TEST NURKOWY: Oceanic Zeo

Oceanic jest jednym z największych producentów sprzętu do nurkowania. Po raz pierwszy w latach 1970 regulator była Omega, odważny model z bocznym wydechem, wspomaganym serwomechanizmem, znany z tego, że zapewnia łatwość oddychania. Mechanizmy wspomagane serwo charakteryzują się wysoką wydajnością, ale są drogie w budowie i mogą wymagać większej konserwacji niż konwencjonalne drugie stopnie.

Ilość regulator producenci eksperymentowali z drugimi stopniami serwomechanizmu, ale niewielu się to udało.

Oceanic dotarł do Omega 111, ale obecna gama drugiego stopnia powraca do tradycyjnych dźwigni sterowanych membraną i podwieszanych zaworów wydechowych.

W topowym Zeo wiele interesujących funkcji kryje się w konwencjonalnie wyglądających stopniach pierwszym i drugim. Jak zatem radzi sobie z twierdzeniami Oceanic o łatwym oddychaniu w wymagających warunkach testowych?

Pierwszy etap

Zeo wykorzystuje pierwszy stopień Oceanic FDXi. Wykonany z mosiądzu z powłoką PVD w celu dodatkowej odporności na korozję, jest to kompaktowa, lekka konstrukcja membrany, typ coraz częściej spotykany w wysokowydajnych regulatory.

Jeśli pierwszy stopień nie może nakarmić regulator wystarczającej ilości powietrza, nawet najlepsza wydajność drugiego stopnia będzie ograniczona. Na głębokości, szczególnie poniżej 30 m, powietrze pod ciśnieniem staje się znacznie gęstsze i podczas wdychania wydaje się lepkie, a szereg zmian fizjologicznych również utrudnia oddychanie.

Aby pomóc złagodzić takie wyzwania, FDXi jest w rzeczywistości nadmiernie zrównoważony. Nie zwiększa ciśnienia powietrza wysyłanego do drugiego stopnia, aby dokładnie odpowiadało ciśnieniu otaczającej wody – na przykład 4 bary na 30 m – tak jak zrobiłby to normalny, zrównoważony pierwszy stopień. Zamiast tego dostarcza powietrze pod nieco wyższym ciśnieniem niż otaczająca woda.

Oceanic twierdzi również, że wewnętrzne prowadzenie powietrza zmniejsza spadek ciśnienia powstający, gdy powietrze przepływa za rogiem. Dzieje się tak w przypadku większości pierwszych stopni z wężami wychodzącymi z boku obudowy. Spadek ten zmniejsza łatwość oddychania przy dużym zapotrzebowaniu, dlatego ważne jest utrzymanie ciśnienia.

Co mylące, Zeo, zgodnie z wymogami prawa UE, ma oznaczenie EN250 do użytku przez jednego nurka do głębokości 50 m, ale wydaje się, że nie posiada certyfikatu EN250A.

Zdziwiłem się, że np regulator nie spełniałby wyższego standardu A. Norma EN250A potwierdza, że ​​automat przeszedł testy oddychania maszynowego w odległości 30 m, gdy zawór główny i dodatkowy ośmiornica jednocześnie oddychają ciężko.

Daje to pewien stopień pewności co do zdolności organu regulacyjnego do wykorzystania go w sytuacjach awaryjnych. Wymaganiem UE jest, aby certyfikat EN był wybity na regulatorze.

Potwierdzenie, że Zeo ma zgodność z normą EN250A, wymagało wielu badań. Nie jest to odnotowane na stronie internetowej, być może odzwierciedla to północnoamerykańskie nastawienie.

Importer stwierdził, że wszystkie produkty Oceanic regulatory spełniają ten standard i w końcu znalazłem pisemne potwierdzenie ukryte w ogólnym podręczniku przepisów Oceanic.

FDXi jest przeznaczony do użytku w wodzie o temperaturze do 4°C. W przypadku chłodniejszych warunków dostępny jest opcjonalny zestaw do zimnej wody, który wykorzystuje powietrze do odizolowania zewnętrznej sprężyny membranowej od wody.

Chroni to również sprężynę i membranę przed zanieczyszczeniami, takimi jak muł, które mogą utrudniać działanie. FDXi może być używany z nitroksem do 40% bez żadnych modów.

Po obu stronach pierwszego stopnia znajduje się port wysokiego ciśnienia dla manometrów i przetworników. Istnieją również dwa porty MP, z których jeden jest używany dla głównego drugiego stopnia, po lewej i prawej stronie. Podobnie jak w przypadku większości pierwszych stopni membranowych, są one montowane na stałe, a nie obrotowo.

Można wybrać połączenie jarzmowe, 200 lub 300 bar DIN. Preferuję 300 bar DIN i noszę ze sobą prosty przykręcany adapter jarzma na wypadek, gdybym nie mógł wypożyczyć cylindra DIN. Opcjonalnie Oceanic oferuje adapter jarzma.

Drugi etap

Zeo, jak przystało na wysokiej klasy drugi stopień, jest wyważony pneumatycznie. Drugi stopień dostarcza powietrze tylko wtedy, gdy tego potrzebujesz, za pomocą sprężyny, która utrzymuje zawór zamknięty do momentu wdechu.

Problem z niezrównoważonym drugim stopniem polega na tym, że wraz ze wzrostem ciśnienia wody wzrasta ciśnienie gazu opuszczającego pierwszy stopień. Próbuje otworzyć zawór drugiego stopnia, więc sprężyna musi być wystarczająco silna, aby utrzymać go zamkniętym nawet podczas głębokich nurkowań, aż do wdechu.

