NOWOŚCI NURKOWE
Nowy gatunek galarety grzebieniowej znaleziony na głębokości prawie 4 km stał się pierwszym stworzeniem opisanym i nazwanym przez naukowców z National Oceanic & Atmospheric Administration na podstawie wideo sam dowód.
Przeczytaj także: Większość życia w docelowej strefie górników jest czymś nowym dla nauki
Zespół z amerykańskiego Biura Eksploracji i Badań Oceanów NOAA odkrył ctenofor, nazwany obecnie Dubrachium iskryu wybrzeży Portoryko w 2015 r., ale stwierdzono to dopiero po latach analiz opisano w Plankton & Benthos Research.
Galaretka dostrzeżona na materiale zarejestrowanym przez ROV Deep Discoverer została uznana za nową w nauce przez naukowców z NOAA, Mike'a Forda i Allena Collinsa.
„To wyjątkowe, ponieważ udało nam się opisać nowy gatunek w całości w oparciu o wysoką rozdzielczość wideo– powiedział Collins. „Kamery w robocie Deep Discoverer są w stanie uzyskiwać obrazy o wysokiej rozdzielczości i mierzyć struktury o średnicy mniejszej niż milimetr.
„Nie mamy takich samych mikroskopów, jakie mielibyśmy w laboratorium, ale wideo może dostarczyć nam wystarczających informacji, aby szczegółowo zrozumieć morfologię, na przykład lokalizację części rozrodczych i inne aspekty”.
Galaretka mierzyła około 6 cm, a macki miały około 30 cm długości. „Poruszał się jak balon na ogrzane powietrze przymocowany do dna morskiego na dwóch linkach, utrzymując określoną wysokość nad dnem morskim” – powiedział Ford.
„Nie jesteśmy pewni, czy jest przymocowany do dna morskiego. Podczas nurkowania nie zaobserwowaliśmy bezpośredniego przywiązania, ale wygląda na to, że organizm dotyka dna morskiego”.
NOAA zauważa, że galaretki grzebieniowe i meduzy nie są blisko spokrewnione, chociaż obie składają się w 95% z wody. Galaretki grzebieniowe mają zwykle osiem rzędów rzęsek, które poruszają się rytmicznie, załamując światło na kolory podczas ruchu, żerując na stawonogach i larwach. Zidentyfikowano od 100 do 150 gatunków.
TYMCZASEM inny amerykański zespół naukowy zauważył najgęstszy rój ryb, jaki kiedykolwiek zarejestrowano w oceanie głębinowym [głębokość 3–6 km]. Badając jedną z trzech gór podwodnych na głębokości ponad 3 km, użyli niewielkiej ilości przynęty na makrele, aby zwabić 115 węgorzy mięsożernych (Ilyophis arx) do świateł ROV.
Naukowcy z Uniwersytetu Hawajskiego w Manoa dokonali swojego odkrycia w części ogromnej strefy Clarion-Clipperton, która biegnie na południe od Hawajów niemal do Meksyku. W niektórych częściach CCZ wydobywa się obecnie rzadkie metale i pierwiastki, pomimo ostrzeżeń naukowców i ekologów o głębinowej „gorączce złota”, która może zagrozić ledwo poznanym ekosystemom.
Naukowcy byli zaskoczeni, że duże roje węgorzy przybyły, aby żerować na wszystkich trzech górach podwodnych, gdzie żywność była na wagę złota. Przed odkryciem nawet 29-kilogramowy tusz rekina upuszczony z odległości 4.4 km przyciągnął nie więcej niż 68 głodnych ryb.
„Liczba zaobserwowanych węgorzy… jest naprawdę bezprecedensowa zarówno na głębokościach głębinowych, jak i batialowych [1–4 km]” – twierdzą naukowcy, którego badanie opublikowano w ScienceDirect.
