Wieszaki włączone

WE WRZEŚNIU 2013, Malcolm nurkował na rafie Osprey w australijskim Morzu Koralowym, kiedy jego kumpel Mick Todd nagle zainteresował się tyłem Malcolma, co wydawało się niewłaściwe.
Jeszcze większe zmartwienie wywołało to, że Mick zaczął fotografować tyłek Malcolma. Na pewno nie był nagi?
Po powrocie na pokład pokazał swoją fotografię remory mocno wczepiającej się w pośladek Malcolma.
Na pierwszy rzut oka remora są dość odrażające. Rekiny, wielorybniki, żółwie, a nawet marliny – ssanie skóry żywiciela wydaje się po prostu okropne, pasożytnicze, podobne do pijawek. Listwowy, owalny przyssawka na czubku głowy również wygląda nieprzyjemnie.
Do tego dochodzą wielkie, wytrzeszczone oczy i myląca dolna szczęka, dłuższa od górnej, przez co zwierzę wydaje się być odwrócone do góry nogami. Remory mają zwyczaj poruszania się wokół gospodarza na boki i nie wydają się zbytnio przejmować tym, która strona jest do góry – czasami naprawdę są do góry nogami.
Wszystko, co podróżuje przez oceany, jest znakomicie usprawnione i nawet jeśli nie nazwiesz remory pasożytem (a tak czy inaczej możesz się z tym kłócić), z pewnością powoduje to opór.
Jeśli spróbujesz wyciągnąć jednego z poruszającego się żywiciela, grzbiety przyssawek wbijają się i mogą przeciąć skórę. Używanie remoras jako „kierownicy manty” jest więcej niż niegrzeczne.
Przyssawka jest modyfikacją części grzbietowej płetwa, zasadniczo kolce rozdzielają się na obie strony, a następnie spłaszczają w listwy i uformowują w podkładkę. Według doniesień do „łowienia” żółwi wykorzystuje się siłę ssącą, do której wrzuca się remorę na smyczy, aby przyczepić się do żółwia, który następnie jest wciągany.
Remory również mają paskudne nawyki żywieniowe, w ich menu znajdują się odchody i złuszczona, martwa lub uszkodzona skóra.
Z ekologicznego punktu widzenia ma to sens – pozwól dużej, sprawnie poruszającej się zbieraczce zbierać żywność, a następnie wykorzystaj zmarnowane kalorie. Może i jest eleganckie, ale fizycznie jest nieatrakcyjne.
Widziałem też, że kilku nurków spotkało się z zabawną, niechcianą uwagą, zwykle w okolicy krocza lub pośladka, jak u nadmiernie uporczywie machających nogami terierów.
Czy jest więc coś pocieszającego w tych okropnych, małych stworzeniach? Cóż, tak (oczywiście!). Badania żywieniowe wykazały, że remoras preferuje pasożytnicze widłonogi, które są szczególnie paskudnymi małymi potworami, które zakopują się głęboko w skórze dużych zwierząt oraz wysysają i żują ich krew, tłuszcz i skórę.
Wyrzuty sumienia prawdopodobnie odpędzają wiele nieprzyjemnych ryjących pąkli, zanim dobrze złapią żywiciela, i mogą odpędzić paskudniejsze stworzenia, takie jak minogi i rekiny foremkowe. Dodaj do tego czyszczenie martwego naskórka z ran, a wyrzuty sumienia brzmią raczej jak pokładowe środki czyszczące i pielęgnujące skórę.

TO STAJE SIĘ LEPSZE. Małe i młode wyrzuty sumienia przemieszczają się wewnątrz skrzeli lub pyska. Pasożyty skrzelowe są stałym łupieżem wszystkich ryb, dlatego wyrzutki spełniają tu nieocenioną usługę już od najmłodszych lat.
Nie znam żadnych badań potwierdzających tę tezę, ale podoba mi się pomysł remory mieszkającej ze swoim żywicielem – uroczą szczoteczką do zębów, z którą dorastasz. A kiedy spojrzysz na nie w innym świetle, mogą być prawie urocze.
Nurkując z Bali, poczułem, jak coś miękkiego szturcha moje udo. Odwróciłem się instynktownie i spłoszyłem długiego na stopę rekina. Jego szeroko otwarte oczy i wydęta dolna warga zdołały wyrazić urazę z powodu mojej reakcji, więc ukrył się, by dołączyć do dwóch innych.
W pobliżu nie było żadnego gospodarza, więc szedłem za nimi przez chwilę. Pływają całkiem dobrze i elegancko, opisują powolne, wijące się kręgi, wyławiając maleńki zooplankton rojący się wyraźnie od porośniętego czarnym piaskiem zbocza.
Wiele frajerów spędza znaczną część swojego życia na swobodnym pływaniu i zbieraniu planktonu.
Jeden z tych trzech był znacznie mniejszy od pozostałych i zaczął podążać równolegle do swojego większego kuzyna, wślizgując się pod strumień powietrza, a następnie próbując zaczepić się o nakrycie głowy podczas przejażdżki. Większa ryba otrząsnęła się, po raz kolejny z wyrazem szoku i oburzenia.
Istnieje osiem gatunków rekinów, w tym dwa gatunki rekinów Echeneis, smukłe ryby z ciemnym paskiem biegnącym od pyska przez oko do ogona oraz pięć gatunków bardziej krępych, bardziej stonowanych, bladoszarych/brązowych remoras (rodzaj Trzymonaw).
Gatunki remora mają wyraźne preferencje co do określonych żywicieli. Dwóch woli marliny i inne roszponki; jeden przywiązuje się do mant, drugi woli wieloryby, przy czym największy przedstawiciel rodzaju specjalizuje się w dużych zwierzętach.
Ósmy gatunek w rodzinie to mały, rzadki, smukły rekin, który większość czasu spędza na wolności.