Aby pokonać opór sprężyny, trzeba użyć siły płuc – czyli ssania. Wszystko, co zwiększa opór oddychania, jest nieprzydatne i staje się tym bardziej problematyczne, im większe jest zapotrzebowanie na powietrze.

Przynajmniej zużyjesz więcej powietrza po prostu ze względu na energię wydatkowaną na sam wdech.

Pneumatycznie wyważony drugi stopień wykorzystuje słabszą sprężynę niż model niezrównoważony. Wykorzystuje ciśnienie powietrza, pozwalając, aby powietrze otoczyło sprężynę. W razie potrzeby służy to do uzupełnienia siły sprężyny. Podczas głębszych nurkowań ciśnienie powietrza wzrasta, aby zrównoważyć ciśnienie powietrza pochodzące z pierwszego stopnia.

Można zastosować lżejszą sprężynę, na tyle mocną, aby zatrzymać napływające powietrze przy niskim ciśnieniu powierzchniowym, więc zawór drugiego stopnia powinien dać się łatwo otworzyć przy minimalnym wysiłku ze strony użytkownika, niezależnie od głębokości.

Wysiłek płuc włożony w otwarcie zastawki i umożliwienie przepływu powietrza nazywany jest wysiłkiem pękania. Zeo ma regulowaną przez użytkownika siłę pękania. Można go włączyć w dowolnym momencie nurkowania, obracając duże, ząbkowane pokrętło.

Po pęknięciu zaworu i rozpoczęciu przepływu powietrza zwężka Venturiego przejmuje za Ciebie większość wysiłku związanego z wdechem.

Większość z regulatory Mam takie adaptacje, ale nie jestem fanem ich używania. Zwiększenie wysiłku przy pękaniu może być czymś, co musisz zrobić, jeśli jesteś naciągnięty na hak rafowy lub linę strzałową i skierowany w stronę ryczącego prądu, ale sam nigdy nie doświadczyłem swobodnego przepływu w takich okolicznościach.

Pływając ostro pod prąd, chcę najłatwiejszego w oddychaniu, najwyższej wydajności, jaki tylko wpadnie mi w ręce, i lepszego zestawu płuc.

Prosta dźwignia pozwala wyłączyć zwężkę Venturiego, aby zapobiec swobodnemu przepływowi, gdy Zeo nie jest w ustach. Przełączniki Venturiego nie bez powodu nazywane są także elementami sterującymi nurkowaniem/przed nurkowaniem.

Pod wodą nigdy nie powinny znajdować się w trybie przed nurkowaniem. Elastyczny wąż łączy pierwszy stopień z drugim stopniem, gdzie jest on mocowany za pomocą przegubu kulowego.

W użyciu

Drugi stopień Zeo jest bardzo lekki i nie odczuwa się zauważalnego ciężaru na szczęce, nawet podczas nurkowań trwających dłużej niż godzinę.

Wypustki na ustniku są bardzo miękkie, co, jak sądzę, również zwiększa poczucie komfortu. Elastyczny wąż jest niezauważalny, gdy odwracasz głowę.

Nie byłem pewien, czy przegub kulowy naprawdę pomaga. Nie czułem, jak się porusza, kiedy położyłem na nim rękę i rozglądałem się w lewo, w prawo, w górę i w dół. Niewielka konstrukcja pozwala zbliżyć oko do wizjera, a wydech T doskonale odwraca bąbelki z pola widzenia, co jest korzyścią dla fotografów podwodnych.

Połóż ten plik rejestracyjny do góry nogami przez przypadek i jest mało prawdopodobne, że spowoduje to usunięcie twojego maska. Oczyszczenie go w pozycji odwróconej poprzez przepłukanie lub wydech jest łatwe.

Nie jestem fanem kontroli oddychania, ale większość zaawansowanych graczy je ma. Łatwiej konkurować, montując je, nawet jeśli nie są używane.

Kontrola siły pękania jest łatwa do uchwycenia.

Dobra funkcja zapobiega nadmiernemu dokręceniu. Dźwignię Venturiego można łatwo otworzyć lub zamknąć. Pozostaw Zeo szeroko otwarty, a uzyskasz wysoką wydajność i bardzo płynne oddychanie.

Próba ośmiornicy

Moje głębokowodne ćwiczenie polegające na dzieleniu się uprawnieniami o dużym zapotrzebowaniu ma na celu symulację sytuacji, w której dwóch nurków ciężko oddycha od pierwszego etapu, używając zarówno podstawowego, jak i dodatkowego lub ośmiornica jednocześnie.

Nie ośmiornica został dostarczony, więc zamontowałem najwyższej klasy, odciążony pneumatycznie drugi stopień innego producenta, dostosowany do możliwie najłatwiejszego oddychania. Z doświadczonym instruktor Nick Balban, zszedłem na głębokość 32 m.

Aby przyspieszyć oddychanie, wbiliśmy płetwy tak mocno, jak tylko mogliśmy, w stronę kotwicy. Kiedy poczułem, że osiągnąłem maksymalny cykl oddechowy, Nick wszedł na scenę ośmiornicai w miarę wzrostu jego wydajności, próbowałem wykryć jakikolwiek wzrost oporu oddechowego ze strony Zeo. Nie mógłbym.

To, czego nie możemy subiektywnie ocenić, to praca oddechowa – jest to coś mierzonego na symulatorze oddychania w ramach procesu certyfikacji EN. Uważam jednak, że nasz test w świecie rzeczywistym jest uspokajający i wart wysiłku.