Zaginął amerykański okręt podwodny podczas wojny na Pacyfiku, bombardowany głębinowo przez znany japoński statek eskortujący konwój. Nurkowie techniczni odkryli to niecałe 19 lat później, ale TYM LAWRENCEM pozostaje zaintrygowany eskortą, IJN Hatsutakaoraz barwną relację z zatonięcia jego zemsty przez innego amerykańskiego dowódcę podwodnego. Przygotuj się na przeniesienie do roku 1945, a następnie zobacz niezwykłe odkrycie wraku statku na wodach Malezji
Kapitan JW Travis pociesza się melodyjnym mruczeniem silników Pratt & Whitney – w przeciwieństwie do swoich obserwatorów, którzy próbują oprzeć się pokusie zaśnięcia, podczas gdy hipnotyczny szum uwodzi ich zmysły.
Przeczytaj także: Pokusy wypraw nurkowych: Filipiny i Malezja
Ich samolot PB4Y-1 Liberator zapewnia niewiele udogodnień, a przezwyciężenie zmęczenia ma kluczowe znaczenie w misjach zwiadowczych dalekiego zasięgu. Są już bliscy powrotu do domu, ale na razie do Luzon na Filipinach pozostaje ponad 10 godzin drogi. Filiżanka kawy pomoże obserwatorom wrócić do chwili obecnej.
Ślad piany zygzakiem przesuwa się przez okno. To niewielki konwój okrętów nawodnych – tankowca, jednostki pomocniczej i ich eskorty, dobrze widoczny na niebieskim tle.
2 maj, 1945
1500 Kapitan Travis przekazuje przez radio raport kontaktowy. Dziesięć tysięcy stóp poniżej kmdr Jarvis na okręcie podwodnym USS Baya odbiera go i płynie równolegle do wybrzeża, aby go przechwycić. Dwadzieścia węzłów na powierzchni – okręty podwodne klasy Balao są szybkie.
2155 USS Baya nawiązuje kontakt radarowy. Niestety wschodzi księżyc w pełni, więc z osłony ciemności niewiele będzie widać. Komendant Jarvis rzuca kostką.
2210 Cdr Jarvis wysyła raport kontaktowy do Cdr Latta na pokładzie innego okrętu podwodnego, USS Jaszczurka. Latta to 36-letni weteran służby na łodzi podwodnej, mający na swoim koncie dziewięć udanych patroli. Ten patrol jest dopiero jego drugim na pokładzie Jaszczurka ale charyzmatyczny dowódca już zyskuje reputację. Wrak japońskiej łodzi podwodnej RO49 stanowi świadectwo skuteczności jego nowej załogi, dzięki czemu zyskała przydomek „Lancerzy Latty”.
Komendant Latta przyglądał się zdemontowanemu motocyklowi Harley-Davidson, przechowywanemu wbrew przepisom w rogach mostu. Jego zastępca, porucznik Mendenhall, przywraca go do teraźniejszości i… Jaszczurka zmienia kurs.
2245 Komendant Latta potwierdza kontakt i odpowiada, informując, że konwój znajduje się na kursie podstawowym 310°, rzeczywista prędkość 9 węzłów. Wygląda na to, że oba statki eskortujące są wyposażone w radary. Cdr Jarvis na pokładzie USS Baya ustawia swoją prawą burtę konwoju, niestety umieszczając światło księżyca z tyłu.
2305 On Bayakmdr Jarvis wydaje rozkaz wystrzelenia dwóch torped na odległość 1,500 metrów. Na pokładzie statku eskortującego konwój IJN Hatsutaka, na mostek wchodzi 60-letni weteran por. kmdr Ozaki Takashi. Upłynęło siedem miesięcy jego rozkazu Hatsutaka wydajny statek i zapewnił mu niechętną reputację wśród amerykańskich okrętów podwodnych. Statek był stawiaczem min przystosowanym do eskortowania konwojów poprzez modernizację sonaru i zamontowanie ładunków głębinowych.
