TECHNICZNE
Nasze podróże w górę z powrotem w powietrze należą do najmniej brany pod uwagę aspektów nurkowania, ale są niezbędne, aby uzyskać właściwe podejście i łatwo się pomylić, mówi SIMON PRIDMORE.
W PRZESZŁOŚCI Pisałem o tym, jak podczas rekreacyjnego nurkowania bez przystanku dekompresyjnego wszelkie planowanie zwykle koncentruje się na „dolnej” części nurkowania, a nurkowie mają tendencję do wyłączania się, gdy tylko rozpoczną się wynurzanie.
Tak naprawdę zachowanie świadomości i prawidłowe wynurzenie jest głównym czynnikiem zapewniającym bezpieczne i udane nurkowanie.
Niedawno moja żona i ja nurkowaliśmy w miejscu zwanym Black Rock w północnej części Raja Ampat w Indonezji. Wspinaliśmy się po zboczu ogromnego głazu, od którego wzięła się nazwa tego miejsca, kiedy zobaczyliśmy małą grupę nurków dryfującą nad nami, zatrzymując się dla bezpieczeństwa.
Prąd płynął i, jak można się było spodziewać, wychwytywał wydychane bąbelki i ciągnął je poziomo, zamiast pozwalać im naturalnie unieść się na powierzchnię.
Potem zauważyliśmy, że kilka metrów za nurkami i w kierunku, w którym dryfowali, ich strumienie bąbelków były ciągnięte w dół!
Był to jeden z nielicznych przypadków, kiedy żałowałem, że nie mam łączności radiowej, która ostrzegłaby ich o tym, w co zmierzają.
Rzeczywiście, kilka sekund później zapanował chaos, gdy niczego niepodejrzewający nurkowie zostali porwani przez prąd zstępujący.
Potem zniknęli z naszego pola widzenia, za masą Czarnej Skały.
Okazało się, jak to często bywa, że prąd zstępujący był zlokalizowany, niczym wąski wodospad w morzu i wkrótce wypluł je wszystkie do spokojniejszej wody głębiej.
W końcu wszyscy bezpiecznie wypłynęli na powierzchnię, ale przeżyli ogromny szok. Żaden z nich nie spodziewał się, że to nadejdzie. Po prostu pływali tam, marząc, czekając na zakończenie nurkowania.
Gdyby zauważyli, co robią ich bąbelki, być może odpłynęliby, aby uciec przed przyciąganiem, lub po prostu od razu wznieśli się w górę, poprawnie obliczając, że kilka minut spóźnienia na przystanek bezpieczeństwa było znacznie lepszą opcją niż wciąganie w dół na krótki pobyt w głębinach pod koniec nurkowania.
Podczas wynurzania po każdym nurkowaniu zawsze zwracaj uwagę na wszystko, co dzieje się na powierzchni lub nad tobą i wokół ciebie w wodzie.
Nie zrobisz tego automatycznie – musisz się skoncentrować, szczególnie po głębszym nurkowaniu. Nowe eksperymenty wykazały, że narkoza azotowa nie tylko wpływa na funkcjonowanie mózgu nurka przebywającego na głębokości, ale jest nadal obecna podczas wynurzania, a nawet przez około 30 minut po wypłynięciu nurka na powierzchnię. To mogłoby dobrze wyjaśniać zjawisko „wyłączania”, o którym wspomniałem wcześniej.
Nurkowie techniczni wiedzą, że wyznacznikiem udanego nurkowania jest bezpieczne wynurzenie i dekompresja, a nie wykonanie jakiejś konkretnej misji, a znaczenie sztuki wynurzania jest wpajane wszystkim kandydatom do nurkowania technicznego przez cały okres ich trening.
To naprawdę powinien być kluczowy element w nurkowaniu trening na wszystkich poziomach, od samego początku.
GDZIE WEJŚĆ
To kwestia sposobu myślenia. Jeśli możesz, zawsze planuj wyjście z nurkowania na coś, co nurkowie techniczni nazywają „platformą wynurzania”. Oznacza to linę strzałową, linę kotwiczną, boję znakującą miejsce nurkowania, ścianę rafy lub maszt wraku statku – miejsce, które zapewnia wizualne odniesienie do głębokości, dzięki czemu można łatwiej śledzić prędkość wynurzania.
Platforma wznoszenia nie jest miejscem, na którym możesz się trzymać. Powinieneś być w stanie kontrolować swoje wynurzanie poprzez kontrolę pływalności i koncentrację, chociaż jeśli wciąż jesteś na początku drogi do nirwany pływalności, wtedy bardzo przydatne może być coś, czego możesz się od czasu do czasu trzymać.
Jeśli jednak chwytasz się ściany rafy, pamiętaj, aby złapać jej część, która jest nagą skałą i pozbawioną życia morskiego.
W przypadku braku odniesienia, jeśli wynurzasz się w wodzie niebieskiej/zielonej/czarnej, uważaj komputer dokładnie.
