TECHNICZNE
Jeśli kontrola pływalności jest kluczem do dobrego nurkowania, dlaczego nie jest to podstawowy element komercyjnego nurka na poziomie podstawowym trening? JOHN KEAN przedstawia swoje poglądy
„Słoń w pokoju” jest termin używany do określenia oczywistej wady, która jest błogo ignorowana przez długi czas. W końcu słoń daje znać o swojej obecności w najgorszym możliwym momencie, za możliwie największą cenę i powodując maksymalne niedogodności dla tych, którzy znajdują się po niewłaściwej stronie jego trąby.
Dwa przykłady to Piper Alpha i Deepwater Horizon. Wielkie szare rzeczy w postaci przeoczonych procedur bezpieczeństwa, samozadowolenia i chciwości komercyjnej ugryzły w tył branżę wiertniczą głębinowych na morzu mocniej niż Rottweiler z protezami ze stali nierdzewnej.
Początkujący nurkowanie trening nie tyle słoń w pokoju, co dorosły, zbuntowany mamut w basenie, kołyszący swoimi ogromnymi kłami i trąbiący tak głośno, że rozbija płytki na całej długości basenu.
Jakie wielkie złudzenie próbuje ujawnić?
W większości sportów mistrzostwo jest zauważalne. Widzowie meczu tenisowego mogą obserwować umiejętne uderzenie piłki. Seria back- i forhendów, serwisów lub wolejów kończy się zwycięstwem lub przynajmniej wizualnym pokazem długotrwałych kompetencji.
To samo dotyczy innych sportów, takich jak golf z jego napędami, żetonami i puttami.
Dowodem na to jest to, jak dobrze piłka jest uderzona, jak prosto i blisko dołka leci oraz jak mało strzałów potrzeba do ukończenia rundy.
W ciągu ostatnich 20 lat części nowego nurka trening społeczność osłabiła i przeformułowała twardy dowód kompetencji, odwracając uwagę uczestników od zauważenia jej braku – słonia w basenie. To nie do pomyślenia, że ogromna część branży produkuje ludzi, którzy nie potrafią prawidłowo nurkować – prawda?
Karty certyfikatów, certyfikaty ścienne, zdjęcia ukończenia szkoły, naklejki na lodówkę, nowy sprzęt i wpisy do dziennika pokładowego są przydatne, ale nie stanowią bezpośredniego dowodu mistrzostwa w kontroli pływalności.
Czasami mamy wrażenie prawidłowo ukończonego kursu nurkowania dla początkujących, ale nie zawsze są to twarde dowody wizualne, jakich można by się spodziewać w innych sportach.
Podczas intensywnego podstawowy kurs nurkowania. Jesteśmy zapracowanymi stworzeniami. Spójrz na wszystkie niezbędne elementy: sala lekcyjna lub Online przyswajanie teorii, obszerne odprawy i pokazy, konfiguracja zestawu, zakładanie i zdejmowanie, formalności, administracja i transport do i z lokalizacji.
Są w wodzie trening sesje zarówno w pomieszczeniach zamkniętych, jak i otwarta woda. Dodaj umiejętności powierzchniowe, quizy, egzaminy i liczne podsumowania i minął prawie tydzień. W końcu jesteśmy bezpieczni i legalni, ale… czy rzeczywiście możemy nurkować prawidłowo?
Na tej liście znajduje się około 25 obowiązkowych umiejętności pływania w wodzie. Są niezbędne. Oto kilka: procedury zejścia i wynurzania; protokoły sytuacji awaryjnych poza powietrzem; usuwanie wody z zalewu maski; demontaż i wymiana sprzętu; wejścia i wyjścia; umiejętności nawigacyjne; obracanie płetw; umiejętności powierzchniowe; techniki płetw; usuwanie skurczów i pomoc zmęczonym nurkom.
Czai się tam rozwój neutralnej kontroli pływalności. Dla mnie to główne wydarzenie, a nie tylko pudełko na instruktorlistę umiejętności plastycznych, którą należy zaznaczyć, aby spełnić wymagania prawne i standardowe dotyczące kursu. To najważniejsza umiejętność do opanowania, ponieważ definiuje to, czym jest nurkowanie – nurkowanie!
