WIDZIAŁEŚ OTWARTA WODA? To mrożący krew w żyłach film o dwóch płetwonurkach, którzy zaginęli na morzu po oddzieleniu się od łodzi nurkowej, zaprojektowany tak, aby serca nurków biły mocniej, gdy byli świadkami wydarzeń prowadzących do realizacji jednego z naszych najgorszych koszmarów.
Film jest luźno oparty na prawdziwej historii Toma i Eileen Lonerganów, którzy w 1998 roku wybrali się na nurkowanie na australijskiej Wielkiej Rafie Koralowej i zostali przypadkowo pozostawieni przez łódź nurkową, gdy załoga nie przeprowadziła dokładnych obliczeń.
Tego typu zdarzenia nie są częste, ale też nie są aż tak niezwykłe. Szybkie wyszukiwanie w Internecie ujawnia alarmującą liczbę opowieści o nurkach dryfujących po wielkich oceanach i jestem pewien, że wiele innych incydentów nigdy nie zostało zgłoszonych.
W lipcu ubiegłego roku doświadczony nurek Jacob Childs rozpoczął masową akcję poszukiwawczo-ratowniczą po zniknięciu podczas grupowego nurkowania u lokalnego wybrzeża Queensland. Później powiedział, że zagubił się, gdy wypłynął na powierzchnię pod silnym prądem i oddalił się od łodzi.
30-latek nagrał dramatyczny materiał z tej męki na swoim GoPro. Gdy słońce zaczęło zachodzić, obawiał się najgorszego i sfilmował swoje ostatnie chwile.
W nagraniu powiedział: „No więc to wszystko. Słońce zachodzi, oni nic nie zrobią. To już koniec starego Jakey’a. Na szczęście po sześciu godzinach dryfowania i ciemności odnalazła go załoga samolotu poszukiwawczego. Dryfował jakieś osiem mil.
Również w zeszłym roku brytyjscy nurkowie Jeff i Julie Byrne byli z grupą, która zaginęła po wypłynięciu na powierzchnię Mauritiusa i odkryciu, że ich łódź nurkowa zniknęła.
Wraz z trzema innymi nurkami, w tym m.in mistrz nurkowaniasilne prądy porwały je na odległość 12 mil. W operacji SAR brały udział 22 łodzie, dwa helikoptery i samolot zwiadowczy.
Nurkowie zostali odnalezieni siedem godzin później na łodzi rekreacyjnej i wyzdrowiali, byli odwodnieni i poparzeni słońcem. U pani Byrne zdiagnozowano później zespół stresu pourazowego.
„Natychmiast wybuchła panika, a niektórzy z młodszych członków grupy wpadli w panikę” – powiedziała. Pięciu nurków splotło ramiona i nadmuchało swoje BC, aby utrzymać się na powierzchni i razem.
„Myśleliśmy, że już po nas” – kontynuowała. „Kiedy jesteś na morzu, gdzie rekiny są powszechne, twój umysł płata ci figle. Za każdym razem, gdy ryba, liść lub kawałek wodorostu dotykał mojej kostki, moje serce zatrzymywało się.
„Widzieliśmy helikoptery przelatujące nad naszymi głowami, krzyczeliśmy i wrzeszczeliśmy, ale oni nas nie widzieli”.
Można argumentować, że takich incydentów można było uniknąć, przestrzegając wytycznych dotyczących bezpieczeństwa i stosując pomoce lokalizacyjne firmy Lo-tec, takie jak DSMB, gwizdki, sygnalizatory powietrzne lub latarki nurkowe.
Jednak nurkowie giną głównie na morzu, gdy zmienna pogoda, nieprzewidywalne prądy i, co najważniejsze, błąd ludzki zmniejszają skuteczność takich lokalizatorów.
Właśnie w tych rzadkich, ale zagrażających życiu sytuacjach systemy hi-tec mogą być jedynym sposobem na wyjście z poważnych kłopotów.
Urządzenia lokalizacyjne
Wszystkie elektroniczne systemy lokalizacji alarmowej dostępne na rynku wymagają nadajnika i odbiornika. Niektóre mają własne stacje bazowe montowane na statku, bezpośrednio połączone z dedykowanymi nadajnikami, a inne dostarczają sygnał o niebezpieczeństwie do satelitów odbiorczych (SARSAT) krążących wokół Ziemi, powiadamiając globalnych operatorów SAR o lokalizacji ofiary za pomocą GPS.
