NARKOZA – Nurkowanie pod wpływem

KIEDY UCZYSZ GŁĘBOKIEGO NURKOWANIA DEKOMPRESYJNEGO NA POWIETRZU, regularnie widujesz ludzi w uścisku narkozy.
Nurek prowadzący grupę będzie kontynuował nurkowanie poza punkt zwrotny nurkowania, uciekając płetwami wzdłuż ściany rafy, nieświadomy pozostawienia towarzyszy. Inny spojrzy na nią komputer i 10 sekund później spojrzy na to jeszcze raz, a potem jeszcze raz 10 sekund później.
Trzeci będzie czekał na końcu kolejki, wpatrując się w gałąź koralowca przez dobre dwie do trzech minut, zamiast się wspinać, aż obudzi się z zadumy. Później nurek powie Ci, że myślał, że to murena i czekał, aż się poruszy.
Takie zdarzenia mogą być zabawne, ale narkoza ma też poważną stronę. Nurkowie, którzy wyruszają w błękitne morze bez towarzyszy, tracą wsparcie zespołu.
Jeśli znajdują się w środowisku nad głową, istnieje ryzyko zgubienia się.
Nurkowie, którzy nie pamiętają, co ich komputer pokazywał zaledwie kilka sekund po obejrzeniu, cierpią na utratę pamięci krótkotrwałej, co może zmniejszyć ich zdolność do przestrzegania planu nurkowania.
A nurkowie, którzy opóźniają wynurzanie z powodu wyimaginowanego węgorza, zwiększają obciążenie dekompresyjne z każdą dodatkową sekundą spędzoną na głębokości i ryzykują, że w końcowych etapach wynurzania zabraknie paliwa.

CZYM JEST NARKOZA?
Powietrze to odurzający koktajl. Wiele osób powie Ci, że lubią „szum” związany z wchodzeniem głęboko w powietrze.
To uczucie jest częściowo odpowiedzią na ich podświadomą świadomość, że nie mają już całkowitej kontroli nad swoim otoczeniem i że gdyby coś poszło nie tak, mogliby nie myśleć wystarczająco jasno, aby sobie z tym poradzić – coś w rodzaju dreszczyku emocji związanego z jazdą na rolkach -kolejka.
Jednak to „szum” wynika również z „potencjału znieczulającego”, niebezpiecznej właściwości wszystkich gazów. W odpowiedniej ilości każdy gaz może cię powalić. Niektóre gazy, takie jak podtlenek azotu (gaz rozweselający), od dawna są znane jako doskonałe środki znieczulające.
Główny gaz składowy powietrza, azot, ma potencjał znieczulający, a w miarę głębszego nurkowania i wzrostu ciśnienia parcjalnego gazu działanie depresyjne na centralny układ nerwowy staje się coraz większe. Nurkowie nazywają to narkozą. Jacques Cousteau nazwał to „l'ivresse des profondeurs”, pijaństwem głębin!
Jak poetycko zasugerował Cousteau, efekt jest podobny do działania alkoholu. I podobnie jak w przypadku alkoholu, jest to zależne od dawki; stopień, w jakim jesteś dotknięty, zależy od ilości, którą spożywasz.
Skutki narkozy są postępujące i nasilają się wraz z upływem czasu i głębokością. Na głębokości 30 m nurkowie oddychający powietrzem odczują takie objawy, jak łagodna euforia i powolne reakcje; zanim dotrą na odległość 50 m, ich zdolność oceny sytuacji będzie znacznie ograniczona.
Subiektywne objawy różnią się w zależności od nurka i nurkowania, ale obiektywny efekt jest taki sam. Często objawia się to nadmierną pewnością siebie, nieustraszonością lub nadmiernym rozluźnieniem, co do pewnego stopnia jest korzystne, ale w sytuacji awaryjnej może powodować dezorientację i spowolnić czas reakcji.
Na przykład nurek, który jest głęboko na powietrzu, gdy stwierdza, że ​​to jego regulator jest swobodnie płynący, może w swoim oszołomieniu pozostać na głębokości, próbując rozwiązać problem i podczas gdy jego powietrze szybko ucieka do oceanu, zamiast natychmiast wynurzać się lub płynąć do członka zespołu po pomoc.
Narkoza wpływa również na pamięć. Kiedy prosisz ludzi, aby opowiedzieli ci o swoich nurkowaniach, najbardziej wyraźnie pamiętają to, co widzieli podczas stosunkowo płytkich części nurkowania.

