Trzy atrakcje zgrupowane w porcie Portland i związane z lądowaniem w D-Day podczas II wojny światowej przykuwają w tym miesiącu uwagę JOHNA LIDDIARDA. Ilustracja: MAX ELLIS
STAŁE OBSERWATORY WYCIECZKI WRAKOWE mógł ostatnio odczuwać objawy odstawienia, ponieważ priorytety wydawnicze nie pozostawiały miejsca w DIVER na pojawianie się tej funkcji co miesiąc. Kiedy piszę o trasie na ten miesiąc, jest sezon pantomimy, więc Boo! i syk!
Aby to nadrobić, wkraczamy w 15. rok Wycieczka po wrakuze specjalną, pierwszą w historii potrójną trasą koncertową. Brawo!
Znajdujące się blisko południowego falochronu Portland Harbour, mamy wraki statku desantowego, jednostki Bombardon i lichty VIC (Victualling Inshore Craft), na tyle blisko siebie, że zwykle jest między nimi linia, aby całość była łatwa przykryć podczas jednego długiego nurkowania.
Zwykle na obu końcach jednostki Bombardon i na dziobie statku desantowego znajdują się boje, dlatego nasza wycieczka rozpoczyna się na dziobie tego ostatniego.
Przy pełnej łodzi nurków każdy może mieć trochę więcej miejsca na łokcie, jeśli nurkowie zostaną rozdzieleni pomiędzy boje.
Lina boi jest przywiązana do słupka po lewej stronie dziobu barki desantowej (1) na głębokości 14m.
Łuk (2) jest płaski i opada do przodu, tworząc rampę prowadzącą z pokładu barki desantowej na plażę. Nawet przy załadowanym zbiorniku jednostki te miały zanurzenie zaledwie 3 stóp, więc na każdej plaży, z wyjątkiem najbardziej płaskiej, rampę często można było zrzucić na suchy grunt.
Od szczytu rampy, wzdłuż boków kadłuba, biegną liny, które można było wykorzystać do jej podniesienia.
Dno morskie znajduje się tutaj na głębokości 17 m, ale nie ma sensu z niego schodzić, a ponieważ jest tu muł, jest to bardzo dobry powód, aby pozostać znacznie powyżej niego i zachować widoczność.
Pracując na rufie, boki pokładu ładunkowego są od wewnątrz czystymi, płaskimi płytami i lekko uskoczonymi na zewnątrz (3) aby zapewnić półkę, na której montowane są dalsze słupki i małe słupki Samsona.
Podobnie jak dno kadłuba, burty są puste i zawierają zbiorniki wypornościowe, które można napełnić, aby dostosować zanurzenie i trym desantu do ładunku i warunków na morzu, a także można je wypompować, aby zminimalizować zanurzenie podczas zbliżania się do plaży.
O tylną część pokładu ładunkowego opierają się włazy (4) z bliźniaczych komór silnika.
Chociaż nie mam informacji na temat tego, jak doszło do awarii tego konkretnego statku desantowego, obecność włazów sugeruje, że silniki były w naprawie. Być może cumowanie zerwało się podczas burzy lub mały statek po prostu zatonął podczas złej pogody.
Kadłuby desantowe nie nadawały się szczególnie do żeglugi, a przy wyłączonych silnikach ten statek mógł z łatwością paść ofiarą którejkolwiek z tych przyczyn.
Zaraz za ładownią znajduje się mała sterówka (5). Konstrukcja sterówek statków desantowych była znacznie zróżnicowana, od niskiego otwartego ekranu po pełne kabiny.
Sterówka naszego wraku ma rząd okien na całą wysokość, więc byłaby to zadaszona kabina, która zapewniałaby sternikowi i jednej lub dwóm innym członkom załogi pewną ochronę przed warunkami atmosferycznymi.
Za sterówką znajdują się otwarte włazy prowadzące do dwóch komór silnika (6) z silnikami wysokoprężnymi przedstawionymi poniżej.
Na środku rufy znajduje się duża wciągarka (7) znajduje się nad schowkiem na kotwicę beczkową, chociaż rzeczywistej kotwicy tam nie ma.
