Możesz być zbyt ostrożny
Kiedy uczymy się takiej dyscypliny jak nurkowanie na nitroksie, ważne jest, abyśmy w pełni rozumieli, co się za nią kryje. Jak wyjaśnia SIMON PRIDMORE, niedawne nurkowanie wrakowe ilustruje tę kwestię
Baitfish wewnątrz wraku statku.
Któregoś dnia dołączyliśmy do grupy, która nurkowała na małym wraku statku, leżącym na piaszczystej równinie tuż za ścianą rafy w środkowych Filipinach.
Poinformowano nas, że sama witryna nie ma zbyt wielu godnych polecenia. Niedawny rozwój wybrzeża doprowadził do odpływu koralowców, a w konsekwencji do zniszczenia koralowców, podczas gdy niezrównoważone praktyki połowowe zniszczyły większość dużych ławic ryb na tym obszarze.
Jednak wrak był oazą na pustyni morskiej i dlatego tam nurkowaliśmy. Wnętrze było pełne przynęt, a wokół było mnóstwo drapieżników, które można było wykorzystać, takich jak sumy, mureny i skorpiony liściaste.
Powinniśmy także zwrócić uwagę na ładną żabę klauna czerwonego. Znajdzie się tam wargacz czystszy oferujący swoje usługi każdemu przechodzącemu zwierzęciu ze swędzeniem oraz fotogeniczna ławica lucjanów błękitnolistnych krążąca wokół wraku. Możemy więc spodziewać się dużej aktywności.
NURKOWANIE
Przewodnik nurkowy nie kłamał. Nawet z daleka mogliśmy zobaczyć, że wrak tętnił życiem, w przeciwieństwie do otaczającej go rafy, która była tak ponura, jak nas ostrzegano.
Odsunęliśmy się trochę od grupy i obserwowaliśmy, jak reszta naszego gangu przybywa na miejsce. Potem rozległ się sygnał dźwiękowy, po którym nastąpił kolejny i jeszcze jeden.
Nagle połowa grupy patrzyła raczej na swoje nadgarstki niż na wrak. Nastąpił ogólny początek niepokoju, po czym zniknęli i szybko popłynęli z powrotem do ściany rafy.
Na próżno szukali tam czegoś ciekawego do sfotografowania i ostatecznie weszli na górę wcześnie.
Po nurkowaniu grupa ta poskarżyła się przewodnikom, że nurkowanie było stratą czasu. Tymczasem nieliczni z nas, którzy pozostali na wraku, byli całkiem szczęśliwi. Akcja tam z nawiązką zrekompensowała ubóstwo ściany rafy.
NIEWŁAŚCIWE STRACHY
Dobrze rozumiałem, dlaczego połowa grupy tak szybko odeszła, ale musiałem zapytać.
„1.4” – odpowiedzieli. "Mój komputer dał mi ostrzeżenie przed nitroksem”, „Nie chcę umierać” i „Byliśmy za głęboko!”
Wszyscy używaliśmy nitroksu 32, a wrak leżał dokładnie na głębokości 35 m, osadzony pionowo na kadłubie, zatem jego najpłytszy punkt znajdował się na głębokości około 30 m.
Gdy nurkowie zaczęli wokół niego pływać, zbliżyli się do głębokości 34 m, ciśnienie parcjalne tlenu (PO2) osiągnęło 1.4, komputeryWłączyły się alarmy nitroksowe, a ich natychmiastowa reakcja brzmiała: „Jesteśmy w niebezpieczeństwie, uciekajmy stąd!”
Działali w trosce o swoje bezpieczeństwo, mimo że wiedzieli, że przegapili najlepszą część nurkowania.
Jest to godne podziwu, jeśli chodzi o ustalenie właściwych priorytetów, ale w tym przypadku ich obawy były całkowicie niesłuszne.
Ukazał się w DIVER Październik 2019
Fakty i liczby dotyczące O2
Wykres ilustrujący ten artykuł powinien być znany wszystkim płetwonurkom nitroksowym. Jeśli nie pokazano Ci tego podczas uczęszczania na kurs, Twoje instruktor wykonał tandetną robotę.
Naukowcy i nurkowie marynarki wojennej używali nitroksu przez dziesięciolecia, zanim zaczęli go używać nurkowie sportowi. Wiedza o nurkowaniu na nitroksie, włączając tę tabelę, przyszła do nas za pośrednictwem Dicka Rutkowskiego, byłego oficera nurkowania amerykańskiej Narodowej Agencji Oceanicznej i Atmosferycznej (NOAA), który zaczął uczyć tej nurkowania nurków sportowych w 1985 roku.
