PRZEGLĄD KURSU
PORAŻNIKI, BĄBELKI I MASKI ZAciemniające
TDI Wprowadzenie do nurkowania jaskiniowego / Cavern Diver Underworld Tulum, Meksyk
LIZ SAVILLE była klasycznym przykładem doświadczonej nurka, która zadowala się swoją strefą komfortu. A potem zgodziła się pojechać do Meksyku na kurs nurkowania jaskiniowego – ale została z niego wyrzucona…
NIE JEST TO CZĘSTO wracasz do domu z pracy i zostajesz przywitana przez męża wymachującego ogromną pieluchą i mówiącego: „No proszę, kochanie, przymierz to”.
To moment, w którym wiesz, że jesteś zapisany na kurs nurkowania jaskiniowego suchy skafander nie ma zaworu siusiu. To zaczynało nabierać realnych kształtów, a pieluszka była dopiero ostatnim z szeregu przedświątecznych przygotowań.
Sześć miesięcy wcześniej mój mąż Tim delikatnie namawiał mnie, abym zapisała się na kurs CCR. Przez jakiś czas opierałem się jego próbom nakłonienia mnie do przyłączenia się do rewolucji rebreatherowej.
Jako zapracowany nauczyciel w szkole średniej, moje nurkowanie zapewnia mi niezbędną ulgę w stresie. Jestem bardzo zadowolony z moich zaufanych twin-10 i nie miałem ochoty wprowadzać radykalnych zmian w moim nurkowaniu, a także miałem mało czasu na podręczniki i naukę nowych umiejętności.
Byłam głęboko, szczęśliwie i całkowicie zakorzeniona w mojej dobrze wyposażonej strefie komfortu. Po ponad 1200 nurkowaniach, a wszystko to w tej samej masce i płetwach, mogę śmiało powiedzieć, że nie lubię zmian.
Żeby więc zamknąć temat oznajmiłem przy dżinie z tonikiem, że chociaż nie mam zamiaru przechodzić rebreathera trening, zgodziłbym się na kurs nurkowania jaskiniowego.
Kilka lat wcześniej podobało mi się kilka nurkowań cenote i pomyślałem, że wspaniale byłoby założyć bliźniaczy zestaw i zbadać je trochę więcej.
Więc tam byłam, sprawdzałam się w ogromnej pieluszce i myślałam, że to może nie był mój najlepszy pomysł.
Zdecydowaliśmy się, za namową przyjaciela, zarezerwować kurs u Lanny'ego Vogela z Underworld Tulum w Meksyku.
Po kilku e-mailach zdecydowaliśmy się na kurs TDI Intro to Cave Diving.
Lanny przesłał nam obszerną listę zestawów i zaczęliśmy oceniać nasz istniejący zestaw. Nasze skrzydła Custom Diver nie spełniały standardów jaskiniowych, ponieważ mają przerwę w uprzęży i wewnętrzne bungee, dlatego zgodziliśmy się wynająć skrzydła i płyty tylne z centrum.
Kupiłem nowe regi i płetwy (Tim musiał wyrwać moje wspaniałe dzielone płetwy z moich stóp) oraz dodatkowe latarki zapasowe z szeregiem nowych, błyszczących klipsów i dzielonych pierścieni, aby zabezpieczyć wszystko na miejscu.
Wieczory spędzałem na czytaniu podręcznika oraz przeglądaniu wiedzy i egzaminach, korzystając z doskonałej platformy e-learningowej TDI.
Egzamin zdałem z nieco wyższą oceną niż Tim, ale nie jesteśmy konkurencyjni.
Na kilka dni przed naszym wyjazdem studiowaliśmy, przygotowywaliśmy się, pakowaliśmy i teraz zaczęła się panika, gdy zdałem sobie sprawę z ogromu tego, na co się zapisałem.
Moja zaplanowana delikatna przejażdżka wokół cenoty z możliwością zrobienia zdjęć przypominała pełny kurs nurkowania jaskiniowego z niebezpieczeństwem, ryzykiem i dużą dozą stresu.
Żartowałem, że Lanny skończy ze mną swoją pracę i prawdopodobnie do środy wyrzuci mnie z kursu.
Ukazał się w DIVER sierpień 2017
Dzień 1: Cenota myjni samochodowej
Po porannej sesji teoretycznej na temat technik zapobiegania zamulaniu płetw, środowiska jaskini i konfiguracji zestawu, byliśmy gotowi do nurkowania 1.
