NOWOŚCI NURKOWE
Wyspa Bali może być szkółką mant
Mała manta w Nusa Penida. (Zdjęcie: Andrea Marshall, MMF)
Sama liczba młodych mant w wodach Nusa Penida, małej indonezyjskiej wyspy u południowo-wschodniego wybrzeża Bali, sugeruje, że obszar ten może być wylęgarnią zagrożonych gatunków.
Manty rafowe (Mobula Alfredi) są obecne przez cały rok w Nusa Penida, morskim obszarze chronionym o powierzchni 77 mil kwadratowych, który jest przedmiotem nowego badania przeprowadzonego przez Marine Megafauna Foundation (MMF) i Uniwersytet Murdoch w Australii.
Raport opiera się na dowodach zebranych na podstawie zdjęć identyfikacyjnych przesyłanych do bazy danych mantamatcher.org w ciągu sześciu lat przez nurków i innych obserwatorów, co umożliwiło identyfikację 624 promieni z prawie 6000 obserwacji.
1 maja 2019
Naukowcy twierdzą, że Manta Bay, jedno z najpopularniejszych miejsc do nurkowania, jest odwiedzane głównie przez młode samce płaszczek poszukujące pożywienia. Przy pierwszym zauważeniu niektóre z tych promieni miały średnicę zaledwie 1.5 m, co wskazuje, że to miejsce stanowi część siedliska wylęgarni i żerowiska. Większość osób była widziana wielokrotnie przez wiele lat.
„To, gdzie manty rodzą się i dorastają, wciąż nas zaskakuje” – mówi główna autorka Elitza Germanov. „To dla nas bardzo ważne, aby wiedzieć, gdzie znajdują się te żłobki. Zapewniają bezpieczną przestrzeń młodym, bezbronnym mantom do wzrostu i rozwoju z dala od zasięgu drapieżników”.
Dojrzałe samce i samice mant najwyraźniej preferowały Manta Point, drugie miejsce nurkowe oddalone o siedem mil od Manta Bay. Tam płaszczki widywano głównie odwiedzając stacje czyszczenia i angażując się w działalność społeczną, a także pokazy zalotów w okresie godowym, który osiąga szczyt w maju.
Spośród 11 głównych miejsc nurkowych na Nusa Penida, Manta Bay i Manta Point są najczęściej odwiedzanymi przez łodzie turystyczne, co wywiera coraz większą presję na populację płaszczek, twierdzą naukowcy. Manty są gatunkiem chronionym w Indonezji, która zajmuje drugie miejsce na świecie pod względem turystyki mant, a jej roczna wartość szacowana jest na 15 mln dolarów, ale nie istnieją żadne przepisy ograniczające liczbę łodzi w ich siedliskach ani regulujące interakcje.
„Duże grupy nurkujące i hałas silników łodzi mogą powodować chroniczny stres u tych bezbronnych zwierząt” – mówi Germanov. „Turyści mogą zakłócać zachowania żerowania, czyszczenia i godów mant, jeśli podejdą zbyt blisko, co może mieć poważne konsekwencje dla ich wzrostu i kondycji”.
Z raportu wynika, że od 60 r. średnia roczna liczba łodzi odwiedzających te dwa miejsca wzrosła o 2012%, osiągając szczyt w okresie godowym. Sugeruje ograniczenie liczby statków, które mogą jednocześnie pływać i wprowadzenie obowiązkowych kodeksów postępowania podczas nurkowania i snorkelingu z mantami. Inną opcją jest sezonowe zamknięcie Manta Point na okres godowy.
Odnotowano również, że 14% zbadanych płaszczek to haczyki i liny wleczące lub rany spowodowane przez narzędzia połowowe. Wędkarstwo jest oficjalnie zakazane w Manta Bay i Manta Point, ale całe zachodnie wybrzeże Nusa Penida może zostać zamknięte w ramach środków ostrożności.
„Jest to niewątpliwie ważne siedlisko mant rafowych” – mówi dr Andrea Marshall, główny naukowiec i współzałożycielka MMF, dodając, że wskaźniki ponownych obserwacji w MPA Nusa Penida są wyższe niż gdziekolwiek indziej na świecie.
„Te dwa miejsca agregacji są bardzo blisko siebie, ale wykorzystywane do różnych celów. Nadal nie wiemy zbyt wiele o tym, kiedy i w jaki sposób manty przemieszczają się pomiędzy miejscami żerowania, czyszczenia i godów. Ułożenie elementów tej układanki pomoże nam znaleźć sposób na ochronę tych wolno rosnących zwierząt”.
Wyniki badania opublikowano dzisiaj (1 maja) w Frontiers in Marine Science tutaj.
