Wycieczka po wraku 151: Clarinda

Ten statek towarowy leżący u wybrzeży wyspy Wight jest reliktem epoki wiktoriańskiej i oferuje mnóstwo atrakcji dla nurków. JOHN LIDDIARD przygląda się scenie przedstawionej przez MAXA ELLISA

CZAS I PRZYPŁYW wyrównaliśmy prawie wszystkie Clarinda1075 ton na 39 m dnie morskim. Nadal stoi silnik i kotły, które wznoszą się 5 m od dna.

Duch Wightakapitan Dave Wendes w konsekwencji rezygnuje z strzału w ten duży cel i jak zwykle rozpoczyna się w tym miesiącu Wreck Tour, w którym para kotłów wypełnia szerokość kadłuba (1).

Kierując się do przodu od kotłów, na lewą burtę, schody opierają się płasko o stępkę. Pomiędzy nimi a kotłem na prawej burcie przyjrzyj się uważnie gruzom. Po prostu czysta jest krawędź kompasu (2), reszta jest dobrze zakopana, więc nie jest zaskoczeniem, że nigdy jej nie odnaleziono.

Dalsza trasa jest skomplikowana. Podejrzewam, że Terno pokrojone w Clarinda w jednym z przednich chwytów i Clarinda zatonął stromo, uderzając najpierw w dziób dna morskiego i łamiąc kil, gdy kołysał się z prądem.

Trzymając się blisko prawej burty, przerwa we wraku oznaczona jest wręgą (3) wystający z gontu. Z jego otwartego końca powinno być możliwe wybranie kolejnego odcinka stępki (4), wychodząc pod kątem na prawą burtę.

Dalej na prawą burtę jest więcej wraku (5), głównie niektóre sekcje kadłuba i kilka kawałków węgla pozostałych z ładunku, ale nic naprawdę interesującego.

Nieco dalej możemy przejść z powrotem do naszej części stępki za pomocą pary słupków (6). Tak naprawdę nie musimy tego wszystkiego widzieć teraz, ale poświęcenie kilku minut na zapoznanie się z tym pomoże nam znaleźć drogę powrotną później. Teraz przejdź do wewnętrznej krawędzi tej sekcji stępki i nieco z powrotem w kierunku kotłów, sprzętu pomiędzy ClarindaPrzednie chwyty jakimś cudem udało się utrzymać mniej więcej na głównej linii wraku.

Najpierw znajduje się częściowo zakopany bęben z kablem (7), a następnie solidną płytę pokładową z wciągarką ładunkową (8)i kotwicę typu Admiralicji ze złożoną kolbą.

Pomiędzy tą wciągarką a sekcją stępki, którą podążaliśmy wcześniej, i nieco dalej, wrak kontynuuje z połamanym odcinkiem żebra i płyty kadłuba, następnie inkrustowany łańcuch kotwiczny (9), zgromadzone w miejscu, w którym uległa zniszczeniu skrzynia na łańcuch.

Łańcuch stąd prowadzi nas do dziobu, który na ilustracji przechylił się dziobem bezpośrednio w naszą stronę, pokazując, jak bardzo tylna część Clarinda skręciła po wbiciu dziobu w dno morskie i złamaniu jej kręgosłupa.

Nad dziobem, ale także w najbardziej wysuniętej do przodu części wraku, znajduje się para kotwic Trotmana (10), obaj stojący na jednym szczęściu. Te kotwice są z daleka podobne do starego wzoru Admiralicji, z tą różnicą, że są zawiasowe pośrodku, z charakterystycznymi zakrzywionymi przywrami łopatkowymi.

Pomiędzy tymi kotwicami bom używany do podnoszenia ich na pokład leży płasko na dnie morskim.
Teraz ponownie kierujemy się na rufę, za wciągarkę kotwiczną (11) znajduje się do góry nogami pod płytą podstawy i tuż po lewej stronie wraku.

Znalezienie drogi z powrotem na rufę jest najłatwiejsze w kierunku prawej burty wraku, gdzie przy prawie najlepszej widoczności potrzebny jest mały skok wiary, aby ocenić właściwy kierunek i spotkać się z wciągarką ładunkową i kotwicą (8)lub odcinek stępki (4) z których wcześniej zrobiliśmy krótki rekonesans.

Każdy, kto obawia się utraty wraku na tym odcinku naszej trasy, może się zdecydować, ale gdy już poznasz wrak, nawigacja nie będzie taka trudna.

Wracamy za kotłami, dwucylindrowy silnik zespolony (12) góruje kilka metrów nad wrakiem. Odwracając się, by spojrzeć na tylną część kotłów, nad paleniskami nadal znajdują się wodowskazy.
Po prawej burcie w gruzach stoi mały jednocylindrowy silnik pomocniczy, być może napędzany pompą lub generatorem.

