyczaj ciemna woda i zerowa widoczność”. 

Niemniej jednak brak widoczności może oznaczać, że ostry złom, gałęzie, żyłki i haczyki oraz głęboki muł mogą sprawić nieprzyjemne niespodzianki.

Opinia bliskich

Thomas Stoddart, kuzyn zaginionego szkockiego wędkarza Griega, w rozmowie z Divernet. Jednak dla członków rodziny takich jak on zamknięcie sprawy po stracie bliskiej osoby zawsze będzie trudnym tematem. 

„Nie chodzi o chwałę, nie o zdobycie medalu, ale o przywrócenie bliskich do ich rodzin” – mówi. „Szkocka policja powiedziała mi, że nie wolno im wzywać pomocy z zewnątrz, gdyby coś poszło nie tak”. 

Pyta jednak, gdzie nie istnieje podejrzenie popełnienia przestępstwa, dlaczego policja nie może przynajmniej przekazać rodzinom listy innych osób, które mogłyby pomóc?

„Musimy dokonać zmian. Policyjna grupa nurków szukała mojego brata przez trzy tygodnie, ale mieli kontrakt tylko na osiem godzin dziennie od poniedziałku do piątku, więc zanim codziennie podróżowali z Greenock do tamy Gartmorn, dostawali tylko maksymalnie półtorej godziny w wodzie” – mówi Thomas. „Są ograniczone przez fundusze, a także przez politykę”.

Poszukiwania Greiga Stoddarta utrudniała zła pogoda i brak odpowiedniej łodzi policyjnej – twierdzi, utrzymując, że nurkowanie odbywało się zazwyczaj w odległości 10 metrów od brzegu. 

„Byłem tam cały dzień i każdego dnia. Stało się to rutyną – przychodziliśmy każdego ranka, czasem w 20 osób, z woderami, staliśmy obok siebie i odchodziliśmy tak daleko, jak się dało, na wypadek gdyby Greig został wyrzucony na bok. Powiedziałem policji, że nie ma sensu nurkować tak blisko, bo już przeszukaliśmy ten obszar. 

Następnie zaczął godzinami pogłębiać wodę za pomocą 6-metrowego słupa z przymocowanymi hakami. „Frustrujące było to, że nie wpływały żadne większe rzeki, żadne większe ujścia, ani żaden prąd dolny. To tylko staw. To powinno wyglądać jak szkolenie dla policji w prawdziwym życiu”.

Coraz bardziej zdesperowany Thomas zaczął w mediach społecznościowych i lokalnej prasie argumentować, że policyjne przeszukania są niedopuszczalne, co skłoniło go do skontaktowania się z Philem Jonesem, który zaproponował, że natychmiast skontaktuje się ze swoim zespołem. Oznaczało to start o czwartej rano w dniu, w którym policyjni nurkowie nie będą pracować: w Nowy Rok. 

Policja nie mogła pozwolić nikomu innemu nurkować w okolicy – ​​standardowa praktyka, zanim wykluczyła to miejsce jako potencjalne miejsce zbrodni – ale nic nie stało na przeszkodzie, aby Phil zabrał łódź i sonar. 

„Udało nam się naprawdę dobrze trafić, co wyglądało jak łódź” ​​– mówi Thomas. „Na zaporze Gartmorn nie będzie wielu łodzi ani obiektów w kształcie łodzi, ponieważ w 2018 r. ją osuszono i wszystko wywieziono”. 

Phil obserwował, jak policyjni nurkowie kontynuowali pracę w dniach 2 i 3 stycznia, która według Thomasa obejmowała nurka na linie ciągniętego przez łódź przy zerowej widoczności. Phil powiedział policji, że chociaż nie może nurkować, chętnie wybrałby się z nimi na sonar, ale oferta została odrzucona.

Niezrażony Phil i zespół wyruszyli w podróż ponownie w następny weekend. Tym razem jednak nurkowali, gdyż policja stwierdziła, że ​​nie ma już powodu, aby ich zatrzymywać.

