Wierzcie lub nie, ale to 10. urodziny Wreck Tour! To 120 wycieczek i ostatnia książka z filmami, interaktywna wideo gry i Wycieczka po wraku na lodzie do naśladowania (tylko żartuję). W tym miesiącu oryginalny zespół świętuje w wielkim stylu – JOHN LIDDIARD bada słynny liniowiec pod kanałem La Manche, a MAX ELLIS pokazuje nam, jak ten ogromny wrak wyglądałby w idealnym świetle
HMS MOŁDAWIA BYŁ WYKŁADZINA P&O O MASIE 9505 TON przerobiony na uzbrojony krążownik handlowy na potrzeby I wojny światowej. Kiedy nurkował, był to jeden z ulubionych guru wraków, Kendall McDonald's, a Kendall pytał mnie, odkąd zaczęliśmy Wycieczka po wraku kiedy Mołdawia pojawi się wycieczka.
Ale Mołdawia to duży i złożony wrak. Dziwne nurkowania, które na nim wykonywałem przez lata, przekonały mnie o jednej rzeczy; nie było mowy, żebym po prostu zanurkował i naszkicował go bez pomocy.
Poprosiłem więc Andy’ego Bakera z Poseidon Adventures, a on zebrał zespół, który umożliwił realizację całego projektu. Więcej na ten temat w naszym towarzyszącym artykule o tym, jak a Mołdawia jest zrobione – uważaj na to w marcu problem.
Tak więc rozpoczynamy naszą wycieczkę po jednym z najbardziej inspirujących wraków w nurcie sportowym w Kanale La Manche. Zwykły punkt do strzału Mołdawia jest blisko rufy.
Steve Johnson w Channel Diver konsekwentnie oddał strzał tuż obok jednego z 6-calowych dział (1), więc tam zaczyna się nasza wycieczka.
Osiem z tych dział zostało zamontowanych, gdy Mołdawia został powołany do służby wojskowej, czterech na dziobie i czterech na rufie.
Połączenia Mołdawia leży na lewej burcie, z pokładem prawie pionowym w pobliżu rufy. Pojedyncze działo nadal na miejscu po prawej burcie (1) skierowany w stronę powierzchni, z wierzchołkiem lufy na wysokości około 36 m.
Stojący pod prąd, pokryty klejnotowymi ukwiałami i hydroidami, robi wrażenie dla tych, którzy chcą po prostu zobaczyć najpłytszą część wraku i nie zapuszczać się dalej.
Niemniej jednak większość nurków będzie wypływać dalej, dlatego nasza trasa pozostaje po prawej burcie kadłuba, podczas gdy wzrok i fizjologia przyzwyczajają się do 38 m.
Tuż pod armatą znajduje się otwarty właz w kadłubie. To nie ma nic wspólnego z bronią; to tylko zbieg okoliczności, że pistolet został zamontowany nad nim.
Kierując się na rufę, mijając dwa rzędy pustych iluminatorów, gdy kadłub zaczyna zakrzywiać się w kierunku rufy, czas skręcić „w dół” w stronę stępki, aby zobaczyć dwa wały napędowe i ster (2). Podobnie jak pistolet, te wystają z prądu i są domem dla kilku ładnych zawilców. Obydwa rekwizyty zostały uratowane wiele lat temu.
Okrążając rufę, aby dołączyć do głównego pokładu, uważaj na dużego rdzawca, który lubi spędzać czas tuż pod rufą. Górna warstwa płyt kadłuba i główny pokład odpadły, pozostawiając rozstawione żebra kadłuba ułożone wokół zwykłych słupków i kip, które w większości nadal są na swoim miejscu (3).
Zakrzywiony schowek na rufie mieści układ kierowniczy. Nisko na zewnętrznej ścianie znajduje się mały telegraf zabezpieczony przez ścianę (4). Wspornik steru wznosi się przez środek tego przedziału (5), a silnik sterowy rozciąga się od wspornika steru w bok przedziału.
