„Normalny” nabiera nowego znaczenia, jeśli jesteś Szwajcarem – ALLY McDOWELL, która zwykle stawia na głębokość, a nie wysokość, dołącza do nurków przełamujących zimowy lód na wysokości 1900 m w Alpach, podczas gdy inni lokalni poszukiwacze przygód budują jacuzzi podczas śnieżycy
JESTEŚMY 1900 METRÓW w Alpach Szwajcarskich obudził się z warstwą 30 cm świeżego proszku, a pierwsi nurkowie w jeziorze właśnie odkryli, że dwie z trzech dziur zamarzły tak mocno, że nie można się przez nie przebić.
Powtarzam sobie, że nurkowałem na głębokość większą niż 100 m kilkanaście razy i na pewno przebywanie pod metrowym lodem z tylko jednym otworem wyjściowym nie może być takie straszne.
Jestem tutaj za namową moich szwajcarskich przyjaciół Claude'a Schafftera, Stéphane'a Peterhansa i Blaise'a Jeannereta, wszystkich nurków technicznych na rebreatherach rEvo. Spotkałem ich podczas wyprawy mającej na celu odnalezienie zaginionego okrętu podwodnego z czasów II wojny światowej w Sudanie.
Dla nich normalne jest wskakiwanie do Jeziora Genewskiego na 2-3-godzinne nurkowania na głębokość 100 m raz lub dwa razy w tygodniu.
Widoczność jest tam bardzo zróżnicowana, od centymetrów do 10 m, a temperatura wody w zimie wynosząca 6°C nie odstrasza tych dobrze wyposażonych nurków.
Nie nurkowałem jeszcze w Jeziorze Genewskim, ale moi kumple wspominają o pięknych formacjach skalnych, kilku wrakach i mnóstwie ryb, a największą atrakcją było tarło golca (Salvelinus Alpinus), które można znaleźć na głębokości 60–80 m w listopadzie i grudniu.
Claude i Stéphane są częścią klubu nurkowego Les Foulques w Lutry, mieście niedaleko Lozanny, od ponad 25 lat, podczas gdy wielu innych członków należy do niego od co najmniej dziesięciu lat.
Ta zgrana grupa nurkuje w Jeziorze Genewskim w czwartkowe wieczory, po czym następuje posiłek, a często nurkuje razem także w niedziele, kiedy wypływają łodzią, a po wyjściu z wody na pokładzie czeka serowe fondue.
Nurkują też w innych szwajcarskich i francuskich jeziorach, w tym w tym, do którego przyszedłem nurkować.
LAC LIOSON, godzinę jazdy samochodem od Lozanny, to małe jezioro w dolinie w paśmie górskim Alp.
Członkowie klubu nurkują tam każdej zimy od ponad 20 lat, a w ostatnich latach w styczniu zaczęli wycinać przeręble dla różnych grup nurków, którzy odwiedzają to miejsce w weekendy.
Wyjechaliśmy z Lozanny wieczorem w deszczu, który szybko zmienił się w gęsty śnieg w drodze do góry. Każdy ma pojazdy z napędem na cztery koła, więc trzeba mieć pewność, że poradzą sobie z warunkami pogodowymi.
Claude wyjaśnił, że tradycyjnym zwyczajem było spożywanie posiłku u podnóża góry w restauracji prowadzonej przez rodzinę, która jest właścicielem jedynego domku nad jeziorem. Masz dwie możliwości: ugotuj wołowinę, dziczyznę i/lub konia na swoim osobistym gorącym kamieniu lub ugotuj mięso na gorącym oleju (mięsne fondue).
Kiedy rozkoszowałem się nowością, jaką jest gotowanie na gorącym kamieniu w wesołej restauracji pełnej mieszkańców, nie mogłem nie zauważyć spadających na zewnątrz wiader śniegu.
O 10.30:10 nadszedł czas, aby jechać przez kolejne dziesięć minut przez opady śniegu sięgające XNUMX cm, do miejsca, w którym zostawiamy pojazdy, rozładowujemy nasz sprzęt i wjeżdżamy na górę pługiem śnieżnym o dużej mocy.
Szwajcarzy są niezwykle skuteczni w wykonywaniu ciężkich prac na śniegu i ani trochę nie przeszkadzało im załadowanie kilkudziesięciu butli i całego zestawu do nurkowania do kontenera z przodu ratraka i przewiezienie 10 osób z tyłu.
