NOWOŚCI NURKOWE
„Martwe koralowce nie rodzą dzieci”
Zbieranie płytek mierzących produkcję nowych koralowców. (Zdjęcie: Tory Chase, ARC, Uniwersytet Jamesa Cooka)
Według nowych badań szkody wyrządzone już australijskiej Wielkiej Rafie Koralowej przez globalne ocieplenie ograniczyły zdolność koralowców do regeneracji.
„Martwe koralowce nie rodzą dzieci” – powiedział główny autor, profesor Terry Hughes, dyrektor Centrum Doskonałości ARC ds. Badań nad Rafami Koralowymi na Uniwersytecie Jamesa Cooka.
Powiedział, że liczba nowych koralowców osiedlających się w GBR spadła o 89% w następstwie bezprecedensowej utraty dorosłych koralowców w latach 2016 i 2017, w których doszło do globalnego ocieplenia.
7 kwietnia 2019
W badaniu zmierzono, ile dorosłych koralowców przetrwało wzdłuż największego systemu raf na świecie po ekstremalnym stresie cieplnym i ile nowych koralowców wyprodukowały w 2018 r., aby uzupełnić GBR. Utrata osobników dorosłych spowodowała załamanie uzupełniania koralowców w porównaniu z poziomami zmierzonymi w poprzednich latach przed masowym blaknięciem koralowców.
„Liczba larw koralowców produkowanych każdego roku oraz miejsce, do którego podróżują, zanim osiedlą się na rafie, to istotne elementy odporności Wielkiej Rafy Koralowej. Nasze badanie pokazuje, że globalne ocieplenie poważnie osłabia obecnie odporność raf” – powiedział współautor, prof. Andrew Baird.
„Największy spadek uzupełnienia, o 93% w porównaniu z poprzednimi latami, wystąpił w dominujących koralowcach rozgałęzionych i stołowych Acropora. W wieku dorosłym koralowce te zapewniają większość trójwymiarowego siedliska koralowców, w którym żyją tysiące innych gatunków” – powiedział.
„Mieszanka młodych gatunków koralowców uległa zmianie, co z kolei będzie miało wpływ na przyszłą mieszankę dorosłych osobników, ponieważ w ciągu następnej dekady lub dłużej nastąpi wolniejsze niż zwykle ożywienie”.
„Spadek liczebności koralowców odpowiada stopniowi śmiertelności dorosłego stada lęgowego w różnych częściach rafy” – dodał profesor Hughes. „Obszary, które straciły najwięcej koralowców, odnotowały największy spadek uzupełnienia”.
„Spodziewamy się, że rekrutacja koralowców będzie stopniowo odbudowywać się w ciągu najbliższych pięciu do dziesięciu lat, w miarę jak ocalałe koralowce będą rosły i więcej z nich osiągnie dojrzałość płciową – zakładając oczywiście, że w nadchodzącej dekadzie nie będziemy świadkami kolejnego masowego blaknięcia”.
W Wielkiej Brytanii doszło do czterech masowych procesów blaknięcia koralowców w wyniku globalnego ocieplenia – w latach 1998, 2002, 2016 i 2017. Naukowcy przewidują, że różnica między parami procesów blaknięcia koralowców będzie się nadal zmniejszać wraz z intensyfikacją globalnego ocieplenia.
„Jest bardzo mało prawdopodobne, abyśmy mogli uniknąć piątego lub szóstego wydarzenia w nadchodzącej dekadzie” – powiedział współautor, profesor Morgan Pratchett. „Kiedyś myśleliśmy, że Wielka Rafa Koralowa jest zbyt duża, aby upaść – aż do teraz” – powiedział.
„Na przykład, gdy cyklon uszkodził jedną część, otaczające rafy zapewniły larwom regenerację. Jednak obecnie skala poważnych szkód spowodowanych ekstremalnymi upałami w latach 2016 i 2017 wyniosła prawie 1500 km – znacznie więcej niż tor cyklonu”.
Profesor Pratchett powiedział, że „południowe rafy, które uniknęły blaknięcia, są nadal w bardzo dobrym stanie, ale są zbyt daleko, aby uzupełnić rafy dalej na północ”.
„Istnieje tylko jeden sposób rozwiązania tego problemu” – stwierdził profesor Hughes – „a jest nim zajęcie się podstawową przyczyną globalnego ocieplenia poprzez możliwie najszybszą redukcję emisji gazów cieplarnianych netto do zera”.
Papier ukazuje się w Nature.