Z góry spadła duża płyta pokładowa i oparła się do góry nogami o zakrzywioną ścianę przedziału sterowego. Poniżej niego, drugie 6-calowe działo po prawej stronie jest nadal przymocowane i zwisa z mocowania (6).
Poniżej tego działa, schodzącego głębiej na dno morskie, na głębokość 47 m, znajduje się stożkowe mocowanie odpowiedniego działa na lewej burcie (7).
Brakuje samego działa, zostało uratowane lub zakopane pod gruzami z górnych pokładów, które spadły w pobliżu.
Kilka metrów dalej na dnie morskim znajduje się mała wciągarka towarowa (8), a następnie maszt rufowy (9). W tym miejscu zamontowano mocowania działa, ponieważ ta część kadłuba i pokładu była już wzmocniona, aby pomieścić maszt i wciągarkę.
Wracając do wraku, większość pokładów nad głównym pokładem runęła kaskadą. Dolne pokłady, ponieważ są mocniejsze i cięższe, aby utrzymać pokłady powyżej, nie upadły tak nisko (10).
Na tarasach zachowała się duża część pierwotnego drewnianego tarasu.
Patrząc w górę, pierwsze działo na naszej trasie (1) mogą być widoczne powyżej przy zwykle doskonałej widoczności. Podejrzewam, że gdzieś pod zawalonymi pokładami i gruzem zakopane jest odpowiednie działo i uchwyt z lewej strony pokładu. Jednak po wciągnięciu włoka we wrak wszystko w tym obszarze jest częściowo zasłonięte i trudne do zobaczenia.
W połowie wraku z pokładu wystająca rura (11) to dolna część masztu, którą napotkaliśmy wcześniej. Przed tym, na poziomie głównego pokładu, znajduje się duża wanna (12), z wysokimi burtami, aby zapobiec wyciekaniu wody podczas kołysania się statku. W pobliżu znajduje się umywalka, zakopana wśród gruzów czegoś, co prawdopodobnie było kabiną pierwszej klasy.
Napotkany wcześniej włok został przeciągnięty przez wrak. Obok tego, blisko linii środkowej pokładu, znajdują się dwa zbiorniki na wodę (13). Być może jeden z nich dostarczał gorącą wodę do kąpieli.
Bezpośrednio nad zbiornikami kadłub wraku został rozbity, aby uratować kondensatory. Dwa z siedmiu kotłów Mołdawii spadły na powstałą przestrzeń (14), (15). Podejrzewam, że pod nimi zakopane są pozostałości silników.
Prawa burta i górna część kadłuba biegną teraz do przodu w prawie nienaruszonym stanie, z dwoma rzędami iluminatorów (16).
Kierując się ponownie głębiej, główny pokład zaczyna oddzielać się od kadłuba, chociaż część górnego pokładu jest nadal przymocowana (17), a cała konstrukcja jest nadal prawie pionowa. Powód zwiększonej wytrzymałości tej sekcji staje się wkrótce oczywisty, ponieważ para małych masztów łodzi ratunkowych opiera się płasko o górny pokład.
Patrząc uważnie na bok tej kabiny, metalowe szczeble stanowią drabinę, po której załoga mogła się wspiąć, aby uzyskać dostęp do żurawi.
Przed tą częścią nienaruszonej kabiny kończy się górny pokład, a kąt głównego pokładu zmienia się do około 30° od poziomu, w miejscu, w którym zsunął się z kadłuba.
Z prawej burty pokładu, na wysokości 42 m, powyżej widać wystający kadłub. Teraz z pokładu wyłamano parę wciągarek (18), (19), z innym zbiornikiem na wodę pomiędzy nimi.
Przed nimi prostokątna zrębnica na pokładzie (20) wspierałaby rufę Mołdawiadwa lejki.
Lejki są zwykle wykonane z cienkiego metalu w porównaniu z kadłubem statku, więc nie jest zaskoczeniem, że nie pozostała żadna część konstrukcji lejka. Wszystko, co miało związek z kanałem dymowym łączącym kotły, uległo zniszczeniu lub zostało ukryte w miejscu, w którym pokład wysunął się z wraku.