Radzenie sobie z NARKOZĄ
Dobra wiadomość jest jednak taka, że ​​do pewnego stopnia możesz nauczyć się dostosowywać do swojego upośledzonego stanu.
Pierwszym krokiem jest rozpoznanie, że jesteś upośledzony umysłowo, gdy jesteś na głębokości. Następnym krokiem jest nauczenie się koncentracji na ważnych kwestiach, takich jak czas, głębokość i zadania, które musisz wykonać, i nie pozwolić, aby euforia zaćmiła Twój umysł.
Utrzymuj pełną koncentrację, zwalniaj i ćwicz mentalną kontrolę nad każdym ruchem. Sukces w wykonaniu zadania na głębokości jest znacznie bardziej prawdopodobny, jeśli czynność jest wykonywana w wyćwiczonej sekwencji kroków, a nie w jednym ciągłym, płynnym ruchu.
Profesjonaliści korzystają ze wskazówek pamięciowych. Nurkowie techniczni zawsze mają przy sobie tabliczki do zapisania czasów działania, harmonogramów dekompresji i planów awaryjnych, a instruktorzy mają listy kontrolne rzeczy, które muszą zrobić podczas nurkowania. trening nurkować i robić notatki, aby później przeprowadzić odprawę dla uczniów. Z doświadczenia wiedzą, że nie mogą całkowicie polegać na pamięci.
Jest to również jeden z głównych powodów, dla których istotne jest poświęcenie czasu na ćwiczenia ćwiczeń ratowniczych i umiejętności samoratowania, aż staną się instynktowne. Opracowanie automatycznych, prawidłowych reakcji na sytuacje kryzysowe to najlepszy sposób na walkę z zamieszaniem wywołanym narkozą, które uniemożliwia znalezienie właściwego rozwiązania, jeśli polegasz wyłącznie na swoim intelekcie.

CZYNNIKI SKŁADAJĄCE SIĘ
Szereg czynników może zaostrzyć predyspozycję nurka do narkozy. Należą do nich zmęczenie, alkohol, stres, zimna i ciemna woda.
Przewidywanie i łagodzenie skutków tych dodatkowych czynników jest kluczem do poradzenia sobie z nimi – na przykład za pomocą: suchy skafander w zimnej wodzie i minimalizując spożycie alkoholu oraz zapewniając sobie dobry sen przed dniem pełnym nurkowań.

NARKOZA TLENOWA
Przeprowadzono szereg badań sugerujących, że tlen ma również działanie narkotyczne, chociaż nie ma jednoznacznych danych, a opinie naukowców są podzielone.
Oprócz zainteresowań akademickich debata byłaby istotna dla nurków sportowych tylko wtedy, gdyby udowodniono, że tlen nie jest narkotykiem, a w takim przypadku nitroks mógłby być użytecznym narzędziem w ograniczaniu narkozy.
Jednakże w przypadku braku takiego dowodu zakłada się, że nitroks i powietrze są w równym stopniu narkotyczne.

HEL
Hel jest bardzo lekkim, nietoksycznym i minimalnie narkotycznym gazem. Dodając go do gazu oddechowego, możesz między innymi zmniejszyć procent gazów odurzających w mieszance, co oznacza, że ​​nurkujesz ze znacznie czystszą głową.
Dlaczego nie wszyscy używamy helu podczas nurkowania? Głównie dlatego, że jest ograniczona podaż i dlatego jest drogi.
Dodatkowy koszt jest akceptowalny dla nurków z obiegiem zamkniętym, ponieważ zużywają oni znacznie mniej gazu niż nurkowie z obiegiem otwartym.
Dla reszty z nas, jeśli chcemy nurkować poza płyciznę, narkoza jest po prostu czymś, z czym musimy się uporać jako jeden z nieuniknionych faktów w życiu nurka.

Zdjęcie kredyty:
Jan Brown
Williama Bynuma

Przeczytaj więcej Simona Pridmore'a w:
Scuba Confidential – poufny przewodnik, jak zostać lepszym nurkiem
Scuba Professional – Spojrzenie na nurka sportowego Trening & Operacje
Podstawy nurkowania – zacznij nurkować we właściwy sposób
Wszystkie są dostępne na Amazon w różnych formatach.