Nurkowanie to kontrolowane poruszanie się w wodzie i wszystkie inne umiejętności, fanaberie i rozrywki społeczne na świecie nigdy nie zastąpią jego braku lub braku rozwoju.
Neutralna kontrola pływalności jest stosowana podczas wszystkich nurkowań przez wszystkich nurków, jednak związane z nią umiejętności rozwojowe na kursie dla początkujących są często najmniej praktykowane. Dlaczego?
Z około dziewięcioma nurkowaniami w basenie i otwarta woda dodając do dziewięciu godzin pod wodą, całkowita suma obowiązkowych umiejętności pływania neutralnego w niektórych agencjach nie jest mierzona godzinami ani nawet zaledwie minutami. Może to być po prostu – 90 sekund. W tak krótkim czasie najdłuższy minimalny wymóg dotyczący pojedynczej umiejętności pływania może wynosić zaledwie 60 sekund.
Uczeń może pominąć te 60-sekundowe „zamrożone klatki”, podobnie jak zepsuty zegar dwa razy dziennie wskazuje właściwą godzinę.
Zademonstrowanie niektórych obowiązkowych umiejętności, takich jak oczyszczanie maski lub usuwanie skurczów, może zająć tylko kilka sekund, a następnie skopiowanie.
Takie przetwarzanie umiejętności może skusić instruktorów do szybkiego zajęcia się wszystkimi wymienionymi umiejętnościami, nawet jeśli niektóre wymagają większej uwagi.
Co gorsza, prawie wszystkie umiejętności są ćwiczone na dnie basenu, a nie powtarzane lub dodatkowo doskonalone w wodzie, gdzie zazwyczaj przebywa certyfikowany nurek.
Sposób, w jaki świat uczy się… klękać?
Zastanów się, co wchodzi w grę opanowanie kontroli pływalności neutralnej: obsługa BC, kontrola objętości płuc, prawidłowe wyważenie, trym osiągany poprzez rozsądne rozmieszczenie ciężarków i wreszcie połączenie tego wszystkiego pod czujnym okiem poprzez ustalone umiejętności i ruch.
Ta ewoluująca sekwencja powinna zająć każdemu uczniowi kilka minut i być procesem ciągłym, ale ilu profesjonalistów poświęca jej uwagę i szacunek, na jaki zasługuje?
Cynik może winić trening agencje w ograniczonym zakresie obowiązkowe włączenie tej istotnej umiejętności, ale czy jest to naprawdę ograniczone?
Oto zdanie towarzyszące umiejętności neutralnej pływalności z: instruktor instrukcja wiodącej agencji szkoleniowej: „…napompuj kamizelkę tak, aby unosiła się w powietrzu przez co najmniej minutę bez kopania i wiosłowania”.
Niecierpliwy i nastawiony na program kurort często pomija dwa słowa instruktor: "co najmniej".
Zaleca się, aby podczas części nurkowania związanej z pływaniem uczniowie byli bardziej narażeni na izolowany i celowy rozwój umiejętności związanych z neutralną pływalnością.
Zatem czas trwania jest pozostawiony przypadkowi i jest raczej ustalonym i wymaganym standardem.
„Przypadku” najważniejszej umiejętności nurkowania nie da się dostrzec przed zarezerwowaniem lekcji, ponieważ początkujący nie wie, że to ma znaczenie; wiele kursów wygląda tak samo pod względem marketingowym i w opisach kursów; i możesz nie wiedzieć które instruktor otrzymasz i jak poważnie traktują rozwój kontroli pływalności, dopóki nie ukończysz kursu.
Instruktorzy, którzy się spieszą, mają skłonność albo przyspieszać rozwój sytuacji, albo wierzyć, że kilka minut wystarczy, mimo że wizualne dowody temu zaprzeczają. A jak się bronią? Łatwy.
Wmawiają swoim niezbyt optymistycznym byłym studentom, że to… ich wina!
„Zdałeś egzamin, ale teraz idź i popracuj nad kontrolą pływalności”. Ale oczywiście to jest to instruktorswoją pracę od samego początku.
