NOWOŚCI NURKOWE
Niezwykłe jest znalezienie nienaruszonego samochodu na starzejącym się wraku, ale w kanadyjskim jeziorze Huron płetwonurkowie zlokalizowali 90-letni statek wraz z Chevroletem coupe z 1927 r. należącym do jednego z pasażerów.
Szesnastu pasażerów i załoga zginęło, gdy Manasoo zatonął u wybrzeży wyspy Griffith w zatoce Georgian Bay 14 września 1928 r. Zbudowany w Glasgow w 1888 r. parowiec Owen Sound Transportation Company przewoził także 116 sztuk bydła, którego przemieszczanie się w sztormowych warunkach spowodowało sądzono, że spowodował on wywrócenie się.
Zatonięcie przeżyło tylko pięć osób – właściciel samochodu i bydła Donald Wallace oraz czterech członków załogi, którzy uciekli wraz z nim łodzią ratunkową.
Nazwa statku została zmieniona z Macassa, kiedy w zeszłym roku przeniesiono go z jeziora Ontario, podsycając lokalne przesądy, że zmiana nazwy jest przekleństwem dla statku – mimo że wydaje się, że tak wielu udaje się przetrwać seryjne zmiany nazwy bez widocznych złych skutków.
Wrak został zlokalizowany na głębokości 60 m w „prawie idealnym stanie” przez znanych amerykańskich nurków jeziorowych Kena Merrymana i Jerry'ego Eliasona we współpracy z kanadyjskim historykiem morskim Crisem Kohlem.
Statek opadł na rufę i, co znowu było niezwykłe, stwierdzono, że stoi w pozycji pionowej, ale z rufą głęboko zanurzoną w mule i dziobem skierowanym do góry, daleko od dna morskiego. Sterówka była nienaruszona, wyposażona w koło i kompas, nurkowie zauważyli także zawalony komin, łodzie ratunkowe wciąż na miejscu, salon, kabiny i zagrody dla bydła.
Wkrótce potem ten sam zespół nurków znalazł inny znaczący wrak jeziora Huron na głębokości około 50 m. Przybrzeżny parowiec JH Jones również został złapany podczas sztormu w zatoce Georgian Bay w 1906 r., w wyniku czego zginęło wszystkich 30 członków załogi i pasażerów.
Zespołowi nurkowemu towarzyszył Robert Crawford, prawnuk kapitana statku JV Crawforda. Badania Kohla umożliwiły nurkom zlokalizowanie wraku na podstawie trzech skanów sonaru i odkryli, że jego kadłub i główny pokład są nienaruszone, chociaż brakowało górnej nadbudówki. JH Jones został obecnie uznany za chronione morskie stanowisko archeologiczne.