Nitrox 32 był pierwotnie znany jako NOAA 1; nitroks 36 to NOAA 2.
Wykres szczegółowo opisuje poziom ekspozycji na tlen, przy którym nurek może być narażony na ryzyko drgawek spowodowanych toksycznością tlenową. NOAA celowo ustaliła konserwatywne limity. Przecież nie chciała stracić swoich naukowców.
Jak widać, limity nie wynikają po prostu z PO2; wynikają one również z czasu, jaki nurek spędza narażony na działanie PO2. Dlatego spędzenie 150 minut przy PO2 wynoszącym 1.4 niesie ze sobą takie samo ryzyko, jak spędzenie 45 minut przy PO1.6 wynoszącym XNUMX.
Ale PO2 wynoszące 1.6 jest absolutnym maksimum. Poza tym dopuszczalny czas ekspozycji szybko spada do zaledwie kilku minut. Dlatego też zalecano nurkom, aby zawsze wybierali niższy „docelowy” PO2 wynoszący 1.5 lub 1.4, aby uwzględnić wadliwe wskaźniki, wadliwe analizatory i nieuwagę nurka.
Na początku w ustalonej hierarchii nurkowań sportowych panował pogląd, że nauczanie nurków sportowych nitroksu jest niebezpieczne. Doprowadziłoby to do chaosu, w wyniku którego nurkowie cierpieliby na skutek uderzeń tlenu i tonęliby wszędzie.
To się nie wydarzyło. To wciąż nie zdarza się dzisiaj, ponieważ każdego roku odbywają się miliony nurkowań na nitroksie. Doświadczenie pokazuje, że nurkowie sportowi nurkujący na nitroksie w obiegu otwartym nie doznają obrażeń podczas nurkowania w granicach bezdekompresyjnych i w limitach ekspozycji tlenowej NOAA.
Kiedy mainstream trening agencje to zauważyły (a także stwierdziły, że tracą udział w rynku na rzecz agencji nitroksowych), zaczęły także prowadzić kursy nurkowania nitroksowego.
Ci jednak, którzy spóźnili się na imprezę, nie mogli całkowicie otrząsnąć się z niepokoju. Doprowadziło to do tego, że 1.4 jest dziś uważane za maksymalne PO2 dla nurka nitroksowego. Komputer twórcy ustawili teraz wartość 1.4 jako alarm PO2, chociaż w większości urządzeń użytkownik może to zmienić.
Wydaje się, że z równania usunięto współczynnik długości ekspozycji
w pewnym stopniu, co doprowadziło do błędnej reakcji, jaką zaobserwowaliśmy wśród grupy na Filipinach.
Nitrox 32 był właściwie idealną mieszanką do tego nurkowania wrakowego. Woda była ciepła, widoczność doskonała. Bez prądu nurkowie musieli wkładać jedynie minimalny wysiłek. Nie było powodu do szczególnej ostrożności w odniesieniu do poziomów PO2.
Nitrox 32 zapewniał nurkom znacznie dłuższy czas bezdekompresyjny niż powietrze. Nie musieli przekraczać głębokości 34 m i PO2 wynoszącego 1.4 i nawet przy wydłużonym czasie bezdekompresyjnym czas spędzony na poziomie 1.4 stanowił niewielki procent limitu 150 minut ekspozycji NOAA.
Nawet leżąc płasko na piasku nurek miałby PO2 na poziomie 1.44, co nie stanowi powodu do paniki. Jak widać z wykresu, ekspozycja dozwolona przez NOAA przy 1.5 wynosi 120 minut.
Niestety, przerwanie nurkowania przez nurków nie było konieczne. Ominęło ich wspaniałe nurkowanie.
Przeczytaj więcej Simona Pridmore'a w:
Tajemnica nurkowania – Przewodnik dla niewtajemniczonych, jak zostać lepszym nurkiem
Profesjonalista nurkowania – Wgląd w nurkowanie sportowe Trening & Operacje
Podstawy nurkowania – Zacznij nurkować we właściwy sposób
Fizjologiczne nurkowanie – Myślisz, że wiesz wszystko o nurkowaniu
Medycyna? Pomyśl jeszcze raz!
Wyjątkowe nurkowanie – Zostań najlepszym nurkiem, jakim możesz być