Nie ufaj swojemu instynktowi: będą chwile, kiedy nawet nie będziesz wiedział, czy idziesz w górę, czy w dół.
Podejdź powoli. Ogólnie zalecana maksymalna prędkość wynurzania wynosi 9 m na minutę, a im wolniej, tym lepiej.
Możesz też stworzyć własną platformę wspinaczkową, wysyłając SMB linią. Upewnij się, że masz dużo praktyki w robieniu tego na basenie lub w płytkiej wodzie, zanim spróbujesz tego na „poważnym” nurkowaniu, ponieważ manipulowanie kołowrotkiem i SMB pod wodą przy zachowaniu neutralnej pływalności nie jest na początku łatwe.
Zanim wyniesiesz boję w górę, zawsze spójrz w górę, aby zobaczyć, czy na powierzchni lub w wodzie nad tobą nie ma czegoś, być może innych nurków, na co boja mogłaby natknąć się podczas podnoszenia.
Następnie obserwuj go do końca, aż znajdzie się na powierzchni, a linia będzie napięta i pionowa.
JAK WSTĘPOWAĆ
Kluczowymi słowami są tutaj przewidywanie i kontrola. Zanim wejdziesz na górę, wypuść trochę powietrza z kamizelki i podczas wspinania się zawsze pamiętaj o konieczności wypuszczenia od czasu do czasu trochę więcej.
Rób to proaktywnie, zamiast reagować, gdy poczujesz, że rozszerzające się powietrze zaczyna zbyt szybko ciągnąć Cię w górę. Tak, będzie to oznaczać konieczność użycia pliku płetwy trochę podczas wynurzania, ale oznacza to, że ty, a nie twój BC, kontrolujesz wynurzanie.
Przed wypłynięciem na powierzchnię, jeśli jest wystarczająco dużo powietrza i warunki na morzu nie powodują, że zatrzymanie się jest niebezpieczne (np. podczas dryfowania w kierunku obszaru z prądem opadającym), należy wykonać 3-5-minutowy przystanek bezpieczeństwa na głębokości od 3 m do 6 m .
Rzeczywista głębokość nie ma znaczenia, podobnie jak dokładny czas przebywania na niej. Wybierz wygodne miejsce i spędź trochę czasu. Jeśli na rafie na wysokości 4 m znajduje się piękny kawałek koralowców, na który można popatrzeć, to właśnie tam spędzisz kilka minut.
Lub, jeśli jesteś na linie kotwicznej i na wysokości 6 m znajduje się duży węzeł liny, w którym grupa młodych ryb znalazła tymczasowy dom, poczekaj tam i ciesz się obserwowaniem ich biegających.
Kiedy będziesz gotowy do wypłynięcia na powierzchnię, idź w górę – ale nie tak szybko! Głównym powodem wykonania przystanku bezpieczeństwa była chęć efektywniejszej dekompresji ciała. Jednak niezależnie od tego, ile czasu to zajęło, maleńkie bąbelki nadal krążą wokół twojego ciała.
Testy pokazują, że nurek doświadcza maksymalnego bulgotania 30 minut po wynurzeniu się z nurkowania. Dlatego nawet pod koniec nurkowania pamiętaj o powolnym i bezpiecznym wynurzaniu.
Oznacza to, że nie wystarczy zakończyć przystanek i wystrzelić na powierzchnię przez tę część słupa wody, w której różnica ciśnień jest największa. W końcowej części wspinaczki musisz poruszać się jeszcze wolniej.
Zastosowanie odrobiny matematyki wyjaśnia to. Jeśli przystanek bezpieczeństwa znajdował się na głębokości 4.5 m, a zalecana maksymalna prędkość wynurzania wynosi 9 m na minutę, dotarcie z przystanku bezpieczeństwa na powierzchnię powinno zająć co najmniej 30 sekund.
W praktyce postaraj się poświęcić przynajmniej minutę. Czasami może to być trudne do oceny, zwłaszcza że odległość jest stosunkowo krótka i duża komputery pokaż tylko minuty, a nie minuty i sekundy.
Zatem albo policz sekundy w głowie (jeden słoń, dwa słonie), albo obserwuj, jak dwie minuty klikają podczas nurkowania...komputer zanim wystawisz głowę ponad powierzchnię.
Minuta może wydawać się długa, ale dzięki praktyce zrozumiesz, jakie tempo jest odpowiednie.
Traktuj sztukę wznoszenia się poważnie. Jest to coś, co jest często zaniedbywane, ale jest to technika, którą warto opanować.
Przeczytaj więcej Simona Pridmore'a w:
Scuba Confidential – poufny przewodnik, jak zostać lepszym nurkiem
Scuba Professional – Spojrzenie na nurka sportowego Trening & Operacje
Podstawy nurkowania – zacznij nurkować we właściwy sposób
Fizjologia nurkowania – myślisz, że wiesz wszystko o medycynie nurkowania? Pomyśl jeszcze raz!
Wszystkie są dostępne na Amazon w różnych formatach.