Kotwica kedowa była niezbędną sztuczką, aby wylądować na lądzie. Gdy mały statek zbliżał się do plaży, kotwica została rzucona, a lina napięta, aby utrzymać statek pod kontrolą podczas surfowania. Następnie, po rozładowaniu, można było wciągnąć kotwicę, aby pomóc wyciągnąć statek desantowy z plaży.
Od rufy statku desantowego powinna znajdować się linia (8) prowadzący 60-70 m na południe do jednostki Bombardon. Jeśli nie, skieruj się w stronę falochronu i podążaj nim na południe. Bombardon opiera się bezpośrednio o falochron, więc nie można go przeoczyć.
Lina jest połączona ze sprzęgłem (9) który niósłby kabel łączący pojedynczy bombardon z następnym w łańcuchu.
Nasza trasa wycieczki zrywa teraz z tradycją i biegnie najpierw górną częścią Bombardonu (10) na głębokości od 12 m do 6 m. Przy maksymalnej głębokości 16m tak płytki pierwszy profil nie ma większego znaczenia, a pozwala nam później podejść do VIC-a od dziobu.
Pontony Bombardona tworzą przekrój X, co jest kluczową informacją, którą musiałem ponownie sprawdzić z wieloma korespondentami i podczas kolejnego nurkowania.
Kiedy po raz pierwszy nurkowałem na Bombardonie, z góry zakładałem, że jest to przekrój H i przy słabej widoczności błędnie to naszkicowałem! W każdym razie, teraz poprawione, jest to zdecydowanie sekcja X. W użyciu faktycznie spoczywałby na wodzie jako „+”, a nie „X”.
Jednostki Bombardona zostały zbudowane z górną i dolną stroną. Na tej rozbitej jednostce zgniły pokłady, a w szczególności cieńsza skorupa górnej gałęzi X (11), aby pozostawić kilka dziurek, przez które można ostrożnie przeplatać.
Kierując się teraz ponownie na północ, głębszą i ciemniejszą dolną stroną Bombardona, dochodzimy do trzeciego wraku naszej wycieczki na dziobie (12).
Ten mały VIC jest przywiązany do Bombardona i zostałby rozebrany, gdy Bombardon przerwałby cumowanie, a następnie zatonął o ścianę portu. Jedna z tych lin prowadzi przez kluzę na dziobie do pojedynczej wciągarki VIC, używanej zarówno do obsługi kotwic, jak i ładunku.
Otwarte chwyty (13) prowadzić na rufę do podstawy sterówki (14). Sama sterówka zostaje zmiażdżona pod Bombardonem.
Kocioł na tej klasie VIC znajdował się za sterówką (15), podczas gdy we wcześniejszych VIC i tradycyjnych puchach Clyde jest do przodu.
Ster opadł na dno morskie i nadal pozostaje na swoim miejscu (16), chociaż nad mułem widoczna jest tylko górna część. Bez głębokiego kopania nie da się stwierdzić, czy śmigło nadal jest na swoim miejscu.
Z rufy VIC jest tylko kilka metrów do końca Bombardona (17). Zabierz ze sobą wystarczającą ilość powietrza, a nurkowanie można łatwo ukończyć w ciągu godziny, bez obowiązkowej dekompresji.
Aby się wynurzyć, wybierz jedną z boi lub wypuść opóźniony SMB.
Nie zaleca się wychodzenia bez boi ze względu na niebezpieczeństwo ruchu łodzi na terenie portu.
CO ZROBILI W WOJNIE
LCM, jednostka Bombardona i zapalniczka VIC
LCM (ZMECHANIZOWANA STATKA LĄDOWA)
Ogólna forma sugeruje, że wrak statku desantowego to prawdopodobnie wrak LCM (zmechanizowanego statku desantowego). Przy naciśnięciu mógłby to być jeden z mniejszych wariantów LCT (czołgu desantowego). Dla pewności ktoś musiałby to zmierzyć.
Rozwój tych płaskodennych jednostek rozpoczął się podczas I wojny światowej dla wojsk desantowych, a następnie w latach trzydziestych i wczesnych czterdziestych XX wieku nastąpił postęp w postaci większych konstrukcji do przewozu pojazdów i czołgów.
LCM mógł przewozić kilka ciężarówek lub jeden czołg średni do wielkości Shermana. Najmniejsze LCT mogły pomieścić kilka czołgów.