Po lewej stronie wahacze prowadzą do głównej pompy obiegowej i, patrząc uważnie pod silnikiem, do skraplacza (13) jest nadal na miejscu.

Spod silnika ponownie opuszczamy wrak, tym razem na lewą burtę, gdzie znajduje się duży ster (14) spadł na jedną stronę.

Pierwotnie znajdowało się to na głównym pokładzie lub wyżej, w sterówce nad i przed kotłami.

Warto także poszukać w tym rejonie linii martwych oczek pomiędzy gontami. Byłyby one używane do obsługi olinowania żagli, chociaż Clarinda nie używałby żagli, chyba że jako wsparcie po awarii silnika.

Kiedy budowano go w 1871 r., ludzie nie wierzyli, że energia parowa jest niezawodna, a także obawiali się, że podczas długich rejsów wyczerpie się węgiel.

Z powrotem na linię środkową wraku, łożysko oporowe i wał napędowy prowadzące za silnikiem. Łożysko oporowe jest częściowo zasłonięte przez wciągarkę ładunkową (15) który spadł z linii na prawą burtę.

Biorąc pod uwagę długość statku, wciągarka wskazuje, że na rufie znajdowała się tylko jedna ładownia.

Wał napędowy przejeżdża kilka metrów, po czym pęka (16) i płynąc dalej na prawą burtę.
Nieco dalej na prawą burtę od kontynuacji wału, zapasowa podpora (17) spoczywa płasko, z jednym ostrzem częściowo zasłoniętym przez wrak.

Więcej wraków jest rozrzuconych na prawą burtę, ale tylko sekcje kadłuba – nie ma się czym ekscytować.

Wał napędowy biegnie dalej do dławika rufowego i wycięcia na śrubę napędową. Rufa opadła na prawą burtę i śmigło (18) pozostaje na swoim miejscu.

Ster odłamał się i spoczywa tuż przy rufie, to nasz ostatni fragment wraku podczas tej wycieczki.

Wracając do rufy, górna część słupka steru stanowi dobre miejsce do wystrzelenia opóźnionego SMB i wynurzania.

PRZEWODNIK WYCIECZKI

DOJAZD DO: Na rondzie przy węźle M27 1 skręć na południe na A337 przez Lyndhurst i jedź dalej do Lymington. Kieruj się w stronę centrum miasta, aż droga ostro skręci w prawo pod górę do High Street. Zamiast jechać tą drogą, jedź dalej prosto i podążaj drogą w dół do rzeki i przystani.

JAK ZNALEŹĆ: Współrzędne GPS to 50 27.86N, 001 39.67W (stopnie, minuty i miejsca po przecinku). Wrak leży dziobem w kierunku południowo-wschodnim.

PŁYWY: Stok wodny jest niezbędny i występuje 25 minut po wysokim stanie wody w Dover lub 30 minut przed niskim stanem wody w Dover. Podczas przypływów wiosennych luz jest bardzo krótki i może nastąpić kilka minut później.

NURKOWANIE: Duch Wighta, kapitan Dave Wendes, 02380 270390.

POWIETRZE: TAL Scuba, Christchurch, 01202 473030. Nurkowanie w przód, Poole, 01202 677128.

NOCLEG: Nowy Las to popularny obszar turystyczny, w którym łatwo dostępna jest baza noclegowa na każdym poziomie, od kempingu po hotele. Dzwonić 01590 689000.

WODOWANIE Poślizg w marinie w Lymington ma charakter pływowy i wysycha w kierunku niskiego poziomu wody.

KWALIFIKACJE: Głębokość 39m Clarinda oznacza, że ​​nurkowie powinni posiadać kwalifikacje Deep, Advanced Nitrox lub Dive Leader lub równoważne kwalifikacje.

DALSZA INFORMACJA: Mapa Admiralicji 2045, Zewnętrzne podejście do Solent. Mapa Admiralicji 2615, Bill of Portland do Needles. Mapa przeglądu uzbrojenia 196, Solent i wyspa Wight. Wraki statków na południowym wybrzeżu East Dorset i Wight, autorstwa Dave'a Wendesa.

Plusy: Kilka fascynujących maszyn i rzadkich przedmiotów, takich jak kompas, wodomierze i skraplacz.

Wady: Nawigacja w przedniej części wraku może być trudna.

GŁĘBOKOŚĆ: 35-45m

STOPIEŃ TRUDNOŚCI:

Dziękuję Dave’owi Wendesowi, Derekowi Bridle’owi i Jay’owi.

Ukazał się w DIVER lipiec 2011