Okazało się, że mój regulator węże były o wiele za długie, a nowe latarki nie zostały prawidłowo przymocowane, ponieważ miały metalowe zaciski (w nurkowaniu jaskiniowym wszystko musi być przymocowane, aby można było je łatwo odciąć).
Więc dotarliśmy do cenote myjni z pożyczonym skrzydłem i uprzężą, pożyczoną regulatory, pożyczone pochodnie i nowe płetwy. Zaczynałem tęsknić za swoją strefą komfortu.
Teraz mogę nurkować. Jestem prezesem szanowanego klubu nurkowego i jestem przeszkolony w zakresie trimixu. Nurkowałem w głębokich wrakach i rafach na całym świecie. Jednak na 3 m, w moim suchy skafander i nowo skonfigurowany zestaw, byłem tak zręczny jak Bambi na lodzie. Moje trymowanie było rozwalone i biednego Lanny’ego można było usprawiedliwić, myśląc, że nigdy wcześniej nie nurkowałem. Spędziłem frustrujące popołudnie, nie udało mi się cofnąć płetwy, pomimo moich największych wysiłków.
Zademonstrowaliśmy nasze wiertła S i wiertła zaworowe, a wszystko to bez finezji.
Dla nurków niewtajemniczonych jeszcze w świat nurkowania technicznego, s-drill to ćwiczenie bezpieczeństwa na świeżym powietrzu, polegające na rozłożeniu głównego regulator na długim wężu.
W przeciwieństwie do standardowych konfiguracji rekreacyjnych, główny reg na 2-metrowym wężu jest noszony pętlą na szyi i uruchamiany w sytuacji awaryjnej OOA, a alternatywne źródło powietrza jest noszone na bungee na szyi.
Jest to codzienna umiejętność nurka technicznego. To zupełnie inna sprawa, gdy wykonuje się ją w ciemnościach jaskini, starając się nie wzbijać mułu.
Ponieważ odwodnienie potęgowało skurcze nóg i ból unoszących się w powietrzu stóp podczas powtarzania, zakończyliśmy sesję z bolesną świadomością, że być może musimy się więcej nauczyć, niż nam się wydawało.
Dzień 2: Cenota Ponderosa
Nadal nie mogąc utrzymać poziomego trymu podczas opuszczania płetw, zdecydowaliśmy się dodać obciążnik na ogonie i skrócić pasek krokowy w uprzęży. To, choć nie zapobiegło moim problemom z pływającymi stopami, doprowadziło do tego, że mój kręgosłup utknął w wykrzywionej harmonijce na godzinę.
Nie dochodząc szybko do niczego, Lanny poddał się i wrócił do centrum po kilka Jetfinów, których waga, jak był pewien, rozwiąże problem.
Kiedy go nie było, Andy był stażystą instruktor obserwując nasz kurs, zasugerował wejście bez płetw i skrzydeł, aby rozwinąć pamięć mięśni potrzebną do odbijania płetw.
Już po 10 minutach bez problemu poruszałem się zygzakiem do tyłu wokół cenote! Po ponownym założeniu cięższych płetw i zestawu miałem teraz umiarkowanie skuteczne kopnięcie w tył.
Potem nastąpiło więcej ćwiczeń typu S i zaworów, a także nasze pierwsze doświadczenie z budzącym strach pistoletem na bańki Lanny'ego.
Prosta wiatrówka podłączona do niskociśnieniowego inflatora zapewnia doskonałe,
jeśli nie nieco sadystyczny, to sposób na symulację przepalonego kolektora lub awarii zaworu.
Przeznaczony do nadmuchania poduszek lub małych i średnich firm, Lanny stwierdził, że jest o wiele bardziej przydatny do wzbudzania we mnie bojaźni Bożej podczas różnych ćwiczeń radzenia sobie ze stresem.
Z każdego możliwego otworu wydobywały się bąbelki, rozważaliśmy różne scenariusze awarii i sytuacje związane z zarządzaniem stresem. Nadszedł czas na przekąskę lunchu. Lanny codziennie zapewniał ogromne kanapki, świeże owoce i ciasta, wszystko wliczone w cenę.
Popołudnie spędziliśmy wśród drzew, ucząc się technik układania żyłki i obsługi kołowrotka.
Istnieją określone metody, których należy się nauczyć w przypadku remisów podstawowych i wtórnych, a my błąkaliśmy się po dżungli.