Zaalarmowany dźwiękiem silników lotniczych, Hatsutakaobserwacje ostrzegają kapitana o zbliżających się szlakach piany. Kieruje swój statek w ich kierunku i wąskim strumieniem przepływają wzdłuż jego statku. Zwiększając prędkość, Takashi szarżuje na agresora, otwierając ogień z broni ręcznej i armaty kal. 25 mm. Intensywna zapora przechodzi nad szczytem nisko położonego terenu Baya.
2320 Oba statki eskortujące oświetlają USS Baya w swoich reflektorach. Kdr Jarvis zawraca łódź podwodną, zwiększając prędkość i mając nadzieję na ucieczkę przed nadlatującymi statkami. Wyzywająco wystrzeliwuje w jego kierunku trzy torpedy Hatsutaka, ale jeszcze raz biegną wzdłuż eskorty.
Ponownie, Baya stara się uciec. Kdr Jarvis wystrzeliwuje więcej torped Typ 24 przed nurkowaniem awaryjnym i zmienia kurs, gdy tylko morze zalewa jego kiosk – jest to pierwszy ruch w śmiertelnej grze w kotka i myszkę.
Margines błędu jest niewielki. Wszystko zostaje zatrzymane. Mężczyźni dalej Baya stój w ciszy, przerywanej jedynie sygnałami sonaru, dowodem gorączkowych poszukiwań powyżej. Czekają na atak, który z pewnością nastąpi.
Mija kilka minut, zanim erupcja przerywa ciszę. Łódź podwodna kołysze się gwałtownie, a załoga zmusza się do opanowania nerwów, gdy wibracje przenikają ich do kości. Sześć bomb głębinowych w odstępie 10 sekund doprowadza ludzi do granic wytrzymałości.
2333 Na szczęście sygnały sygnalizatora tracą intensywność. Eskorty odwracają się i załoga USS Baya odetchnąć z ulgą. Kontakt trwał 28 minut.
Komendant Jarvis relacjonuje później: „To po prostu cud, że przeszliśmy przez tyle strzałów bez zadrapania”.
Baya spotyka się z USS Jaszczurka wcześnie 3 maja i obaj dowódcy tworzą plan. Jaszczurka ma nawiązać kontakt o 1400:XNUMX, a potem zanurkować w ślad za konwojem. Baya będzie czekać 10–15 mil dalej na torze. Jeśli nie będzie dalszego kontaktu pomiędzy obydwoma okrętami podwodnymi, Baya przechwyci konwój o 2000:XNUMX.
Baya nie nawiązuje już kontaktu Jaszczurkapomimo wielu prób. Więc Baya atakuje sam, ale ponownie zostaje wypędzony przez eskortę i wraca do Freemantle. Konwój i jego eskorta pozostają bez szwanku.
Zemsta za Lagarto
Komendant Franciszek Scanlan z innego okrętu podwodnego klasy Balao, USS Hawkbill, podał następującą relację z zatonięcia IJN Hatsutaka w dniu, w którym uznano, że USS Lagarto jest zaległy, 4 maja 1945 r.:
„[Ta] historia zaczyna się następnego dnia po zatopieniu przez nas małego konwoju, kiedy mieliśmy wieczorny program Fox Pearl Harbor usłyszeliśmy wiadomość od COMSUBPAC ogłaszającą utratę Lagarto w Zatoce Syjamskiej w wyniku ataku głębinowego przez niszczyciel Hatsutaka.
„Kapitan Jaszczurka (nasza siostrzana łódź zbudowana w Manitowoc) był moim wspaniałym przyjacielem, imieniem Frank Latta.
„Kiedy otrzymałem wiadomość o jego stracie, natychmiast poszedłem na listy przebojów i doszedłem do takiego wniosku Hatsutaka musiał eskortować konwój z Singapuru do Sajgonu. Najprawdopodobniej musiałaby wrócić do Singapuru po kolejny konwój i tym samym zapewnić zaopatrzenie Jastrzębiowiec z możliwością zemsty za stratę Jaszczurka.