Dotarcie do schroniska w warunkach bliskich zamieci zajęło 25 minut po stromym zboczu. Udając się na miejsca nurkowe, doświadczyłem szeregu ekstremalnych warunków pogodowych, w tym huraganu, który przerwał nasze nurkowanie na Kubie, ale ta podróż została uznana za najbardziej zapadającą w pamięć – i dającą najwięcej frajdy.
TERAZ JEST RANEK, gęsty śnieg opadł i Claude sadza mnie, abym omówił logistykę nurkowania pod lodem i problemy, które mogą pojawić się w przypadku sprzętu w niskich temperaturach.
Podczas nurkowania pod lodem używasz podwójnego zestawu lub pojedynczej butli z dwoma niezależnymi zamykanymi zaworami, aby zmieścić dwa regulatory. Każdy pierwszy etap ma drugi etap i BC lub suchy skafander inflacja dla niezależnej kontroli pływalności.
Pozwala to na redundancję, nawet w przypadku wody zimnej regulatory może zamarznąć i swobodnie wypływać, zwłaszcza jeśli występuje wyraźna różnica temperatur pomiędzy temperaturą powietrza i wody.
Aby zmniejszyć ryzyko swobodnego przepływu, zaczynasz oddychać z regów dopiero, gdy znajdziesz się pod wodą.
Wielu nurków podlodowych woli nurkować w nieco negatywnym nastroju ze względu na środowisko nad głową, a dodatkowo na dużej wysokości potrzebny jest dodatkowy ciężar; Wziąłem 3kg więcej ołowiu niż zwykle.
Nie uważałem, że temperatura, która waha się od zera na powierzchni do 2°C na głębokości 15 m, stanowi duży problem, ale jestem przyzwyczajony do nurkowania w głębokich wrakach na Bałtyku, więc przygotowałem się z podgrzewaną kamizelką, grubą termika i suchy skafander.
Jednak ważne jest, aby zdawać sobie sprawę z fizjologicznych skutków zimnej wody, ponieważ procesy myślowe i zdolność reagowania spowalniają.
Nurkowanie w ekstremalnych warunkach wymaga zachowania spokoju, ponieważ panika może wpędzić Cię w kłopoty znacznie szybciej niż nurkowanie w łagodniejszych warunkach.
Dużym zagrożeniem podczas nurkowania pod lodem jest zgubienie się lub ugrzęźnięcie pod lodem, dlatego należy podjąć środki ostrożności. Kiedy Claude i grupa nurków przecięli trzy otwory do nurkowania piłą łańcuchową w styczniu, położyli także podwodną linę rozciągającą się na odległość 50 m między nimi.
Moi szwedzcy kumple z branży technologicznej nalegają, aby założyć linę przez główny otwór, ale w Szwajcarii obowiązuje tylko wytyczna pomiędzy otworami.
Przy głównym otworze zawsze znajduje się osłona brzegowa, która pomaga w transporcie sprzętu, wchodzeniu i wychodzeniu z wody oraz usuwaniu błota pośniegowego z dołka, ponieważ podczas mojej wizyty często padał śnieg.
CLAUDE I JA Rozbierz się na parterze domku i zejdź 100 m w dół niewielkiego wzgórza do głównego otworu na środku jeziora. To drugie nurkowanie Claude'a tego dnia, a jego pierwszym było otwarcie drugiego i trzeciego dołka, które w weekendy są zwykle dostępne dla lokalnych klubów nurkowych. Claude w końcu przedarł się przez drugą dziurę, ale trzecia pozostała zamarznięta.
Planujemy udać się nad jezioro najbliżej chaty. Polecono mi nie dotykać bardzo mulistego dna. Wyciągam aparat ze śniegu, trzymam go w chłodzie, aby nie było różnicy temperatur, która mogłaby spowodować kondensację na obiektywie lub porcie, i z lekkim niepokojem wślizguję się do lodowatej wody.
Moje pierwsze wrażenie jest takie, jak czysta jest woda. Widoczność wynosi 30 m, ale gruba na metr warstwa śniegu leżąca na lodzie sprawia, że jest ciemno. Włączamy latarki, gdy tylko zaczynamy schodzić w dół, i choć dosłownie mroźna temperatura jest nieco szokująca, szybko skupiam się na tym, co fotografować i jak najlepiej uchwycić to surowe otoczenie.
W jeziorze nie ma zbyt wiele życia poza 15-centymetrowymi pstrągami, które wiszą na dnie i niewiele się ruszają – chyba że próbujesz je sfotografować.
