Kolejne masowe zjawisko bielenia niszczy Wielką Rafę Koralową. ADAM SMITH i NATHAN COOK z australijskiego Uniwersytetu Jamesa Cooka nurkują i oceniają jego szanse na przeżycie.
To już oficjalne: Wielka Rafa Koralowa cierpi czwarte masowe wybielanie od 2016 r. 28 marca zanurkowaliśmy w rafę i na własne oczy zobaczyliśmy rozwijający się kryzys.
Przeczytaj także: Rozbudzaj nadzieję, że zdobędziesz bezpłatną wycieczkę do Indonezji
Schodząc pod powierzchnię rafy John Brewer w pobliżu Townsville, nasz wzrok natychmiast przyciągnął opalizująca biel, błękit i róż zestresowanych koralowców pośród głębszych brązów, czerwieni i zieleni zdrowszych kolonii.
To przygnębiające, ale aż nazbyt znajome uczucie. Poczucie „znowu zaczynamy”.
To pierwszy raz, kiedy rafa wybieliła się w naturalnych warunkach chłodzenia Układ pogodowy La Niña, co pokazuje, jak silna jest długoterminowa tendencja do ocieplenia wynikająca ze zmiany klimatu. Pomimo chłodnych warunków rok 2021 był jednym z najgorętsze lata w historii.
Kiedy koralowce blakną, nie są jeszcze martwe. Rafy koralowe, które ucierpiały na skutek powszechnego blaknięcia, mogą jeszcze się zregenerować, jeśli warunki się poprawią, ale szacuje się, że będzie to wymagało czasu do 12 lat. To znaczy, jeśli w międzyczasie nie wystąpią żadne nowe zakłócenia, takie jak cyklon lub inne zjawisko bielenia.
Jakie zatem warunki są potrzebne do regeneracji koralowców? A w jakich warunkach koralowiec umrze?
Co jest potrzebne, aby koralowiec umarł
To, czy koralowiec wytrzyma blaknięcie, zależy od tego, jak długo warunki pozostaną stresujące i do jakiego poziomu. Co więcej, niektórzy gatunki są bardziej wrażliwe niż inne, takie jak rozgałęzienia akropora koralowce, zwłaszcza jeśli wcześniej wyblakły.
Jeśli woda pozostanie zbyt ciepła przez zbyt długi czas, koralowce w końcu umrą. Ale jeśli temperatura wody spadnie, a światło ultrafioletowe stanie się mniej intensywne, koralowiec może się zregenerować i przetrwać.
Chociaż średnie temperatury morza na rafie utrzymują się obecnie powyżej średniej, wykazały oznaki ochłodzenia do średniej umożliwiającej przetrwanie koralowców.
Temperatury morza w Cleveland Bay, niedaleko Townsville, na początku marca przekroczyła 31℃, ale na szczęście obecnie spadła do poniżej 29℃. Podobnie w Whitsundays na rafie Hardy odnotowano temperatury sięgające 30℃, ale w ciągu ostatnich kilku tygodni spadły one do prawie 26℃.
Jeśli koralowiec rzeczywiście przetrwa blaknięcie, nadal ma to wpływ fizjologiczny, ponieważ wybielanie może spowolnić stopy wzrostu i zmniejszyć zdolność reprodukcyjna. Kolonie, które przetrwały, stają się również bardziej podatne na inne wyzwania, takie jak choroby.
Oznaki stresu
Przetrwanie zależy również od odporności każdego koralowca: jego zdolności do radzenia sobie z wyższymi temperaturami i zwiększonym stresem ultrafioletowym.
Na przykład szybko rosnące, rozgałęzione koralowce są najbardziej podatne na blaknięcie i zazwyczaj umierają jako pierwsze. Długowieczne masywne koralowce, takie jak pority, mogą być mniej podatne na blaknięcie, wykazywać minimalne skutki blaknięcia i szybciej się regenerować.
Korale mogą używać pigmentów fluorescencyjnych, aby chronić się przed nadmiernym promieniowaniem ultrafioletowym – trochę jak filtr przeciwsłoneczny, który pozwala koralowcom zarządzać, filtrować i próbować regulować wpadające światło.
Dla zwykłego obserwatora fluorescencyjne koralowce wyglądają na jasnofioletowe, różowe, niebieskie i żółte. Dla naukowców zajmujących się rafami fluorescencja jest oczywistym sygnałem, że koralowce są zestresowane i usiłują regulować swoją wewnętrzną równowagę. Jak widzieliśmy, białe i fluorescencyjne koralowce są obecnie częstym widokiem na wielu rafach.
Większość gatunków koralowców ma w swoich tkankach pigmenty fluorescencyjne. Niektóre są zawsze widoczne dla ludzi, szczególnie rozgałęzione koralowce o jasnoniebieskich lub różowych odcieniach na końcach gałęzi.
Inne są nigdy widoczne, a niektóre są widoczne tylko w okresach stresu cieplnego, kiedy kolonie koralowców wzmacniają te fluorescencyjne pigmenty, aby walczyć z rosnącą intensywnością ultrafioletu w cieplejszych morzach.