Po ukończeniu ćwiczenia kontroli umysłu zalecane są dodatkowe kursy w celu uzupełnienia braków, przerzucając konsekwencje niepowodzeń na innych instruktorów.
Kursy te noszą nazwy takie jak „kontrola szczytowej pływalności” i często są klasyfikowane jako „specjalistyczne”, czyli kursy mające na celu dostarczenie dodatkowej wiedzy, a nie omawianie wadliwych szkoleń na poziomie podstawowym.
Nawet najbardziej krótkowzroczny supermarket nie zaoferowałby „jednego w cenie dwóch”.
Wydaje się, że dodatkowe zajęcia zastępujące podstawowe obszary szkolenia podstawowego nie istnieją w innych obszarach doskonałości. Absolwentom medycyny nie mówi się, że mają „pracować nad przeszczepami”.
W wojskowych paradach rozdawania przytomności rzadko biorą udział żołnierze, którzy są zgniłymi strzelcami.
I nigdy nie słyszałem, żeby strażak zapisał się na kurs z zakresu najwyższej wydajności węży.
Słoń jęczy z niedowierzaniem, gdy tacy instruktorzy dzielą się historiami wojennymi na temat problemów swoich uczniów z kontrolą pływalności, nazywając ich „uczniami z piekła rodem”, „bolterem” lub „ludzkim kowadłem”.
Winią za porzucenie nauki „problemy z uszami”, mimo że prawdziwy problem był spowodowany brakiem kontroli pływalności, co skutkowało opóźnionym wyrównaniem i uszkodzeniem ucha środkowego.
Z bezbożnym szacunkiem dla władz, które sankcjonowały ich własną działalność zawodową, niewielu instruktorów zorientuje się, że ich podstawowe szkolenie to początek, a nie koniec.
Czołowi instruktorzy sportowi analizują opinie i przy odrobinie inżynierii wstecznej wprowadzają wymagane zmiany w procesie uczenia się, aby osiągnąć sukces. Podążanie za scenariuszem jest bezużyteczne, jeśli od czasu do czasu nie „wygląda przez okno”.
Instruktorzy nurkowania technicznego często zauważają słonia w basenie, ponieważ studenci przybywający na ich kursy techniczne z niespełniającym standardów poziomem kontroli pływalności są albo odrzucani, szybko się uczą, albo w ogóle nie otrzymują certyfikatu.
W środowisku instruktora technicznego dobra kontrola pływalności nie jest traktowana tylko jako „fajny pomysł”, ale jako ratunek dla życia. Niekontrolowane wynurzanie się z głębokości lub pominięcie wielokrotnych przystanków dekompresyjnych z ciałem pełnym gazu obojętnego kończy się grą, a ukończenie kursu szczytowej pływalności na wózku inwalidzkim lub w trumnie jest trudne.
Można by pomyśleć, że bank wiedzy i ogromne doświadczenie instruktora technicznego byłyby mile widziane, ale wiele ośrodków zajmujących się nurkowaniem rekreacyjnym usuwa swoje „wybryki” z pola widzenia w obawie, że przestraszy klientów korzystających z oferty all-inclusive:
„Jest po ciemnej stronie mocy”.
Dostrzega się światło podczas nurkowania technicznego, ponieważ zwiększone ryzyko związane z większą głębokością i czasem idzie w parze z wiedzą, umiejętnościami i dyscypliną, a opanowanie neutralnej pływalności jest u podstaw. Tę wiedzę można łatwo przenieść na nurkowanie rekreacyjne.
Na przykład kurs nurkowania rekreacyjnego „Wygraj to w minutę” dotyczący unoszenia się w neutralnej pływalności ma odpowiednik na pierwszym kursie nurkowania technicznego
obowiązkowy 20-minutowy symulowany przystanek dekompresyjny z dokładnością do metra odchylenia.
Branża rekreacyjno-nurkowa posiada niewielki zestaw narzędzi i rekwizytów odwracających uwagę, aby zarówno uwzględnić, jak i złagodzić skutki nurków niespełniających standardów.
Rzadko obejmują one jakąkolwiek formę ulepszeń i bardziej przypominają bufory kolejowe lub pobocza autostrad.
