NOWOŚCI NURKOWE
Podwodny archeolog Franck Goddio i jego zespół nurków odkryli rzadką starożytną galerę w zatopionym mieście Thonis-Heracleion u wybrzeży Morza Śródziemnego w Egipcie.
Wiadomo, że statek marynarki wojennej zatonął po uderzeniu dużymi blokami świątyni najwyższego egipskiego boga Amona, gdy zawalił się podczas kataklizmicznego osunięcia się ziemi w II wieku p.n.e.
Galerę zacumowano przy nabrzeżu głębokiego kanału, który płynął wzdłuż południowej ściany świątyni, a spadające bloki przygwoździły ją do dna kanału, chroniąc pozostałości, ponieważ wszelkie przestrzenie zostały wypełnione gruzem.
Wrak, leżący obecnie pod 5-metrową twardą gliną zmieszaną z „nieskazitelnymi” pozostałościami świątyni, został wykryty za pomocą prototypowego narzędzia do profilowania dna.
Europejski Instytut Archeologii Podwodnej Goddio pracuje w Zatoce Aboukir od ponad dwudziestu lat, we współpracy z egipskim Ministerstwem Turystyki i Starożytności oraz przy wsparciu Fundacji Hilti.
Thonis-Heracleion leży ponad cztery mile od dzisiejszego północnego wybrzeża Egiptu, ale przez stulecia był największym portem śródziemnomorskim w kraju, strzegącym wejścia do Nilu, zanim grecki król Aleksander Wielki założył Aleksandrię w 331 rpne.
Dynastia Ptolemeuszy, rządzona przez jednego z generałów Aleksandra, wkrótce potem zastąpiła faraonów i przetrwała prawie trzy stulecia. Jednak trzęsienia ziemi, tsunami i podnoszący się poziom mórz spowodowały upłynnienie gleby, co spowodowało zapadnięcie się pod powierzchnią morza 42 mil kwadratowych delty Nilu, w tym Thonis-Heracleion. Nurkowie Goddio ponownie odkryli miasto w 2000 roku.
„Znaleziska szybkich galer z tego okresu pozostają niezwykle rzadkie, a jedynym innym przykładem jest punicki statek marsala” – powiedział Goddio, odnosząc się do statku datowanego na 235 rok p.n.e.
„Przed tym odkryciem hellenistyczne statki tego typu były archeologom zupełnie nieznane.
„Nasze wstępne badania pokazują, że kadłub tej kuchni został zbudowany w tradycji klasycznej i opierał się na długich połączeniach wpuszczanych i czopowych oraz dobrze rozwiniętej konstrukcji wewnętrznej. Zawiera jednak również cechy konstrukcji starożytnego Egiptu.
„Był to statek wiosłowy, również wyposażony w duży żagiel, o czym świadczy stopień masztu znacznych rozmiarów. Ta długa łódź miała płaskie dno i płaski kil, co było dość korzystne w żegludze po Nilu i delcie.
„Niektóre typowe cechy starożytnego egipskiego przemysłu stoczniowego, wraz z dowodami ponownego wykorzystania drewna w statku, wskazują, że został on zbudowany w Egipcie. Przy długości ponad 25 m stosunek długości do szerokości był bliski 6 do 1.
W innej części Thonis-Heracleion wykopaliska kopca obok północno-wschodniego kanału wejściowego odsłoniły pozostałości rozległego greckiego obszaru grobowego datowanego na początek IV wieku.
W mieście w pobliżu świątyni Amona mieszkali greccy kupcy i najemnicy, a wśród pozostałości świątyni odnaleziono niedawno dowody ich ofiar pogrzebowych.