Wciągarki (18), (19) podałby wiertnice po obu stronach (21), (22). W przeciwieństwie do wdzięcznie zakrzywionych żurawi łodzi ratunkowych, są one przysadziste i prostokątne, z wieloma krążkami linowymi, prowadzącymi liny do opuszczania i podnoszenia większych łodzi.
Derrick po prawej stronie pokładu (21) przewrócił się, natomiast ten skierowany w stronę lewej burty (22) jest wyprostowany.
Podejrzewam, że po każdej stronie znajduje się drugi żuraw, na poziomie wciągarek, być może ukryty pod włokiem, który wciągnął się pod wciągarki, lub zakopany pod gruzem.
Dalej nasza trasa mija kolejną kabinę (23), ponownie z zakrzywionymi żurawiami łodzi ratunkowych na górnym pokładzie, ale tym razem z dużą częścią konstrukcji, która podtrzymywałaby osłonę przeciwsłoneczną nad głównym pokładem, pozostałą nienaruszoną, szczególnie po lewej stronie.
Teraz dochodzimy do kolejnego prostokątnego zrębnicy na pokładzie (24), który wspierałby naprzód Mołdawiadwa lejki. Na prawej burcie wystający kadłub nieco się opadł i znajduje się teraz bliżej pokładu, nad parą słupków cumowniczych.
Po lewej stronie do pokładu przymocowana jest odpowiednia para słupków, podobnie jak krótki odcinek poręczy.
Na dnie morskim kolejny duży zbiornik na wodę (25), wciąż przymocowany do płyty montażowej, leży skierowany w stronę wraku.
Pozostając na dnie morskim, przekrój skrzynkowy w kształcie litery T (26) spadł bliżej lewej burty pokładu, obok kolejnej pary słupków cumowniczych. Bezpośrednio przed nimi znajduje się montaż (27) dla jednego z czterech przednich dział kal. 6 cali, chociaż w pobliżu nie ma śladu działa.
Tuż za nią znajduje się otwarta rama nadbudówki, na której opiera się odpowiednie 6-calowe działo z prawej burty, spadłe z mocowania i odwrócone do góry nogami (28).
Pozostałości grodzi przecinają pokład, z króćcem drzwi pośrodku i skierowanym do przodu (29) i zarys ganku na tarasie za nim.
Byłoby to główne wejście z pokładu w pobliżu ładowni dziobowej do sterówki powyżej.
Po prawej burcie na pokładzie znajduje się kolejna sekcja skrzynkowa w kształcie litery T (30), identyczny z tym spotykanym po lewej stronie (26).
Nie potrafię zidentyfikować tych cech. Czy były częścią konstrukcji sterówki i mostu? Lub część sprzętu do przeładunku ładunków?
Zdecydowanie do tego celu służy wysięgnik dźwigu (31) leżące w obszarze przedniego uchwytu. Powyżej, z prawej burty kadłuba, zwisa mocowanie działa (32), z upadłego pistoletu minął wcześniej (28).
Na środku przedniej części ładowni znajduje się kolejny duży zbiornik na wodę (33). Tuż nad tym 6-calowe działo dziobowe na prawej burcie upadło do góry nogami (34), wraz z mocowaniem armaty wyrwanym z kadłuba.
Odpowiednie działo portowe (35) jest nadal na swoim miejscu, zanurzony w dnie morskim, z widocznym jedynie zamkiem.
Tutaj do wraku wciąga się kompletny włok, wraz z gumowymi zabezpieczeniami liny i deską wydrową, czyli łopatką służącą do utrzymywania otwartego ujścia włoka.
Siatka biegnie po tylnej części dziobu i jest utrzymywana w górze za pomocą pływaków. Przy typowo dobrej widoczności łatwo jest tego uniknąć, jednak proszę mieć na uwadze obecność tej sieci przy wystrzeliwaniu opóźnionego SMB.
Pokład dziobowy znów jest wyprostowany, oddzielony od kadłuba. Wieża do obsługi kotwic (36) do wieszania kotwic na pokładzie znajdują się na środku pokładu, z bomem skierowanym w dół i z powrotem do włoka.