Gdy już zaczynałem się dobrze bawić, Lanny zepsuł zabawę, wyciągając kilka masek zaciemniających. Symulując widoczność zerową, poddaliśmy się próbom podążania za linią za pomocą kontaktu dotykowego.
Utrzymywanie kontaktu z linią i partnerem z drużyny w warunkach zerowej widoczności to niezbędna umiejętność, a my robiliśmy ją raczej instynktownie.
Wtedy oczywiście zabraknie Ci powietrza i będziesz musiał utrzymywać kontakt podczas dzielenia się powietrzem.
Ćwiczyliśmy manewrowanie długim wężem i trzymanie go regulator utrzymując kontakt z linią i ze sobą nawzajem. Nie ma problemu – to było bardziej podobne!
Dzień 3: Kryształowa Cenota
Odprawa była prosta. Ćwiczyliśmy dyscypliny na wodzie, wykonując ćwiczenia w przypadku awarii gazu i w warunkach zerowej widoczności. W pewnym momencie, gdy nie mogłem widzieć, odcięto mi dopływ powietrza i musiałem „znaleźć i zlokalizować” ciało mojego kumpla. main reg i weź go przed wznowieniem pływania.
Nurkując z Timem przez wiele lat, nasza pewność w wodzie i wzajemne zaufanie są dobrze rozwinięte i czuliśmy się całkiem swobodnie, pływając po linii bez maski.
Ciepła, świeża woda cenote była przyjemna dla oczu i nie miałem problemu z sesjami zdejmowania maski.
Z ponownie założonymi maskami, ale zaciemnionymi, zakończyliśmy nasze scenariusze poza powietrzem i zadziwiliśmy Lanny'ego naszym spokojem, gdy podstępnie wyłączył nam dopływ powietrza. Zaczynaliśmy czuć się pewniej w związku z tym nurkowaniem jaskiniowym.
Po lunchu po raz pierwszy zeszliśmy nad jaskinię i szybko zapomnieliśmy o wszystkim, czego się nauczyliśmy.
Nasze płócienne uchwyty na pochodnie były zbyt miękkie, a promienie falowały w ciemności, wysyłając wszelkiego rodzaju rozpraszające sygnały. Zdaliśmy sobie sprawę, że dlatego większość nurków jaskiniowych używa metalowych uchwytów ręcznych typu Goodman.
Wysiłek związany z zapisywaniem w ciemności głębokości, czasów i nacisków na mokrych notatkach oraz używanie ciasteczek (mazaków z materiału) do zaznaczania linii prowadziły do chwiejnego wykończenia, a koncentracja wymagana do utrzymania pozycji oznaczała, że nigdy nie miałem szansy się zrelaksować.
To było kilka wyczerpujących dni, podczas których nauka była znacznie bardziej stroma, niż przewidywano na początku.
To była środa. Zostaliśmy wyrzuceni z kursu. Cóż, zgodziliśmy się, że jest mało prawdopodobne, że w pozostałym czasie wypełnimy wymagania kursu Intro to Cave Diving i że najlepiej będzie, jeśli ograniczymy się do Cavern Diver.
Zakończyliśmy dzień czując się nieco przygnębieni i zdemoralizowani, ale jednocześnie zdeterminowani, aby spełnić wysokie standardy oczekiwane przez Lanny'ego i środowisko jaskiniowe.
Dzień 4: Kryształowa Cenota
Czując, że ciśnienie nieco opadło, trochę się zrelaksowaliśmy i spędziliśmy poranne nurkowanie, ćwicząc zakładanie linek w wodzie.
Nigdy wcześniej nie miałem do czynienia z takim kołowrotkiem, ale opanowałem go dość szybko i czerpałem przyjemność ze znajdowania odpowiednich połączeń.
Nurkowanie przebiegło zgodnie z planem. Skończyliśmy z większą liczbą ćwiczeń typu S i zaworów, które również zaczęły wyglądać dobrze. Szczęśliwe dni.
Nie jest to jednak kurs dla osób o słabych nerwach i popołudnie obfitowało w mnóstwo dobrej zabawy.
Tim poprowadził i wjechał do jaskini, a ja podążałem za nim, aby sprawdzić i zweryfikować powiązania. Dotarliśmy do uzgodnionego punktu zwrotnego i zabezpieczyliśmy szpulę.
Gdy tylko skręciliśmy, aby wyjść z jaskini, Lanny dał mi znak, żebym zdjął maskę. Nie stanowi to problemu – byłem już przyzwyczajony do nurkowania bez maski.