„Wysłaliśmy więc wiadomość z prośbą o pozwolenie na odstąpienie od poleceń patrolowania na tyle długo, aby je podjąć Hatsutaka, który został zatwierdzony przez COMSUBPAC.
„Zajmując pozycję mniej więcej milę od Pulo Tengol, wyspy położonej mniej więcej w południowo-wschodnim krańcu Zatoki Syjamskiej, prawdopodobnie przechwycilibyśmy Hatsutaka, niezależnie od tego, którą drogą wróciła do Singapuru. Zapisałem w książce nocnych rozkazów kapitana, aby zachować czujność i używać dzwonka alarmowego u szczytu mojej pryczy, jeśli nawiążemy jakikolwiek kontakt.
„To była deszczowa noc, a my byliśmy blisko równika (oczywiście na powierzchni, ładując akumulatory). Rozebrałem się do buffa i zasnąłem na mojej pryczy. Następnym dźwiękiem, jaki usłyszałem, było pięć brzęczyków syreny alarmowej na mostku, które mówiły mi wyraźnie: „Kapitan na mostek, na dublecie!”
„W biegu uderzyłem o pokład i byłem już w połowie drabiny między sterownią a kioskiem, kiedy zdałem sobie sprawę, że w tym podekscytowaniu zapomniałem się ubrać! W końcu dotarłem do kiosku i powiedziano mi, że cel znajduje się w zasięgu torpedy i że mamy ustawiony ogień w komputerze danych torpedowych (TDC), gdzie Lou Fockele był zajęty kręceniem pokrętłami i namawianiem mnie, żebym się pospieszył .
„Docierając do mostu, chwyciłem nadajnik namierzający cel. Po potwierdzeniu namiaru przez grupę kierującą ogniem w kiosku, wydałem rozkaz wystrzelenia trzech torped w rozproszeniu w kierunku naszego celu, który wciąż znajdował się na południe, wzdłuż wybrzeża Zatoki Meksykańskiej, tak jak się spodziewaliśmy.
„Nasz stoper odliczył minutę od wystrzelenia torped. Na moście zostaliśmy nagrodzeni widokiem dużej eksplozji. Lou poinformował, że cel „zatrzymał się”. Potem nas zauważyła lub wykrył nas jej radar, gdy znaleźliśmy się pod ostrzałem dział średniego kalibru kilku statków.
„Odwróciliśmy się i szukaliśmy bezpieczeństwa, otwierając przestrzeń między naszą ofiarą a nami i mniej więcej w tym czasie jakiś towarzysz statku cicho przypomniał mi, że wciąż jestem całkiem nagi!
„Przez pozostałą część nocy nasz cel pozostawał nieruchomy, a my na powierzchni czekaliśmy na świt, aby ocenić sytuację. Zdaliśmy sobie sprawę, że znaleźliśmy się na bardzo nieprzyjaznych wodach. Całkowita głębokość Zatoki Syjamskiej wynosi około 15 metrów, a po zanurzeniu stępka znajdowała się zaledwie 27 metrów od dna.
„Poza tym problemem pomiędzy nami a dryfującym wrogiem leży (w świetle dziennym potwierdzone jako Hatsutaka) duże pole minowe rozłożone przez USA, na które nie chciałem wchodzić. Wodnosamolot wroga leniwie krążył wokół niszczyciela.
„W końcu pojawił się holownik morski, którego oczywistym celem było ukradzenie nam zwycięstwa. W tym czasie (być może 0900:5,000) byliśmy już zanurzeni, a zasięg naszego peryskopu wyposażonego w radar wskazywał, że jesteśmy oddaleni o XNUMX jardów od Hatsutaka.
„Nasze torpedy miały dwie opcje prędkości: 30 węzłów i 45 węzłów, z odpowiadającymi im zasięgami 5,000 jardów przy małej prędkości i około 3,000 jardów przy dużej prędkości, o ile pamiętam. Tak czy inaczej, gdybyśmy w ostateczności strzelili do wroga rybą, aby zapobiec jego ucieczce, musielibyśmy mieć dużo szczęścia.