Po obu stronach kotwice obsługiwane są przez parę kabestanów (37). Łańcuch jest nadal na swoim miejscu i prowadzi wzdłuż prowadnic i w dół przez kluzy.
Część lewej burty dziobu oddzieliła się od prawej burty i zamieniła się w gruz na dnie morskim poniżej pokładu dziobowego (38). Patrząc uważnie poniżej, na końcu łańcucha widać wał kotwicy portu.
Odpowiednia kotwica na prawej burcie pozostaje na swoim miejscu (39), mocno w prawą burtę dziobu.
Patrząc od wewnątrz na dziób, kluza jest uszkodzona, a odcinki zwisają z łańcucha prowadzącego z powrotem na pokład i kabestan. Aby łańcuch tak się wybiegał, musiał biec swobodnie, co sugeruje, że uszkodzenie nastąpiło wkrótce po Mołdawia zatonął, być może nawet dziobem mocno uderzającym w dno morskie, gdy statek tonął.
Aby zakończyć nurkowanie, najwyższy punkt dziobu (40) jest na 40m. W zależności od tego, jak wzrasta prąd, może to nie być najbezpieczniejsze miejsce na wypuszczenie opóźnionego SMB, ponieważ znajduje się ono tuż obok włoka.
Podczas przypływu faktycznie zatrzymałem się na głębokości, wspinając się po sieci i wypuściłem opóźniony SMB ze szczytu (41) na 25m.
Większość nurków będzie chciała wykonać trzy nurkowania, aby zobaczyć wszystko podczas tej wycieczki i trochę zwiedzić na własne oczy. Pierwsze dwa nurkowania można najlepiej podsumować jako rozpoczynające się od pistoletu (1). Pierwsze nurkowanie mogłoby objąć wrak za rozszczepieniem i zakończyć się przy kotłach (14), (15).
Drugie nurkowanie następnie zmierza do przodu od podziału i kończy się opóźnionym SMB gdzieś w drodze do przodu.
Aby wykonać trzecie nurkowanie, poproś kapitana, aby rzucił strzał na dziób i przemierz trasę z powrotem od dziobu w stronę rufy.
TWORZENIE ASA
HMS MOŁDAWIA, uzbrojony krążownik handlowy. ZBUDOWANY W 1903, ZATOPIONY 1918
JOHANN LOHS CONNED UB57 OUT z bazy Pierwszej Flotylli w Brugii na otwarte morze w Zeebrugge 20 maja 1918 r. Jego misją było zejście kanałem La Manche i zatopienie jak największej liczby statków alianckich, pisze Kendall McDonald.
Po południu 22 maja zbliżał się do swojego ulubionego miejsca śmierci w pobliżu latarni morskiej Owers w pobliżu Sussex. Kiedy to zrobił, HMS Mołdawia wpłynął do kanału La Manche i skierował się na wschód.
Mołdawia i jej siostrzany statek Mongolia były pierwszymi ze słynnych liniowców pasażerskich P&O serii M. Zbudowany w Greenock przez Caird & Co, miał 521 stóp długości i 58 stóp belki. Mając 9505 ton brutto, był ogromnym, szybkim i pięknym statkiem. Jedyną krytyką jej budowniczych było to, że ponad 1000 iluminatorów sprawiało, że jej boki były „nadmiernie perforowane”.
Zwodowany w 30 r. kosztował dziś równowartość 1903 milionów funtów. 11 grudnia tego samego roku odbył swój pierwszy planowy rejs z Londynu do Kolombo, Melbourne i Sydney, udowadniając, że jej silniki o mocy 12,000 18.5 KM mogą z łatwością utrzymać prędkość 18 węzła przy pomocy Podwójne śmigła o średnicy XNUMX stóp.
Ta maksymalna prędkość i duża przestrzeń pasażerska dla 348 pasażerów pierwszej i 166 drugiej klasy uczyniły ją wielką faworytką podczas australijskiej podróży. Jednak jej dni żeglugowe zakończyły się w 1915 r., kiedy został zarekwirowany przez rząd.
