NOWOŚCI NURKOWE
Gorzki koniec węgorza węża
Zdjęcie: Steve Weinman.
Kiedy węgorze popularne wśród fotografów podwodnych stają się celem drapieżnych ryb, wydaje się, że ich śmierć niekoniecznie musi nastąpić szybko.
Węgorz wężowy (rodzina Ophichthidae) występuje w tropikalnych, umiarkowanych wodach na całym świecie i potrafi zakopywać się w dnie morskim swoim twardym, spiczastym ogonem. Nurkowie często widzą tylko wystającą głowę, gdy węgorz czeka na zasadzkę na ofiarę.
Ogon nie ogranicza się jednak do przewiercania podłoża – okazuje się, że może posłużyć także jako narzędzie umożliwiające ucieczkę z wnętrzności każdej ryby, która połknie węgorza w całości.
Jednak po minięciu miękkiej błony śluzowej żołądka ryby sytuacja staje się trudniejsza i nie wiadomo, czy któremukolwiek węgorzowi udało się kiedykolwiek wyrwać z ryby na wzór Obcych.
Naukowcy z Australii niedawno zgłosili pierwsze odnotowane przypadki węgorzy wężowych uciekających z jelit ryby, a następnie uwięzionych w tkankach w jamie ciała i ostatecznie ulegających mumii w pozornie nienaruszonej rybie.
11 czerwca 2020
Uwięzione węgorze początkowo znajdowano u czarnych krakaczy (Protonibea diacanthus), granik poławiany w celach komercyjnych.
Naukowcy z Northern Territory Fisheries, CSIRO Australia, Queensland Museum oraz Museum & Art Gallery of the Northern Territory zebrali następnie 10 innych gatunków średnich i dużych ryb drapieżnych, które prawdopodobnie traktują węgorze węgorza jako część swojej diety – i znalazł siedem ryb z zakopanymi w nich węgorzami.
Naukowcy twierdzą, że niektóre węgorze mogą należeć do gatunków nieopisanych.
Wyniki ich badań opublikowano w „Memoirs of the Queensland Museum”.