Te awaryjne radiolatarnie wskazujące położenie (EPIRB) są szeroko stosowane w środowisku morskim i są rejestrowane głównie dla pojedynczych statków.
Alternatywą jest osobista latarnia lokalizująca (PLB), mniejsza jednostka posiadająca te same funkcje co EPIRB, wysyłająca zakodowany komunikat na częstotliwości alarmowej 406 MHz monitorowanej przez system satelitarny COSPAS-SARSAT, ale zarejestrowanym na osobę fizyczną. Płyty PLB są ogólnie oceniane jako wodoszczelne do maksymalnie 3 m, dlatego należy je przechowywać w specjalnym pojemniku o odpowiedniej głębokości.
Jednym z najpopularniejszych urządzeń lokalizacyjnych przeznaczonych dla świata nurkowego jest jednostka sygnalizująca niebezpieczeństwo ze zintegrowanym morskim radiem VHF. Umożliwia to bezpośredni kontakt z radiem pokładowym statku nurkowego lub z większą odległością przy użyciu częstotliwości uniwersalnego kanału alarmowego 16, a także udostępnianie współrzędnych GPS.
Można wiele powiedzieć na temat tego typu przyrządów zapewniających bezpieczeństwo radiowe VHF, ale ze względu na różne w poszczególnych krajach przepisy dotyczące licencjonowania operatorów morskich radiotelefonów VHF często nie wolno ich używać nurkom bez niezbędnego certyfikatu – i dotyczy to Wielkiej Brytanii .
Od tego czasu firma, która wyprodukowała oryginalne morskie urządzenie radiowe VHF, wypuściła na rynek
nowy system lokalizacji nurka, który nie wymaga dedykowanych jednostek bazowych, rejestracji, licencjonowania, subskrypcja lub certyfikacja.
Projektowanie
Nautilus Marine Rescue GPS został zaprojektowany do wysyłania pozycji GPS z dokładnością do 1.5 m oraz komunikatu o niebezpieczeństwie „Człowiek za burtą” do wszystkich statków wyposażonych w radio morskie VHF AIS (System Automatycznej Identyfikacji) w promieniu 34 mil. Komunikat indywidualnego ostrzeżenia o niebezpieczeństwie jest nadawany na częstotliwości AIS w zakresie od 161.975 do 162.025 MHz.
Urządzenie może być również wykorzystywane do Cyfrowy Wywołanie selektywne (DSC). Wymaga to radia morskiego zgodnego z DSC (zwykle oznaczonego charakterystycznym czerwonym przyciskiem z napisem „Distress”).
Technologia DSC ułatwia bezpośrednią komunikację między statkami w ramach Globalnego Systemu Bezpieczeństwa Morskiego (GMDSS) i umożliwia cyfrowy przesyłanie wiadomości bezpośrednio do wybranego (i wstępnie zaprogramowanego) radia morskiego VHF za pośrednictwem kanału 70 na częstotliwości 156.525 MHz, eliminując użycie uniwersalnego kanału alarmowego 16.
Nautilus Marine Rescue GPS jest umieszczony w wodoszczelnej obudowie z tworzywa sztucznego z otwieraną klapką do nurkowania, zapewniającą dostęp do interfejsu z trzema przyciskami i anteny ze stali nierdzewnej ze sprężyną. Uszczelki silikonowe typu O-ring zapewniają głębokość znamionową 130 m.
Urządzenie ma wymiary 123 x 75 x 97 mm, waży 39 g łącznie z bateriami i ma wyporność dodatnią oraz dwie wymieniane przez użytkownika baterie litowo-jonowe CR131.
Odbiornik GPS jest wyposażony w narzędzie do zwijania anteny i dostępne są opcjonalne neoprenowe lub silikonowe etui do przechowywania, a także mała zwijana smycz z dwoma końcami.
W użyciu
Zabrałem GPS Nautilus Marine Rescue do testów w rzeczywistych warunkach podczas nurkowania z Petit St Vincent na karaibskich wodach Grenadyn.
„Prawdziwy świat” oznaczał, że musiałem zmierzyć się z niestandardową łodzią nurkową z centrum nurkowego, która została odesłana do suchego doku w celu wymiany silnika dzień przed moim przybyciem. Łódź rybacka wynajęta jako tymczasowa łódź zastępcza nie była wyposażona w radio obsługujące DSC.
