Collier Vendome zatonął u północno-zachodniego krańca Pembrokeshire dawno temu w 1888 roku i nurkował bez przerwy, mówi JOHN LIDDIARD – jeśli uda ci się go znaleźć. Ilustracja: MAX ELLIS
Wrak parowca Vendome leży rozbity u podnóża rafy w Tri Maen-trai w zachodniej Walii, tuż przy skałach. Na echosondzie trudno je rozróżnić, więc na wraku tej wielkości strzał może wylądować gdziekolwiek.
Na szczęście, kiedy nurkowałem Vendome do rufy przywiązana była boja, więc nasza wycieczka rozpoczyna się na 31 m na ramie, która podtrzymywałaby ster (1). Dalej znajduje się kilka skrawków żeber i płyt, ale nic, co mógłbym zidentyfikować jako ster. Albo zostało rozerwane na kawałki, albo zagubione na skałach.
Połączenia Vendomeśmigło jest nadal nienaruszone i przymocowane do wału, jedna z czterech łopatek jest zakopana poniżej, a pozostałe trzy, raczej zaokrąglone, są widoczne (2). Wał napędowy przechodzi przez krótki odcinek stępki rufy, a następnie pęka wkrótce po końcach rufy (3).
Niektóre belki w poprzek podpory rufowej wystarczają na tyle, aby powstała wnęka, którą warto szybko zajrzeć do środka (4).
Idąc dalej trochę do przodu, kilka odcinków wału napędowego leży w dół od prawej burty wraku (5).
Połączenia Vendome złamał mu grzbiet, gdy spłynął bokiem na Tri Maen-trai, a przerwa znajdowała się tuż za silnikiem.
Dalsza część szybu faktycznie leży pod górę od lewej burty wraku (6), nadal przymocowany do pozostałości dwucylindrowego silnika mieszanego (7). Na głębokości 28 m jest to w zasadzie najpłytszy punkt wraku, przy czym linia wraku w tym miejscu skręca o prawie 90° w prawą burtę i z powrotem w dół zbocza.
Tuż przed silnikiem, cylinder na prawej burcie wraku (8) to zbiornik na wodę. Zaraz z przodu znajduje się znacznie większy cylinder, około dwukrotnie większy od średnicy Vendomepojedynczy kocioł (9).
Pracując pod górę, pokład znad ładowni zawalił się w kierunku lewej burty wraku, a zrębnica z włazu załadunkowego bunkra węglowego nadal jest przymocowana do części pokładu (10).
Znów do przodu, mała kotwica (11) jest mało prawdopodobne, aby miało to cokolwiek wspólnego z wrakiem, raczej kotwica zanieczyszczona Vendome i zaginiony od czasu zatonięcia w grudniu 1888 roku.
Większe wyjście z przedniego uchwytu (12) leży prawie na równi z kotłem, w około trzech czwartych nienaruszony.
Z ładowni przedniej prowadzi prosto do dziobu, z parami słupków po obu stronach (13) ukończenia Vendomepojedyncza wciągarka (14). Ponieważ na wraku nie ma innych śladów wciągarki, prawdopodobne jest, że służyła ona zarówno jako wciągarka kotwiczna, jak i wciągarka do przeładunku ładunku.
Dziób jest w dużej mierze zniszczony, a na kilku pozostałych żebrach znajdują się dwa duże stosy łańcuchów kotwicznych (15).
Bezpośrednio przed łańcuchem kotwicy wrak wyparowuje, z kilkoma nierozpoznawalnymi dźwigarami na wysokości 35 m, chociaż nadal znajdują się wartościowe fragmenty wraku po lewej stronie i nieco pod górę (16).
Para kotwic wzorowanych na Admiralicji leży skrzyżowana obok kluz kotwicznych (17). Tuż przed tym, przednia krawędź łuku (18) jest najsilniejszą i ostatnią zachowaną częścią tego końca Vendomei prowadzi nas do końca naszej wycieczki.
Połączenia Vendome jest na tyle mały, że na głębokości 35 m większość nurków będzie w stanie to wszystko zobaczyć podczas nurkowania bez przystanków i nadal będzie miała czas na powrót do boi lub wystrzelenie i wynurzenie.
Dla tych, którym pozostał czas denny i którzy nurkująkomputery, wychodzący z odcinka wału napędowego w miejscu pęknięcia (6) prowadzi na rafę przecinającą powierzchnię w Tri Maen-trai (19)i duży wybór życia morskiego Pembrokeshire.