JEDNOSTKA BOMBARDONA
Jednostki Bombardon były częścią prefabrykowanych portów Mulberry używanych do wyładunku zaopatrzenia na plaże D-Day. Również w porcie Portland kolejnym bardziej oczywistym elementem Mulberry jest para jednostek Phoenix, które wznoszą się nad wodą tuż przy Castletown.
Bombardony były stalowymi pontonami o długości 66 m i przekroju krzyżowym. Przeholowane przez kanał La Manche zostały połączone łańcuchami i zakotwiczone jako pływający zewnętrzny falochron dla portów Mulberry. Betonowe jednostki Phoenix zostały zatopione w celu wykonania wewnętrznych falochronów w połączeniu ze statkami blokowymi o kryptonimie Agrest.
Jednostki wielorybów pod ochroną Bombardonów, Feniksów i Agrestów zapewniły pływające doki, w których rozładowywano statki, a pływające groble łączyły je z plażami wspieranymi przez pontony Beetle.
Podczas sztormów, które nastąpiły po D-Day, wiele Bombardonów oderwało się od swoich miejsc do cumowania i spowodowało więcej szkód w innych częściach portów niż fale sztormowe.
Amerykański port na plaży Omaha został skutecznie zniszczony, a nadające się do odzyskania części wykorzystano do naprawy brytyjskiego portu na plaży Gold.
VIC (jednostka przybrzeżna z zaopatrzeniem w żywność)
Mały statek pod Bombardonem to VIC, używany do zaopatrywania statków na morzu lub przy cumowaniu oraz do przeładunku małych ładunków. Niektóre mogły być również używane do holowania barek.
VIC były morską adaptacją konstrukcji pufferów Clyde, budowaną w dwóch typach. Pierwsza miała 20 m długości i przypominała tradycyjną rozdymkę, z bojlerem i kominem przed sterówką.
Drugi, widziany podczas tego nurkowania, miał 26 m długości, kocioł i komin za sterówką oraz ładowność 120 ton. Niektóre VIC były również budowane z silnikami wysokoprężnymi lub przerabiane na nie.
PRZEWODNIK WYCIECZKI
DOJAZD TAM: W przypadku Weymouth jedź autostradą A37 lub A354 do Dorchester, następnie A354 do Weymouth i dalej do Portland przez Chesil Beach. Na drugim końcu plaży skręć w lewo na pierwszym rondzie na Hamm Beach Road, aby dostać się do przystani.
JAK ZNALEŹĆ: Współrzędne GPS statku desantowego to 50 34.37 N, 002 24.90 W, a Bombardona 50 34.33 N, 002 24.91 W (stopnie, minuty i miejsca po przecinku). Wraki leżą na dnie falochronu, Landing Craft na północy.
PŁYWY: Na wrakach można nurkować przy każdym stanie przypływu. Prąd może być niewielki, ale nie ograniczający nurkowania.
NURKOWANIE I POWIETRZE: Nurkowanie bułatowe, 07765 326728. Należy pamiętać, że wiele wraków w okolicach Port w Portland wymaga pozwolenia na nurkowanie.
NOCLEG: hotelu Aqua, 01305 860269
WODOWANIE: Kapsy są dostępne w Weymouth i Portland. Opłaty portowe i wodowania są płatne.
KWALIFIKACJE:PADI Otwarta woda lub BSAC Ocean Diver.
DALSZA INFORMACJA: Mapa Admiralicji 2255, Podejścia do Portland i Weymouth. Mapa przeglądu uzbrojenia 194, Dorchester, Weymouth i okolice. Informacje turystyczne w Weymouth 01305 785747.
PROS: Coś dla wszystkich. Nowo wykwalifikowani nurkowie mogą cieszyć się krótszym nurkowaniem tylko na jednym z wraków, podczas gdy doświadczeni nurkowie mogą zostać dłużej i badać szczegółowo.
Minusy: Widoczność może być słaba i łatwo jest wzburzyć muł.
GŁĘBOKOŚĆ: -20m
Dziękuję Smudge’owi, Paulowi Duckworthowi i Rossowi Finlaysonowi.
Ukazał się w DIVER w styczniu 2014
Uwielbiam wycieczki po wrakach