Prywatny przewodnik często staje się prywatnym bramkarzem wodnym, utrzymującym „sprawcę” w zasięgu ręki w nieskomplikowanym środowisku i w bezpiecznej odległości od koralowców.
Dalsze praktyki łagodzące obejmują przenoszenie nurka do „lokalnych miejsc” zamiast do kultowych miejsc pierwszej ligi, gdzie mniej wykwalifikowani spowodowaliby większe szkody.
W kurortach często żąda się lub wręcz „przepisuje” butle o pojemności 15 litrów, ponieważ gość „ma problemy z powietrzem i potrzebuje większego zbiornika”.
Uczącym się kierowcom samochodów, którzy nie radzą sobie z prowadzeniem pojazdu, nie dodaje się poduszki powietrznej ani nie wrzuca do kosza na nieużywany parking… Uczy się ich prawidłowego prowadzenia pojazdu i zdania egzaminu pod okiem zewnętrznego egzaminatora.
Niektórzy doświadczeni nurkowie pogodzili się z życiem pełnym krótkich nurkowań i krótkiej smyczy, błędnie wierząc, że nie należą do wybrańców.
Wraz z przejęciem niektórych centrów nurkowych przez dużych organizatorów podróży i kurortów, skupiono się na wolumenie, a nie na ulepszaniu tego, co w zasadzie jest wyspecjalizowanym sportem.
Fotele w samolotach, pokoje hotelowe, animacje na plaży i wycieczki były podstawą działalności tych korporacyjnych gigantów, a próby zmuszenia branży szkoleń nurkowych do postrzegania siebie jako szerszej nie powiodły się.
Nurkowanie „wstępne”, choć spełnia wymagania objętościowe operatorów, dodatkowo utrudnia nabywanie umiejętności, pozostawiając jedynie chwilowy przebłysk życia pod wodą, gdy jest bezpiecznie podłączony do instruktora.
Ze względu na społeczny, podróżniczy i wspólnotowy charakter nurkowania, jest ono również pełne dodatków, atrakcji i odskoczni od osiągnięcia tego, co naprawdę ważne… prawdziwego mistrzostwa w kontrolowaniu neutralnej pływalności.
W wielu obszarach branża poświęciła niezależność na rzecz jedności, stosunek wartości do kosztów, jakość na rzecz szybkości i profesjonalizm na rzecz opakowania.
Obraz, jaki wokół siebie widzą, jest wytworem ideałów, które wymagały większych poświęceń przy każdej kolejnej katastrofie. Wysokiej jakości nurkowanie w kurorcie jest teraz cieniem dawnego siebie.
Sektor luksusowych kurortów VIP również często nie zwraca uwagi na słonia w basenie. Podczas gdy eleganckie stroje personelu, dobre maniery, doskonałe umiejętności obsługi i zmniejszona liczebność klas są promowane i mile widziane w tych pozłacanych środowiskach, rozwój umiejętności neutralnej pływalności nadal może podlegać Wyzwaniu Sześćdziesiątych Drugich.
Kiedyś poproszono mnie o zaopatrzenie centrum nurkowego luksusowego kurortu w 18-litrową butlę do nurkowania, ponieważ ciężko oddychający nurkujący gość-miliarder był wymagającym i cenionym klientem.
Wyjaśniłem, że jego objętość prawdopodobnie spowoduje jeszcze większe zużycie powietrza. To trochę tak, jakby skończył się olej i włożył dłuższy prętowy wskaźnik poziomu.
Ostatnim razem, gdy widziałem którekolwiek z tych potworów, były przywiązane do pleców bijących rekordy świata nurków głębinowych. – A może nauczysz go poprawnie nurkować?
„Jesteśmy ośrodkiem 5* i zawsze dajemy gościom to, o co proszą.”
Ogon machał psem; dwie branże pod jednym dachem; room service konkurujący ze specjalistycznym doradztwem sportowym – szara strefa?
Jest duży i szary, w porządku!
Odwiedzanie nurków w takich okolicznościach, doświadczenie, ale migawka tego, co jest możliwe podczas tygodniowych wakacji nurkowych.
Mogą eksperymentować w locie z wyważeniem, trymowaniem i pozycją, ale ostatniego dnia przed odlotem do domu uda im się to zrobić.