Skontaktowałem się z infolinią, wyjąłem z kieszeni zapasową maskę i założyłem ją. Świetnie, teraz chodźmy.
Ale nie. Przerażający pistolet do baniek mydlanych znów zadziałał, a z moich zaworów zaczęły wypływać bąbelki. Nie mając pewności, z której strony nadchodzą, najpierw odizolowałem się, sprawdziłem ponownie, a następnie zamknąłem lewy słupek.
Bulgotanie ustało. Wszystko w porządku i zasygnalizowałem, że mogę kontynuować jazdę do wyjścia.
Wtedy, uwierzyłbyś, mój prawy post też zaczął „bulgotać”. W mojej obecnej sytuacji oznaczało to, że wyłączenie oznaczałoby brak powietrza, więc zamykając zawór, zasygnalizowałem Timowi „brak powietrza”, który rozłożył swój długi wąż.
Pomyślnie opuściliśmy jaskinię i chociaż sytuacja była dla mnie trochę stresująca, byłem zadowolony z tego, jak bardzo zachowałem koncentrację.
Powtórzyliśmy te same ćwiczenia z Timem jako „ofiarą bańki”, a następnie odzyskaliśmy kołowrotek. To był o wiele bardziej pozytywny dzień i najwyraźniej „zaczynaliśmy wyglądać trochę jak nurkowie jaskiniowi”.
Dzień 5: Cenota myjni samochodowej
Pierwsze nurkowanie rozpoczęło się od naszych najlepszych ćwiczeń typu s-drill! Nasze umiejętności doskonaliły się przez tydzień i zaczynały działać znacznie płynniej i instynktownie.
W jaskini doświadczyliśmy kolejnych awarii zaworów, ale tym razem opadła maska zagłady.
W ten sposób, dzieląc się powietrzem, pogrążyliśmy się w zaciemnieniu. Nasz trening wkroczyliśmy i przeprowadziliśmy udane wyjście bez kontaktu dotykowego i z współdzieleniem powietrza. Może nie było to ładne, ale przeżylibyśmy.
Dwa nurkowania wymagały więcej tych samych ćwiczeń, chociaż tym razem na wyjściu nagle poczułem, że lina się rozluźnia. Doszło do remisu i uczucie nie było przyjemne.
Zacząłem doceniać ratujące życie znaczenie prawidłowo i bezpiecznie ułożonej linki i w tym momencie poczułem przypływ empatii dla nurków, o których Lanny uczył nas podczas swoich sesji z teorii analizy wypadków.
Nurkowanie jaskiniowe to poważna sprawa i ludzie przy tym umierają. Zapewniam, że ładna, napięta linia to jedno z najlepszych uczuć, gdy brakuje ci powietrza w zerowej widoczności.
Po pokonaniu tego ostatniego wyzwania zakwalifikowaliśmy się jako TDI Cavern Divers i wybraliśmy się na nasze pierwsze próbne „solowe” nurkowanie w jaskiniach.
Było to pierwsze nurkowanie w tym tygodniu, podczas którego żaden zestaw nie zawiódł, a moja maska pozostała bezpiecznie na swoim miejscu.
Na pytanie, czy podobał mi się kurs, odpowiedziałbym, że podobało mi się to wyzwanie. Podobało mi się towarzystwo Lanny'ego, lokalizacja jest wspaniała, a konfiguracja i zakwaterowanie Underworld Tulum są doskonałe.
Otrzymaliśmy fachowe i rygorystyczne szkolenie oraz ukończyliśmy 12 nurkowań, w których spędziliśmy łącznie 700 minut w wodzie.
Oboje wróciliśmy do Wielkiej Brytanii jako lepsi nurkowie, a ja tak daleko wyszedłem ze swojej strefy komfortu, że zapomniałem, jak to wyglądało!
Pieluszki? Zostały w walizce.
Połączenia trening w Underworld Tulum kosztuje 250 USD za osobę dziennie, co obejmuje nitroks, wypożyczenie sprzętu, lunch i opłaty za certyfikaty. Dla dwóch nurków lub osób powracających przysługuje 10% zniżki. Mieszkanie z wyżywieniem we własnym zakresie, przeznaczone dla 2/3 nurków ze wspólnym basenem, kosztuje 85 dolarów za noc, underworldtulum.com
Cia:
Grahama Watersa