„Jak każdy człowiek na pokładzie Jastrzębiowiec był najlepszy w swojej dziedzinie, miałem pełne zaufanie do naszego gangu torpedowego, który zapewnił nam „gorący, prosty i normalny” bieg. Kazałem przygotować przednią wyrzutnię do strzału, ustawić torpedę na maksymalną prędkość i małą prędkość, ze względu na pole minowe, na zerową głębokość biegu.
„W modlitwie i życzeniu wszelkiego szczęścia, jakie udało nam się zebrać, rozkazał wystrzelić torpedę z wyrzutni w przedniej komorze torpedowej. Z podniesionym peryskopem obserwowałem biegnącą każdą stopę tego dziecka przez pięć wiecznie długich minut, gdy zostawiało za sobą smugę niebieskiego dymu oleju smarowego.
„Mogę dać wam słowo, że widok tej ryby nieubłaganie zbliżającej się do nich poruszył załogę statku Hatsutaka strzelali do niego z każdej broni, jaką mieli, ale bezskutecznie. Kiedy patrzyłem, najszczęśliwsza torpeda w historii amerykańskich okrętów podwodnych trafiła w cel dokładnie pomiędzy kominami i rozerwała go na dwie szybko tonące części. Jaszczurka został pomszczony!”
Przeniesienie IJN Hatsutaki
W 2005 roku zespół na Trójząb, statek do nurkowania technicznego, którego właścicielem i operatorem jest Jamie McCloud, zlokalizował wrak USS Jaszczurka, społeczność nurkowa zauważył. Zaintrygowany zacząłem badać historię tego statku, a w szczególności losy IJN Hatsutaka, jego groźny wróg.
Uzbrojony w raport o stanie wojennym i pełen entuzjazmu udałem się do Dugun w Malezji i tamtejszych małych wiosek rybackich wzdłuż wybrzeża. Po kilku nocach spędzonych w małych pensjonatach trafiłem na rybaka, który chciał nas zabrać do miejsca, w którym regularnie zostawiał go ze starymi metalowymi odpadkami w sieciach.
Miejsce to znajdowało się pięć mil morskich od raportu wojennego i około 200 dalej Jaszczurka zostało odkryte. Zaaranżowałem wynajęcie łodzi dla tego mężczyzny i wróciłem do Tajlandii, aby zebrać zespół.
Tydzień później załadowaliśmy nocny statek do Chumporn. Tam wynajęliśmy minivana, który zabrał nas i nasz sprzęt do granicy z Malezją. Dwadzieścia cztery godziny później, po bezsennej nocy spędzonej na tylnym siedzeniu furgonetki, dotarliśmy na miejsce.
Na szczęście planowaliśmy osmarować naszą podróż whisky i jako dobrzy nurkowie techniczni trzymaliśmy się planu. Tak więc przekraczając granicę wcześnie, po ostatnim smarowaniu dla celnika (oferty bezalkoholowe), udaliśmy się na krótki spacer do Dugun.
Załadowaliśmy łódź rybacką o 11:XNUMX i udaliśmy się do celu. Łódź rybacka nosiła wszelkie oznaki upadku przemysłu i miałem nadzieję, że morze będzie łaskawe!
Trzy godziny później nasza grupa była skupiona wokół prowizorycznej echosondy, z kablem przywiązanym do drewnianego słupa przymocowanego do najsolidniejszej sztywnej rozpórki dostępnej na rynku. Wkrótce na dole naszego ekranu pojawił się guzek. Zaskoczeni szybkością wydarzeń, zaczęliśmy przygotować linię strzału, umieszczając ją w najpłytszym miejscu wraku.
Zaplanowaliśmy dwa nurkowania, a echosonda wskazywała tylko 35 m, wiedzieliśmy, że możemy wykonać długie nurkowania. Do tego widoczność na poziomie 20 m!