Przeszukali linię łuku z brzegu, w obszarze wskazanym przez zespół poszukiwaczy psów, ale nic nie znaleźli.

Poszukiwacze psów korzystali z ręcznego sonaru VodaSafe AquaEye, powszechnie używanego przez zespoły SAR w Ameryce Północnej, a nurkowie z BTS byli zainteresowani jego wypróbowaniem. Następnego dnia dalsze poszukiwania zostały udaremnione, ponieważ jezioro zamarzło.

Policja spędziła na miejscu kolejny bezowocny tydzień, a 13 stycznia „Beneath The Surface” pojawiła się po raz trzeci. Wtedy właśnie sonarowi firmy Garmin w końcu udało się zlokalizować zanurzoną łódź, leżącą we właściwej pozycji, a dwie godziny później znaleźli ciało Greiga Stoddarta na głębokości nieco ponad 3 metrów. 

„W chwili, gdy zespół wyszedł z wody i powiedział nam, że odkrył, że Greig spadł z barków wszystkich” – mówi jego brat.

Nigdy nie będą pewni, co stało się z dwoma wędkarzami, ale „uważamy, że warunki pogodowe otworzyły silnik benzynowy i po prostu go zalały, w wyniku czego tył zapadł się pod wodę. Nigdy nie nosili kamizelek ratunkowych.

Nowa technologia

Wdzięczność rodzin, którym BTS pomogło, widać wyraźnie, czytając komentarze na ich stronie na Facebooku. Thomas Stoddard był pod takim wrażeniem zaangażowania i wytrwałości zespołu, że założył stronę crowdfundingową, aby zebrać pieniądze na zakup dla zespołu własnego AquaEye: „Stałem się w tym jak pies z kością” – mówi. 

Jego kampania, nie tylko w Internecie, ale także w wyniku dotarcia do kanadyjskiej firmy produkującej urządzenie, przyniosła efekty. VodaSafe ma zamiar nie tylko przekazać 6,000 funtów AquaEye firmie Beneath The Surface, ale mianował zespół swoim ambasadorem w Wielkiej Brytanii. Przekazanie nastąpi 16 marca przy zaporze Gartmorn, po czym nastąpi dzień szkoleniowy.

„Ponieważ wszędzie podróżujemy i możemy pokazać AquaEye policji, jest to dla nich dobry sposób, aby go pokazać” – mówi Phil. „Ciekawie będzie zobaczyć, jak to działa. Ma wiele dobrych recenzji w USA i Kanadzie, gdzie jest dość szeroko stosowany w straży pożarnej i ratownictwie.

„Jeśli to działa tak, jak powinno, zajmuje dużo czasu w porównaniu z tradycyjnym skanowaniem sonarem i pozwala na wystąpienie błędu ludzkiego w czytaniu sonaru, ponieważ skanuje on w promieniu 50° na odległość 180 m i wykrywa wszelkiego rodzaju obiekty w wodzie . Wykorzystuje sztuczną inteligencję, aby dowiedzieć się, kim jest potencjalna osoba.

„Jeśli uzna, że ​​jest coś możliwego i wymaga sprawdzenia, wystawi nam zero. Jeśli uzna, że ​​to osoba, wystawi znak X, abyśmy mogli od razu sprawdzić.

„VodaSafe chce, aby było to nie tylko narzędzie do odzyskiwania, ale także narzędzie ratunkowe, umożliwiające dostęp do jak największej liczby osób takich jak ratownicy. Jeśli są łatwo dostępne i można je szybko wykorzystać, mogą być narzędziem ratującym życie, do czego przede wszystkim zostały zaprojektowane”.

Dzięki darowiznom nurkowie wyposażyli się teraz w cztery maski pełnotwarzowe z systemami komunikacyjnymi oraz moduł komunikacji powierzchniowej, dzięki czemu jest im cieplej i jest bezpieczniej przed zanieczyszczeniami, jednocześnie zmniejszając ryzyko utraty ustnika automatu.

