Brytyjscy naukowcy po raz pierwszy za pomocą elektronicznego znakowania pokazali, w jaki sposób łyżwy podczas nocnych wypadów na płytszą wodę.
Naukowcy z Marine Biological Association (MBA) zbadali dane z 89 znaczników dotyczących odłowów płaszczki blond, ciernistej, drobnookiej i cętkowanej, które należą do 16 gatunków z rodzaju Raja, należącego do płaszczek niekłujących, które można określić jako łyżwy.
Występują w północno-wschodnim Atlantyku i zachodnich wodach Morza Śródziemnego.
Łącząc dane z istniejącą wiedzą na temat ekologii łyżew, wyłoniono nieznane wcześniej zachowania migracyjne, w ramach których łyżwa przemieszczała się nocą po zróżnicowanej topografii dna morskiego, po drodze żerując w poszukiwaniu pożywienia.
Dokładne powody tych podróży pozostają tajemnicą, twierdzi MBA, chociaż badanie wyklucza pewne wyjaśnienia, takie jak optymalizacja temperatury ciała
„Wydaje się najprawdopodobniej, że zaobserwowane przez nas ruchy to wyprawy w poszukiwaniu pożywienia” – stwierdziła współautorka Samantha Simpson.
„To badanie jest znaczące, ponieważ wskazuje, że łyżwy przemieszczają się na płytsze żerowiska i wracają na głębsze miejsca odpoczynku — jest to zachowanie nieobserwowane wcześniej u tych gatunków”.
Populacje wielu łyżew zmniejszają się, a odkrycia mogą mieć wpływ na przyszłe zarządzanie tymi wrażliwymi gatunkami.
„Obserwowanie zachowań zwierząt w morzu jest wyzwaniem i zaskakująco niewiele wiemy o działalności gatunków ważnych z handlowego punktu widzenia na dużą skalę, takich jak łyżwy” – powiedział główny autor Nick Humphries.
„Nasze badania sugerują, że morskie obszary chronione powinny być wystarczająco duże, aby objąć takie przemieszczanie się, oraz że kontrole połowów powinny uwzględniać charakter i czas działań, które prawdopodobnie sprawiają, że rasie są bardziej podatne na chwytanie w nocy we włokach lub sieciach”.
Divernet – Największy Coaching Zasoby dla płetwonurków
11-lis-17
