Naukowcy zmierzyli wyraźne różnice w wydajności cięcia i trwałości zębów różnych gatunków rekinów za pomocą nowatorskiego urządzenia testującego zaprojektowanego w celu odtworzenia zachowania rekinów na wolności.
Amerykańscy naukowcy przyczepili wiele zębów rekina do nieruchomego brzeszczotu piły spalinowej poruszającej się ruchem posuwisto-zwrotnym i ustawili go tak, aby naśladował potrząsanie głową obserwowane u dużych rekinów podczas żerowania. Wydajność została nagrana przy dużej prędkości wideo gdy urządzenie przecina kawałki świeżej ryby.
Raport opublikowany w Royal Society Open Science wykazał, że zęby rekina sześcioskrzelowego, gatunku zimnowodnego, słabo radzą sobie z cięciem w porównaniu z zębami tygrysa, mierzei piaskowej i żarłacza jedwabistego. Jednak zęby sześcioskrzela można było używać wielokrotnie, nie wykazując oznak zużycia.
Podobnie jak w przypadku ostrzy wykonanych przez człowieka, najostrzejsze zęby innych gatunków tępią się już po kilku interakcjach, podczas gdy mniej ostre zęby tępią się wolniej. Ponieważ rekiny stale wymieniają zęby, niekoniecznie stanowi to dla nich problem.
Naukowcy wybrali trzy główne typy zębów, które reprezentowałyby również zęby innych gatunków, od trójkątów z małymi ząbkami rekinów jedwabistych i piaskowych po głęboko karbowane trójkąty z dużymi ząbkami tygrysów i wydłużonymi, wieloostrzowymi zębami rekinów sześcioskrzelowych.
W raporcie przypuszczano, że dorosłe rekiny sześcioskrzelowe, które mają najmniej skuteczny kęs, mają tendencję do chwytania ofiary w całości i używania zębów do unieruchomienia jej, a nie przecięcia. Jako gatunek zimnowodny, sześcioskrzela mogą wymieniać zęby wolniej niż inne rekiny, a naukowcy przewidzieli związek między szybkim stępieniem a częstszą wymianą.
Zespół badawczy – Katherine Corn, Stacy Farina, Jeffrey Brash i Adam Summers – uważał, że ich urządzenie do badania ostrości można w przyszłości wykorzystać do stworzenia kompleksowej bazy danych na temat skuteczności.
Divernet – Największy Coaching Zasoby dla płetwonurków
25-sie-16
