Ten niemiecki uzbrojony trawler zatopiony przez brytyjskie samoloty u wybrzeży Guernsey w 1944 roku spodobał się JOHNowi LIDDIARDOWI. Ilustracja: MAX ELLIS
SIERPIEŃ WYCIECZKA WRAKU JEST MIŁE mały uzbrojony trawler z różnicą. The Doktor Rudolf Wahrendorf służył w służbie niemieckiej z rejestracją Kriegsmarin V209i eskortował konwój, który został zaatakowany przez brytyjskie samoloty i zatonął w podejściu do St Peter Port na Guernsey na Wyspach Normandzkich.
Przeczytaj także: Powyżej 18 m: Bouley Bay w Jersey Diving Jersey
Wrak znajduje się na tyle blisko St Peter Port, że należy sprawdzić w kontroli portu, kiedy można bezpiecznie nurkować i postępować zgodnie z jego instrukcjami.
Najwyższym punktem wraku i punktem wyjścia naszej wycieczki jest pokładówka na rufie. Filar (1), zamocowany przez tę nadbudówkę i sięgający ponad nią, jest w rzeczywistości podporą dla platformy działa przeciwlotniczego.
Za pokładówką, na pokładzie głównym, na wysokości 28 m, znajduje się wciągarka włokowa (2). Kadłub i pokład po lewej stronie są uszkodzone, ale bezpośrednio za wciągarką wzmocniony obszar pokładu jest nienaruszony.
Prowadzi to do zaokrąglonej bramy (3) aby liny włokowe przesuwały się po rufie bez otarć. Pierwotnie zbudowany w Finlandii jako trawler rybacki Prince Rupert, w niemieckiej służbie wojskowej ta wciągarka i brama byłyby używane do kabli do zamiatania min.
Pod rufą ster (4) jest zwrócony na prawą burtę i częściowo zakopany w piasku na głębokości 33 m. Śmigło zostało uratowane, aby pozostawić zwykły czop wału.
Prawa burta kadłuba jest w lepszym stanie. Na głównym pokładzie kadłub jest skolonizowany przez różowe wachlarze morskie i czerwone palce, chudsze krewne bardziej znanych białych i żółtych palców martwego mężczyzny, z czerwonym tułowiem i różowo-białymi polipami.
Para słupków (5) znajduje się za szczeliną w nadburciu. Ściany nadbudówki są częściowo przegniłe, co pozwala zajrzeć do środka, ale nieco dalej z przodu widać otwarte drzwi (6) zapewnia łatwiejszy sposób włożenia głowy do środka i obejrzenia.
W tych drzwiach znajduje się stożkowy uchwyt czopowy dla mniejszego pistoletu, być może czegoś wielkości karabinu maszynowego.
Kolejna mała wciągarka rozciąga się na przedni koniec pokładówki. Bezpośrednio przed tym silnik jest zakopany pod gruzem, chociaż niektóre części jego górnej części pozostają odsłonięte. Po lewej stronie pokład i burta kadłuba są ponownie uszkodzone (7), co pokazuje, że atak powietrzny nastąpił z lewej burty statku.
Następną konstrukcją dalej są pozostałości sterówki (8), łatwo dostępny, ponieważ boki są w większości zniszczone. Wewnątrz ster upadł wśród gruzu, a częściowo połamane szprychy i piasta koła statku nadal są przymocowane. W stalowym otworze w pokładzie znajduje się drabina prowadząca w dół do maszynowni.
Bezpośrednio przed sterówką montowana jest kolejna wciągarka, potem mała zrębnica (9) na głównym pokładzie zapewnia wąskie wejście do ładowni przedniej.
Po drugiej stronie tej małej części nienaruszonego pokładu znajduje się kolejne stożkowe działo z czopem, płasko na pokładzie, a następnie wzmocniona platforma, na której można było zamontować kolejne duże działo przeciwlotnicze (10), który udało się uratować. Przed tym odpowiednia tarcza pistoletu (11) spoczywa twarzą w dół na pokładzie.
Nasza wycieczka dotarła już do dziobu. W służbie był on przykryty pokładem ochronnym. Wszystko, co z tego pozostało, to szeroki łuk ze stali (12), co zapewnia przyjemną małą przeprawę.