Stanowi to rażący kontrast w stosunku do ich przewodników, którzy bezbłędnie szybują i unoszą się w bezruchu przez całe nurkowanie, zanim wypłyną na powierzchnię z prawie do połowy pełnymi zbiornikami.
Czy są utalentowani? Czy chodzą z bogami? Czy podczas tych wielogodzinnych przerw na powierzchni mogą przekazać chociaż odrobinę swojej niebiańskiej wiedzy?
Branża jest w dalszym ciągu w dużej mierze odpowiedzialna nie tylko za wypuszczenie tysięcy nurków, którzy nie potrafią prawidłowo nurkować, ale także za utrzymywanie ich ciągłego braku jakości za pomocą rekwizytów, odwracania uwagi, iluzji i niewielkiej chęci do interwencji i poprawy status quo. Kto więc jest winien?
Nikt i… wszyscy.
Sprawcą jest sposób myślenia, a nawet wirusowe przekonanie, a nie osoba lub podmiot, który mógłby zaakceptować lub odrzucić taki sposób myślenia. Jeśli problemowi poświęci się czas i bezpośredni wkład, wyniki będą widoczne.
Rozwiązanie nie wymaga niczego nowego. Żadnych gadżetów, gadżetów ani „specjalnych szkoleń”. Specjaliści, agencje, centra nurkowe i sprzęt już istnieją i są dobrze zorganizowani, aby zapewnić rozwiązanie. Wszystko, co muszą zrobić, to… ich praca.
Niezdobyta certyfikacja oznacza rezygnację z odpowiedzialności, która stanowi rdzeń zawodowy niemal każdej innej dziedziny edukacji i szkoleń.
Połączenie agencji, które nie stawiają na pierwszym planie neutralnego rozwoju pływalności, instruktorów, którzy po prostu podążają za drukowanym słowem i dziesięcioleci niczego niepodejrzewających klientów, stworzyło idealną burzę dysonansu poznawczego, syndrom sztokholmski na wielką skalę i być może najdłuższy przykład psychologa Solomona Eksperyment Ascha dotyczący zgodności w historii.
Rezultatem jest ciasno tkany gobelin monumentalnej iluzji, przy którym niewielu zauważa, że wodny cesarz tak naprawdę nie ma ubrania. Nurkowy odpowiednik „The Big Short”? Trzeba było bardzo dużego szorta, żeby tak długo izolować tego słonia.
Pomimo prób wybicia się z butów zanurz się w tym samym procesie zakupu, co zamówienia Amazon, kurs nurkowania dla początkujących, który możesz teraz „dodać do koszyka”, to usługa, a nie produkt.
Może mieć identyczną nazwę i scenariusz techniczny jak oferowane gdzie indziej, ale sposób jego dostarczenia i wykonania może być zupełnie inny.
Jeśli obecni odźwierni zawiodą, zadanie przypada tym, którzy już widzieli słonia, niezależnie od tego, czy są to agencje, centra nurkowe czy indywidualni profesjonaliści. Ale czy to wszystko jest tego warte?
Z mojego długiego doświadczenia wynika, że oto co się dzieje, gdy nurkowie osiągną doskonałą kontrolę pływalności:
• Czują się dobrze. Wspaniałe przeżycia nurkowe to nie tylko widzenie, ale także bycie.
• Wzrasta ich poczucie bezpieczeństwa i kontroli; spada ich zużycie powietrza.
• Nurkują częściej, wydają więcej, są łatwiejsi w zarządzaniu i mniej zestresowani. Mówią o tym innym.
• Możesz zabrać je do ciekawszych i ekscytujących miejsc nurkowych. Poprawia się środowisko podwodne.
• Rozpoznają wartość w porównaniu z kosztami. Będą wspierać Twój biznes.
Osobom spoza branży należy przedstawić informacje, które pozwolą im wiedzieć, że mają wybór, jaki to wybór i kto może go zapewnić. Nie jest to trudne i uważam, że wszyscy nurkowie mają do tego prawo.
Słoń nigdy nie zapomina, ale po 20 frustrujących latach robi się coraz bardziej niecierpliwy.
Myślę, że nadszedł czas, aby opróżnić basen.