Podczas wynurzania uważaj, aby nie wynurzyć się bezpośrednio przed skałą, ponieważ załamujące się fale uniemożliwią podniesienie cię przez łódź.
WĘGIEL I DZIURA
Połączenia Vendome, sześcioletni parowiec o wyporności 480 ton należący do Dynevor Colliery Company of Wales, miał 47 m długości, 7 m szerokości i zaledwie 4 m zanurzenia, pisze Kendall McDonald.
Chociaż to płytkie zanurzenie mogło być zaletą podczas Vendomeregularne rejsy z węglem do małych francuskich portów, z pewnością nie uchroniło go przed silnymi wiatrami z południowego zachodu i ciemną nocą 4 grudnia 1888 roku.
O piątej tego ranka, wracając z balastem do Neath z Ramsay na Wyspie Man, gdzie dostarczył ładunek węgla, Vendome wpadł na skałę w pobliżu Strumble Head. Kiedy statek nabierał wody przez kadłub i był już wyraźnie skończony, kapitan William Parry z St David's rozkazał swojej 11-osobowej załodze udać się na dwie małe łódki. Z wielkim trudem udało im się bezpiecznie wystartować.
Kiedy o świcie mogli zobaczyć, gdzie się znajdują, udali się do portu Fishguard. Ale najpierw zobaczyli los swojego statku. Fale pchane przez wiatr kołysały parowcem w przód i w tył, aż ześlizgnął się ze skał na głęboką wodę i dryfował tylko przez krótki czas, zanim opadł na dno.
To nie był pierwszy raz Vendome zatonął. Trzy lata wcześniej zatonął po zderzeniu z innym statkiem w pobliżu francuskiego portu i przez dwa lata pozostawał pod wodą, po czym został podniesiony i ponownie zdatny do żeglugi.
Tym razem nie zostanie ona podniesiona. Co zaskakujące, kapitanowi Parry'emu zawieszono świadectwo mistrzowskie tylko na trzy miesiące.
Klub nurków Adventurous Divers Club of Swansea znalazł wrak kilka lat temu. Członkowie odzyskali dzwon i mocowanie statku z inskrypcją, które w maju 500 r. sprzedano na aukcji publicznej za ponad 2000 funtów.
PRZEWODNIK WYCIECZKI
DOJAZD DO: Jedź autostradami M4 i A40 do Fishguard i dalej do Goodwick (gdzie znajduje się terminal promowy). Celtic Diving znajduje się obok Ocean Lab na nabrzeżu.
PŁYWY: Stok wodny jest niezbędny i występuje około 1.5 godziny przed wysokim stanem Milford Haven i 4.5 godziny po wysokim stanie Milford Haven. Ponieważ w czasie przypływu przez Strumble Head występują niestabilne wiry wsteczne, luz może się znacznie różnić w zależności od pogody i przypływów wiosennych.
JAK ZNALEŹĆ: Współrzędne GPS to 52 00.479N, 005 05.353W (stopnie, minuty i miejsca po przecinku). Naprzeciw rafy z dziobem od północnego zachodu i rufą od północnego wschodu, wrak jest bardzo trudny do zlokalizowania, bo kocioł jest najwyższym punktem.
NURKOWANIE, POWIETRZE: nurkowanie celtyckie, 01348 871938.
URUCHOMIENIE: Zjeżdżalnia publiczna znajduje się obok Ocean Lab i centrum informacji turystycznej, tuż przy nabrzeżu od wejścia do terminalu promowego w Goodwick. Wysycha przez kilka godzin po obu stronach odpływu. Halki są również dostępne w Porthgain i Abercastle, chociaż Abercastle jest mokre tylko podczas przypływu.
NOCLEG: B&B w Celtic Diving.
KWALIFIKACJE: Dobry dla nurków, którzy nie chcą wpaść w dekompresję.
DALSZA INFORMACJA: Mapa Admiralicji 1973, Cardigan Bay – część południowa. Mapa przeglądu uzbrojenia 157, Obszary St David’s i Haverfordwest. Informacja turystyczna Fishguard, 01348 872037.
Plusy: Ładny mały wrak, który można zobaczyć podczas nurkowania bez przystanków.
Wady: Trudno go uchwycić echosondą, ponieważ leży przy rafie.
Ukazał się w DIVER grudzień 2005
Inne wycieczki po wrakach Pembrokeshire w Divernet: Dom góralski, Lucy, Nimrod, Whitehaven