Wciągarka kotwiczna jest częściowo osłonięta pod tylną częścią pokładu osłonowego. Następnie, pośrodku, rurowa podstawa przedniego masztu schodzi przez główny pokład.
Lewa strona dziobu jest mocno uszkodzona na poziomie głównego pokładu (13), czyli po prostu kupa gruzu, będąca domem dla niektórych dużych węgorzy kongerów. Żadnych kotwic nie ma na miejscu ani na dnie morskim, więc i one najprawdopodobniej zostały uratowane.
Wracając na rufę wzdłuż prawej burty dziobu, schody (14) które sięgałyby szczytu pokładu osłonowego, uległy zniszczeniu i osunęły się, zatrzymując się w połowie wysokości grodzi.
Małe pionowe dziury przegniły w stalowym kadłubie pomiędzy żebrami, powiększając się nieco i tworząc znacznie większe pęknięcie (15) tuż przed sterówką. Biorąc pod uwagę wszystkie uszkodzenia od ataku po drugiej stronie kadłuba, pęknięcie to jest prawdopodobnie wynikiem osiadania osłabionego kadłuba na dnie morskim.
Po powrocie na główny pokład resztę czasu można przeznaczyć na dokładniejsze przyglądanie się sterówce lub pozostałościom silnika (16), przed powrotem do linii strzału i wzniesieniem.
Trzymanie się blisko wejścia do portu ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa. Nie chciałbyś zejść na szlak dużego statku, szybkiego promu, a nawet jednej z hord jachtów lub pałaców dżinowych, które w piękny dzień tłoczą się przed portem.
Zbombardowany przez Brytyjczyków
DOKTOR RUDOLF WAHRENDORF, uzbrojony trawler. Zbudowany w 1928 r., zatopiony w 1944 r
ZBUDOWANY W 1928 ROKU przez G Seebecka w stoczni Wesermunde w Niemczech jako trawler parowy dla fińskich właścicieli, statek ten został zwodowany jako Prince Rupert. Ale Finowie wkrótce sprzedali ją Niemcowi Grundmannowi Groschelowi z Geestermunde, który zmienił jej nazwisko na Doktor Rudolf Wahrendorf, podał jej oficjalny numer wędkarski PG383 i zarejestrowała swój port macierzysty jako Bremerhaven, pisze Kendall McDonald.
Następnie trawler o masie 381 ton, długości 148 metrów, szerokości 25 stóp i zanurzeniu 12 stóp, wyruszył, napędzany trzycylindrowym silnikiem parowym, w udaną karierę rybacką, która trwała aż do wybuchu drugiej wojny światowej.
Niemiecki Kriegsmarin przejął mocny trawler w Wigilię Bożego Narodzenia 1939 roku. Uzbrojenie go w działo 40 mm na dziobie i 20 mm na rufie uczyniło z niego Verpostenboot (okręt strażniczy) z oficjalnym numerem morskim V209.
W lipcu 1944 roku był uzbrojonym trawlerem eskortowym stacjonującym w St Peter Port na Guernsey. Został wyposażony w większe działa rufowe, ale podobnie jak większość niemieckich statków po D-Day, nigdy nie pływał samotnie po kanale La Manche ani w godzinach dziennych.
Kiedy go widziano, zwykle dowodził eskortą małych statków handlowych i dotrzymywał towarzystwa dwóm lub trzem innym uzbrojonym trawlerom.
Wieczorem 24 lipca 1944 roku pięć samolotów Grumman Avenger z 850 Dywizjonu Sił Powietrznych Floty, 19. Dowództwa Wybrzeża Grupy z Perranporth w Kornwalii, uczestniczyło w patrolu przeciw okrętom. Plan lotu zakładał, że wczesnym wieczorem przelecieli nad Wyspami Normandzkimi i przelecieli blisko Guernsey.
Trzyosobowe załogi tych wielkich amerykańskich bombowców torpedowych widziały trzy małe statki handlowe eskortowane z portu St Peter Port przez trzy uzbrojone niemieckie trawlery. The Doktor Rudolf Wahrendorf prowadził, a pozostali zapewniali ścisłą eskortę na tyły małego konwoju zaopatrzeniowego.
