Wycieczka po wraku 77: HMS Northcoates

Ten uzbrojony trawler jest dużą atrakcją dla nurków u wybrzeży Sussex i słusznie, mówi JOHN LIDDIARD. MAX ELLIS narysował obraz

TRAWLER Z DWÓCH WOJN ŚWIATOWYCH HMS Northcoates to jeden z najpopularniejszych wraków Littlehampton i oczywisty kandydat na wrak Wycieczka po wraku. To połączenie zostało również nawiązane przez Mole Valley SAC, które zaadoptowało wrak i pomogło mi złożyć szkic.

Na wraku tej wielkości, leżącym na dnie morskim o głębokości 26 m, nurkowanie można rozpocząć w dowolnym miejscu, dlatego dla wygody zwiedzanie zacznę od dziobu. Rama w kształcie litery A na dziobie i zawieszona na dnie morskim (1), jest punktem dołączenia dla Northcoates„sprzęt do trałowania min”.

Będąc na dnie morskim, tuż przy lewej burcie dziobu, można zobaczyć powoli gnijące pozostałości drewnianego masztu (2) częściowo zakopany w piasku.

Wracając do wraku i sprzętu do usuwania min, na końcu dziobu (3) to rolka, po której prowadzone są kable. Wciągarka kotwiczna (4) polegałaby na pomocy przy układaniu i wyciąganiu kabli, a także na podnoszeniu kotwic.

W tylnej części pokładu dziobowego główne działo 12-funtowe (5)  stoi nad szkieletem platformy, lufą skierowaną w górę i na prawą burtę.

Poniżej działa właz prowadzący do dziobowca (6) jest niski i częściowo zamulony. Eksploracja wnętrza nie powinna być podejmowana lekko.

Na główny pokład zawalony bom po lewej stronie (7) i jego partner, wciąż w pozycji pionowej, po prawej burcie (8), zostałby wykorzystany do wypuszczenia i wyłowienia „ryby” polującej na miny.

Biorąc pod uwagę wszystkie te odniesienia do sprzętu do polowania na miny, może powinienem wyjaśnić, jak to wszystko do siebie pasuje. Do drugiej wojny światowej miny stawały się coraz bardziej wyrafinowane niż proste urządzenia uruchamiane kontaktowo.

Miny wyzwalane magnetycznie byłyby zacumowane poniżej głębokości stępki statków, a wystarczająco duża masa stali przechodząca nad nimi wytworzyłaby pole magnetyczne wystarczająco silne, aby wywołać minę.

Zamiast zdetonować w kierunku dziobu statku, jak zrobiłaby to mina kontaktowa, mina magnetyczna wybuchłaby pod środkiem statku i złamałaby jego tył.

Istnieją jednak inne sposoby wytwarzania pola magnetycznego wystarczająco silnego, aby wywołać minę. Jednym z nich jest przepuszczanie prądu elektrycznego przez kabel, a efekt ten wykorzystano do trałowania min. Na Northcoatesliny zostaną poprowadzone przez dziób do ramy A, a następnie rozciągnięte przez ryby na obie burty statku.

Para generatorów diesla (9) dostarczałby energię elektryczną do wytwarzania pola magnetycznego i detonowania min po obu stronach trałowca. Oczywiście wszystko mogłoby się skończyć strasznie źle, gdyby trałowiec przeleciał bezpośrednio nad kopalnią i dlatego trałowanie min jest tak niebezpiecznym zajęciem.

Kierując się dalej na rufę, za generatorami diesla, znajduje się przód sterówki, obecnie opuszczony na poziom głównego pokładu i przechylony przy tym na lewą burtę, za którym znajduje się silnik sterowy (10).

Ciężkie kable (11) zwinięte wzdłuż lewej burty stanowią ostatni pozostały element sprzętu do trałowania min.

Połączenia Northcoatessterówka była drewniana i zabudowana nad tą częścią kadłuba, chociaż obecnie jest to tylko ziejąca dziura we wraku, z kotłem z tyłu (12).

Więcej kabli ze sprzętu do trałowania min (13) leżeć udrapowany w poprzek kotła od prawej burty, a zwinięty pakiet na końcu spoczywa na lewej burcie kadłuba. Za kotłem tzw Northcoatsilnik (14) to niczym niezwykły trzycylindrowy silnik z potrójnym rozprężaniem.

Po lewej stronie platforma z dwoma karabinami maszynowymi kal. 0.5 cala (15) również wpadł do portu. Pierwotnie znajdował się na dachu nadbudówki, nad silnikiem.

Nasza trasa prowadzi teraz przez lewą burtę do dna morskiego i poniżej rufy do śruby napędowej (16). Jest to żelazo lub stal z czterema ostrzami, nieco ponad połowa nad dnem morskim. Za śmigłem ster (17) 
jest skierowany w stronę prawej burty.

Kontynuując rejs wokół rufy, poświęć trochę czasu na przyjrzenie się życiu morskiemu rosnącemu na kadłubie. HMS Northcoates to Morski Obszar Ochrony Przyrody, wyznaczony ze względu na dużą różnorodność życia morskiego na wraku i wokół niego. Na przykład znajduje się mniej więcej tak daleko na wschód w kanale La Manche, jak można znaleźć koralowce kielichowe Devonshire.

Wracając prawą burtą, tuż za silnikiem, natkniesz się na toaletę (18). Gdy pozostałości jakiejkolwiek konstrukcji powyżej opadną na lewą burtę, można przepłynąć pod żebrami otwartego pokładu tutaj i wewnątrz rufy (19), światło wpadające przez żebra powyżej i przez otwory zgniłe w kadłubie.

Podróżując na rufę głównie po lewej burcie, powrót na dziób po prawej burcie pokaże, gdzie kadłub wyłamał się tuż przed kotłem (20)oraz zakrzywione pozostałości lejka w większości zakopane w piasku.

Na tak małym wraku przeniesienie liny strzałowej w dowolne miejsce na wraku powinno być łatwe. W przypadku większości nurków przystanki dekompresyjne będą prawdopodobnie na tyle krótkie, że można je ukończyć na linii, zanim prąd nabierze poziomu wystarczającego, aby konieczne było użycie opóźnionego SMB.

Dziękuję Vernonowi i Danielowi Parkerom, Timowi Walshowi i Mole Valley SAC.

Pojawił się w Diver w lipcu 2005 roku