HMS Mołdawia był uzbrojonym krążownikiem handlowym, wyposażonym w osiem 6-calowych dział, ale to jego prędkość, a nie uzbrojenie, uratowało go podczas kilku bliskich wezwań podczas służby wojennej.
W maju 1918 roku szybko popłynął nocą w górę kanału La Manche, wszystkie 1000 iluminatorów było zaciemnionych. Na pokładzie było 907 żołnierzy z 58. pułku 8. Brygady Piechoty USA. Ci „chłopcy” weszli na pokład w Halifax w Nowej Szkocji i stanowili część półtora miliona, którzy mieli przedostać się na pola bitew Francji po wypowiedzeniu przez USA wojny Niemcom.
Lohs wypłynął na powierzchnię i zatrzymał się UB57silników, gdy 182-metrowy U-Boot został ukryty po „ślepej” północnej stronie latarniowca Owers.
Niewiarygodne, że większość latarniowców z Wielkiej Wojny nie była niepokojona, nadal ostrzegając zarówno przyjaciół, jak i wrogów przed naturalnymi zagrożeniami dla żeglugi.
Dowódcy łodzi podwodnych wcześnie nauczyli się używać ich jako znaczników. Statki handlowe, na które polowali, wykorzystywały latarnie jako wskaźniki kursu, więc łodzie podwodne rzadko czekały na próżno.
Lohs poczekał całą godzinę, zanim wypuścił swoją 30-osobową załogę w małych grupach na obudowę, aby odetchnąć świeżym powietrzem, podczas gdy dwóch oficerów skanowało horyzont przez okulary nocne. Potrzebował jeszcze tylko jednego dużego zabójstwa, aby zatopić 100,000 XNUMX ton alianckich statków i zakwalifikować się do miana „asa”.
Ale niebo wskazywało na świt, zanim wysłano dźwięk silników na zachód UB57 na stanowiska bojowe.
Lohs zanotował „konwój statków handlowych składający się z pięciu dużych parowców strzeżonych przez więcej niż jeden niszczyciel”.
Porzucenie tajemnicy, UB57 ruszyła za nimi na powierzchnię, szybko osiągając prędkość maksymalną 13.4 węzła. Z pewnością obserwatorzy konwoju dostrzegli jego rozbryzgi, obudzili się albo usłyszeli jego silniki pracujące na pełnych obrotach? Ale nie, gdy Lohs zbliżał się do tylnych statków, rozkazał „Tauch!”
Za 15 sekund UB57cztery dziobowe i jedna rufowa wyrzutnie torpedowe znalazły się pod spodem. Po kolejnych pięciu sekundach wokół jej działa kal. 8.8 cm pojawiła się piana.
Jeszcze dziesięć i całe 650 ton łodzi podwodnej znalazło się pod powierzchnią. Jednak nurkowanie zmniejszyło jej prędkość do 7.8 węzła i Lohs pomyślał, że stracił konwój. Potem, gdy nastał świt, statki przekroczyły jego dziób.
W TYM ŚWIETLE TAKIE DUŻE był wiodącym statkiem eskortowym w jego peryskopie, że Lohs prawie zapomniał zamówić strzał z łuku. Zdążył wystrzelić tylko jedną torpedę.
Eskorty prawie go dosięgły, a ponowne nurkowanie zajęło mu tak dużo czasu, że obawiał się, że stępka najbliższego niszczyciela pęknie UB57 otwarte.
U-Boot był już w połowie zanurzenia i nurkował stromo na dno morskie, gdy stłumiona eksplozja oznajmiła załodze, że torpeda dotarła do celu. Była 4.55:XNUMX rano. Niecałą minutę później spadły bomby głębinowe.
On Mołdawiamostku, echa eksplozji niemal pod kapitanem Arthurem H. Smythem na lewej burcie na śródokręciu wciąż go ogłuszały. Jednak obrażenia nie wydawały się zbyt poważne i Mołdawia kontynuowane pod władzą.
Załoga znajdowała się na stanowiskach bojowych, a niebieskie kurtki obsługiwały każde działo, gdy eskorty zrzucały kolejne bomby głębinowe, ale nie mieli celu.