Koral nie potrafi przystosować się wystarczająco szybko
Naukowcy mierzą stres cieplny koralowców za pomocą wskaźnika zwanego „tygodnie ogrzewania stopniowego".
Tydzień grzewczy o jeden stopień ma miejsce, gdy temperatura w danym miejscu jest o ponad 1 ℃ wyższa od historycznej temperatury maksymalnej. Jeśli woda będzie o 2 ℃ wyższa od historycznego maksimum przez jeden tydzień, będzie to uważane za tydzień ogrzewania o dwa stopnie.
Ogólnie rzecz biorąc, w tygodniach ogrzewania o cztery stopnie naukowcy spodziewają się oznak stresu i blaknięcia koralowców. Zwykle śmierć koralowca trwa osiem tygodni ogrzewania.
Według Biura Meteorologii danew wielu częściach Wielkiej Rafy Koralowej, np. w pobliżu Cairns i Port Douglas, panuje obecnie okres temperatur od czterech do ośmiu stopni. Jednak w niektórych obszarach, w pobliżu Townsville i Whitsundays, po tygodniach ogrzewania wynoszących osiem stopni występuje silny stres związany z bieleniem.
Chociaż mamy nadzieję, że wiele raf koralowych odrodzi się po tej rundzie blaknięcia, nie można przecenić długoterminowych konsekwencji.
Kiedy koralowce wybielają się, wyrzucają swoje zooxantellae – jednokomórkowe algi nadające koralowcom kolor i energię. Niektóre koralowce mogą odzyskać swoje zooxantellae po zakończeniu procesu wybielania, ale zwykle trwa to od trzech do sześciu miesięcy.
Co gorsza, pełna regeneracja rafy nie wymaga żadnych nowych procesów blaknięcia ani innych zakłóceń w kolejnych latach. Biorąc pod uwagę, że od końca lat 1990. rafa zbielała sześciokrotnie, zgodnie z trajektoriami globalnego klimatu, wydaje się to mało prawdopodobny scenariusz.
Chociaż niektóre koralowce mogą nauczyć się radzić sobie z tymi nowymi warunkami, potencjalnie uzyskując większą tolerancję na ciepło zooxantellaerzeczywistość jest taka, że zmiany zachodzą zbyt szybko, aby koralowce mogły się przystosować w drodze ewolucji.
Poważne wybielenie w poprzednich latach oznacza również, że przyszłe zdarzenia mogą wydawać się mniej dotkliwe. Ale dzieje się tak po prostu dlatego, że większość koralowców wrażliwych na ciepło tak ma już umarł, co potencjalnie skutkuje niższym prawdopodobieństwem powszechnego, poważnego wybielenia.
Potrzebujemy silniejszych polityk i działań klimatycznych
Australia ma najlepszych na świecie naukowców zajmujących się morzem i zarządców parków morskich. Mimo to nasze zasady są oceniane jako „wysoce niewystarczające”, zgodnie z najnowszymi Climate Action Tracker.
Jeśli globalne emisje nie zmniejszą się, Australia może się ocieplić o 4 ℃ lub więcej ten wiek. W tym scenariuszu co roku na Wielkiej Rafie Koralowej będzie prawdopodobnie dochodzić do powszechnego blaknięcia koralowców od 2044 r.
W ostatnich latach pojawiło się kilka przebłysków nadziei w polityce federalnej, np rozpoznanie wypowiedzi egzystencjalne zagrożenie, jakie zmiana klimatu stwarza dla raf koralowych. Pomimo tego uznania brakuje znaczących działań, ponieważ jakakolwiek polityka bez działań w zakresie zmian klimatycznych jest nieskuteczna.
Jeśli rząd federalny, firmy i osoby fizyczne zajmujące się rafami mają wykazać się przywództwem i utrzymać zdrowe rafy, musimy współpracować i podjąć szybkie, drastyczne działania w celu zmniejszenia emisji gazów cieplarnianych.
Zobowiązanie się do bardziej rygorystycznego celu w zakresie emisji do 2030 r. i neutralnego śladu węglowego dla wszystkich przedsiębiorstw związanych z Wielką Rafą Koralową znacznie ułatwiłoby wykazanie rodzaju zmian wymaganych, jeśli rafy koralowe w ich obecnej formie mają przetrwać w przyszłości.
Artykuł pierwotnie pojawił się w Konwersacje. Adam Smith jest adiunktem i Nathana Cooka naukowiec zajmujący się morzem na Uniwersytecie Jamesa Cooka. Oświadczenie o ujawnieniu informacji: Smith otrzymuje fundusze od rządu Australii i stanu Queensland oraz Fundacji Wielkiej Rafy Koralowej, a Cook jest współprzewodniczącym Australijskiego konsorcjum na rzecz odbudowy koralowców. James Cook University zapewnia finansowanie jako członek The Conversation AU.