Oznaczało to, że nie mogłem przetestować skuteczności systemu bez przesłania ogólnego sygnału wzywania pomocy, który zostałby odebrany przez pobliskie statki handlowe, i niewątpliwie musiałbym uspokoić wściekłych kapitanów i innych użytkowników łodzi nurkowych w odpowiedzi na coś, co uznali za sygnał alarmowy. szczere wołanie o pomoc.
Zamiast tego skorzystałem z okazji, aby zrobić kilka zdjęć jednostki, rozmieszczonej i gotowej do działania.
Niezrażony, wróciłem na boisko i zwróciłem się o pomoc do byłych kolegów z zespołu Swift Water Rescue należącego do Straży Pożarnej.
Specjaliści ci korzystają z morskich radiotelefonów VHF obsługujących systemy AIS i DSC na swoich statkach ratowniczych podczas wykonywania swoich zadań na śródlądowych drogach wodnych kraju.
Z ich pomocą byłbym w stanie przeprowadzić w miarę znaczący test Nautilusa z dala od wybrzeża i bez angażowania tysięcy użytkowników łodzi morskich.
Spotkaliśmy się przy ogromnym zbiorniku wodnym na obrzeżach Londynu, gdzie strażacy prowadzą swoje działania trening. Pierwszą rzeczą, którą chciałem wypróbować, była funkcjonalność DSC.
Musiałem skonfigurować moduł GPS dla ratownictwa morskiego z radiem VHF łodzi, programując dziewięciocyfrowy kod Maritime Mobile Service Identity (MMSI) łodzi w Nautilusie.
Było to proste zadanie przy użyciu aplikacji do programowania Nautilus Lifeline, pobranej na mój iPhone i dostarczonej za pomocą serii błysków z wbudowanej lampy stroboskopowej telefonu do urządzenia GPS Marine Rescue.
Następną rzeczą do zrobienia było poddanie Nautilusa sekwencji testowej, aby wykazać, że rzeczywiście uzyskał pozycję GPS i akumulatory zostały naładowane.
Po wykonaniu tych prostych procedur konfiguracyjnych chłopcy wysadzili mnie na brzegu zbiornika i popłynęli łodzią na drugą stronę.
Po pięciosekundowym naciśnięciu żółtego przycisku niemal natychmiast za pomocą przenośnego radia zgłosili, że w ich radiu morskim odebrano sygnał wyświetlany w postaci tekstu, podający zaprogramowany numer MID jednostki i współrzędne GPS oraz umożliwiający lokalizację mnie szybko.
Następną rzeczą do zrobienia było zwolnienie anteny ze stali sprężynowej i przejście na pełną transmisję „Distress”. Wystarczyło pięciosekundowe naciśnięcie czerwonego przycisku „Pomoc”.
Nautilus przeszedł przez sekwencję migających czerwonych świateł, aż uzyskał namierzenie GPS, po czym światło zamigotało światłem ciągłym, gdy transmitował sygnał AIS.
Następnie włączało się stale migające białe światło stroboskopowe, które pomagało w wizualnej lokalizacji źródła sygnału.
Załoga straży pożarnej potwierdziła otrzymanie wezwania pomocy i ponownie popędziła w moje miejsce. Pięciosekundowe naciśnięcie czerwonego przycisku Pomoc dezaktywowało skrzynię biegów.
Na tym etapie muszę poinformować, że technicy Swift Water Rescue przesłali szereg komunikatów głosowych, aby zaalarmować innych użytkowników AIS w pobliżu, poinformować ich o przeprowadzaniu testów i zignorować krótkotrwałe wezwanie pomocy.
Podsumuję małym zastrzeżeniem. Badania, choć rozstrzygające, przeprowadzono w łagodnych warunkach.
Nie mogę opisać działania jednostki na wzburzonym morzu na dużych dystansach, ponieważ nie miałem możliwości ani logistyki, aby wypróbować ją bez ryzyka pobicia ze strony wściekłych użytkowników łodzi.
Wnioski
To solidne, małe pudełko ze sztuczkami jest uosobieniem prostoty obsługi – odblokuj pokrywę, otwórz ją i włącz, zwolnij antenę i naciśnij czerwony przycisk przez pięć sekund i gotowe. Twój sygnał pomocy zostanie natychmiast przesłany do wszystkich statków w pobliżu wyposażonych w radia VHF AIS Marine.