Żołnierze zebrali się na pokładzie, gdzie 56 nie odpowiedziało na apel. Wyniesiono innych ciężko rannych mężczyzn. Zaginieni i ranni przebywali w przedziałach za miejscem, w którym uderzyła torpeda. Później zmarł kolejny mężczyzna.
Mołdawia gotowano na parze przez 15 minut, po czym zwolniło i osiadło, co najwyraźniej nie trwało długo na powierzchni.
Zwykły marynarz powiedział później: „Większość z nas siedziała w hamakach, kiedy nastąpiła eksplozja. Było to słychać i czuć na całym statku. Wszyscy pojawili się na raz. Niektórzy wyszli na pokład w swoim nocnym ekwipunku. Nie było żadnego rodzaju paniki. Eskorta przybyła w uporządkowany sposób i zabrała wszystkich.
Konwój ruszył dalej szybko Mołdawia delikatnie opuść rufę. Nagle wielki statek podniósł dziób i zniknął. Na dnie morskim przewrócił się do portu. Pod wrakiem wciąż znajduje się ogromna rana od torpedy.
UB57 wymknęła się niezauważona, aby kontynuować swoją misję, która obejmowałaby zatopienie liniowca Kyarra (Wycieczka po wraku 47) w pobliżu Anvil Point, przed powrotem do Zeebrugge w dniu 1 czerwca. Lohs i w ogóle UB57załoga zaginie podczas kolejnej misji nad kanałem La Manche w sierpniu.
PRZEWODNIK WYCIECZKI
DOJAZD DO: Marina w Brighton znajduje się na wschód od centrum miasta, niedaleko autostrady A259 prowadzącej do Newhaven i Eastbourne. Łodzie czarterowe wchodzą na pokład od zachodniej strony mariny, z pontonu położonego najbliżej parkingu wielopoziomowego
JAK ZNALEŹĆ: Współrzędne GPS to 50 23.20 N, 000 28.80 W (stopnie, minuty i miejsca po przecinku). Dziób skierowany jest na południowy zachód.
PŁYWY: Połączenia Mołdawia najlepiej nurkować na niskim luzie, 30 minut przed niskim stanem Brighton. Odpływ również jest spokojny 30 minut przed wysokim poziomem wody w Brighton, ale wrak znajduje się kilka metrów głębiej.
NURKOWANIE: Wycieczka organizowana przez Poseidon Adventures, 01487 843813. Nurkowanie z Nurek kanałowy 01273 301142.
POWIETRZE: Centrum nurkowe w Brighton jest w parku handlowym Marina, 01273 606068.
NOCLEG: Obiekt B&B może zorganizować firma Poseidon Adventures.
KWALIFIKACJE: Nurkowanie na powietrzu o rozszerzonym zasięgu, najlepiej wykonywać w zestawie podwójnym z bogatą mieszanką dekompresyjną lub na słabym trimixie.
WODOWANIE: Poślizgi w Brighton, Shoreham i Littlehampton.
DALSZA INFORMACJA: Mapa Admiralicji 1652, Selsey Bill do Beachy Head. Mapa przeglądu uzbrojenia 198, Brighton i Lewis, Worthing, Horsham i Haywards Heath. Nurkuj w Sussexautorstwa Kendalla McDonalda. Wraki kanału z I wojny światowej przez Neila Mawa.
Plusy: Jeden z najbardziej imponujących wraków południowego wybrzeża. Wystarczająco daleko od brzegu, aby zapewnić doskonałą widoczność.
Wady: Sława Mołdawia ma tendencję do przyciągania nurków, którzy nie są na to gotowi. Sieć może być niebezpieczna, jeśli wrak zostanie zanurkowany przy słabej widoczności.
GŁĘBOKOŚĆ: 45m +
Dziękuję Andy’emu Bakerowi, Johnowi de Larie, Cathy de Lara, Lawsonowi Everidge’owi, Andrei Everidge, Steve’owi Johnsonowi, Tony’emu Dobinsonowi.