Mogą teraz utrzymywać ze sobą kontakt pod wodą, jednocześnie otrzymując wskazówki i instrukcje z powierzchni. 

Pod koniec 2023 roku zespołowi udało się również pozyskać dzięki darowiznom mini podwodnego drona z kamerą Gladius. „Kosztuje 1,000 funtów, ale można zejść do 100 m, więc jest bezpieczniejsze niż zanurzanie nurka. Nie używaliśmy go jeszcze zbyt często, ponieważ pracowaliśmy dość płytko i w ciemnej wodzie, gdzie często łatwiej jest po prostu zanurzyć nurka w celu identyfikacji obiektów.”

Rozmawiam z policją

W lutym Phil i zespół powrócili do Szkocji, 50 mil od tamy Gartmorn, aby na prośbę rodziny Daniela Frasera przeszukać laguny Musselburgh za pomocą sonaru. 

35-letni mieszkaniec Edynburga zaginął 7 stycznia w mroźnych warunkach. Nurkowie znaleźli go, wyjątkowo w czystej wodzie, i poinformowali policję Szkocji, aby mogła wydobyć ciało.

„Teraz dochodzimy do sedna, zwłaszcza w Szkocji, gdzie policja z nami rozmawia” – upiera się Phil. „Rodziny kontaktują się z nami, a policja często kontaktuje się ze mną. Chociaż nie mogą nas obarczać odpowiedzialnością ze względu na odpowiedzialność, nie ograniczają nas w wejściu i chętnie z nami współpracują. 

„Ponieważ jesteśmy wolontariuszami, mogą powiedzieć: cóż, nie możemy zabronić ci wejścia. Czasem nawet mówią: to jest rodzaj informacji, które możemy ci przekazać.

„Wraz z Danielem Fraserem zadzwonił do mnie główny inspektor i wyjaśniłem nasze protokoły. Jeśli coś znajdziemy, nie przeszkadzamy ani nie dotykamy tego, ale jeśli zlokalizujemy to na naszym sonarze, nurkujemy, aby to zidentyfikować, a jeśli nie jest to obszar zbyt publiczny, zaznaczamy to miejsce boją. 

„Jeśli jest to ruchliwy obszar, postaramy się nie przyciągać uwagi. Gdy tylko się zidentyfikujemy, wychodzimy z wody i wzywamy policję, a oni przychodzą i wykonują swoją pracę. 

„Odzyskiwanie danych miało miejsce tylko raz lub dwa razy pod nadzorem policji i zwykle miało to miejsce, gdy dana osoba zaginęła od dłuższego czasu i nie było zbyt wielu szans na znalezienie dowodów”.

BTS nie odrzucili jeszcze żadnej rozsądnej prośby o pomoc. „Udzielenie odpowiedzi może zająć nam kilka tygodni, ale staramy się nie odmawiać ludziom – bo to ludzie w potrzebie, prawda?”

„Gdybyśmy reagowali na wszystko, w co nas wciągają, bylibyśmy wszędzie, więc potrzebujemy bezpośredniej rodziny, aby nas o to zapytała. Mogą nam udzielić niezbędnych informacji, a to zawsze jest lepsze.”

Wydaje się, że obecnie prośby pochodzą głównie ze Szkocji, chociaż zespół był ostatnio w Walii i Yorkshire. „Trzygodzinna podróż nie jest taka zła, ale dotarliśmy do Aberdeen i Inverness, które dla nas trwają siedem godzin, a to długa droga” – mówi Phil.

„Udało mi się dać chłopakom wolny weekend, ale to ja obsługuję sonar i nie miałem ani jednego dnia wolnego, odkąd wyjechaliśmy do Alloa w Nowy Rok!”

Mówi, że samozatrudnienie ułatwia ucieczkę. On też nie jest obecnie w związku, więc podczas podróży musi myśleć tylko o swoim psie.