Avengersi natychmiast opadli nisko, aby rozpocząć serię bombardowań. Nie mieli na pokładzie torped; zamiast tego w każdej z zatok znajdowały się cztery bomby o masie 500 funtów.
Pierwsze dwa bombowce zaatakowały Doktor Rudolf Wahrendorf i statek handlowy za nim. Ogromne błyski pokazały bezpośrednie trafienia.
Drugi statek w linii, statek handlowy o wyporności około 1000 ton, również został trafiony, a na jego pokładzie widać było błyski bomb. Wkrótce pokryła się kłębami dymu, a płomienie przeskoczyły 60 metrów nad nią. Wyglądała, jakby powoli tonęła.
Późniejsze doniesienia mówiły, że widziano ten statek wyrzucony na brzeg na północ od portu.
Nie było wątpliwości co do losu Doktor Rudolf Wahrendorf. Zniknęła z powierzchni i poza dwoma ciałami pływającymi w kałuży ropy nie było po niej śladu. Według raportów Guernsey zginęło 26 członków załogi.
W maju 1970 roku zespół nurkowy z Plymouth Clearance Diving Team odkrył wrak i wydobył z niego setki nabojów kalibru 20 mm i 40 mm oraz około dwudziestu nabojów kalibru 4 cale. Nurkowie podnieśli działa dziobowe i rufowe, które można teraz oglądać przed Podziemnym Muzeum Okupacji Guernsey.
Pozostali Avengersi zaatakowali dwa pozostałe uzbrojone trawlery eskortowe, które utworzyły kurtynę ognia przeciwlotniczego, gdy wycofywali się do schronu w porcie. Jeden z Avengerów został trafiony i uznano, że zaginął.
Jednak następnego dnia podano, że uszkodzony wylądował na amerykańskim lotnisku w Normandii. Cała jego załoga była bezpieczna.
PRZEWODNIK WYCIECZKI
DOJAZD DO: Condor Ferries z Weymouth, Poole lub Portsmouth do Guernsey, 0845 609 1024.
JAK ZNALEŹĆ: Współrzędne GPS to 49 27.381N, 002 31.046W (stopnie, minuty i miejsca po przecinku).
PŁYWY: Spadek wody następuje godzinę po wysokim stanie wody i godzinę po niskim stanie St Peter Port. Podczas przypływów i przypływów występują długie spodnie. Czas nurkowania może być dodatkowo ograniczony przez ruch żeglugowy (patrz poniżej).
NURKOWANIE I POWIETRZE: Guernsey: Richard Keen, 01481 265335, richardkeen@cwgsy.net. Sark: Usługi nurkowe Sark, 01481 832565.
NOCLEG: Guernsey: Hotel Auberge du Val, 01481 263862. Odwiedź Guernsey. Sark: Usługi nurkowe Sark. Turystyka Sark..
KWALIFIKACJE: Dość prosty wrak dla PADI Zaawansowane wody otwarte ze specjalizacją Deep lub BSAC Sports Divers.
WODOWANIE: Poślizg w St Peter Port na Guernsey.
DALSZA INFORMACJA: Mapa Admiralicji 3654, Guernsey, Herm i Sark. W sprawie bezpieczeństwa nurkowania w pobliżu portu należy kontaktować się z oficerem dyżurnym portu 01481 712422 w godzinach pracy biura, aby omówić plany nurkowania i uzyskać szczegółowe informacje na temat procedur nurkowania, a następnie przed nurkowaniem potwierdzić u kontroli portu na kanale 12 VHF. Ruch w portach jest zwykle najniższy wcześnie rano i późnym wieczorem.
Plusy: Bardzo wygodny na szybką wycieczkę tam i z powrotem z ulicy Peter Port.
Wady: Znajduje się w pobliżu portu, więc nurkowanie może być ograniczone przez ruch żeglugowy i promowy.
ZAKRES GŁĘBOKOŚCI: 20-35m
Dziękuję Mike'owi Rowleyowi i Richardowi Keenowi.
Ukazał się w DIVER sierpień 2009