Z obawą jednak czekaliśmy na minus, na który nie trzeba było długo czekać – prąd był na tyle silny, że wyciągnął mrugnięcie ze skorupy. Pospiesznie ustawiona linia pomogła zrównoważyć część wysiłku potrzebnego do jej pokonania. Wreszcie weszliśmy do wody, ciągnąc się powoli w stronę zejścia do szafki Davy'ego Jonesa.
W polu widzenia pojawiła się lufa pistoletu, wyzywająco skierowana w stronę powierzchni, i w tym momencie; żółw szylkretowy przepłynął obok bez wysiłku, symbolika nie umknęła nam.
Ukryliśmy się za dużym kawałkiem skręconej metalowej płyty, dowodem intensywnej eksplozji, która zesłała ten statek do grobu. Następnie, gdy złapaliśmy oddech, zaczęliśmy kierować się w stronę miejsca, które według nas było dziobem, zakładając, że nasze informacje były prawidłowe. Po drodze mijaliśmy łuski kalibru 25 mm rozrzucone wokół stanowisk dział.
Instynktownie zaczęliśmy szperać i moją uwagę przykuł okrągły przedmiot. Pokryty łagodnym, białym koralowcem, który, jak wiedziałem, rośnie na mosiądzu, zacząłem go wykopywać.
Po 10 minutach udało mi się uwolnić obiekt. Podciągając się w stronę linii wspinaczkowej, szybko połączyłem mosiężną pętlę z workiem za pomocą smyczy i wypuściłem go na powierzchnię.
Szybka rozdzielczość
Zakończyliśmy nurkowanie, trzymając flagę w górę linii. Nasza dekompresja na szczęście trwała krótko na ostatnim przystanku. Spojrzałem na nasze znalezisko w samą porę, aby zobaczyć, jak się uwolniło i ponownie skierowało się na dno.
Znalezienie oprzyrządowania żeglarskiego z tabliczką producenta może pomóc w identyfikacji wraku, a zgubienie go na podnośniku jest tragiczne. Manny'ego, zespół nurkowy Lider B obiecał szybkie rozwiązanie.
Rzeczywiście, torba pojawiła się ponownie zaledwie 15 minut po opuszczeniu powierzchni. Wskoczyłem i przyciągnąłem się do metalowego przedmiotu. Gdy już dotarliśmy na łódź, zaczęliśmy czyścić instrument, a 70 lat wzrostu szybko minęło. Okazało się, że był to żyroskopowy kompas pryzmatowy z płytką producenta (zobacz zdjęcie wprowadzające) – jackpot!
Znalezienie żyroskopowego kompasu pryzmatycznego na trawlerze jest co prawda nieprawdopodobne, ale podczas następnego nurkowania wydobyliśmy łuskę armaty kal. 25 mm, pozostawiając pozostałe elementy rozrzucone po statku na miejscu. Nasze badania wykazały, że pierwszym odzyskanym przedmiotem rzeczywiście był Hatsutakakompas statku.
Japońskie zapisy pokazują, że Hatsutaka wdał się w konflikt z bombami głębinowymi i przypuszcza się, że późnym wieczorem 3 maja 1945 r. zatopił amerykański okręt podwodny. 10 sierpnia 1944 r. USS Jaszczurka został wykreślony z rejestrów Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych.
Artykuł ten upamiętnia najwyższą ofiarę złożoną przez 86 żołnierzy USS Jaszczurka, teraz w wiecznym patrolu.
TYM LAWRENCEM posiada Szafka Davy'ego Jonesa (DJL) włączone Koh Tao w Zatoce Tajlandzkiej, pomagając nurkom wyjść poza rekreacyjne nurkowanie i jest powiązany z profesjonalną szkołą nurkowania Nurkowanie w Internecie.
Prowadzi również tzw Klub Odkrywców Morza. Znany badacz wraków technicznych i jaskiń, członek Explorers Club New York, jest instruktorem technicznym PADI / DSAT. (Zdjęcie: Mikko Paasi)
Również na Divernet: Dzwon okrętowy, — Szukałem wraków, kiedy zatonęła łódź nurkowa"