Niektórzy z pozostałych członków załogi Beneath The Surface mają rodziny i małe dzieci, więc sprowadza się to do czterech stałych nurków i dwóch lub trzech innych osób, które pomagają, kiedy tylko mogą. 

Poszukiwanie rekrutów do nurkowania

Czy Phil przyjąłby kolejnych wolontariuszy? "Zdecydowanie! Poszukujemy nurków, którzy mogliby dołączyć do zespołu, ale chcemy, aby ludzie zostali odpowiednio przeszkoleni, zanim umieścimy ich w obszarach, w których będą mogli coś zobaczyć i zapewnić im spokój. 

„Potrzebujemy od nich doświadczenia i komfortu w wodzie oraz posiadania co najmniej kwalifikacji PADI Rescue Diver lub równoważnej.”

Beneath The Surface współpracował już wcześniej z członkami klubów nurkowych. „W Aberdeen szukaliśmy osoby, która zaginęła od roku, więc szczątki miały stanowić szkielet lub odzież, więc czuliśmy się bardziej komfortowo, gdy do pomocy zgłaszali się ochotnicy. 

„Ale Greig w Alloa zaginął przez trzy tygodnie, Daniel w Musselburgh pięć tygodni, a Dane w Dumfries [Dane Mcgill, odnaleziony 28 stycznia] zaginął za pięć miesięcy, więc nie wysyłalibyśmy kogoś niedoświadczonego do poszukiwania takich spraw .”

„Dla mnie najtrudniejszą częścią tego wszystkiego jest mówienie rodzinom, że nie mogę kogoś znaleźć, zamiast faktycznie je znaleźć. Jednak znalezienie takiej osoby jest oczywiście trudne, dlatego współpracujemy z doradcami i za każdym razem, gdy kogoś znajdziemy, idziemy na kontrolę. 

„Naprawdę dbamy o siebie nawzajem, upewniamy się, że ludzie mają regularne przerwy i wszystko jest w porządku, ponieważ w różnym czasie ludzie mogą odczuwać różne skutki”.

Phil rozważa także możliwość powołania drugiego zespołu. „Kilka innych chłopaków radzi sobie już dobrze z sonarem, więc być może moglibyśmy mieć zespół ze Szkocji i Anglii i moglibyśmy zająć się dwoma poszukiwaniami osób zaginionych w jeden weekend, ponieważ robi się bardzo tłoczno.

„Współpracujemy również z działaczami na rzecz bezpieczeństwa wody, ponieważ wolelibyśmy zapobiegać zaginięciu ludzi, niż musieć ich odnajdywać”.

Prawdopodobnie wszystkie myśli o nurkowaniu rekreacyjnym wyleciały przez okno? „Myślę, że w zeszłym roku miałem jeden weekend, kiedy pojechałem do Oban i trochę nurkowałem w jeziorze. Nie byłem przyzwyczajony do tego, że mogłem widzieć, co robię!

„Mieliśmy prawie cztery lata zmagań, ale zaczynamy być nieco bardziej rozpoznawalni. Policja nigdy nie będzie w stanie postawić nam żadnych zadań, ale wolę, aby rodziny skontaktowały się z nimi, aby mogły z nimi pracować, pomagać im i cieszyć się wolnością, która to zapewnia”.

Każdy zainteresowany dołączeniem do Beneath The Surface powinien skontaktować się z zespołem za pośrednictwem swojego konta Facebook strona, natomiast darowizny można przekazywać bezpośrednio lub poprzez apel Thomasa Stoddarta.

Również w Divernet: Prywatny zespół nurkowy dołącza do poszukiwań rzeki Bulley, Rekordy nie należą do naszych obowiązków, mówi wolontariusz nurkowy z Bulley, Nurkowie znajdują ciało nastolatka, które policja przeoczyła, Nurkowie rozwiązują dwie kolejne tajemnice zimnej sprawy, Nurkowie zajmujący się odzyskiwaniem ciał rozwiązali 20. zimną sprawę