Nautilus GPS nie wymaga żadnej konserwacji poza płukaniem po nurkowaniu oraz okresowym sprawdzaniem pierścienia uszczelniającego i baterii. Baterie mają okres przydatności do pięciu lat, więc można je przyczepić do pasa biodrowego BC i zapomnieć o tym do czasu – no cóż, wiesz.
Jest kilka drobiazgów, o których chcę ci powiedzieć. Po pierwsze, aby rozłożyć antenę i uzyskać dostęp do czerwonego przycisku Pomoc, należy zdjąć z głowicy urządzenia przezroczystą plastikową osłonę, którą łatwo zgubić. Po testach spędziłem 20 minut grzebałem w błotnistej wodzie przy zbiorniku, szukając go.
Druga sprawa to przewinięcie anteny. W zestawie znajduje się narzędzie do nawijania, ale jego obsługa nie jest intuicyjna, a bez instrukcji miałem trudności.
Wszystko jednak wskazuje na to, że jeśli rzeczywiście będziesz musiał skorzystać z tego urządzenia w sytuacji awaryjnej, ostatnią rzeczą, o której będziesz myśleć, będzie utrata osłony lub ponowne zwinięcie anteny.
Funkcja DSC jest miłym akcentem, ale nie jest niezbędna do pomyślnego wyniku. Jednakże, podejmując wysiłek sparowania Nautilusa z radiem obsługującym DSC łodzi nurkowej, będziesz w stanie powiadomić go o swojej pozycji na długo przed tym, zanim sytuacja wymknie się spod kontroli. Jeśli tak się stanie, a Twoja sytuacja stanie się krytyczna, zawsze możesz skorzystać z czerwonego przycisku.
Sprytnie, Nautilus Marine Rescue GPS wykorzystuje istniejącą technologię radiową, którą można znaleźć na wszystkich statkach morskich z wyjątkiem kilku, aby powiadomić je o sytuacji awaryjnej bez konieczności rejestracji lub certyfikacji, dzięki czemu to urządzenie jest naprawdę uniwersalne i odpowiednie dla mas.
Wszystko, czego potrzebuje nurek, aby mieć pewność, że w przyszłości dramat separacji nie przerodzi się w kryzys, to zainwestować w samodzielny moduł GPS, parę baterii i futerał ochronny.
„Nie myślisz, że go potrzebujesz – dopóki tego nie zrobisz” – mówi Mike Lever, dyrektor generalny Nautilus: Jestem pewien, że rezonuje to z Jacobem Childsem, Jeffem i Julie Byrne oraz wszystkimi innymi nurkami, którzy mieli nieszczęście się zgubić na morzu. Ja też tam byłem i to dotyczy mnie.
GPS Nautilus Marine Rescue jest dokładnie tym, na co czekałem i być może ustanowił nowy standard bezpieczeństwa nurka.
Jednakże mała uwaga: niezależnie od tego, jak dobry jest ten produkt, powinien być używany w połączeniu z dużym, jaskrawo kolorowym DSMB, a nigdy jako jego substytut.
Nie należy też polegać na nim w naprawdę odległych miejscach, gdzie jest mało prawdopodobne, aby inne statki morskie usłyszały wołanie o pomoc – to domena zaawansowanych technologicznie PLB z łączami satelitarnymi.
SPECS
CENY: Urządzenie GPS Lifeline, 195 GBP. Etui silikonowe, 20 funtów. Etui neoprenowe, 34 £. Zwinięta smycz, 7 funtów
APP: Aplikacja Nautilus Lifeline dostępna bezpłatnie w sklepie Apple iTunes lub Google Play dla urządzeń z systemem Android
MOC NADAWANIA AIS: 1W
CZĘSTOTLIWOŚĆ AIS: 161.975 i 162.025 MHz
ZAKRES AIS: Do 34 mil (w zależności od stanu morza)
MOC TRANSMISJI DSC: 0.5W
CZĘSTOTLIWOŚĆ DSC: 156.525 MHz
ZASILANE PRZEZ: 2 x ogniwa litowo-jonowe CR123
ROZMIAR WAGA: 75 x 97 x 39 mm. 131g z bateriami
GŁĘBOKOŚĆ: 130m
KONTAKT: www.nautiluslifeline.com
PRZEWODNIK NURKOWY 10/10
Ukazał się w DIVER w marcu 2017