Lac Lioson jest promowane jako miejsce do wędkowania w miesiącach letnich, a na ścianach chaty wiszą zdjęcia ludzi trzymających ryby o średnicy 40–60 cm, więc zakładam, że albo zarybiają jezioro latem, albo duże ryby płyną do najgłębszej części zimą, gdzie będzie najcieplej.
Nie widzimy zbyt wiele chłodnych formacji skalnych i nie widzę żadnych szerokich, malowniczych połaci lodu, ponieważ jest tak ciemno. Najbardziej zabawną częścią nurkowania pod lodem są głupie wybryki nurków.
Popularne YouTube Film opublikowany przez fińskich nurków został nakręcony do góry nogami, a nurkowie łowili ryby i napełniali taczki, siedząc lub spacerując do góry nogami po lodzie.
Nie jestem pewien, czy dzięki temu filmowi ludzie częściej chodzą do góry nogami, czy po prostu lubią patrzeć, jak ich bąbelki spadają w dół, ale niektóre z moich ulubionych zdjęć z podróży przedstawiają ludzi odwróconych.
Chodzenie do góry nogami po lodzie nie jest tak łatwe, jak można by się spodziewać, i uważam, że jest to dość dezorientujące, więc przez większość czasu trzymaj się z głową podniesioną.
KOLEJNA ATRAKCJA to sposób, w jaki bąbelki poruszają się pod lodem. Grupują się w plamy i powoli wirują w tym lub innym kierunku, co może być dość hipnotyzujące. Od czasu do czasu zatrzymuję się w jednym miejscu, żeby je obejrzeć, ale im dłużej się zatrzymujesz, tym bardziej odczuwasz chłód, więc mam tendencję do ciągłego błądzenia, gdy przechodzimy z jednego dołka do drugiego.
Wykonuję trzy nurkowania w ciągu dwóch dni, a mój czas nurkowania wynosi 30–40 minut na nurkowanie. Spodziewałem się, że wysokość będzie większa problem, ale Claude nawet nie dostosowuje swojego nurkowania-komputer. Obydwa modele techniczne Shearwater rozpoznają, że nurek automatycznie osiąga wysokość.
Nie schodzimy poniżej 15 m i większość czasu spędzamy w okolicach 5 m, więc wzrost nie jest tak naprawdę czynnikiem decydującym. problem.
Zauważyłem jednak, że alarm podciśnienia w obudowie mojej kamery nie działa prawidłowo – Nauticam powiedział mi później, że starsze urządzenia elektroniczne nie mogą kalibrować się na wysokości, podczas gdy nowsze urządzenia elektroniczne kalibrują się automatycznie.
Rzeczywiście, będąc tak wysoko, czujesz się trochę bardziej zmęczony, ale poza tym główne kwestie to kwestie logistyczne, takie jak przewożenie wszystkiego na górę, przestrzeganie bezpiecznych procedur, sprawdzanie sprzętu i przygotowanie się na wypadek sytuacji awaryjnych.
Nie mam więc żadnych dramatycznych problemów do doniesienia i poza kilkoma płynnymi przepisami nurkowanie przebiegło bez żadnych problemów, w typowy szwajcarski sposób.
Najbardziej przyjemne jest obserwowanie, jak normalne jest dla Szwajcarów wykorzystywanie ekstremalnych warunków, w których żyją.
Podczas naszego weekendu w Lac Lioson 40-osobowa grupa ze Szwajcarskiego Federalnego Instytutu Technologii w Lozannie zbiera się tam na corocznym zimowym jacuzzi. Odmawiając wynajęcia ratraka do wwożenia sprzętu w górę, zamiast tego jeżdżą na nartach pod górę podczas wielokrotnych kilkugodzinnych wycieczek, ciągnąc sanie pełne plandek, bocznic basenu, drewna, pomp, rur, generatora, namiotów, pościeli i nie tylko.
Wiele osób spędza trochę czasu w domku z powodu zimna i częstych opadów śniegu, ale udaje im się zbudować i ogrzać jacuzzi do 38°C w 12 godzin. To, co robią, wydaje się szalone, ale w rozmowach z nimi twierdzą, że nurkowie są bardziej szaleni.
Być może w Lac Lioson nie znajdziemy niezwykłych podwodnych stworzeń ani wraków, ale dołączenie do Szwajcarów w ich niezwykłym pojęciu tego, co normalne, jest czymś wyjątkowym.
Niewiele jest miejsc na świecie, gdzie można opuścić miejsce nurkowe, zbiegając z góry w czasie dużych opadów śniegu, kończąc nurkowanie dokładnie w miejscu zaparkowania samochodu. Jakie to niesamowite?
Ukazał się w DIVER lipiec 2016
